Danny Globtrotter
Member
- Μηνύματα
- 14
- Likes
- 40
- Επόμενο Ταξίδι
- Ινδία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Root 66
παλιά κομμουνίστρια, με τα βιβλία της για τον Φιντέλ και τον Τσε,
κάτι οι φίλοι που πήγαν να μου λένε για τις όμορφες μουλάτες
και τα ντάκιουρι στο Φλοριντίτα, μ'έτρωγε να πάω.
Απ'την άλλη όμως, δεν ήθελα να δω την Κούβα της φτώχειας
και της δυστυχίας, την εκπόρνευση για ένα γάλα εβαπορέ,
την Αβάνα του "Dime Time" (τουρίστες από πλοία έριχναν δεκάρες στη θάλασσα
για να βλέπουν τα πιτσιρίκια να βουτούν από τα βράχια της Μαλεκόν
για να τις πιάσουν), την Κούβα της ¨Ειδικής Περιόδου" όπως ονομάζουν
οι ίδιοι οι Κουβανοί τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν την
κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Γι αυτό, όλο το ανέβαλλα.
Ο Κάστρο όμως δεν θ'άντεχε για πάντα κι ο Ραούλ είχε ήδη αρχίσει
τα ανοίγματα προς τις Η.Π.Α. οπότε αποφασίσαμε πέρυσι με τη γυναίκα μου
να πάμε πριν...πάει το δολάριο κι αλλάξει για πάντα τον χαρακτήρα αυτής της
ιδιαίτερης, από πολλές απόψεις, χώρας.
Ευτυχώς, η σημερινή Κούβα δε θυμίζει σε τίποτα αυτή της δεκαετίας του '90.
Ο τουρισμός, δεύτερη πηγή κρατικών εσόδων μετά την "ενοικίαση" επιστημόνων
σε διάφορες χώρες του κόσμου, έχει συμβάλλει δραστικά στην αύξηση του
εισοδήματος μεγάλου μέρους των Κουβανών. Κάθε αυτοκίνητο μετατρέπεται αυτομάτως
σε ταξί με το σήκωμα του χεριού σου και κάθε διαδρομή σημαίνει 10 CUC (10 Ευρώ)
όταν ο μέσος μισθός ενός Κουβανού είναι γύρω στα 25 Ε. Η συμπαθέστατη ταμίας στο
σούπερ-μάρκετ με τα τέλεια αγγλικά θα φροντίσει να σου πάρει 2-3 CUC παραπάνω,
αφού έχει...χαλάσει η ταμειακή μηχανή και κάνει με μολύβι την άρθροιση!
Γενικώς, σ'αυτή την ιδιότυπη οικονομία, έναν κομμουνισμό τύπου Καραϊβικής, όλοι
"κλέβουν" όλους. Οι πολίτες το κράτος και το κράτος τους πολίτες. Κι όλοι μαζί
τους τουρίστες, Δεν πειράζει όμως. Για την επανάσταση...ρε γαμώτο!
Η Αβάνα είναι μια κούκλα! Ακόμη και τα μισοκατεστραμένα από το χρόνο
και την εγκατάλειψη σπίτια της Μαλεκόν, δε μπορούν να κρύψουν την ομορφιά της.
Όμορφα αρχοντικά που δειλά δειλά αρχίζουν να επισκευάζονται, συνοικίες καλλιτεχνών,
ωραία πάρκα. Α! μια και είπα πάρκα: Ο Φιντέλ είχε απαγορεύσει κάθε δυτική μουσική
επιρροή, επομένως και τους Beatles. Ώσπου κάποιος του σφύριξε πως ο Τζων Λέννον
είναι αριστερός οπότε ο Πρόεδρος είπε: "Να του φτιάξουμε πάρκο." Και εγένετο το πάρκο
Τζον Λέννον με το χάλκινο άγαλμά του καθιστό σε παγκάκι να δεσπόζει. Τα γυαλιά του ήταν
επιπρόσθετα και κάθε τόσο κάποιος τα έπαιρνε ως σουβενίρ. Προσελήφθη λοιπόν ένας γεράκος
95 ετών με μοναδικό καθήκον να έχει στην τσέπη τα γυαλιά και να τα φοράει στο άγαλμα
κάθε φορά που πλησιάζει γκρουπ τουριστών!
Τα ιστορικά αυτοκίνητα του '50 κυκλοφορούν στους δρόμους της Αβάνας μόνο και μόνο χάρη
στην απίστευτη εφευρετικότητα των Κουβανών (50 χρόνια μποϊκοτάζ, χωρίς ανταλλακτικά)
που θα ζήλευε και ο Κύρος Γρανάζης! Ένα ιδιωτικό κανάλι από το Μαϊάμι πήγε στη Κούβα
να γυρίσει ένα επεισόδιο για μια εκπομπή με μετασκευές αυτοκινήτων και είχε τόση
τηλεθέαση όταν προβλήθηκε, που το κανάλι έκανε ξεχωριστή εκπομπή για τους Κουβανούς
και τις ευρεσιτεχνίες τους.
Η Κούβα και στην ενδοχώρα σού προσφέρει υπέροχες εικόνες. Το Πινιάλ ντελ Ρίο
με τις φυτείες καπνού, το Βινιάλες με την τρομερή βλάστηση και την περίφημη
βραχογραφία, το αποικιοκρατικού χαρακτήρα Σιενφουέγος και το υπέροχο Τρινιδάδ
με την έντονη νυχτερινή ζωή. Στιγμές χλιδής και ξεγνοιασιάς μπορείς να δωρίσεις
στον εαυτό σου στο Βαραδέρο με τα all inclusive ξενοδοχεία, τα αμέτρητα μοχίτο και ντάκιουρι,
τη λευκή άμμο και τα τυρκουάζ νερά, τους φοίνικες που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα.
Άφησα τελευταία, επίτηδες, τη πιο "δυνατή" για μένα εικόνα. Την επίσκεψη στο μαυσωλείο
του Τσε Γκεβάρα στη Σάντα Κλάρα. Ένα μνημείο λιτό και υποβλητικό για τον άνθρωπο που
αφιέρωσε τη ζωή του στην Ιδέα της παγκόσμιας επανάστασης. Δέος!
Η Κούβα είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση. Είναι μια σύνθεση του παλιού και του νέου.
Είναι το ρούμι (Havana Club εννοείται!) και τα πούρα, είναι η μουσική κι ο έρωτας
πλήρως απενεχοποιημένος, είναι οι άμαξες με τα βόδια στην επαρχία αλλά και οι
πιτσιρικάδες με τα i-phone τελευταίας γενιάς κι ας είναι η χρήση ίντερνετ πανάκριβη
και στα σπάργανα ακόμη. Είναι η ζέστη και η υγρασία. Είναι οι απίστευτα χαλαροί ρυθμοί
που κινείται
) το Δημόσιο. Και φυσικά είναι ο Φιντέλ, ο Καμίλο κι ο Τσεκι όσοι έδωσαν τη ζωή τους για να είναι αυτή η χώρα ανεξάρτητη κι όχι ένα ακόμη
Πουέρτο Ρίκο. Για μας τους 50+ είναι, όπως και το Βιετνάμ, ένας τόπος που η
σύγχρονη ιστορία του γράφτηκε επί των ημερών μας. Αποτελεί εκτός από
τουριστικό προορισμό κι ένα οδοιπορικό στην Ιστορία.
Last edited by a moderator:
