Ελβετία Ιταλία Λίμνη Κόμο και λίγη Ελβετία οδικώς...

[marianna k.]

Καλησπέρα, μόλις επέστρεψα από ένα ακόμη ταξίδι και αποφάσισα να μοιραστώ την εμπειρία μαζί σας! Οποιαδήποτε σχόλια και απορίες είναι ευπρόσδεκτα!
3 Ιουλίου 2016, χαράματα σχεδόν, ξεκίνησε ένα ακόμη ταξίδι μας από τη Χαλκιδική. Η εκδρομή κανονίστηκε σχεδόν την τελευταία στιγμή, αλλάξαμε πολλές φορές γνώμη μέχρι να επιλέξουμε τον προορισμό μας, διάβασμα και υποχρεώσεις...ώσπου μια εβδομάδα πριν φύγουμε κλείσαμε ξενοδοχεία για τη λίμνη Κόμο. Το ταξίδι πραγματοποιήθηκε οδικώς και συνολικά διανύσαμε 4100 χιλιόμετρα. Ξεκινάω λοιπόν την αφήγηση...

1η ημέρα: ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ-ΖΑΓΚΡΕΜΠ (1100 ΧΛΜ)

Ξεκινήσαμε από Χαλκιδική λίγο μετά τις 3:30 προκειμένου να μην βρούμε πολύ κίνηση στο δρόμο και αφού είχαμε να διανύσουμε αρκετά χιλιόμετρα...Σε λιγότερο από 2 ώρες βρισκόμασταν στα σύνορα Ελλάδας-Σκοπίων.
Σκόπια
Για να διασχίσει κανείς τη χωρά χρειάζεται να διανύσει περίπου 200 χλμ. Το οδικό δίκτυο ωστόσο είναι πολύ άσχημο. Σε πολλά σημεία ο δρόμος στενεύει και έχει πολλές στροφές, οι νταλίκες και τα λεωφορεία κάνουν ακόμη πιο δύσκολη την οδήγηση. Επίσης, συναντήσαμε πολλές φορές αστυνομία στο δρόμο επομένως φροντίζαμε να ακολουθούμε τα όρια ταχύτητας.
Διασχίζοντας τη χώρα συναντάει κανείς 3 διόδια, εκεί δίνεται η δυνατότητα για πληρωμή στο τοπικό νόμισμα ή σε ευρώ. Εμείς δεν κάναμε καμία στάση σε κάποια πόλη και δεν συναντήσαμε κάποιο ανταλλακτήριο οπότε πληρώσαμε σε ευρώ, 1,50 σε κάθε σταθμό διοδίων.
Σερβία
Συνεχίσαμε το δρόμο μας για Σερβία. Εδώ το οδικό δίκτυο είναι πολύ καλύτερο. Δύσκολη είναι η οδήγηση κυρίως στο κομμάτι από τα σύνορα των Σκοπίων μέχρι το Nis. Από εκεί και μετά δεν αντιμετωπίσαμε κανένα πρόβλημα. Στο δρόμο συναντήσαμε ένα σταθμό διοδίων (πληρώσαμε σε τοπικό νόμισμα) και το σύστημα Ιταλίας, δηλαδή πήραμε χαρτάκι μόλις μπήκαμε στον αυτοκινητόδρομο και πληρώσαμε μόλις βγήκαμε από αυτόν, λίγο μετά το Βελιγράδι αν θυμάμαι καλά. Επίσης σταματήσαμε πολλές φορές σε πρατήρια πάνω στο δρόμο για να βάλουμε βενζίνη, να πιούμε καφέ ή να πάρουμε σάντουιτς. Προτιμήσαμε κυρίως τα OMV , μας φάνηκαν αρκετά καθαρά και σχετικά φθηνά με μεγάλη ποικιλία σε τοστ, μπισκότα, σάντουιτς κτλ.
Κροατία
Η Κροατία έχει σχετικά καλό οδικό δίκτυο αλλά και πιο ακριβό σε σχέση με τις υπόλοιπες βαλκανικές χώρες. Από τα σύνορα μέχρι το Ζάγκρεμπ, πάλι με το σύστημα χαρτάκι στην είσοδο του αυτοκινητόδρομου, πληρώσαμε περίπου 18 ευρώ.
Φτάσαμε απόγευμα τελικά στο Ζάγκρεμπ στο διαμέρισμα που είχαμε κλείσει μέσω booking : http://www.booking.com/hotel/hr/apa...c019a14a9d02347084d467deX1;type=total;ucfs=1&. To Apartment Ilica Britanac ήταν ουσιαστικά ένα μεγάλο διαμέρισμα στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας στο κέντρο του Ζάγκρεμπ. Μείναμε πολύ ικανοποιημένοι γιατί ήταν κεντρικό, καθαρό, μας πρόσφερε δωρεάν πάρκινγκ και η τιμή του ήταν μόλις στα 52 ευρώ/βράδυ για 4 άτομα.
Ξεκουραστήκαμε για λίγο και στη συνέχεια περπατήσαμε μέχρι το ιστορικό κέντρο της πόλης που μας ενθουσίασε ευχάριστα.

