Φινλανδία Κρατώντας στα χεράκια μου το λύχνο του Αλαδίνου (Ελσίνκι)

[fenia42]

Ελσίνκι όπως πάντα πολύ ατμοσφαιρικό. Ο τίτλος της εκδρομής τι σχέση έχει με το Ελσίνκι??

Stay tuned darling

 

[harilander]

περιγραφική και ατμοσφαιρική όπως παντα στις ιστορίες σου, πήρα μια γεύση απο αυτά που δεν πρόλαβα να δω εγώ στο ταξίδι μου.

 

[deka]

Μπράβο Φένια! Μας έβαλες για τα καλά στο κλίμα του Ελσίνκι!

 

[fenia42]

Το ταξίδι αυτό στη Βαλτική και το Ελσίνκι ήταν πόθος πολλών χρόνων. Τόσων πολλών που η τιμή από τον Lonely Planet των Βαλτικών είχε σβηστεί. Και ανέκαθεν φανταζόμουν να κάνω αυτό το ταξίδι μόνη. Ήταν κάτι σα στοίχημα με τον εαυτό μου αν θα τα κατάφερνα να γυρίσω και τις 4 αυτές χώρες, (ελλείψει χρόνου βέβαια το Βίλνιους είχε αποκλειστεί ) αν θα κώλωνα μένοντας όλη μέρα μες το ξενοδοχείο μου κοιτώντας τα ντουβάρια ή αν απλά δε θα το πραγματοποιούσα ποτέ. Θα ήταν η σφραγίδα της πλήρους ανεξαρτησίας μου εν ολίγοις. Με κάτι τέτοιες σκέψεις αποφάσισα να σηκωθώ από το όμορφο παριζιάνικο καφέ με τα ωραία μπισκότα και να τριγυρίσω λίγο ακόμα καθώς και να έτρωγα κάτι.

Έπειτα συνέχισα να περπατώ και να περπατώ περνώντας κι από τα ίδια μέρη μη θέλοντας να τα αποχωριστώ .

Λίγες ώρες μετά και αφού πια δεν είχε μείνει γωνιά που να μην έχω ανακαλύψει στο κέντρο του Ελσίνκι , πήρα το δρόμο της επιστροφής προς την αφετηρία των λεωφορείων που θα με πήγαιναν στο λιμάνι.
Παρατήρησα ότι σε όλη την κεντρική πλατεία, μα παντού υπήρχαν ζητιάνοι , στην πλειοψηφία τους τσιγγάνοι και επίσης πάρα πολλοί στρατιώτες που ζητούσαν χρήματα για κάποιον σκοπό που δεν κατάφερα να προσδιορίσω.

Αυτή ήταν μια εικόνα που δε συνάντησα πουθενά στη Στοκχόλμη και με άφησε με αρνητική εντύπωση. Στο δρόμο δε για το λεωφορείο της επιστροφής είδα μια εικόνα που με έκανε να αισθανθώ κάπως άβολα και να νιώσω μια παγωμάρα, σα να με λούζει κρύος ιδρώτας. Ένας Ρώσος νεαρής ηλικίας έπαιζε ακορντεόν και δίπλα προφανώς η μητέρα του , μια παχουλή κλασσική Ρωσίδα τραγουδούσε και χόρευε το γνωστότερο ρωσικό άσμα. Η όλη σκηνή ήταν τόσο θλιβερή και παρακμιακή που μονολόγησα « ήταν ανάγκη να το δω τώρα αυτό; » Καλώς ή κακώς ήταν μια εικόνα που συνέθεσε κι αυτή στο να συμπληρωθεί το παζλ του Ελσίνκι…
Δεν ήθελα όμως να’ ναι αυτή η τελευταία μου εικόνα από την πόλη. Έτσι έκανα μερικές ακόμα μικρές βόλτες γύρω από το σταθμό, ο οποίος ομολογουμένως ξεχωρίζει για την σπάνια αρχιτεκτονική του.

