Τουρκία Κωνσταντινούπολη... Μάρτιος 2010

[dimitra481]

Θέλω κι εγώ με τη σειρά μου να μοιραστώ μαζί σας τις εντυπώσεις από το ταξίδι μου στη Κωνσταντινούπολη απ' όπου δυστυχώς.. γύρισα χτες το βράδυ..
Φτάσαμε το μεσημέρι της Πέμπτης στο ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει μέσω internet και οι εντυπώσεις μας ήταν πολύ καλές αν και το δωμάτιο ήταν αρκετά οικονομικό..
Μετά από μια ώρα ξεκούραση περπατήσαμε στη γύρω περιοχή- μείναμε δίπλα στη στάση Culhane, δίπλα σχεδόν στο Τοπ Καπί.
Συνεχίσαμε προς Αγία Σοφιά και Μπλέ Τζαμί για να τα δούμε φωτισμένα. Το θέαμα ήταν πραγματικά μαγευτικό...
Συνεχίσαμε με μπύρα Efes και ναργιλέ πίσω από το Μπλέ Τζαμί και την Αγία Σοφιά σε ένα όμορφο δρομάκι (Akbiyik Cad) όπου φάγαμε και το πρώτο μας κεμπάπ αντάνα.
Το επόμενο πρωί πήγαμε στην Αγία Σοφια. Επιβλητική όπως περιμέναμε. Περιμέναμε στην ουρά να πληρώσουμε το αντίτιμο των 20 λιρών πίσω από ένα πλήθος τουριστών διαφόρων εθνικοτήτων- που μας δυσκόλεψαν λίγο στην λήψη φωτογραφιών.
Συνεχίσαμε στο Μπλε Τζαμί. Το εξωτερικό του προκαλούσε δέος. Βγάλαμε φυσικά τα παπούτσια μας στην είσοδο όπως έπρεπε. Οι γυναίκες φορέσαμε ένα μαντίλι αν και δεν ήταν υποχρεωτικό σαν ένδειξη ευγένειας. Παρατηρήσαμε με ησυχία τους πιστούς που προσεύχονταν στο εσωτερικό του ναού και φύγαμε σχετικά γρήγορα μάλλον σαν ένδειξη σεβασμού. Ξέραμε άλλωστε ότι πρέπει να αποχωρήσουμε την ώρα της προσευχής..

 

• 1
• 2
• 3

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 3

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Panagiota^]

Είμαι σίγουρη πως περάσατε υπέροχα!
Περιμένουμε και τις λεπτομέρειες του υπόλοιπου ταξιδιού!
Η είσοδος στο Μπλε Τζαμί κατά την ώρα της προσευχής όντως απαγορεύεται. Είναι το πιο επισκεπτόμενο τζαμί της Πόλης από τους πιστούς, αν και όχι το μεγαλύτερο. Η προσέλευση είναι τόσο μεγάλη ιδιαίτερα κατά την κύρια μεσημεριανή προσευχή της Παρασκευής (Cuma namazi), που οι πιστοί δεν χωρούν όλοι γονατιστοί μέσα στο τεράστιο αυτό κτίριο, οπότε προσεύχονται στους εξωτερικούς διαδρόμους, ο ένας κυριολεκτικά πάνω στον άλλο.

Τα τελευταία Χριστούγεννα που ήμουν στην Πόλη, επισκέφτηκα για πρώτη φορά την Μικρή Αγιά Σοφιά http://en.wikipedia.org/wiki/Little_Hagia_Sophia που πλέον λειτουργεί ως τζαμί κανονικά. Ήταν λίγο πριν ξεκινήσει η προσευχή της δύσης και ρώτησα αν μπορώ να την παρακολουθήσω. Παρότι με τζην αλλά πάντα με το μαντήλι να καλύπτει τα μαλλιά και τον λαιμό μου, η απάντηση ήταν θετική. Μου ζήτησαν να περάσω πίσω από ένα παραβάν, εκεί που προσεύχονται οι γυναίκες, κάτι σαν γυναικωνίτης, όπου από μικρές τρυπούλες θα παρακολουθούσα την προσευχή. Κάθησα σε μια καρέκλα, ήμουν η μόνη γυναίκα. Δίπλα μου το κοράνι, σε ένα σκαμπό. Σύντομα ήρθαν και οι λοιπές γυναίκες για προσευχή. Γονάτισαν δίπλα μου με τα παιδάκια τους και προσευχήθηκαν. Δεν κουνήθηκα. Παρακολουθούσα σιωπηλά. Αλλά καμιά τους δεν μου έδωσε σημασία ούτε με κοίταξε κακοπροαίρετα.
Μοναδική εμπειρία.

