Τουρκία Κωνσταντινούπολη πληροφορίες

[japetus]

Κλεισε skip the line απο το get your guide θα σε γλιτωσει πολλες ωρες σε ουρες.

Να επιβεβαιώσω και εγώ για όσους θέλουν να επισκεφτούν τα τρία κυριότερα αξιοθέατα και δεν έχουν πολύ χρόνο στη διάθεσή τους, ότι αξίζει η παρακάτω προσφορά του getyourguide, κοστίζει δέκα μόλις ευρώ παραπάνω από ότι οι τιμές στα γκισέ αλλά γλυτώνεις πάρα πολύ χρόνο.
https://www.getyourguide.co.uk/hagi...l-group-topkapi-and-hagia-sophia-tour-t176826

 

[kabamarou]

Κωνσταντινούπολη: 37 νεκροί σε έξι εβδομάδες λόγω νοθευμένου αλκοόλ

 

[Alpha14]

Σκόρπια σχόλια, μιας και βρέθηκα τρεις-τέσσερις μέρες Τουρκία...

Μετακινήσεις: Είχα διαβάσει στο ίντερνετ ότι σε κάποιους σταθμούς αντί για Istanbulkart μπορείς να χρησιμοποιήσεις και κάρτα τράπεζας. Δοκίμασα στο αεροδρόμιο, απέτυχα, προσπάθησα να βγάλω Istanbulkart, απέτυχα επαναλαμβανόμενα στο πρώτο μηχάνημα, απέτυχα σε κάποιο άλλο στάδιο της διαδικασίας στο δεύτερο, στο τρίτο μηχάνημα όλα καλά.

Έκανα Κων/πολη-Αγκυρα με τραίνο και επιστροφή με λεωφορείο. Εισιτήρια τραίνου προσπαθούσα να κλείσω από Ελλάδα, αλλά προσωπικά δεν μπορούσα ούτε στο σάιτ ούτε στην εφαρμογή. Στην Τουρκία δεν είχα τα ίδια προβλήματα, αλλά για κάποιο λόγο δεν δεχόταν την πληρωμή.
Έβγαλα στο σιδηροδρομικό σταθμό κάποιες ώρες πριν (είναι στο Kadikoy, οπότε το συνδύασα με βόλτα στην ασιατική πλευρά).
Στο σταθμό γίνονται έργα, επικρατούσε χαοτική κατάσταση, δεν περιγράφω καν. (Η φωτογραφία είναι λάιτ, απλά δεν έβγαλα καμία στο χαμό που έπαιζε, ούτε μπορούν να περιγραφούν τα ανοιξε-κλεισε στορια...).
Πιθανώς βέβαια όταν το διαβάζει κάποιος και πάει, να λειτουργούν όλα μια χαρά.

Το βραδινό τραίνο είναι πιο φθηνό (εκτός αν κλείσεις κρεβάτι ή κάτι αντίστοιχο που πρέπει να είχε), είναι επίσης πιο αργό από τα υπόλοιπα, βολεύει αν θες να γλυτώσεις μια διανυκτέρευση, απλά πχ το δικό μου καθυστέρησε μια ώρα να ξεκινήσει συν μία ή δύο ακόμα ώρες στο δρόμο.

Στην Άγκυρα ο σταθμός είναι μια χαρά και κεντρικός.
Τα λεωφορεία στην Άγκυρα είναι που βρίσκονται λίγο πιο έξω. Έχουν πάρα πολλά δρομολόγια και διαφορετικές τιμές, όπως και διαφορετικά γκισέ ανάλογα τις εταιρείες. Εγώ χρησιμοποίησα την εφαρμογή Obilet και με βοήθησε πολύ να βγάλω άκρη με τα δρομολόγια και τις τιμές την ώρα που με ενδιέφερε, και να κλείσω από εκεί.

Ίντερνετ: Δεν είχα φροντίσει για e-sim, και δεν ήθελα να δώσω 30€ για τρεις μέρες. Στην Κωνσταντινούπολη έβρισκα σχετικά εύκολα δημόσιο wifi στα τουριστικά σημεία και τους σταθμούς του μετρό (σχεδόν καθόλου όμως περπατώντας σε μη τουριστικές γειτονιές που γύρισα αρκετά), στην Άγκυρα δύσκολα. Θυμάμαι μόνο στο Gençlik Parkı (είναι κοντά στο σταθμό), στο Güvenpark, και πιθανώς και στο Kuğulu Park, αλλά δεν παίρνω όρκο.

