rock_witch
Member
- Μηνύματα
- 57
- Likes
- 28
- Επόμενο Ταξίδι
- Who Knows?
- Ταξίδι-Όνειρο
- ο γυρος του κοσμου....
Ειχα να ταξιδεψω με αεροπλανο από τοτε που ειμουν μωρο,και φυσικα ειχα ξεχασει την εμπειρια.Ειχα πολύ αγχος αλλα ακομη πιο πολύ ανυπομονησια να πατησω τα ποδια μου στην πολη που ,από μικρο κοριτσακι ακομα, ονειρευομουν…….την πολη του Harry Potter,του Σερλοκ Χολμς,του Jack the Ripper,των μινι,των Beatles,των Rolling Stones…….
Η χαρα μου ηταν τοσο μεγαλη,που δεν φοβηθηκα σχεδον καθολου στο αεροπλανο,ισα ισα,το διασκεδασα!
Το ταξιδι διηρκεσε σχεδον 3 ωρες……
Οταν τελικα φτασαμε στο αεροδρομιο Catwick,πληροφορηθηκαμε ότι θα επρεπε να περιμενουμε σχεδον 2 ωρες για το πουλμαν μας,γιατι ειχε γινει καποιο ατυχημα στην εθνικη και επειδη οι Αγγλοι είναι πολύ σχολαστικοι σε αυτά,αναγκαστηκαμε να περιμενουμε…..Ειχαμε ξεπαγιασει από το κρυο,αλλα δεν μας ενοιαζε,γιατι επιτελους ειχαμε πατησει αγγλικο εδαφος!
Επιτελους ηρθε το πουλμαν μας και καναμε σχεδον 2 ωριτσες ακομα μεχρι να φτασουμε στο Λονδινο.
Αρχιζοντας να μπαινουμε στο κεντρο το τοπιο αλλαζε,και οι απεραντες πεδιαδες εδιναν τη θεση τους στα σπιτια,σπιτια πετρινα, κεραμιδι ,με σοφιτες,παρομοια όλα μεταξυ τους,αλλα πολύ ‘’ταχτοποιημενα’’.
Φτανουμε στο κεντρο,και πρωτη μας σταση είναι το Royal Albert Hall(τεραστια και πολυτελη αι8ουσα συναυλιων)
Απεναντι βρισκεται το Ηyde Park,το οποιο στολιζεται απο το καλυμμενο με χρυσο,αγαλμα του Αλβερτου,δωρο απο την βασιλισσα του,Βικτωρια. Εδώ οι εντυπωσεις είναι μαγικες (όπως και παντου αλλωστε).Το παρκο τεραστιο και περιποιημενο,οι δρομοι καθαροι και τα κτιρια εντυπωσιακα. Όπως είναι αναμενομενο….δεν κρατιομασταν και τρεχαμε ολοι από ‘δω και από ‘κει για φωτογραφιες!
Eπομενη σταση? Βολτα στον περιβοητο ποταμο Ταμεση! Ο ποταμος ηταν βρωμικος,αλλα η πανεμορφη γεφυρα του Λονδινου, η Βουλη των Λορδων και φυσικα το σημα κατατεθεν της πολης, ο Βig Ben ,μας αποζημιωσαν με την γοτθικη ομορφια τους! Προχωρουσαμε και δεν ξεραμε που να στρεψουμε τα βλεματα μας,όλα ηταν υπεροχα!
Σειρα εχει το Βρετανικο Μουσειο.Πανεμορφο και κομψο,συγκεντρωνει εκθεματα από ολον το κοσμο και φιλοξενει τα περιφημα ελγινεια μαρμαρα και τις καρυατιδες.Μεσα στα πολλα εκθεματα και τις βιβλιοθηκες , το πιο παραξενο ηταν ‘’ο Κοκκινοτριχης’’ , ενας απολιθωμενος ανθρωπος με λιγες κοκκινες τριχες στο κεφαλι….φρικουλιαρικο…
Το πουλμαν μας κατεβασε στην πισω εισοδο του μουσειου, το οποιο στο κεντρο του είναι κυκλικο και για αυτό μπορει κανεις ευκολα να χαθει….ετσι και ‘γω με τη μητερα μου καταληξαμε,μετα από πολλους κυκλους,στην μπροστινη εισοδο του μουσειου! Το προβλημα ηταν ότι δεν ξεραμε πώς να παμε πισω στο πουλμαν μας.Πανικος! Δεν ειχαμε κανενος το τηλεφωνο και ειχαμε απελπιστει.Ρωτωντας δεξια και αριστερα, τελικα φτασαμε στο πουλμαν με την ψυχη στο στομα.Στην αρχη το θεωρησα μια τραυματικη εμπειρια,αργοτερα καταλαβα πως ηταν απλα μια διασκεδαστικη περιπετειουλα!
Eξαιτιας της πρωινης αργοποριας του πουλμαν,αλλαξαν τα σχεδια μας για το απογευμα και ετσι,φτασαμε στο ξενοδοχειο μας,το Kensington Close,εξουθενομενοι.Ταλαιπωριθηκαμε ακομα πιο πολύ εως οτου να μας ταχτοποιησουν στα δωματια μας και αποφασισαμε να μεινουμε στην περιοχη Κensington για το βραδινο μας.