Το Ζάγκρεμπ χωρίζεται σε Άνω και Κάτω Πόλη. Η Άνω Πόλη είναι παλαιότερη και απλώνεται σε δύο λόφους, τον Gradec και τον Kaptol.

Mέχρι και τον 16ο αιώνα ήταν διαφορετικές πόλεις, και μάλιστα εχθρικές. Σταματούσαν τις εχθροπραξίες τρεις φορές τον χρόνο, όταν πραγματοποιούνταν εμποροπανηγύρεις, και μετά συνέχιζαν να αλληλοσφάζονται. Το 1609, αφού και οι δύο πόλεις είχαν πια παρακμάσει εξαιτίας των τουρκικών επιδρομών, ενώθηκαν και δημιούργησαν το Ζάγκρεμπ. H κεντρική πλατεία της πόλης είναι η Trg bana Jelačića.

Θεωρείται το κέντρο της Κάτω Πόλης και πήρε το όνομά της από τον ομώνυμο Ban Γιόσιπ Γιέλασιτς,του οποίου το άγαλμα βρίσκεται στο κέντρο της. Το 1840 ο ρομαντικός εθνικισμός ενέπνευσε την Κροατική Εθνική Αναγέννηση, μια πολιτική και πολιτιστική καμπάνια που υποστήριζε την ενότητα όλων των Νότιων Σλάβων της αυτοκρατορίας. Πρωταρχικός της στόχος ήταν η καθιέρωση μιας πρότυπης γλώσσας ως αντίβαρο στην Ουγγρική, μαζί με την προώθηση της Κροατικής λογοτεχνίας-φιλολογίας και πολιτισμού. Κατά την Ουγγρική Επανάσταση του 1848 η Κροατία τάχθηκε με τους Αυστριακούς και ο Ban Γιόσιπ Γιέλατσιτς έλπιζε να νικήσει τις Ουγγρικές δυνάμεις. Τη δεκαετία του 1860 έγινε φανερή η αποτυχία της πολιτικής, οδηγώντας στον Αυστροουγγρικό Συμβιβασμό και τη δημιουργία μιας προσωπικής ένωσης των στεμμάτων της Αυστριακής Αυτοκρατορίας και του Βασιλείου της Ουγγαρίας.
Από την πλατεία αυτή και ανεβαίνοντας τα σκαλάκια αριστερά βγήκαμε σε μία ακόμη πλατεία

από όπου φαίνεται ο Καθεδρικός του Ζάγκρεμπ. Δίπλα από τον Καθεδρικό βρίσκεται ένα μεγάλο ρολόι που σταμάτησε κατά το σεισμό του 1880, από τότε παραμένει σταματημένο σε εκείνη την ώρα.

Περπατήσαμε στα πολύ γραφικά στενά δρομάκια και τελικά καταφέραμε να βρεθούμε μπροστά στον Καθεδρικό στην πλατεία Kaptol.

Ήπιαμε καφέ σε κάποια από τις πολλές καφετέριες

και καταλήξαμε στην Trattoria Leonardo για φαγητό (https://www.facebook.com/Trattoria-Leonardo-155456264216/). Πολύ συμπαθητικό μαγαζί και οι τιμές σχετικά μέτριες. Οι μακαρονάδες που φάγαμε εμείς ήταν πάρα πολύ καλές!

Μετά το φαγητό περπατήσαμε λίγο ακόμη και ανακαλύψαμε έναν από τους πιο ζωντανούς δρόμους της πόλης, γεμάτο εστιατόρια, μπαρ και πολύ πολύ κόσμο...πρόκειται για την ul. Ivana Tkalčićeva.

Γενικά, η πόλη μας άρεσε πάρα πολύ παρόλο που δεν είχαμε πολύ χρόνο για να την εξερευνήσουμε. Υποσχεθήκαμε όμως να επιστρέψουμε σε ένα επόμενο ταξίδι για να τη δούμε καλύτερα. Κουρασμένοι επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε.

 

[marianna k.]

2η ΜΕΡΑ: ΖΑΓΚΡΕΜΠ-ΒΕΡΟΝΑ-ΚΟΜΟ (689 ΧΛΜ)
Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε γύρω στις 09:00 και αφού φάγαμε πρωινό σε κάποιο κοντινό φούρνο συνεχίσαμε το δρόμο μας. Η διαδρομή που είχαμε μπροστά μας δεν μας φάνηκε πολύ μεγάλη (μάλλον λάθος...γιατί ο δρόμος ήταν δύσκολος όπως θα αναφέρω στη συνέχεια) και έτσι στην έξοδο του Ζάγκρεμπ σταματήσαμε στο εμπορικό ARENA CENTAR για ψώνια και ξεκούραση. Για το εμπορικό δεν θα πω πολλά, έχει πολλά μαγαζιά και σε πολλά από αυτά οι τιμές είναι πιο χαμηλές από δικά μας. Εμείς πετύχαμε περίοδο εκπτώσεων οπότε σίγουρα άξιζε η επίσκεψη.

Εδώ μπορείτε να τσεκάρετε τα μαγαζιά (http://www.arenacentar.hr/en/) και να αποφασίσετε αν σας ενδιαφέρει.

