Στα μέσα του Απριλίου 2024 ξεκινήσαμε μια οδική εκδρομή προς το Κόσοβο ή όπως το προτιμούν οι Σέρβοι να το αποκαλούν Κόσοβο και Μετόχια.H είσοδος στην χώρα έγινε από το συνοριακό πέρασμα hani i elezit βόρεια από την πόλη των Σκοπίων και πληρώσαμε 15 ευρώ ως οδική ασφάλεια για 15 μέρες (η φθηνότερη επιλογή). Ο δρόμος είναι πάρα πολύ καλός και καινούργιος ,διασχίζει φαράγγια και βουνά και περάσαμε αρκετές γέφυρες που τον υποστηρίζουνε. Ο δρόμος προς την πρωτεούσα Πρίστινα είναι περίπου 1 ώρα και χωρίς μεγάλα βουνά τριγύρω.Η πρώτη μέρα μας βρίσκει λοιπόν στην Πρίστινα μια πόλη 250.000 χιλιάδων κατοίκων , με καλή ρυμοτομία ,οικοδομικό οργασμό με ανεγέρσεις πολυόροφων κτιρίων αρκετά μοντέρνων και ακριβών! Όλα σχεδόν τα αμάξια είναι καινούργια και αρκετά πολύ ακριβά,η πολή είναι αρκετά πράσινη και καθαρή ενώ κατακλύζεται από άπειρες καφετέριες και μπαρ.Πρόκειται για μια σύγχρονη δυτική πόλη όμως διατηρεί τα βαλκανικά και οθωμανικά της στοιχεία ειδικά στην παλαιά της πλευρά.Η παρουσία των Σέρβων έχει εξαφανιστεί από παντού, υπάρχουν ΝΑΤΟικα μνημεία και Αμερικάνικες σημαίες δίπλα σε αυτές της Αλβανίας και του Κοσόβου.Ο νεαρόκοσμος είναι αρκετά δυτικοποιημένος σε αντίθεση με τις παλαιές γενιές που είναι πιο παραδοσιακές.Για πρώτο βραδυνό προτιμήσαμε το παραδοσιακό εστιατόρειο Iλλυριακό κάστρο με διακόσμιση μεσαιωνική ,ποιοτικό φαγητό και με καλές τιμές.
Την επόμενη μέρα θελήσαμε να δούμε την Σέρβικη πλευρά της χώρας και ξεκινήσαμε για το Gazimestan ,στα 5 χιλιόμετα από την πόλη ώστε να δούμε τις Σερβικές θερμοπύλες το πιο ιερό μέρος των Σέρβων γιατί εκεί πολέμησαν τους Οθωμανούς το 1389 μαζί με χριστιανούς Αλβανούς...Στην είσοδο του μνημείου μας ζήτησαν τα διαβατήρια μας γιατί όλα τα Σέρβικά μνημεία και μοναστήρια προστατευόνται από την αστυνομία.Στην συνέχεια νότια της πόλης στα 15χλμ επισκεφτήκαμε τον Σέρβικο θύλακα της Γκρατσάνιτσα με το ομώνυμο μοναστήρι του 15 αιώνα το οποίο είναι πάρα πολύ ιστορικό και έιχε υποστεί επιθέσεις απο τον UCK παλαιότερα.Στην είσοδο της πόλης υπάρχουν κάμερες και μόνο Σέρβικες σημαίες και επιγραφές ,το οδικό δίκτυο εδώ είναι πολύ μέτριο σε σχέση με τις Πρίστινας γιατί δεν το ελέγχει το μέρος η κεντρική κυβέρνηση.
Στον γυρισμό επισκεφτήκαμε το τεράστιο πάρκο αναψυχής της πόλης ,ένα πραγματικό δάσος δίπλα στην πόλη με πάρκα αναψυχής καφετέριες ,μονοπάτια κτλ, καταπληκτικό μέρος για όποιον βρεθεί στην περιοχή!
Το βράδυ της δεύτερης μέρας ξαναεπισκεφτήκαμε την Γκρατσάνιτσα και το μαγαζί ethno house με τα γνωστά παραδοσιακά σέρβικα εδέσματα,ένα τεράστιο μαγαζί με διακόσμηση παλαιού τύπου, φανταστικό φαγητό και έκδηλη χαρά από τους εργαζόμενους όταν μάθαμε ότι είμασταν Έλληνες.