Στο Κensington μπορει κανεις να βρει πολλα γνωστα μαγαζια με επωνυμα ρουχα,τουριστικα,αλυσιδες καταστηματων,εστιατορια και γενικοτερα, ο,τι ποθει η ψυχη του,καθως είναι μια από τις ακριβοτερες περιοχες του Λονδινου. Εμεις διαλεξαμε να κατσουμε στην Pizza Hat, γιατι βαριομασταν να ψαχνουμε.
Εκεινο το βραδυ προσεξαμε ότι μεχρι τωρα κυκλοφορουσαν ολες οι φυλες του κοσμου,εκτος από τους λονδρεζους.Ελαχιστοι ηταν,και ολοι εφηβοι.
Αργοτερα μαθαμε ότι οι πλειοψηφεια των λονδρεζων δουλευει σε γραφεια,και όχι σε μαγαζια για αυτό δεν πολυκυκλοφορουν,και φυσικα, ενας ακομα λογος είναι ότι το Λονδινο είναι από τις πιο κοσμοπολιτικες πολεις στον κοσμο.
Αφου χορτασαμε την πιτσα μας πηγαμε για υπνο με τις καλυτερες εντυπωσεις…..αλλα πτωματα.
Το επομενο πρωι κανονισαμε να παμε στο διασημο μουσειο των διασημων,στο Madame Tussaud’s !!!!!!!
Περιττο να αναφερω ότι δεν επεφτε καρφιτσα από τον πολύ κοσμο και το εισιτηριο ηταν ακριβο,20 λιρες,αλλα αξιζε τον κοπο και με το παραπανω,όχι τοσο για τις κερινες φιγουρες των διασημων,αλλα για την ιστορικη διαδρομη σε παλαιοτερες εποχες της Αγγλιας, με ένα κινουμενο τρενακι,πραγματικα υπεροχο! Δυστυχως εκει δεν επιτρεπονταν οι φωτογραφιες.
Μετα το μουσειο των κερινων ομοιωματων,τραβηξαμε για το London Zoo και αποφaσισαμε να παμε με τα ποδια,αφου ηταν αρκετα κοντα από το μουσειο. Ετσι λοιπον διασχισαμε ολοκληρο το πανεμορφο Regent’s Park, με τις λιμνουλες του ,τα κρινακια του, τις παπιτσες του,τα γηπεδα του και ένα τεραστιο και πανεμορφο κολεγιο(!),για να φτασουμε στον ζωολογικο κηπο του Λονδινου.Εκει ταλαιπωρηθηκαμε πολύ,γιατι επιασε καταρακτωδης βροχη και περιμεναμε σχεδον 2 ωρες για να μπουμε μεσα….χασιμο χρονου,αφου και ο κηπος δεν ελεγε τιποτα απολυτως…..αδειος και παρατημενος.
Το απογευμα γυριζουμε στο ξενοδοχειο εξαντλημενοι από το πολύ περπατημα και σινεχιζουμε ακαθεκτοι! Παμε με το UNDERGROUND του Λονδινου ( το οποιο εχει 12 γραμμες!!!! Ατελειωτα σκαλοπατια και είναι τελειως κλειστοφοβικο) στην κλειστη αγορα του Covent Garden, η οποια είναι υπεροχη,και κυριευεται από μια μαγικη,ζεστη ατμοσφαιρα.Πλανοδιοι τραγουδιστες και γελοτοποιοι η ανθρωποι που βγαζουν λογο, μαζευονται στην αγορα για να διασκεδασουν τον κοσμο.Τα καταστηματα,τα εστατορια και τα φαγαδικα δινουν και περνουν,εμεις κατσαμε σε μια μπιστρο και παραγειλαμε ζυμαρικα,πατε και μπυρα…..με τετοια πεινα που ειχαμε τα φαγαμε όλα σε ένα λεπτο! Ωστοσο, αρχιζοντας να βραδιαζει ο κοσμος ολο και αραιωνει,οι πλανοδιοι φευγουν,οι δρομοι ερημωνουν……..κυριαρχο χρωμα το κοκκινο.
Η βραδια στο Covent Garden ηταν υπεροχη!
Το επομενο πρωινο σηκωθηκαμε νωρις νωρις,γιατι σειρα ειχε μια εκδρομη στο καστρο του Γουινσδορ(Winsdor Castle).Η διαδρομη μαγευτικη,το κυριαρχο τοπιο ηταν τα μικρα καταπρασινα λοφακια γεματα από προβατα που εβοσκαν,φυσικα δεν υπηρχαν καθολου βουνα…
Το καστρο ηταν καταπληκτικο.Αρχικα πηγαμε στην αιθουσα με τις κουκλες των μικρων πριγκιπισσων του παλατιου,οπου μας περιμενε ένα τεραστιο κουκλοσπιτο,κατι σαν αντιγραφο του καστρου στο εσωτερικο του,με επιπλα πολυτελειας και λεπτοδουλεμενες λεπτομερειες.Στη συνεχεια αντικρισαμε παμπολλες πορσελανινες κουκλες, μικρες και μεγαλες με φορεματα για ολες τι περιστασεις(από πιτζαμες μεχρι τουαλετες).Εκτος απ’το ότι τα εκθεματα αυτά ηταν υπεροχα,αξιζει να τονισω ότι και ο τροπος που περιποιουνται οι Αγγλοι ο,τιδηποτε είναι αξιοθαυμαστος,ετσι ειχαν φροντισει αυτά τα εκθεματα με χαμηλο,ρομαντικο φωτισμο,ώστε να δειχνουν ακομη πιο παραμυθενια.