Τελικά, επειδή δεν είχαμε πολύ χρόνο κάναμε γρήγορα τα ψώνια μας και μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Εδώ θέλω να τονίσω κάτι για τη διαδρομή. Κανονικά, η διαδρομή μας ήταν μέσω Λιουμπλιάνας αλλά για να κινηθεί κανείς στους δρομους της Σλοβενίας που στο χάρτη φαίνονται με πράσινο πρέπει να προμηθετεί βινιέτα. Η εβδομαδιαία κοστίζει 15 ευρώ και η μηνιαία 30 ευρώ. Για να αποφύγουμε λοιπόν να πληρώσουμε βινιέτα ακολουθήσαμε το δρόμο προς Ριέκα. Στη συνέχεια περάσαμε τα σύνορα Κροατίας-Σλοβενίας και κινηθήκαμε στο επαρχιακό δίκτυο της Σλοβενίας. Το κομμάτι αυτό μας δυσκόλεψε αρκετά γιατί είχε αρκετή κίνηση και πολλές φορές χάναμε τις οδηγίες του GPS. Οπότε τελικά αργά μεσημέρι αποφασίσαμε να σταματήσουμε για φαγητό στη Σλοβενία.

Σε όλη τη διαδρομή μας συναντούσαμε σούβλες με γουρουνόπουλα.

Η αλήθεια είναι ότι τις είχαμε παρατηρήσει και σε προηγούμενα ταξίδια μας αλλά ποτέ δεν είχαμε σταματήσει σε κάποιο από αυτά οπότε η στιγμή έφτασε! Επιλέξαμε τυχαία το Ristorante Pensione Isabella (https://www.tripadvisor.com.gr/Rest...e_Isabella-Podgrad_Inner_Carniola_Region.html) και ενθουσιαστήκαμε!! Δοκιμάσαμε χοιρινό στη σούβλα και φιλέτο κοτόπουλο.

Το χοιρινό ήταν υπέροχο, απίστευτα μαλακό και γευστικό. Από τα καλύτερα πιάτα που δοκιμάσαμε ποτέ! Το κοτόπουλο ήταν επίσης ζουμερό και νόστιμο. Το μαγαζί είχε επίσης πολύ συμπαθητικό περιβάλλον

και θα σας το πρότεινα σίγουρα...αν σας βγάλει ποτέ ο δρόμος σας προς τα εκεί κάντε μια δοκιμή...

Στη συνέχεια μετά το φαγητό, συνεχίσαμε και περάσαμε τα σύνορα Σλοβενίας-Ιταλίας. Η Ιταλία έχει το γνωστό σύστημα της μπάρας με το χαρτάκι. Επειδή διανύσαμε αρκετά χιλιόμετρα,μας φάνηκε αρκετά ακριβό. Επίσης, ο δρόμος είχε πολύ κίνηση και καθυστερήσαμε αρκετά. Προκειμένου να ξεκουραστούμε λίγο αποφασίσαμε να σταματήσουμε στη Βερόνα για καφέ, την οποία βέβαια είχαμε ξαναεπισκεφθεί στο παρελθόν. Σταματήσαμε σε ένα από τα πολλά πάρκινγκ για τα οποία σε καθοδηγούν οι πινακίδες και κινηθήκαμε προς το κέντρο.

Στην αρένα της Βερόνας είχε μια συναυλία οπότε γινόταν παντού χαμός και είχε πάρα πολύ κόσμο!

Πήραμε το δρόμο αριστερά στην κεντρική πλατεία με την Αρένα και τον ανεβήκαμε

μέχρι να συναντήσουμε για ακόμη μία φορά το σπίτι της Ιουλιέτας.

Μας έκανε εντύπωση που το μικρό τούνελ στην είσοδο έχει πλέον εκατοντάδες αφιερώσεις γραμμένες με πολύχρωμους μαρκαδόρους ενώ κατά την προηγούμενη επίσκεψή μας καλύπτονταν από εκατοντάδες πολύχρωμα χαρτάκια.

Βγάλαμε πάλι φωτογραφίες το μπαλκόνι της Ιουλιέτας αλλά δεν μπήκαμε στο κτίριο γιατί το είχαμε επισκεφθεί ξανά και άλλωστε δεν μας έφτανε ο χρόνος.

Περπατήσαμε λίγο ακόμα και τελικά επιστρέψαμε στην κεντρική πλατεία για καφέ.

Εκεί μας έστειλαν μήνυμα από το apartment που είχαμε κλείσει στην Κόμο για να μας ενημερώσουν ότι αν φτάναμε μετά τις 21:00 υπήρχε έξτρα χρέωση 20 ευρώ και αν φτάναμε μετά τις 23:00 είχαμε χρέωση 40 ευρώ. Μας συνέβη πρώτη φορά τέτοιο περιστατικό με κράτηση μέσω της booking και μας προκάλεσε δυσαρέσκεια γιατί είχαμε ενημερώσει μια εβδομάδα πιο πριν ότι θα φτάναμε σίγουρα μετά τις 19:00 (ώρα για τελευταίο τσεκ ιν) και δεν μας είχαν ενημερώσει για πρόσθετες χρεώσεις. Τελικά, φύγαμε από τη Βερόνα και φτάσαμε Κόμο λίγο μετά τις 22:00. Τελικά όντως μας πήραν τα 20 ευρώ και μας χρέωσαν έξτρα 40 ευρώγια καθαριότητα ενώ καθαρίστρια δεν εμφανίστηκε ποτέ. Το διαμέρισμα ήταν το Porta Torre Loft (http://www.booking.com/hotel/it/por...dcid=4;dist=0&sb_price_type=total&type=total&) . Δυσκολευτήκαμε πολύ να το βρούμε και η ιδιοκτήτρια ήταν πολύ απότομη μαζί μας. Τελικά κουρασμένοι πέσαμε για ύπνο.