Κάποια στιγμή, ακριβώς έξω από την κεντρική είσοδο μπήκα στο εξής δίλημμα « να τα …μπιπ … όλα τη μάνα και να πάρω το πρώτο τραίνο για Λαπωνία; » Σε δευτερόλεπτα βέβαια επικράτησε η λογική (τι θα λεγα στο αφεντικό μου, άργησα να επιστρέψω γιατί πήγα στον Άγιο Βασίλη ; ) και τραβήχτηκα μέχρι τη στάση με το κεφάλι κατεβασμένο σα παιδάκι που το κατσάδιασαν . ( Αυτοκατσαδιάζομαι κι εγώ σα την Battered_suitcase) .
Λίγες ώρες αργότερα έπλεα στη βαλτική με προορισμό το Ταλλίν όπου θα έμενα δυο ακόμα βράδια & μετά Ρίγα και πίσω Αθήνα . Έξω από το παράθυρο πέφτει χιονόνερο κι εγώ κάθομαι στο εστιατόριο γράφοντας πάλι το ταξιδιωτικό μου ημερολόγιο χωρίς να χορταίνω το ταξίδι και τη βαλτώδη αγαπημένη θάλασσα. Και τότε ένιωσα ακόμα πιο έντονη την επιθυμία να πραγματοποιήσω όσο πιο σύντομα μπορούσα το ταξίδι - όνειρό μου στην Ισλανδία ! Αφού είχα πραγματοποιήσει το ένα από τα δυο ταξιδιωτικά απωθημένα μου , επόμενος στόχος : να δω τις φάλαινες στην Ισλανδία !!! Ξαφνικά ένιωσα ένα βήμα πιο κοντά στο όνειρό μου. Και τότε, μόλις τότε διαπίστωσα πως όποιο και να’ ναι το όνειρό μας, όσο τρελλό και ανεδαφικό να φαντάζει, πρέπει να το κυνηγάμε με επιμονή υπομονή και πίστη. Εμείς κάνουμε τις ευχές και είναι στο χέρι μας. Στα χέρια μας κρατάμε το λυχνάρι του Αλαντίν, το λύχνο του Αλαδίνου που λέει κι ο ποιητής.

 

[North66]

Αν και ξέρω τη συνέχεια του ταξιδιού τι ωραία θα ήταν να συνέχιζες απο Ελσίνκι για Ρέικιαβικ με την απευθείας πτήση της FI και να εκπλήρωνες και το δεύτερό σου ταξιδιωτικό απωθημένο!

Sent from my iPod using Travel stories

 

[fenia42]

Αν και ξέρω τη συνέχεια του ταξιδιού τι ωραία θα ήταν να συνέχιζες απο Ελσίνκι για Ρέικιαβικ με την απευθείας πτήση της FI και να εκπλήρωνες και το δεύτερό σου ταξιδιωτικό απωθημένο!

Sent from my iPod using Travel stories

Ωραία θα ήταν να έπαιρνα ένα τραίνο για Λαπωνία.
Η Ισλανδία μπορεί να περιμένει λιγάκι.

 

[FRIDA08]

Από τον τίτλο και μόνο με κέρδισε η ιστορία.... το περιεχόμενο επίσης αντάξιο του τίτλου.
Ευχαριστούμε Φένια για την ωραία γεύση από Σκανδιναβία.

 

[KLEOPATRA]

Οπως παντα πολυ ομορφα τα γραφομενα σου Φενια μου.
Η ιδια η πολη ..χμμ ..δε με ενθουσιασε ιδιαιτερα.
Περιμενουμε τη συνεχεια για το Ταλιν-Ριγα.

 

[fenia42]

Κόντευε 7 το απόγευμα. Βγήκα λίγο στο κατάστρωμα.

Από μακριά φάνηκε το πανέμορφο γραφικό Ταλλίν.