Αφου φυγαμε από την αιθουσα με τις κουκλες,μπηκαμε στο καστρο με τη συνοδεια μιας συσκευης που εμοιαζε με ασυρματο τηλεφωνο και καποιος από κει μεσα σε πληροφορουσε για ο,τι εβλεπες(αυτοματα εννοειται).Ετσι μαθαμε ότι το καστρο αυτό φιλοξενουσε για πολλλες γενιες τον εκαστοτε βασιλια με τα παιδακια του.Η χλιδη στο απογειο της:δωματια γεματα με επιπλα αντικες,καδρα,πινακες,πορτρετα,εντονες ταπετσαριες,κρεβατια με ουρανο,βαριες κουρτινες,παχια χαλια και πολύ χρυσαφι……..μαγεια!Τελος,υπηρχε και μια μινι εκθεση με σκιτσα του Leonardo Da Vinci και αλλων,πολύ ενδιαφερουσα.Δυστυχως δεν επιτρεπονταν οι φωτογραφιες,αλλα στο μαγαζι του καστρου υπαρχουν πολλα βιβλια με πληροφοριες και φωτογραφιες για οποιον ενδιαφερεται.
Βεβαια,ενώ το ζουμι της υποθεσης είναι το καστρο,πιστευω πως η περιοχη γυρω από αυτό γενικοτερα είναι αξια της ιδιας σημασιας.Κολεγια απο δω και από κει,διασπαρτες εκκλησιες,πλατειες με αγαλματα και σπιτακια σε διαφορα χρωματα,υφος γοτθικο και κολεγιακο συναμα και κυριαρχο χρωμα η ωχρα………Αφου λοιπον φυγαμε από το φτωχικο των βασιλιαδων,με τις καλυτερες εντυπωσεις,πηραμε τον δρομο της επιστροφης για το Λονδινακι.Επομενη σταση,το περιφημο Μουσειο Φυσικης Ιστοριας!Εισοδος δωρεαν σε ένα απιστευτο μουσειο,εκπαιδευτικου περιεχομενου,που θα το λατρεψουν τα παιδια αλλα και οι μεγαλοι(εγω παντως το λατρεψα).Σκελετοι δεινοσαυρων,τιγρεις,λιονταρια,φανταστικα πλασματα,πεταλουδες,ελεφαντες,σκουληκια,καμηλοπαρδ αλεις,σπουργιτια και στρουνθοκαμηλοι,όλα μαζι,όχι ζωντανα ευτυχως,σε μια πανδαισια χρωματων και αισθησεων…….τελεια!Επισης,το κτιριο από μονο του είναι απιστευτο και υπερβολικα μεγαλο,ο,τι πρεπει δηλαδη για να στεγαζει αυτή την καταπληκτικη δουλεια που εχουν κανει αυτοι οι ανθρωποι.Εμεις ξεπατωθηκαμε για να τα δουμε όλα,αλλα αξιζει τον κοπο.
Βγηκαμε από το μουσειο-υπερπαραγωγη επειτα από αρκετες ωρες κουρασμενες,αλλα διψασμενες και για αλλα τοπια.Ετσι πηγαμε με το μετρο στο κεντρο του Λονδινου και καναμε βολτα στο Αβαειο του Ουεστμινστερ και στη γυρω συνοικια με τους μεγαλους, στρωμενους με χρυσαφια και πορτοκαλι φυλλα ,δρομους και με τις μεγαλοπρεπεις μονοκατοικιες. Πεινασμενες καθως ειμασταν πηγαμε μεχρι την πλατεια Τραφαλγκαρ με το μετρο και κατσαμε στο Carfunkel’s για φαγητο.Συμπαθητικη κουζινα,δεν τρελαθηκα όμως,ισως το μονο που αξιζε ηταν η πιτα-ταρτα,γεμιστη με μανιταρια,τυρι και ζαμπον που ηταν καπως περιεργη και ασυνηθιστη.
Η επομενη μερα είναι ελευθερη μερα και μπορουμε να παμε οπου θελουμε.Η παρεα μας διαλεξε μια βολτα στα πασιγνωστα Harrod’s. Η μετακινηση μας με το λεωφορειο-αξιοθεατο(red bus) ηταν πανευκολη και διασκεδαστικη(ειδικα όταν καθεσαι στον δευτερο οροφο,εχεις και θεα!)Σταματησαμε στην σταση Knightsbridge και τσουπ! Τα Harrod’s!Ενα τεραστιο εμπορικο κεντρο με ειδη πρωτης ποιοτητας.Εμεις καναμε μια συντομη βολτα για να χαζεψουμε τις πανακριβες μαρκες και μειναμε περισσοτερο στο ζαχαροπλαστειο και στα αναμνηστικα του μαγαζιου.
Περιττο να αναφερω ότι το πολυκαταστημα ηταν πανακριβο,ετσι αρκεστηκαμε σε αναμνηστικες τσαντουλες,αρκουδακια και κουτακια με μπισκοτα…….