 

[villi]

Πολύ ωραία μας τα γράφεις!Ετοιμάζομαι κι εγώ για οδικό προς τα κει οπότε οι πληροφορίες σου μου είναι πολύ χρήσιμες!Είσαι σίγουρη πως το κομμάτι της Σλοβενίας που διασχίζεις μπαίνοντας από Ριεκα δε χρειάζεται βινιετα;Σκεφτόμασταν να πάμε απο κει,το οδικό δίκτυο είναι καλό παρ'ολη την κίνηση;Μετά το Ζάγκρεμπ δεν είχε άλλα διόδια;
Και κάτι τελευταίο προς το παρόν.Το διαμέρισμα στην Κόμο πόσο στοίχισε τη βραδυά;Γιατί οι τιμές που βρίσκω για 4 άτομα είναι τουλάχιστον εξωφρενικές!

 

[marianna k.]

Καλησπέρα και συγγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση. Στο κομμάτι της Σλοβενίας που διασχίσαμε είμαι σίγουρη ότι δεν χρειαζόταν βινιέτα γιατί δεν συναντήσαμε πουθενά σήμανση ή μπάρα στο δρόμο. Πριν πάμε το είχα τσεκάρει εδώ: http://www.dars.si/Dokumenti/3_cestninski_sistem/Vinjetni sistem 2015.jpg . Το οδικό δίκτυο δεν είναι ιδιαίτερα καλό, σε ορισμένα σημεία είναι σχετικά στενό και χρειάζεται προσοχή. Επίσης μετά το Ζάγκρεμπ και ακολουθώντας το δρόμο προς Ριέκα νομίζω πληρώσαμε ακόμη μία φορά διόδια στην έξοδο για Ριέκα, πληρώσαμε λίγο λιγότερο από 10 ευρώ αν θυμάμαι καλά...
Το διαμέρισμα στην Κόμο είναι μια...μεγάλη ιστορία! Η αρχική τιμή που είδαμε στη booking.com ήταν 240 ευρώ για 4 άτομα και δύο βράδια. Ήταν ό,τι φτηνότερο μπορέσαμε να βρούμε αλλά τελικά με τις έξτρα χρεώσεις η τελική τιμή ήταν 300 ευρώ!

 

[villi]

Την εκανα τη διαδρομή και όντως δε χρειάζεται βινιέτα.Όμορφη η Βερόνα,η Κόμο δε με ξετρέλανε αλλά η Λουγκάνο μου άρεσε πολύ!Σ'ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες σου!

 

[marianna k.]

3η ΜΕΡΑ: COMO-BRUNATE-COMO-ARGEGNO-COMO (44 ΧΛΜ)
Την επόμενη μέρα σηκωθήκαμε νωρίς και ξεκινήσαμε τη βόλτα μας στην πόλη. Περπατήσαμε τα γραφικά στενά προκειμένου να φτάσουμε στη λίμνη. Η αλήθεια είναι ότι η πόλη δεν μας εντυπωσίασε ιδιαίτερα, ήταν σίγουρα γραφική αλλά κατά τη γνώμη μου πολυδιαφημισμένη. Είδαμε λοιπόν τις πλατείες με τις εκκλησίες

και τα όμορφα στενά και τελικά βγήκαμε στην όχθη της λίμνης.

Ακολουθήσαμε το δρόμο αριστερά, θαυμάζοντας το φυσικό τοπίο, ώστε να ανέβουμε με το τελεφερίκ στο Brunate. Το εισιτήριο με επιστροφή, αν θυμάμαι καλά, είναι γύρω στα 5 ευρώ με επιστροφή και τα δρομολόγια είναι πολύ συχνά.
Η θέα από το τελεφερίκ είναι πολύ όμορφη, μπορεί κανείς να δει τη λίμνη και τις εντυπωσιακές βίλες στην άλλη πλευρά της όχθης. Τελικά φτάσαμε στο Brunate.

Βγάλαμε μερικές φωτογραφίες στη μικρή πλατεία και σταθήκαμε μπροστά από τις τουριστικές ταμπέλες για να αποφασίσουμε πού θα πάμε. Είχαμε ήδη ενημερωθεί ότι η θέα από το φάρο ήταν από τα highlight αλλά όταν είδαμε ότι η απόσταση ήταν 3 περίπου χιλιόμετρα εγκαταλείψαμε την ιδέα. Έτσι πήραμε το δρομάκι αριστερά ακολουθώντας την πινακίδα για τους καταρράκτες...που δεν βρήκαμε ποτέ.