Γενικά η Άγκυρα έχει μεν ζωή, φουλ μαγαζιά κτλ, αλλά όχι τόσο τουριστικό ενδιαφέρον. Προσωπικά με συγκίνησε ίσως μόνο το κάστρο, ιδίως ένα κομμάτι που έχει στο βάθος, που ήταν αρκετά υποβαθμισμένη γειτονιά, όπως και ένα μέρος που βρέθηκα που είχε κάτι σαν αγορά παλιατζήδων και λίγο μετά μία κλασική αγορά, καθόλου όμορφη, αλλά προφανώς γεμάτη ντόπιους. Αλλά εγώ είμαι και λίγο περίεργος ίσως...

Για Κωνσταντινούπολη έχουν γραφτεί προφανώς παρά πολλά, δεν ξέρω τι έχω όντως να προσθέσω. Ακριβή ζωή συγκριτικά με τους μισθούς, δεν ξέρω πως τα βγάζουν πέρα οι ντόπιοι (έβλεπα τα φρούτα στα σούπερ μαρκετ σε τιμές Ελλάδας, αλλά και παιδάκι να βγαίνει από φούρνο με μισό καρβέλι ψωμί στο χέρι για να φάει εκείνη την ώρα, πιθανολογώ επειδή το ψωμί είναι αρκετά φθηνό). Τα αξιοθέατα ακριβά για τους ξένους, κάτι που δεν με πειράζει σαν νοοτροπία, το να παίζει άλλη τιμή για τους ντόπιους άλλη για τους τουρίστες, αλλά δεν θυμάμαι να έχω δει τέτοιες τιμές σε καμία άλλη χώρα που έχω βρεθεί, οπότε προτίμησα να μπω στα δωρεάν, Σέργιο και Βάκχο, Σοκολού Μεχμέτ Πασά Τζαμί, κτλ, που έχουν ξαναγραφτεί εδώ... (Παρεπιπτόντως δεν είμαι χριστιανός -δεν είμαι θρήσκος γενικά-, επισκέπτομαι θρησκευτικά μνημεία για λόγους αρχιτεκτονικής, ζωγραφικής ή πνευματικότητας, αλλά το 25€ για να έχεις πρόσβαση σε ένα κομμάτι της Αγιάς Σοφιάς, ενώ παράλληλα χρησιμοποιείται ως τζαμί,ου φαίνεται καθαρή κοροϊδία).
Τείχη ωραίο περπάτημα από το σταθμό του μετρό μέχρι το Κάστρο του Πορφυρογέννητου (που δεν είχε κάτι τόσο ιδιαίτερο μέσα, αλλά ήταν από τα λίγα αξιοθέατα με φθηνή είσοδο), μετά μπλέκει λίγο ο δρόμος με τα σπίτια που είναι στα τείχη (τουλάχιστον από την μέσα πλευρά).

Γενικά στο περπάτημα θέλει επίσης προσοχή στα κομμάτια που είναι δίπλα στη θάλασσα, τσεκαρετε καλά τους χάρτες γιατί σε πάρα πολλά σημεία κόβεται η πρόσβαση στη θάλασσα από κτήρια, κτλ. Όπως προσοχή και αν φύγετε από το κέντρο μην βρεθείτε σε σημεία που παίζουν πολύ μεγάλοι δρόμοι. Κατά τα άλλα προσωπικά νομίζω πως σ'αυτή την πόλη θα μπορούσα να περπατάω μέρες σε γειτονιές εκτός του πολύ τουριστικού κομματιού...