Λιγο αργοτερα πηγαμε λιγο παραπερα,στα Harvey & Nichol’s(επισης ακριβο πολυκαταστημα),στον τελευταιο οροφο για απογευματινο τσαι με θεα το Λονδινο.Το τσαι δεν ελεγε τιποτα και πολύ περισσοτερο τα κεκακια και τα τοστακια που το συνοδευαν(τα κεκακια ηταν μπαγιατικα,τα τοστακια με κρεμα μελιου και αγουρι!)Υστερα φυγαμε από το κεντρο και γυρισαμε στην ‘’γειτονια’’ μας,το Kensington,για να κανουμε τη βολτα μας και τα ψωνια μας.Η περιοχη αυτή είναι από τις πιο ακριβες και από τις πιο ωραιες.Αυτο που μου εκανε εντυπωση ηταν ότι μεσα στο σουπερμαρκετ πουλιουνταν και cd(!).Επιπλεον,παρατηρησα ότι τα ψυγεια ηταν γεματα από ετοιμο φαγητο,μακαρονια με κιμα,κοτοπουλο με πατατες και ο,τι βαλει ο νους του καθενος,συσκευασμενα και ετοιμα για καταναλωση, μετα από 10 λεπτα ψησιματος.Ευτυχως δεν εχουμε υιοθετησει ακομα αυτην την τακτικη εδώ στην Ελλαδα.
Η τελευταια μερα εχει φτασει.Το προγραμμα εχει εκδρομουλα στην Οξφορδη και κατοπιν στο Στρατφοντ Απον Ειβον και κατοπιν….στο Χιθροου….
Μετα από το μαζεμα των αποσκευων μας στο πουλμαν και μετα από μερικες ωριτσες διαδρομη φτασαμε στην δημοφιλη πανεπιστημιουπολη.Απεριγραπτα ομορφη,γοητευτικη,ελεγειακη φοιτητουπολη,που σου δινει την αισθηση ότι βρισκεσαι σε άλλη εποχη και σε κερδιζει αμεσως,κανοντας σε να νιωθεις ότι θελεις να μεινεις για παντα εκει…..Οι πολλες εκκλησιες,τα παλια κτιρια και αγαλματα,ο νωχελικος ρυθμος με τον οποιο κινουνται οι ανθρωποι και η ηρεμη δυναμη που ακτινοβολουν,προσδιδουν στην ολη εικονα κατι το εντελως διαφορετικο και μυστηριο.Εδω κυριαρχο χρωμα είναι το σαπιο μηλο.
Μπηκαμε μεσα σε μια εκκλησια,που ειχε ταφους μεσα και στον κηπο της,καθως και μαγαζακι με σουβενιρ(!)και μετα κατσαμε για ζεστη σοκολατα σε ένα μαγαζακι μεσα στη κλειστη αγορα.
Τελευταιος προορισμος,το χωριο του Γουλιαμ Σαιξπυρ,το οποιο ηταν πραγματικα σαν βγαλμενο από παραμυθι….Εκεινη την μερα το κρυο ηταν τσουχτερο και εριχνε χιονονερο,ειχε συννεφιασει και οι δρομοι ηταν σχεδον αδειοι.Και εδώ η ατμοσφαιρα ηταν πολύ νοσταλγικη,γκοθικ και χριστουγεννιατικη.Μαλιστα,τα περισσοτερα μαγαζια πουλουσαν νεραιδες και ξωτικα και πετυχαμε ένα με χριστουγεννιατικα στολιδια.Στο σπιτι του Σαιξπυρ δεν μπηκαμε γιατι ηταν ακριβο,αλλα το ειδαμε απ’εξω.Μπηκαμε σε ένα μαγαζακι που υποτιθεται ότι πουλουσε ειδη μαγειας και ειχε και μουσειο αλλα ειχε κλεισει όταν πηγαμε εμεις και σε ένα βιβλιοπωλειο που πουλουσε αποκλειστικα βιβλια του Σαιξπυρ(εγω πηρα τρια μικρα που ηταν σε προσφορα)Στο τελος,κατσαμε σε μια παμπαλαια παμπ,πολύ ωραια και παραγγειλαμε ριζοτο με κουνελι και χοιρινο στιφαδο,το οποιο ηταν πολύ νοστιμο,αλλα και πολύ βαρυ.
Και εδώ το ταξιδι μας εφτασε στο τελος του…….Κινησαμε για το Χιθροου με μεγαλη λυπη.Το αεροδρομιο ηταν λαβυρινθος και γεματο από ανθρωπους(κυριως αραβες).Δεν ξερω αν ηταν ιδεα μου,όμως μου φανηκε ότι επικρατουσε πανικος.
Οταν ηρθε η ωρα να με περασουν,με γδυσανε κανονικα(παπουτσια,μπουφαν,ζακετα,ρολοι,κοσμηματα, τσαντα….)Όταν πια φτασαμε στο Ελευθεριος Βενιζελος,η βαλιτσα μας ηταν αφαντη,γιατι όπως μαθαμε μετα από πολλες ωρες η Αλιταλια ειχε κανει λαθος και την αφησε στο Χιθροου,οποτε η τυχερη η βαλιτσα μου εκανε μια ολοκληρη βδομαδα ακομα διακοπες στο Λονδινο!