Η επίσκεψη πάντως στο Brunate αξίζει σίγουρα. Πρόκειται για ένα ήσυχο μέρος, πνιγμένο στη βλάστηση και με πολλές εντυπωσιακές κατοικίες. Οι περισσότερες από αυτές ήταν κλειστές.

Περπατήσαμε περίπου 20 λεπτά ή μισή ώρα και τελικά φτάσαμε σε ένα αδιέξοδο μπαλκονάκι με υπέροχη θέα της λίμνης.

Περπατήσαμε κι άλλο εξερευνώντας τα μικρά μονοπάτια και ψάχνοντας τους καταρράκτες που δεν βρήκαμε ποτέ. Τελικά, επιστρέψαμε στην μικρή πλατεία για καφέ.

Στη συνέχεια, πήραμε το τελεφερίκ για να επιστρέψουμε στην πόλη. Αυτή τη φορά ήμασταν στο πρώτο βαγόνι και η θέα μας ήταν απεριόριστη!

Μεσημέρι πια λοιπόν, στην πόλη του Κόμο αποφασίσαμε να φάμε. Εδώ να τονίσω ότι οι τιμές στο φαγητό, κυρίως σε τουριστικά μέρη όπως εδώ, μας φάνηκαν ιδιαίτερα ανεβασμένες. Τελικά, καθίσαμε στα McDonald's για γρήγορο φαγητό και στη συνέχεια μας δημιουργήθηκε η επιθυμία να δούμε από κοντά την απέναντι όχθη της λίμνης που βλέπαμε από το Brunate.
Πήραμε λοιπόν το αυτοκίνητό μας και ακολουθήσαμε το δρόμο με κατεύθυνση προς το Menaggio. Παρόλο που είχε αρχίσει να συννεφιάζει δεν πτοηθήκαμε καθόλου. Ο δρόμος τελικά αποδείχτηκε πολύ στενός κι επίσης η δεξιά πλευρά του δρόμου που έβλεπε στη λίμνη ήταν γεμάτη με βίλες και εξοχικές κατοικίες που έκλειναν τη θέα.

Σε ορισμένα σημεία βέβαια, στα οποία ήταν δύσκολο να σταματήσεις λόγω του στενού δρόμου κι επειδή δεν υπήρχε πάρκινγκ, φαινόταν η λίμνη με τα γραφικά χωριά της απέναντι όχθης. Όσες φορές μπορούσαμε σταματήσαμε για να βγάλουμε φωτογραφίες και να απολαύσουμε το σκηνικό.

Τελικά, σταθήκαμε τυχεροί και φτάνοντας στο Argegno βρήκαμε θέση πάρκινγκ και ακριβώς απέναντι το cafe-bar Motta (https://www.tripadvisor.it/Restaurant_Review-g664175-d8599695-Reviews-Bar_Motta-Argegno_Lake_Como_Lombardy.html) .

Πρόκειται για ένα πολύ όμορφο και ήσυχο μέρος με υπέροχη θέα της λίμνης. Οι τιμές επίσης στον κατάλογο καμία σχέση με αυτές που συναντήσαμε στην Κόμο. Καθίσαμε λοιπόν εκεί προκειμένου να απολαύσουμε τη λίμνη μακριά από την πολυκοσμία. Κάναμε βέβαια το λάθος να επιλέξουμε το πρώτο απεριτίφ που βρήκαμε στον κατάλογο, το Crodino. Ένα πικρό, πορτοκαλί ποτό που το φανταχτερό του χρώμα σε ξεγελάει! Ευτυχώς ο σερβιτόρος μας έφερε πολλά πατατάκια και φιστίκια μπας και διψάσουμε και το πιούμε!!

Καθώς βέβαια πίναμε το ποτό μας άρχισε να ψιχαλίζει οπότε πήραμε στα γρήγορα ένα παγωτό και επιστρέψαμε στην Κόμο.
Ξεκουραστήκαμε για περίπου δύο ώρες στο δωμάτιό μας και στη συνέχεια βγήκαμε για τη βραδινή μας βόλτα. Περάσαμε κάτω από τον Porta Torre που όπως μάθαμε έχτισε ο Φεντερίκο Μπαρμπαρόσα προκειμένου να προστατέψει τους κατοίκους της πόλης. Στη συνέχεια καθίσαμε σε ένα εστιατόριο σε αυτό το δρόμο για να φάμε πίτσα. Οι τιμές ήταν καλύτερες από ότι τα μαγαζιά κοντά στη λίμνη και το φαγητό ήταν ιδιαίτερα ικανοποιητικό αλλά δυστυχώς δεν συγκράτησα το όνομα του μαγαζιού. Στη συνέχεια κάναμε μια βόλτα στην πόλη για να τη δούμε και βράδυ και στρίβοντας αριστερά σε ένα στενό κοντά στη λίμνη βγήκαμε σε μία πολύ συμπαθητική πλατεία με πολλά μαγαζιά και παγκάκια.

Καθίσαμε λοιπόν για λίγο εκεί και αφού περπατήσαμε λίγο γύρω γύρω τελικά γυρίσαμε στο ξενοδοχείο μας για να ξαπλώσουμε.