Φαγητό έβρισκα σχετικά εύκολα σε τέτοια μέρη, έβλεπα που "κιτρινίζει" το γκουγκλ μαπς (που νομίζω είναι οι δρόμοι που έχουν πιο πολλή ζωή), κι εκεί έβλεπα πού κάθεται κόσμος και μ'αρέσει. Ωραία τα μπουρέκια, είτε με γέμιση, είτε αυτό το σκέτο που βάζεις άχνη και είναι σαν μπουγάτσα. Έφαγα τρομερό και παμφθηνο σάντουιτς (dürüm, είμαι από Θεσσαλονίκη και τα λέω όλα σάντουιτς) με καβουρμά σε απίστευτο τύπο που δεν έπαιρνε κάρτα (από τους ελάχιστους), μου είχαν τελειώσει τα μετρητά και πήγε να μου το δώσει χωρίς να πάρει καν λεφτά (και το μέρος μια τρύπα, ο άνθρωπος παίζει να ήταν ο πιο φτωχός μαγαζατορας που είδα...). Στο σάντουιτς με κοκορέτσι που παίζει γενικά, το κοκορέτσι είναι λίγο διαφορετικό από το δικό μας, δεν θα το ήθελα τόσο ψιλοκομμένο, αλλά δεν κάνω κριτική για τον ταβερνοχωρο, οπότε όλα καλά. Το σάντουιτς με ψάρι εκεί στις βάρκες δίπλα γέφυρα μου φάνηκε πολύ τουριστική η όλη φάση και ο συνδυασμός συμπεριφοράς/νοοτροπίας-τιμής-αγκάθια μέσα, κτλ, δεν με τρέλανε, ίσως αν το έτρωγα αλλού... Έφαγα επίσης σε πατσατζιδικο κάνοντας όλες τις συνεννοήσεις στα τούρκικα -χωρίς να μιλάω τουρκικά-, γενικά από το φαΐ παράπονο δεν έχω. Απλά αν θέλετε φθηνά, ψαχτειτε λίγο να φύγετε από τα τουριστικά ή αλλιώς δείτε που τρώνε οι ντόπιοι.
Από γλυκά επειδή ήμουν μόνος, ντρεπόμουν (κακώς, αλλά τι να κάνω) να πηγαίνω σε ζαχαροπλαστεία και να παίρνω ένα-δυο σιροπιαστά κάθε φορά, γιατί σε λίγα έβλεπα τιμές ανά κομμάτι, κι όχι μόνο ανά κιλό. Έφαγα πάντως κι ωραία κουλουράκια από φούρνους, πτιφουρ με φυστίκι στην άκρη, κτλ...

Τέλος, για χρήματα είχα κάνει μετατροπή από τη ρεβολουτ σε λίρες (πιθανώς περιττό, απλά αγχωνομουν και λόγω έλλειψης ίντερνετ, λέω καλύτερα κάτι περιττ, παρά να έχω θέμα). Έβγαλα και κάποια λίγα από ATM της Ziraat χωρίς καμία χρέωση. Σχεδόν παντού δεχοντουσανυ κάρτα κανονικότατα, απλά σε κάποιες αγορές (εννοώ αγορές-markets, όχι αγορές που έκανα εγώ) έβλεπα ότι χρεώνουν έξτρα αν πας να πληρώσεις έτσι. Φθηνές τιμές για ψώνια είδα προς Καντίκιοϊ (και πολύ έξοδο για φαΐ από Τούρκους εκεί, τύπου Άθωνος/Λαδάδικα), ίσως αν θυμάμαι καλά και στις υπόγειες αγορές κάτω από τα τραίνα στην Κωνσταντινούπολη ή κάτω από ένα τζαμί στην Άγκυρα, και γενικά όπου το ταργκετ γκρουπ δεν είναι τουρίστες (πχ γύρω από την Αιγυπτιακή αγορά έβλεπα καλύτερες τιμές -και πολύ πιο χαλαρούς έως αδιάφορους πωλητές- όσο απομακρυνόμουν από το χαμό ή πχ αν πήγαινα λίγο πιο πέρα, στο Κιουτσούκ Παζάρ).

Αυτά, δεν θυμάμαι αν ήθελα να γράψω κάτι άλλο. Πολύ όμορφη πόλη, τη μια στιγμή νιώθεις ότι είσαι στην ανατολή, και την άλλη βλέπεις τείχη και βυζαντινά μνημεία. Περπατάς στην Ιστικλάλ ανάμεσα σε κάποια πολύ όμορφα κτήρια, που δεν ξέρω πόσο τα προσέχουμε, κι αν φύγεις λίγο πιο πέρα κάνεις βόλτα σε μαχαλάδες...

Σίγουρα πολύς κόσμος έχει γυρίσει την πόλη παραπάνω, και έχει πιο πολλά να πει, απλά επειδή έχω πει (σε πιο μεγάλα ταξίδια) να γράψω ιστορία για να βοηθήσω τους επόμενους, κι όλο το ξεκινάω αλλά ποτέ δεν το ολοκληρώνω, είπα τώρα να αφήσω κάτι μικρό πίσω, μήπως φανεί χρήσιμο.

Αναρωτιέμαι πάντως, πώς ζει κόσμος σε μέρη που δεν μπορεί να βλέπει κάθε μέρα τη θάλασσα, ή έστω ένα ποτάμι...