Αυτό ηταν το Λονδινακι και ειμαι σιγουρη ότι θα ξαναπαω πολλες φορες εκει για να εξερευνησω κάθε γωνια του…..
Η χαρα μου ηταν τοσο μεγαλη,που δεν φοβηθηκα σχεδον καθολου στο αεροπλανο,ισα ισα,το διασκεδασα!
Το ταξιδι διηρκεσε σχεδον 3 ωρες……
Οταν τελικα φτασαμε στο αεροδρομιο Catwick,πληροφορηθηκαμε ότι θα επρεπε να περιμενουμε σχεδον 2 ωρες για το πουλμαν μας,γιατι ειχε γινει καποιο ατυχημα στην εθνικη και επειδη οι Αγγλοι είναι πολύ σχολαστικοι σε αυτά,αναγκαστηκαμε να περιμενουμε…..Ειχαμε ξεπαγιασει από το κρυο,αλλα δεν μας ενοιαζε,γιατι επιτελους ειχαμε πατησει αγγλικο εδαφος!
Επιτελους ηρθε το πουλμαν μας και καναμε σχεδον 2 ωριτσες ακομα μεχρι να φτασουμε στο Λονδινο.
Αρχιζοντας να μπαινουμε στο κεντρο το τοπιο αλλαζε,και οι απεραντες πεδιαδες εδιναν τη θεση τους στα σπιτια,σπιτια πετρινα, κεραμιδι ,με σοφιτες,παρομοια όλα μεταξυ τους,αλλα πολύ ‘’ταχτοποιημενα’’.
Φτανουμε στο κεντρο,και πρωτη μας σταση είναι το Royal Albert Hall(τεραστια και πολυτελη αι8ουσα συναυλιων)
Απεναντι βρισκεται το Ηyde Park,το οποιο στολιζεται απο το καλυμμενο με χρυσο,αγαλμα του Αλβερτου,δωρο απο την βασιλισσα του,Βικτωρια. Εδώ οι εντυπωσεις είναι μαγικες (όπως και παντου αλλωστε).Το παρκο τεραστιο και περιποιημενο,οι δρομοι καθαροι και τα κτιρια εντυπωσιακα. Όπως είναι αναμενομενο….δεν κρατιομασταν και τρεχαμε ολοι από ‘δω και από ‘κει για φωτογραφιες!
Eπομενη σταση? Βολτα στον περιβοητο ποταμο Ταμεση! Ο ποταμος ηταν βρωμικος,αλλα η πανεμορφη γεφυρα του Λονδινου, η Βουλη των Λορδων και φυσικα το σημα κατατεθεν της πολης, ο Βig Ben ,μας αποζημιωσαν με την γοτθικη ομορφια τους! Προχωρουσαμε και δεν ξεραμε που να στρεψουμε τα βλεματα μας,όλα ηταν υπεροχα!
Σειρα εχει το Βρετανικο Μουσειο.Πανεμορφο και κομψο,συγκεντρωνει εκθεματα από ολον το κοσμο και φιλοξενει τα περιφημα ελγινεια μαρμαρα και τις καρυατιδες.Μεσα στα πολλα εκθεματα και τις βιβλιοθηκες , το πιο παραξενο ηταν ‘’ο Κοκκινοτριχης’’ , ενας απολιθωμενος ανθρωπος με λιγες κοκκινες τριχες στο κεφαλι….φρικουλιαρικο…
Το πουλμαν μας κατεβασε στην πισω εισοδο του μουσειου, το οποιο στο κεντρο του είναι κυκλικο και για αυτό μπορει κανεις ευκολα να χαθει….ετσι και ‘γω με τη μητερα μου καταληξαμε,μετα από πολλους κυκλους,στην μπροστινη εισοδο του μουσειου! Το προβλημα ηταν ότι δεν ξεραμε πώς να παμε πισω στο πουλμαν μας.Πανικος! Δεν ειχαμε κανενος το τηλεφωνο και ειχαμε απελπιστει.Ρωτωντας δεξια και αριστερα, τελικα φτασαμε στο πουλμαν με την ψυχη στο στομα.Στην αρχη το θεωρησα μια τραυματικη εμπειρια,αργοτερα καταλαβα πως ηταν απλα μια διασκεδαστικη περιπετειουλα!
Eξαιτιας της πρωινης αργοποριας του πουλμαν,αλλαξαν τα σχεδια μας για το απογευμα και ετσι,φτασαμε στο ξενοδοχειο μας,το Kensington Close,εξουθενομενοι.Ταλαιπωριθηκαμε ακομα πιο πολύ εως οτου να μας ταχτοποιησουν στα δωματια μας και αποφασισαμε να μεινουμε στην περιοχη Κensington για το βραδινο μας.
Στο Κensington μπορει κανεις να βρει πολλα γνωστα μαγαζια με επωνυμα ρουχα,τουριστικα,αλυσιδες καταστηματων,εστιατορια και γενικοτερα, ο,τι ποθει η ψυχη του,καθως είναι μια από τις ακριβοτερες περιοχες του Λονδινου. Εμεις διαλεξαμε να κατσουμε στην Pizza Hat, γιατι βαριομασταν να ψαχνουμε.