4η ΜΕΡΑ: COMO-TORNO-COLMA (SORMANO)-BELLAGIO (60 ΧΛΜ)
Το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε λίγο πιο αργά καθώς δεν είχαμε πολλά χιλιόμετρα να κάνουμε και έπρεπε να φτάσουμε στο ξενοδοχείο στο Bellagio μετά τις 14:00. Ακολουθήσαμε τη διαδρομή κατά μήκος της λίμνης η οποία είναι πολύ όμορφη παρόλο που ο δρόμος και εδώ είναι στενός και δεν έχει μέρη για να σταματήσεις και να απολαύσεις τη θέα. Καθώς λοιπόν κινούμασταν για πολύ ώρα δίπλα στη λίμνη, αλλά δεν προλαβαίναμε να απολαύσουμε το τοπίο, αποφασίσαμε να σταματήσουμε στο χωριό Torno.

Πρόκειται για ένα πολύ μικρό χωριό και σχεδόν άγνωστο, νομίζω, αφού δεν είχαμε διαβάσει τίποτα γι'αυτό. Σταματήσαμε λοιπόν στο πάρκινγκ με τις λιγοστές θέσεις πάνω από το χωριό και κατηφορίσαμε για τη λίμνη.

Η αλήθεια είναι ότι εκτός από μία ακόμη οικογένεια και ένα ζευγάρι δεν συναντήσαμε άλλους τουρίστες, μόνο ντόπιους παππούδες που έκαναν τη βόλτα τους ή ηλικιωμένες γυναίκες με ψώνια. Το μικρό λιμανάκι όμως με την εκκλησία που συναντήσαμε μπροστά μας, μας αποζημίωσε για την επιλογή μας.

Είναι ένα πολύ γραφικό μέρος με υπέροχη θέα στη λίμνη και την απέναντι όχθη.
Ακριβώς πάνω στη γωνία, και πάντα με θέα τη λίμνη, καθήσαμε στο Bar Italia (https://www.tripadvisor.com.gr/Rest...iews-Bar_Italia-Torno_Lake_Como_Lombardy.html).

Ένα πολύ συμπαθητικό καφενείο-μπιστρό, ήσυχο και με πολύ καλή εξυπηρέτηση. Το εσωτερικό του είναι πολύ ζεστό, με ξύλινα τραπέζια και πολλές φωτογραφίες. Προφανώς κάποτε το μαγαζί ζούσε μεγάλες δόξες! Εδώ συναντήσαμε και τον πιο φθηνό καφέ της Ιταλίας!

Απολαύσαμε την ηρεμία και τη γαλήνη του τοπίου και συνεχίσαμε την εξερεύνησή μας στο χωριό.

Πολλά στενά πλακόστρωτα δρομάκια, ανηφόρες, παλιά σπίτια και η υπέροχη θέα της λίμνης...

Τελικά επιστρέψαμε στο αυτοκίνητο και συνεχίσαμε το δρόμο μας.

Το GPS όμως μας έδειχνε ότι σε 25 λεπτά θα φτάναμε στο Bellagio κι αφού είχαμε ακόμη μπροστά μας χρόνο στο Nesso στρίψαμε δεξιά ακολουθώντας το δρόμο για το βουνό.

 

[Samion]

1.οι τιμές στο φαγητό, κυρίως σε τουριστικά μέρη όπως εδώ, μας φάνηκαν ιδιαίτερα ανεβασμένες. Τελικά, καθίσαμε στα McDonald's για γρήγορο φαγητό
2.Εδώ συναντήσαμε και τον πιο φθηνό καφέ της Ιταλίας!

1. καλα τα ειπες αλλα με το φαστ φουντ...υπαρχουν πολλες φθηνες λυσεις στο Κομο. πχ ristorante sociale κι ενα σωρο αλλα που με μονοψηφιο νουμερο Ε τρως ενα σοβαρο πιατο παστας..
2. δηλαδη? στην Ιταλια ο καφες ειναι φθηνός στα ορθια, κατω του 1Ε. αμα καθησεις εξαρταται παρα πολυ απο το μερος.

 

[marianna k.]

Η αλήθεια είναι ότι δεν πολυ ψαχτήκαμε για φαγητό στο Κόμο οπότε προτιμήσαμε το κλασικό και δοκιμασμένο McDonals.
Όσον αφορά τον καφέ, καθήσαμε και τον πληρώσαμε 1,5 ευρώ στο Torno ενώ σε Κόμο, Μπελάτζιο και Varenna οι τιμές ήταν αρκετά πιο ανεβασμένες.

 

[marianna k.]

Αν και λίγο καθυστερημένα, συνεχίζω την αφήγηση...
Ανεβήκαμε τις απότομες στροφές μέσα στο πυκνό δάσος ώσπου χάσαμε από τα μάτια μας τη λίμνη. Το τοπίο άλλαξε αρκετά και συναντούσαμε συχνά ανοίγματα, σαν λιβάδια, με ξύλινες εξοχικές κατοικίες και τουρίστες που λιάζονταν σε ξαπλώστρες κάτω από τα δέντρα.