Την τρίτη μέρα ξεκινήσαμε μια μικρή εκδρομή προς τα σπήλαια gadima 22χλμ μακριά και με είσοδο 2 ευρώ έιδαμε από κοντά τους σταλαγμίτες και σταλακτίτες του.Στην συνέχεια ξεκινήσαμε για την διχοτομημένη πόλη του βορρά την Μιτροβίτσα ,λίγο πριν φτάσουμε είδαμε πολλά μνημεία νεκρών uck στρατιωτών και το περιβόητο μνημείο του εθνικού τους ήρωα ΑDEM JASHARI με τα διαλυμένα σπίτια από τον πόλεμο, εκεί πουλάνε σουβενίρ με πατριωτικό προσανατολισμό και λάβαρα της μεγάλης Αλβανίας.
Μετά από 5 χλμ από το μνημείο φτάσαμε στη νότια Μιτροβίτσα των 60 χιλ αλβανών και στο τέλος του μεγάλου δρόμου-εισόδου της πόλης παρκάραμε το αμάξι μας δίπλα στον ποταμό Ιμπαρ το φυσικό ''σύνορο'' με την βόρεια Μιτροβίτσα των 15 χιλ Σέρβων.Επάνω στην γέφυρα Ιταλοί καραμπινιέροι επιβλέπουν την κίνηση και ελέγχουν ταυτότητες ενώ τα αμάξια δεν επιτρέπεται να περάσουν εκατέρωθεν.Το σέρβικο κομμάτι είναι εμφανώς πιο ταλαιπωρημένο ,γεμάτο πατριωτικά γκράφιτι και μνημεία,συναντήσαμε και Έλληνες φαντάρους οι οποίοι μας ενημέρωσαν ότι το κλίμα ειναι τεταμένο ακόμα και σήμερα μεταξύ των 2 κοινοτήτων.Στο βόρειο κομμάτι χρησημοποιούν το σέρβικο δηνάριο στις συναλλαγές σε αντίθεση με όλο το Κόσοβο που χρησιμοποιούν το ευρώ αν και δεν ανήκουν στην ευρωζώνη!Στο τέλος της ημέρας στάση για φαγητό σε σέρβικο μαγαζί το number 1 το οποίο ήτανε και πάλι πολύ γευστικό στις επιλογές του και στην συνέχεια πέρασμα της γέφυρας προς το αλβανικό μέρος όπου συναντήσαμε πάρα πολύ κόσμο στις πολλές και καλαίσθητες καφετέριες που έχουν.Στην συνέχεια ξεκινήσαμε τον δρόμο για επιστροφή στην Πρίστινα ,1 ώρα οδήγηση.
Τέταρτη μέρα και αφήνουμε την Πρίστινα οριστικά για την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη το Πρίζρεν ,μια πόλη 100 χιλ με μεγάλη παρουσία τούρκων απο εποχής οθωμανικής κατάκτησης. Η πόλη θυμίζει μεσαίωνα, πέτρινα γεφύρια ,επιβλητικό κάστρο ,ποτάμι και πολλά τζαμία συνθέτουν την εικόνα της πόλης.Αρκετές γυναίκες εδώ φοράνε μπούρκες και πολλά σουπερ μαρκετ δεν πουλάνε αλκοόλ,οι καφετέριες πουλούν σε δημοφιλία τσάι και σαλέπι.Η πόλη θυμίζει Βοσνία ή και Τουρκία.Εμείς επισκεφτήκαμε το κάστρο που βρίσκεται στον λόφο της πόλης και είχαμε πανοραμική θέα της πόλης,παρατηρήσαμε 20 τζαμία και 2 εκκλησίες ,στην συνέχεια περπάτημα στα γραφικά σοκάκια της πόλης με τα άπειρα μικρά μαγαζία.Την επόμενη μέρα στα 4 χλμ επισκεφτήκαμε το σέρβικο μοναστήρι των Αρχαγγέλων ένα από τα πιο ιστορικά μνημεία γιατί στο μέρος αυτό ο Σέρβος αυτοκράτορας Ντούσαν είχε την έδρα του.Τύχαμε πολύ φιλική υποδοχή απο τους εκεί μοναχούς που μας κέρασαν και καφέ αλλά και ρακί και μας φανέρωσαν την αγάπη τους για την Ελλάδα.
Στην συνέχεια επισκεφτήκαμε το εθνικό πάρκο Σαρ ,ένα καταπληκτικό μέρος με πολύ πράσινο, καλαίσθητα ξενοδοχεία και μαγαζιά, στο υψηλότερο σημείο του υπάρχει ενας λόφος οπου ο κόσμος σταματαεί για πικ νικ και πεζοπορία.Η περιοχή θυμίζει αλπικό τοπίο και διαθέτει και χιονοδρομικό κέντρο.
Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε τον δρόμο της επιστροφής ξανά από το βουνό Σαρ προς τα Σκόπια, περνώντας μέσα απο καταπράσινες διαδρομές διαμέσου σέρβικών χωριών για την συνοριακή διαδρομη globocica.
Συμπερασματικά να τονίσουμε ότι η χώρα έχει φυσική ομορφιά, δεν είναι κατεστραμένη απο τον μαζικό τουρισμό ,οι τιμές είναι ίσως και 40 50% πιο φτηνές από Ελλάδα και γενικά έχει πολύ καλές υποδομές. 5-6 ημέρες είναι αρκετές για να πάρετε γεύση της χώρας με έκταση την μισή Πελοπόννησο.Η συμπεριφορά των Κοσοβάρων όταν μάθαιναν ότι είμαστε Έλληνες ήταν καλή αν και αμήχανη σε κάποιες φορές.Για κάποιον που αναζητά το αυθεντικό πνέυμα των βαλκανιών η περιοχή είναι η κατάλληλη αλλά με τον απαραίτητο σεβασμό στα πολιτικά θέματα...
Την επόμενη μέρα θελήσαμε να δούμε την Σέρβικη πλευρά της χώρας και ξεκινήσαμε για το Gazimestan ,στα 5 χιλιόμετα από την πόλη ώστε να δούμε τις Σερβικές θερμοπύλες το πιο ιερό μέρος των Σέρβων γιατί εκεί πολέμησαν τους Οθωμανούς το 1389 μαζί με χριστιανούς Αλβανούς...Στην είσοδο του μνημείου μας ζήτησαν τα διαβατήρια μας γιατί όλα τα Σέρβικά μνημεία και μοναστήρια προστατευόνται από την αστυνομία.Στην συνέχεια νότια της πόλης στα 15χλμ επισκεφτήκαμε τον Σέρβικο θύλακα της Γκρατσάνιτσα με το ομώνυμο μοναστήρι του 15 αιώνα το οποίο είναι πάρα πολύ ιστορικό και έιχε υποστεί επιθέσεις απο τον UCK παλαιότερα.Στην είσοδο της πόλης υπάρχουν κάμερες και μόνο Σέρβικες σημαίες και επιγραφές ,το οδικό δίκτυο εδώ είναι πολύ μέτριο σε σχέση με τις Πρίστινας γιατί δεν το ελέγχει το μέρος η κεντρική κυβέρνηση.
Στον γυρισμό επισκεφτήκαμε το τεράστιο πάρκο αναψυχής της πόλης ,ένα πραγματικό δάσος δίπλα στην πόλη με πάρκα αναψυχής καφετέριες ,μονοπάτια κτλ, καταπληκτικό μέρος για όποιον βρεθεί στην περιοχή!
Το βράδυ της δεύτερης μέρας ξαναεπισκεφτήκαμε την Γκρατσάνιτσα και το μαγαζί ethno house με τα γνωστά παραδοσιακά σέρβικα εδέσματα,ένα τεράστιο μαγαζί με διακόσμηση παλαιού τύπου, φανταστικό φαγητό και έκδηλη χαρά από τους εργαζόμενους όταν μάθαμε ότι είμασταν Έλληνες.
Την τρίτη μέρα ξεκινήσαμε μια μικρή εκδρομή προς τα σπήλαια gadima 22χλμ μακριά και με είσοδο 2 ευρώ έιδαμε από κοντά τους σταλαγμίτες και σταλακτίτες του.Στην συνέχεια ξεκινήσαμε για την διχοτομημένη πόλη του βορρά την Μιτροβίτσα ,λίγο πριν φτάσουμε είδαμε πολλά μνημεία νεκρών uck στρατιωτών και το περιβόητο μνημείο του εθνικού τους ήρωα ΑDEM JASHARI με τα διαλυμένα σπίτια από τον πόλεμο, εκεί πουλάνε σουβενίρ με πατριωτικό προσανατολισμό και λάβαρα της μεγάλης Αλβανίας.