 

[marydim]

dimitra481, Καλώς μας γράφεις φρέσκα νέα από τη Πόλη και μοιράζεσαι τις εμπειρίες σου μαζί μας.
Καλή αναπόληση όσο θα γράφεις.

 

[dimitra481]

συνεχίζω με λίγη καθυστέρηση...
Την επόμενη μέρα λοιπόν, πήγαμε με καραβάκι στο Βόσπορο.προτιμήσαμε το κλασσικό μέσο μεταφοράς με την 1,50 λίρα αντί για το κρουαζιερόπλοιο, επειδή θέλαμε να έχουμε όσο χρόνο θέλαμε στην Ασιατική πλευρά. Στην επιστροφή πήραμε ταξί από το λιμάνι Karakoy προς το Πατριαρχείο μας, όπου και ξεκίναγε η λειτουργία. Άλλοι από μας ένιωσαν συγκίνηση, άλλοι απλά δεν μίλαγαν και άλλοι περιορίστηκαν στο να βγάζουν φωτογραφιες για να θυμόνται πως βρέθηκαν κι αυτοί εκεί...
Πάλι με ταξί αφού δεν βρίσκαμε άλλο τρόπο, πήγαμε στο Miniaturk όπου είδαμε μινιατούρες από κάθε σημαντικό αξιοθέατο.. Το κρύο βέβαια ήταν αρκετό καθώς η θερμοκρασία ήταν ιδιαίτερα χαμηλή και δεν είχα- εγώ τουλάχιστον- φροντίσει για αυτό...
Επόμενη μέρα, πήγαμε στο Τοπ Καπί που ήταν απλά απίστευτο.. δεν ήξερα που να πρωτοκοιτάξω.. Είδαμε παλιά ρούχα των σουλτάνων.. όπλα...λείψανα και πολλά άλλα.... προχωρήσαμε στην αυλή με τη μαγευτική θέα του Βοσπόρου.. η ομορφότερη ίσως φωτογραφία που έχω στο μυαλό μου από την Κωνσταντινούπολη..

 

[dimitra481]

συνεχίσαμε στο Μεγάλο Παζάρι όπου για να είμαι ειλικρινής μου δημιούργησε αρκετό άγχος το όλο θέμα "πρέπει να κάνεις παζάρια" και λίγο με κούρασε αφού έχανες τη χαρά του shopping therapy.. ωστόσο τα πράγματα που ήταν προς πώληση, από τσαντάκια μέχρι χαλιά, ήταν πολύ όμορφα..
Κατάφερα να ξεπεράσω λοιπόν το άγχος και να αγοράσω έναν πολύ όμορφα διακοσμημένο και μεγάλο ναργιλέ και μια τσάντα. Οι φίλοι μου, πιο ανεκτικοί ίσως από μένα και λιγότερο ανυπόμονοι γύρισαν στην Αθήνα με όμορφα δερμάτινα και διάφορα κεραμικά..
Είχαμε κάνει και μια γρήγορα βόλτα στο Αιγυπτιακό Παζάρι που αν και το περίμενα με ανυπομονησία δεν με ενθουσίασε, κυρίως εξαιτίας του πλήθους που έκανε αδύνατο το να κινηθείς ελεύθερα και να χαζέψεις...
Δευτέρα πρωί, έχοντας λίγη ώρα πριν την αναχώρησή μας για Αθήνα, πήγαμε στο Παλάτι Dolmabachse όπου επιτρέπεται είσοδος μόνο με οργανωμένη ξενάγηση κι έτσι περιοριστήκαμε στο να περπατήσουμε γύρω- γύρω , θέλοντας να αποχαιρετήσουμε με αυτή τη βόλτα την όμορφη Κωνσταντινούπολη...