Πολλές φορές συναντήσαμε στο δρόμο μας ηλικιωμένους πεζοπόρους και πολλές μηχανές. Τελικά φτάσαμε στο loc. COLMA (Sormano) όπως μας ενημέρωσε η πινακίδα μπροστά μας.

Όλοι γύρω μας είχαν στα αυτοκίνητά τους φορτωμένα ποδήλατα, σακίδια ορειβασίας και αθλητικό εξοπλισμό. Εμείς βέβαια δεν πτοηθήκαμε. Αφήσαμε το αυτοκίνητό μας δίπλα στα υπόλοιπα και κατευθυνθήκαμε προς το μικρό ξύλινο μπαλκονάκι για να θαυμάσουμε τη θέα της περιοχής. Στα δεξιά μας, σε ένα λοφάκι πριν το δάσος πολύς κόσμος έκανε ηλιοθεραπεία

και ακριβώς απέναντι βρισκόταν το Restaurant-Bar La Colma, ένα πολύ συμπαθητικό μαγαζάκι με ξύλινα τραπέζια και καθίσματα.

Καθίσαμε λοιπόν εκεί για να πιούμε έναν καφέ και παρατηρούσαμε τον κόσμο γύρω μας, πολλές ελβετικές πινακίδες και ηλικιωμένα ζευγάρια με τεράστια σακίδια. Βγάλαμε μερικές φωτογραφίες και πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Η διαδρομή πάντως μέχρι εκεί άξιζε, το μέρος ήταν πνιγμένο στο πράσινο και μας δημιούργησε μια αίσθηση ηρεμίας. Κατεβήκαμε λοιπόν τις απότομες στροφές για άλλη μια φορά και συνεχίσαμε το δρόμο μας προς το Bellagio.
Εκεί είχαμε επιλέξει το ξενοδοχείο: https://www.booking.com/hotel/it/ho...6b977bcc9eb5fcbfc45f6eb7217e6170#availability. Η τιμή του ήταν γύρω στα 160 ευρώ το τετράκλινο/βραδιά αλλά ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσαμε να βρούμε σε αυτή την τιμή καθώς μας πρόσφεραν και δωρεάν πάρκινγκ. Τελικά η επιλογή μας αποζημίωσε! Οι ιδιοκτήτες ήταν πολύ ευγενικοί, μόλις φτάσαμε μας έδωσαν τη διεύθυνση του σπιτιού τους και παρκάραμε το αυτοκίνητό μας εκεί, στο δικό τους ιδιωτικό πάρκινγκ. Στη συνέχεια μας πήγαν οι ίδιοι στο δωμάτιο που είχαμε κλείσει. Είχαμε κάνει κράτηση για ένα διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης αλλά...δεν φανταζόμασταν ότι θα ήταν τόσο κέντρο!! Η είσοδος της πολυκατοικίας ήταν σε αυτό το τόσο όμορφο, γραφικό και πολυφωτογραφημένο στενάκι που όλοι ξέρουμε!

Το διαμέρισμα ήταν ευρύχωρο με δύο δωμάτια και κουζίνα αλλά το πιο υπέροχο ήταν ότι όλα τα δωμάτια είχαν μεγάλες μπαλκονόπορτες με θέα στη λίμνη, ακόμη και το μπάνιο!

Τακτοποιήσαμε τα πράγματά μας και στη συνέχεια κάναμε μια βόλτα στα στενά δρομάκια. Το Bellagio μας άρεσε πολύ περισσότερο από το Κόμο και δεν μετανιώσαμε ούτε στιγμή για την επιλογή μας.

Παντού συναντούσαμε πλακόστρωτες αυλές και όμορφα στολισμένα μπαλκόνια με ανθισμένα λουλούδια!

Φάγαμε κάτι γρήγορο στο χέρι και στη συνέχεια επιστρέψαμε στο διαμέρισμα για να ξεκουραστούμε. Βραδάκι σχεδόν, αλλά χωρίς να έχει δύσει ο ήλιος ακόμη βγήκαμε για μια βραδινή βόλτα.
Αυτή την ώρα το Bellagio ήταν ακόμη πιο όμορφο!

Ο πολύς κόσμος είχε φύγει κι έτσι μπορούσαμε να περπατήσουμε πλάι στη λίμνη και να καθίσουμε στα παγκάκια χωρίς καθόλου φασαρία. Ο ήλιος είχε αρχίσει να δύει πίσω από τους χαμηλούς λόφους και η θέα ήταν απίστευτη!!

Τελικά, απολαύσαμε το τοπίο, περπατήσαμε ξανά στα στενά δρομάκια και καθίσαμε για φαγητό κι ένα ποτήρι κρασί στο Hotel Excelsior Splendide (http://www.hsplendide.com/en/hotel-3-stars-bellagio-lake-como-italy/welcome) με τα υπέροχα τραπεζάκια του δίπλα στη λίμνη. Το φαγητό δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο ωστόσο τα παγωτά ήταν υπέροχα! Καθίσαμε εκεί μέχρι να τελειώσει ο αγώνας του Euro και αργά το βράδυ επιστρέψαμε στο διαμέρισμά μας.

5η ΜΕΡΑ: BELLAGIO-VARENNA-MENAGGIO (διαδρομή με καραβάκι)

Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε νωρίς για να πάρουμε το καραβάκι για Varenna.