Εκεινο το βραδυ προσεξαμε ότι μεχρι τωρα κυκλοφορουσαν ολες οι φυλες του κοσμου,εκτος από τους λονδρεζους.Ελαχιστοι ηταν,και ολοι εφηβοι.
Αργοτερα μαθαμε ότι οι πλειοψηφεια των λονδρεζων δουλευει σε γραφεια,και όχι σε μαγαζια για αυτό δεν πολυκυκλοφορουν,και φυσικα, ενας ακομα λογος είναι ότι το Λονδινο είναι από τις πιο κοσμοπολιτικες πολεις στον κοσμο.
Αφου χορτασαμε την πιτσα μας πηγαμε για υπνο με τις καλυτερες εντυπωσεις…..αλλα πτωματα.
Το επομενο πρωι κανονισαμε να παμε στο διασημο μουσειο των διασημων,στο Madame Tussaud’s !!!!!!!
Περιττο να αναφερω ότι δεν επεφτε καρφιτσα από τον πολύ κοσμο και το εισιτηριο ηταν ακριβο,20 λιρες,αλλα αξιζε τον κοπο και με το παραπανω,όχι τοσο για τις κερινες φιγουρες των διασημων,αλλα για την ιστορικη διαδρομη σε παλαιοτερες εποχες της Αγγλιας, με ένα κινουμενο τρενακι,πραγματικα υπεροχο! Δυστυχως εκει δεν επιτρεπονταν οι φωτογραφιες.
Μετα το μουσειο των κερινων ομοιωματων,τραβηξαμε για το London Zoo και αποφaσισαμε να παμε με τα ποδια,αφου ηταν αρκετα κοντα από το μουσειο. Ετσι λοιπον διασχισαμε ολοκληρο το πανεμορφο Regent’s Park, με τις λιμνουλες του ,τα κρινακια του, τις παπιτσες του,τα γηπεδα του και ένα τεραστιο και πανεμορφο κολεγιο(!),για να φτασουμε στον ζωολογικο κηπο του Λονδινου.Εκει ταλαιπωρηθηκαμε πολύ,γιατι επιασε καταρακτωδης βροχη και περιμεναμε σχεδον 2 ωρες για να μπουμε μεσα….χασιμο χρονου,αφου και ο κηπος δεν ελεγε τιποτα απολυτως…..αδειος και παρατημενος.
Το απογευμα γυριζουμε στο ξενοδοχειο εξαντλημενοι από το πολύ περπατημα και σινεχιζουμε ακαθεκτοι! Παμε με το UNDERGROUND του Λονδινου ( το οποιο εχει 12 γραμμες!!!! Ατελειωτα σκαλοπατια και είναι τελειως κλειστοφοβικο) στην κλειστη αγορα του Covent Garden, η οποια είναι υπεροχη,και κυριευεται από μια μαγικη,ζεστη ατμοσφαιρα.Πλανοδιοι τραγουδιστες και γελοτοποιοι η ανθρωποι που βγαζουν λογο, μαζευονται στην αγορα για να διασκεδασουν τον κοσμο.Τα καταστηματα,τα εστατορια και τα φαγαδικα δινουν και περνουν,εμεις κατσαμε σε μια μπιστρο και παραγειλαμε ζυμαρικα,πατε και μπυρα…..με τετοια πεινα που ειχαμε τα φαγαμε όλα σε ένα λεπτο! Ωστοσο, αρχιζοντας να βραδιαζει ο κοσμος ολο και αραιωνει,οι πλανοδιοι φευγουν,οι δρομοι ερημωνουν……..κυριαρχο χρωμα το κοκκινο.
Η βραδια στο Covent Garden ηταν υπεροχη!
Το επομενο πρωινο σηκωθηκαμε νωρις νωρις,γιατι σειρα ειχε μια εκδρομη στο καστρο του Γουινσδορ(Winsdor Castle).Η διαδρομη μαγευτικη,το κυριαρχο τοπιο ηταν τα μικρα καταπρασινα λοφακια γεματα από προβατα που εβοσκαν,φυσικα δεν υπηρχαν καθολου βουνα…
Το καστρο ηταν καταπληκτικο.Αρχικα πηγαμε στην αιθουσα με τις κουκλες των μικρων πριγκιπισσων του παλατιου,οπου μας περιμενε ένα τεραστιο κουκλοσπιτο,κατι σαν αντιγραφο του καστρου στο εσωτερικο του,με επιπλα πολυτελειας και λεπτοδουλεμενες λεπτομερειες.Στη συνεχεια αντικρισαμε παμπολλες πορσελανινες κουκλες, μικρες και μεγαλες με φορεματα για ολες τι περιστασεις(από πιτζαμες μεχρι τουαλετες).Εκτος απ’το ότι τα εκθεματα αυτά ηταν υπεροχα,αξιζει να τονισω ότι και ο τροπος που περιποιουνται οι Αγγλοι ο,τιδηποτε είναι αξιοθαυμαστος,ετσι ειχαν φροντισει αυτά τα εκθεματα με χαμηλο,ρομαντικο φωτισμο,ώστε να δειχνουν ακομη πιο παραμυθενια.