Μετά από 5 χλμ από το μνημείο φτάσαμε στη νότια Μιτροβίτσα των 60 χιλ αλβανών και στο τέλος του μεγάλου δρόμου-εισόδου της πόλης παρκάραμε το αμάξι μας δίπλα στον ποταμό Ιμπαρ το φυσικό ''σύνορο'' με την βόρεια Μιτροβίτσα των 15 χιλ Σέρβων.Επάνω στην γέφυρα Ιταλοί καραμπινιέροι επιβλέπουν την κίνηση και ελέγχουν ταυτότητες ενώ τα αμάξια δεν επιτρέπεται να περάσουν εκατέρωθεν.Το σέρβικο κομμάτι είναι εμφανώς πιο ταλαιπωρημένο ,γεμάτο πατριωτικά γκράφιτι και μνημεία,συναντήσαμε και Έλληνες φαντάρους οι οποίοι μας ενημέρωσαν ότι το κλίμα ειναι τεταμένο ακόμα και σήμερα μεταξύ των 2 κοινοτήτων.Στο βόρειο κομμάτι χρησημοποιούν το σέρβικο δηνάριο στις συναλλαγές σε αντίθεση με όλο το Κόσοβο που χρησιμοποιούν το ευρώ αν και δεν ανήκουν στην ευρωζώνη!Στο τέλος της ημέρας στάση για φαγητό σε σέρβικο μαγαζί το number 1 το οποίο ήτανε και πάλι πολύ γευστικό στις επιλογές του και στην συνέχεια πέρασμα της γέφυρας προς το αλβανικό μέρος όπου συναντήσαμε πάρα πολύ κόσμο στις πολλές και καλαίσθητες καφετέριες που έχουν.Στην συνέχεια ξεκινήσαμε τον δρόμο για επιστροφή στην Πρίστινα ,1 ώρα οδήγηση.
Τέταρτη μέρα και αφήνουμε την Πρίστινα οριστικά για την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη το Πρίζρεν ,μια πόλη 100 χιλ με μεγάλη παρουσία τούρκων απο εποχής οθωμανικής κατάκτησης. Η πόλη θυμίζει μεσαίωνα, πέτρινα γεφύρια ,επιβλητικό κάστρο ,ποτάμι και πολλά τζαμία συνθέτουν την εικόνα της πόλης.Αρκετές γυναίκες εδώ φοράνε μπούρκες και πολλά σουπερ μαρκετ δεν πουλάνε αλκοόλ,οι καφετέριες πουλούν σε δημοφιλία τσάι και σαλέπι.Η πόλη θυμίζει Βοσνία ή και Τουρκία.Εμείς επισκεφτήκαμε το κάστρο που βρίσκεται στον λόφο της πόλης και είχαμε πανοραμική θέα της πόλης,παρατηρήσαμε 20 τζαμία και 2 εκκλησίες ,στην συνέχεια περπάτημα στα γραφικά σοκάκια της πόλης με τα άπειρα μικρά μαγαζία.Την επόμενη μέρα στα 4 χλμ επισκεφτήκαμε το σέρβικο μοναστήρι των Αρχαγγέλων ένα από τα πιο ιστορικά μνημεία γιατί στο μέρος αυτό ο Σέρβος αυτοκράτορας Ντούσαν είχε την έδρα του.Τύχαμε πολύ φιλική υποδοχή απο τους εκεί μοναχούς που μας κέρασαν και καφέ αλλά και ρακί και μας φανέρωσαν την αγάπη τους για την Ελλάδα.
Στην συνέχεια επισκεφτήκαμε το εθνικό πάρκο Σαρ ,ένα καταπληκτικό μέρος με πολύ πράσινο, καλαίσθητα ξενοδοχεία και μαγαζιά, στο υψηλότερο σημείο του υπάρχει ενας λόφος οπου ο κόσμος σταματαεί για πικ νικ και πεζοπορία.Η περιοχή θυμίζει αλπικό τοπίο και διαθέτει και χιονοδρομικό κέντρο.
Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε τον δρόμο της επιστροφής ξανά από το βουνό Σαρ προς τα Σκόπια, περνώντας μέσα απο καταπράσινες διαδρομές διαμέσου σέρβικών χωριών για την συνοριακή διαδρομη globocica.
Συμπερασματικά να τονίσουμε ότι η χώρα έχει φυσική ομορφιά, δεν είναι κατεστραμένη απο τον μαζικό τουρισμό ,οι τιμές είναι ίσως και 40 50% πιο φτηνές από Ελλάδα και γενικά έχει πολύ καλές υποδομές. 5-6 ημέρες είναι αρκετές για να πάρετε γεύση της χώρας με έκταση την μισή Πελοπόννησο.Η συμπεριφορά των Κοσοβάρων όταν μάθαιναν ότι είμαστε Έλληνες ήταν καλή αν και αμήχανη σε κάποιες φορές.Για κάποιον που αναζητά το αυθεντικό πνέυμα των βαλκανιών η περιοχή είναι η κατάλληλη αλλά με τον απαραίτητο σεβασμό στα πολιτικά θέματα...