τελειώνοντας.. λίγο άσχετα βέβαια με το άρθρο δεν ξέρω αν έκανα σωστά καταχώρηση στις "ιστορίες σε εξέλιξη" Επίσης για κάποιο λόγο δεν μπορούσα να ανεβάσω φωτογραφιες, οπότε 8α τις βάλω στο profile μου για κάθε ενδιαφερόμενο..

με όμορφες αναμνήσεις σας αποχαιρετώ...

 

[romantic woman]

Πολύ καλή η αφήγηση σου και καλογραμμένη η ιστορία σου!
Δεν έχω πάει Κωνσταντινούπολη(Τουρκία γενικώς) και έτσι όποτε βρίσκω ευκαιρία διαβάζω σχετικές ιστορίες...
Φαίνεται ότι σου άρεσε πάντως!αλήθεια να ρωτήσω τι εντύπωση αποκόμισες από την συμπεριφορά των Τούρκων (σ αυτό το λίγο διάστημα που βρέθηκες εκεί)από το προσωπικό του ξενοδ,εστιατόρια,κλπ;

 

[dimitra481]

Σχετικά με την συμπεριφορά των Τούρκων μου έκανε εντύπωση το πόσο ευγενικοί ήταν. Ακόμα κι όταν ήμασταν έξω από το μετρό προσπαθώντας να καταλάβουμε από ποια πλευρά να μπούμε, σταματούσαν από μόνοι τους να μας βοηθήσουν!
το μόνο πρόβλημα ήταν ότι πολλοί δεν μίλαγαν αγγλικά με αποτέλεσμα σε κάποια εστιατόρια να είναι αρκετά δύσκολο να παραγγείλουμε..

 

[Giristroula]

Πολύ όμορφη η ιστορία σου από την Ανατολή...Αυτό το πάρκο με τις μινιατούρες που ήτανε ακριβώς;Πώς και μου ξέφυγε;

 

[nenena]

Πολύ μου άρεσε η αφηγησή, φάνηκες ενθουσιασμένη με την επισκεψή σου στην Κωνσταντινούπολη!
Δυστυχώς δεν έχω πάει ακόμα, αλλά θα ήθελα πολυ κάποια στιγμή να πάω.
Να περνάς πάντα όμορφα στα ταξίδια σου και γρήγορα να αποφασίσεις τον επόμενο προορισμό σου!

 

[dimitra481]

το MIniaturk ήταν κοντά στο πατριαρχείο και ήταν πολύ εντυπωσιακό. Δεν πειράζει όμως θα το δεις την επόμενη φορά!

 

[dmdoc]

Επειδή και εγώ γύρισα πρόσφατα από την πρώτη μου φορά IST
1.Kapalicersi,μεγάλη απάτη στις τιμές,βρίσκεις τα ίδια σε εξευτελιστικές τιμές σε "κρυφές" γωνιές-και όχι μόνο-της πόλης.Απλά σου προσφέρει την χαρά του παζαριού και μόνο.Βέβαια οι εικόνες είναι ασύλληπτες.
2.Πλωτή βόλτα στον Βόσπορο...όλα τα λεφτά.
3.Istiklal,ο ανθρώπινος Αμαζόνιος,η αορτή που τροφοδοτεί την πόλη.
4.Πύργος Γαλατά.Τι να πει κανείς.Πανοραμική θέα της μοναδικής γεωγραφικά θέσης της πόλης.Ομφαλός του κόσμου.Θλίψη απέραντη που δεν είναι πια δική μας.
5.Erenler Nargile,η Μάγια έδειξε τον δρόμο...ακολουθήστε τον και απολαύστε ναργιλέ σε μια ήσυχη γωνιά ενός πολύβοου μέρους της πόλης.

 

[dimitra481]

Εχεις δίκαιο για το παζάρι αλλά όπως είπες κι εσύ οι εικόνες είναι μαγευτικές.. Πάντως σε μικρά μαγαζάκια έξω από το παζάρι μπορούσες να βρεις τα ίδια πράγματα σε καλύτερες τιμές χωρίς να "πρέπει" να παζαρέψεις, που στην αρχή μπορεί να ήταν κάπως διασκεδαστικό αλλά στη πορεία κούραζε...