Αφου φυγαμε από την αιθουσα με τις κουκλες,μπηκαμε στο καστρο με τη συνοδεια μιας συσκευης που εμοιαζε με ασυρματο τηλεφωνο και καποιος από κει μεσα σε πληροφορουσε για ο,τι εβλεπες(αυτοματα εννοειται).Ετσι μαθαμε ότι το καστρο αυτό φιλοξενουσε για πολλλες γενιες τον εκαστοτε βασιλια με τα παιδακια του.Η χλιδη στο απογειο της:δωματια γεματα με επιπλα αντικες,καδρα,πινακες,πορτρετα,εντονες ταπετσαριες,κρεβατια με ουρανο,βαριες κουρτινες,παχια χαλια και πολύ χρυσαφι……..μαγεια!Τελος,υπηρχε και μια μινι εκθεση με σκιτσα του Leonardo Da Vinci και αλλων,πολύ ενδιαφερουσα.Δυστυχως δεν επιτρεπονταν οι φωτογραφιες,αλλα στο μαγαζι του καστρου υπαρχουν πολλα βιβλια με πληροφοριες και φωτογραφιες για οποιον ενδιαφερεται.
Βεβαια,ενώ το ζουμι της υποθεσης είναι το καστρο,πιστευω πως η περιοχη γυρω από αυτό γενικοτερα είναι αξια της ιδιας σημασιας.Κολεγια απο δω και από κει,διασπαρτες εκκλησιες,πλατειες με αγαλματα και σπιτακια σε διαφορα χρωματα,υφος γοτθικο και κολεγιακο συναμα και κυριαρχο χρωμα η ωχρα………Αφου λοιπον φυγαμε από το φτωχικο των βασιλιαδων,με τις καλυτερες εντυπωσεις,πηραμε τον δρομο της επιστροφης για το Λονδινακι.Επομενη σταση,το περιφημο Μουσειο Φυσικης Ιστοριας!Εισοδος δωρεαν σε ένα απιστευτο μουσειο,εκπαιδευτικου περιεχομενου,που θα το λατρεψουν τα παιδια αλλα και οι μεγαλοι(εγω παντως το λατρεψα).Σκελετοι δεινοσαυρων,τιγρεις,λιονταρια,φανταστικα πλασματα,πεταλουδες,ελεφαντες,σκουληκια,καμηλοπαρδ αλεις,σπουργιτια και στρουνθοκαμηλοι,όλα μαζι,όχι ζωντανα ευτυχως,σε μια πανδαισια χρωματων και αισθησεων…….τελεια!Επισης,το κτιριο από μονο του είναι απιστευτο και υπερβολικα μεγαλο,ο,τι πρεπει δηλαδη για να στεγαζει αυτή την καταπληκτικη δουλεια που εχουν κανει αυτοι οι ανθρωποι.Εμεις ξεπατωθηκαμε για να τα δουμε όλα,αλλα αξιζει τον κοπο.
Βγηκαμε από το μουσειο-υπερπαραγωγη επειτα από αρκετες ωρες κουρασμενες,αλλα διψασμενες και για αλλα τοπια.Ετσι πηγαμε με το μετρο στο κεντρο του Λονδινου και καναμε βολτα στο Αβαειο του Ουεστμινστερ και στη γυρω συνοικια με τους μεγαλους, στρωμενους με χρυσαφια και πορτοκαλι φυλλα ,δρομους και με τις μεγαλοπρεπεις μονοκατοικιες. Πεινασμενες καθως ειμασταν πηγαμε μεχρι την πλατεια Τραφαλγκαρ με το μετρο και κατσαμε στο Carfunkel’s για φαγητο.Συμπαθητικη κουζινα,δεν τρελαθηκα όμως,ισως το μονο που αξιζε ηταν η πιτα-ταρτα,γεμιστη με μανιταρια,τυρι και ζαμπον που ηταν καπως περιεργη και ασυνηθιστη.
Η επομενη μερα είναι ελευθερη μερα και μπορουμε να παμε οπου θελουμε.Η παρεα μας διαλεξε μια βολτα στα πασιγνωστα Harrod’s. Η μετακινηση μας με το λεωφορειο-αξιοθεατο(red bus) ηταν πανευκολη και διασκεδαστικη(ειδικα όταν καθεσαι στον δευτερο οροφο,εχεις και θεα!)Σταματησαμε στην σταση Knightsbridge και τσουπ! Τα Harrod’s!Ενα τεραστιο εμπορικο κεντρο με ειδη πρωτης ποιοτητας.Εμεις καναμε μια συντομη βολτα για να χαζεψουμε τις πανακριβες μαρκες και μειναμε περισσοτερο στο ζαχαροπλαστειο και στα αναμνηστικα του μαγαζιου.
Περιττο να αναφερω ότι το πολυκαταστημα ηταν πανακριβο,ετσι αρκεστηκαμε σε αναμνηστικες τσαντουλες,αρκουδακια και κουτακια με μπισκοτα…….