Είχαμε ήδη τσεκάρει τα δρομολόγια από την ιστοσελίδα: http://www.navigazionelaghi.it/eng/c_orari.asp. Η διαδρομή με το καραβάκι κρατούσε περίπου 20 λεπτά και ήταν πολύ ευχάριστη. Καθώς πλησιάζαμε στη Varenna η θέα των πολύχρωμων σπιτιών ήταν πανέμορφη!

Ευτυχώς είχαμε επιλέξει πολύ πρωινό δρομολόγιο κι έτσι την απολαύσαμε κι αυτή χωρίς κόσμο και φασαρία. Ακολουθήσαμε το στενό δρομάκι στα δεξιά μας με τα εντυπωσιακά ροζ λουλούδια και βγήκαμε σε ένα υπέροχο λιμανάκι.

Στα αριστερά μας ξεκινούσαν δεκάδες δρομάκια με σκαλοπάτια που μας καλούσαν να τα εξερευνήσουμε!

Πριν ξεκινήσουμε όμως την εξερεύνηση καθίσαμε στο Bar Il Molo (http://www.barilmolo.it/).

Ήπιαμε καφέ και φάγαμε τα κρουασάν μας απολαμβάνοντας το τοπίο.
Στη συνέχεια ξεκινήσαμε την εξερεύνηση! Χωθήκαμε μέσα στα στενά δρομάκια και περπατήσαμε για αρκετή ώρα. Οι εικόνες μάλλον εδώ μιλάνε από μόνες τους...

Το καλύτερο ήταν όταν καταλάθως ακολουθήσαμε ένα πέτρινο μονοπάτι και κατεβήκαμε σε ένα λιμανάκι πίσω από τη Villa Monastero!

Στη συνέχεια αποφασίσαμε να επισκεφθούμε τους κήπους της βίλας. To εισιτήριο ήταν 5 ευρώ για τους ενήλικες και 2 ευρώ για φοιτητές και άτομα άνω των 65 ετών, μια επίσκεψη πάντως αξίζει σίγουρα!

Ο κήπος έχει πανέμορφα βοτσαλωτά δρομάκια με πολλά διαφορετικά είδη φυτών ενώ στα δεξιά πάντα βρίσκεται η λίμνη.

Ακόμη, το κυρίως κτίριο με τα αψιδωτά μπαλκόνια είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό αλλά επιλέξαμε να μην το επισκεφθούμε.

Η αλήθεια είναι ότι είχε μεσημεριάσει για τα καλά και είχε αρκετή ζέστη ωστόσο εμείς κάναμε όλη τη διαδρομή μέχρι το τέλος του κήπου κι έπειτα από πολλές πολλές φωτογραφίες

επιστρέψαμε πίσω για να βγούμε από την είσοδο από την οποία μπήκαμε. Απολαύσαμε πάντως την επίσκεψη και με το παραπάνω!!
Γυρνώντας πίσω είδαμε μια ακόμη πλατεία,που πριν δεν είχαμε συναντήσει, κι έπειτα γυρίσαμε στο λιμάνι.

Η διαδρομή βέβαια αυτή τη φορά ήταν πιο κουραστική, είχε παντού κόσμο που φωτογραφιζόταν σε κάθε πιθανή κι απίθανη γωνία και ξεναγούς που φώναζαν στα γκρουπ τους. Πήραμε λοιπόν το καραβάκι για Menaggio και σε λιγότερο από 20 λεπτά ήμασταν εκεί.

Η αλήθεια είναι ότι μετά τη Varenna και το Bellagio, το Menaggio μας φάνηκε λίγο απογοητευτικό.

Είχε σίγουρα κι αυτό θέα στη λίμνη αλλά της έλειπε μάλλον το χρώμα...γενικά μας φάνηκε πιο μουντή και όχι ιδιαίτερα γραφική.

Τελικά, καθίσαμε για φαγητό σε ένα εστιατόριο μπροστά στη λίμνη και φάγαμε πίτσα. Βγάλαμε μερικές φωτογραφίες και περπατήσαμε στον κεντρικό δρόμο αλλά δεν ενθουσιαστήκαμε. Μπορεί να μην την περπατήσαμε πολύ αλλά δεν νομίζω πώς πλησιάζει καθόλου την ομορφιά της Varenna. Πήραμε λοιπόν το καραβάκι για να γυρίσουμε, αργά το απόγευμα πλέον, στο Bellagio.

 

[chris7]

Ευχαριστούμε για τις φωτογραφίες και την ιστορία σου για την πανέμορφη αυτή περιοχή της Β. Ιταλίας.

 

[marianna k.]

Ελπίζω οι φωτογραφίες να μην κουράζουν πολύ γιατί διακόπτουν το κείμενο...απλά πιστεύω ότι αποδίδουν καλύτερα την ομορφιά του τοπίου!

 

[matry_oshka]

@marianna k. Κάποιες απο τις φωτογραφιες σου, ειναι σαν να τις έχω τραβήξει εγω..! Έχω τις ίδιες, μας εντυπωσίασαν τα ίδια σημεία προφανώς!