Ώρα να αποχαιρετίσω το ομολογουμένως πεντακάθαρο και άψογα οργανωμένο πλοίο. Τραγουδώντας πήγα μέχρι το ξενοδοχείο μου . Ώρα για αραλίκι επιτέλους. Θα έκανα ένα μπάνιο και θα έπεφτα για ύπνο διότι ήμουν πτώμα. Και πράγματι μια ώρα μετά έπεφτα ξερή στο κρεβατάκι μου.
Τόσο στη Λεττονία όσο και στην Εσθονία το wi fi ήταν σχεδόν παντού εντελώς ελεύθερο. Αυτό βέβαια δεν ίσχυε στη Φινλανδία. Έτσι βρήκα ευκαιρία να χαλαρώσω πριν κοιμηθώ τσεκάροντας τα mails μου που δεν είχα δει όλη μέρα. Είχα κι ένα πμ από την συμφορουμίτρια Χ; στην οποία και αφιερώνω την ιστορία μου. Στο πμ μου έγραφε το «πόρισμα» από το όλο μου ταξίδι, η προφήτισσα ! Ότι πρέπει να κυνηγάμε τα όνειρά μας και να τα ολοκληρώνουμε.
Άλλη αφορμή δε χρειάστηκα. Σηκώθηκα βολίδα και άρχισα να βάζω τα πράγματά μου στη βαλίτσα όπως όπως . Life is very short. Πήρα το πρώτο ταξί που βρέθηκε μπροστά μου. 9 το βράδυ και ήμουν στα κτελ Εσθονίας .
« Ένα εισιτήριο για Βίλνιους ,παρακαλώ »
« Το τελευταίο λεωφορείο για Βίλνιους φεύγει σε ένα λεπτό , τρέχα ! » μου λέει γελώντας η χοντρούλα στο γκισέ κι εγώ τρέχοντας βρίσκω την πλατφόρμα 19 και επιβιβάζομαι . Λέω στον οδηγό να περιμένει ένα λεπτό να πάρω ένα νερό κι ένα σάντουιτς , μου λέει « νι πα νι μάγιου » και ξεκινάει. Ξεκινάω κι εγώ για το 12ωρο ταξίδι μου μέχρι τη Λιθουανία, έχοντας θυσιάσει τον ύπνο μου και τα χρήματα που είχα πληρώσει για τη διαμονή μου στο ξενοδοχείο, μέσα σε ένα λεωφορείο γεμάτο ρωσόφωνους, χωρίς νερό, χωρίς φαγητό και με ελάχιστη μπαταρία στο κινητό . Αλλά παρόλ’ αυτά ευτυχισμένη.
Λαγοκοιμάμαι και όταν ξυπνάω αντικρίζω μπροστά μου ένα μαγευτικό μισοφέγγαρο. Είχα να δω τον ουρανό 4 μέρες χωρίς σύννεφα. Ανοίγω το κινητό μου. Η ώρα ήταν 00:00 ακριβώς και στην Ελλάδα τραγουδούσαν το Χριστός Ανέστη.
Αλλά στα δικά μου αυτιά σα να ερχόταν μελωδία από σαξόφωνα κι εγώ σιγοτραγουδούσα γελώντας « μεσάνυχτα και ταξιδεύω δίχως πλευρικά σκιάζομαι μήπως στο γιαλό τα φώτα με προδίδουν μα πρίμα πλώρα μόνη εγώ πατάω στοχαστικά κρατώντας στα χεράκια μου το Λύχνο του Αλαδίνου !

THE END ...

 

[underwater]

Μπράβο Φένια! Πολύ συναισθηματική περιγραφή!

 

[deka]

Υπέροχα, Φένια! Μ'αρεσε πολύ που άδραξες τη μέρα!
Συνέχισε να κυνηγάς τα όνειρά σου!

 

[Defkalion]

Η ιστορία μεταφέρθηκε στην ενότητα της Ευρώπης