Λιγο αργοτερα πηγαμε λιγο παραπερα,στα Harvey & Nichol’s(επισης ακριβο πολυκαταστημα),στον τελευταιο οροφο για απογευματινο τσαι με θεα το Λονδινο.Το τσαι δεν ελεγε τιποτα και πολύ περισσοτερο τα κεκακια και τα τοστακια που το συνοδευαν(τα κεκακια ηταν μπαγιατικα,τα τοστακια με κρεμα μελιου και αγουρι!)Υστερα φυγαμε από το κεντρο και γυρισαμε στην ‘’γειτονια’’ μας,το Kensington,για να κανουμε τη βολτα μας και τα ψωνια μας.Η περιοχη αυτή είναι από τις πιο ακριβες και από τις πιο ωραιες.Αυτο που μου εκανε εντυπωση ηταν ότι μεσα στο σουπερμαρκετ πουλιουνταν και cd(!).Επιπλεον,παρατηρησα ότι τα ψυγεια ηταν γεματα από ετοιμο φαγητο,μακαρονια με κιμα,κοτοπουλο με πατατες και ο,τι βαλει ο νους του καθενος,συσκευασμενα και ετοιμα για καταναλωση, μετα από 10 λεπτα ψησιματος.Ευτυχως δεν εχουμε υιοθετησει ακομα αυτην την τακτικη εδώ στην Ελλαδα.
Η τελευταια μερα εχει φτασει.Το προγραμμα εχει εκδρομουλα στην Οξφορδη και κατοπιν στο Στρατφοντ Απον Ειβον και κατοπιν….στο Χιθροου….
Μετα από το μαζεμα των αποσκευων μας στο πουλμαν και μετα από μερικες ωριτσες διαδρομη φτασαμε στην δημοφιλη πανεπιστημιουπολη.Απεριγραπτα ομορφη,γοητευτικη,ελεγειακη φοιτητουπολη,που σου δινει την αισθηση ότι βρισκεσαι σε άλλη εποχη και σε κερδιζει αμεσως,κανοντας σε να νιωθεις ότι θελεις να μεινεις για παντα εκει…..Οι πολλες εκκλησιες,τα παλια κτιρια και αγαλματα,ο νωχελικος ρυθμος με τον οποιο κινουνται οι ανθρωποι και η ηρεμη δυναμη που ακτινοβολουν,προσδιδουν στην ολη εικονα κατι το εντελως διαφορετικο και μυστηριο.Εδω κυριαρχο χρωμα είναι το σαπιο μηλο.
Μπηκαμε μεσα σε μια εκκλησια,που ειχε ταφους μεσα και στον κηπο της,καθως και μαγαζακι με σουβενιρ(!)και μετα κατσαμε για ζεστη σοκολατα σε ένα μαγαζακι μεσα στη κλειστη αγορα.
Τελευταιος προορισμος,το χωριο του Γουλιαμ Σαιξπυρ,το οποιο ηταν πραγματικα σαν βγαλμενο από παραμυθι….Εκεινη την μερα το κρυο ηταν τσουχτερο και εριχνε χιονονερο,ειχε συννεφιασει και οι δρομοι ηταν σχεδον αδειοι.Και εδώ η ατμοσφαιρα ηταν πολύ νοσταλγικη,γκοθικ και χριστουγεννιατικη.Μαλιστα,τα περισσοτερα μαγαζια πουλουσαν νεραιδες και ξωτικα και πετυχαμε ένα με χριστουγεννιατικα στολιδια.Στο σπιτι του Σαιξπυρ δεν μπηκαμε γιατι ηταν ακριβο,αλλα το ειδαμε απ’εξω.Μπηκαμε σε ένα μαγαζακι που υποτιθεται ότι πουλουσε ειδη μαγειας και ειχε και μουσειο αλλα ειχε κλεισει όταν πηγαμε εμεις και σε ένα βιβλιοπωλειο που πουλουσε αποκλειστικα βιβλια του Σαιξπυρ(εγω πηρα τρια μικρα που ηταν σε προσφορα)Στο τελος,κατσαμε σε μια παμπαλαια παμπ,πολύ ωραια και παραγγειλαμε ριζοτο με κουνελι και χοιρινο στιφαδο,το οποιο ηταν πολύ νοστιμο,αλλα και πολύ βαρυ.
Και εδώ το ταξιδι μας εφτασε στο τελος του…….Κινησαμε για το Χιθροου με μεγαλη λυπη.Το αεροδρομιο ηταν λαβυρινθος και γεματο από ανθρωπους(κυριως αραβες).Δεν ξερω αν ηταν ιδεα μου,όμως μου φανηκε ότι επικρατουσε πανικος.
Οταν ηρθε η ωρα να με περασουν,με γδυσανε κανονικα(παπουτσια,μπουφαν,ζακετα,ρολοι,κοσμηματα, τσαντα….)Όταν πια φτασαμε στο Ελευθεριος Βενιζελος,η βαλιτσα μας ηταν αφαντη,γιατι όπως μαθαμε μετα από πολλες ωρες η Αλιταλια ειχε κανει λαθος και την αφησε στο Χιθροου,οποτε η τυχερη η βαλιτσα μου εκανε μια ολοκληρη βδομαδα ακομα διακοπες στο Λονδινο!
Αυτό ηταν το Λονδινακι και ειμαι σιγουρη ότι θα ξαναπαω πολλες φορες εκει για να εξερευνησω κάθε γωνια του…..
Last edited by a moderator:
,και να αφησω μονο αυτη με τις συνημμενες εικονες??? Και επιπλεον,πως μπορω να παρω μερος στον φωτογραφικο διαγωνισμο??? 
