Κινηματογραφική κουβέντα....

[thanos75]

Παιδιά όσοι έχετε cinobo το προτείνετε; Έχω παγώσει εδώ και κάνα μήνα τη συνδρομή μου στο netflix και σκέφτομαι αν αξίζει να την ξεκινήσω πάλι ή να προτιμήσω κάτι πιο εναλλακτικό.

Και εγώ θα σου έλεγα να τη δοκιμάσεις! Πέρα από τα όσα προαναφέρθηκαν για τις σινεφίλ ταινίες και τα αφιερώματα τα οποία είναι πραγματικά εξαιρετικά, πλέον υπάρχουν και κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες σειρές όπως το "New Years" (ισπανικό) & το "Red Lights" (ολλανδικό) στην πλατφόρμα. Και επιπλέον επειδή το cinobo λειτουργεί και ως γραφέιο διανομής, δίνει σε όλους τους συνδρομητές του ένα δωρεάν εισιτήριο στο σινεμά για κάθε ταινία που είναι διανομή cinobo Και για να προλάβω την ερώτηση "Και πώς θα ξέρω ποιά ταινία της εβδομάδας είναι διανομής Cinobo?", μην ανησυχείς με την εγγραφή σου σου στέλνουν ενημερωτικά emails κάθε εβδομάδα για αυτο

 

[Spark]

Στην προηγούμενη σελίδα είχα προτείνει την ταινία "Ο Πάντινγκτον στο Περού"
είναι παιδική ταινία που είδα πρόσφατα και παρότι είχε περιπέτεια απογοητεύτηκα επειδή και αυτή η παιδική ταινία είναι γυρισμένη σε στούντιο και δεν είδα τίποτα από το πραγματικό Περού.
Από την άλλη ο Αντώνιο Μπαντέρας εκφραστικός αλλά γερασμένος, τι να κάνει, αφού δεν έχει καλύτερο ρόλο ξέπεσε σε παιδική ταινία..

Είδα και την ταινία What You Wish For (2023) που είναι θρίλερ όμως όχι τρόμου, καλή.
σενάριο:
Ένας ταλαντούχος σεφ πηγαίνει σε μια βίλα της Λατινικής Αμερικής για να επισκεφτεί έναν παλιό φίλο που φαίνεται να ζει μια εκπληκτική ζωή ως ιδιωτικός σεφ. Ο φθόνος σύντομα μετατρέπεται σε απληστία και μετά σε κάτι βαθιά ανησυχητικό για τον σεφ όταν αναλαμβάνει τη θέση του φίλου του και ανακαλύπτει τα κίνητρα των πελατών του.

 

[Thalassaki]

Χθές το απόγευμα είδα δύο ταινίες, στον ανακαινισμένο κινηματογράφο Opera cinobo στην Ακαδημίας που είχα πολύ καιρό να επισκεφθώ. Και μάλιστα δωρεάν με το cinobo pass απλά επιδεικνύοντας στο ταμείο το QR code που είχα λάβει στο e-mail μου. Ακόμα ένας λόγος που αγαπάμε cinobo !

Είδα το Όλα Όσα Φανταζόμαστε ως Φως

Πρώτη ινδική συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών εδώ και τρεις δεκαετίες, η δεύτερη ταινία της 39χρονης Παγιάλ Καπάντια ("A Night of Knowing Nothing") που απέσπασε το Μεγάλο Βραβείο Grand Jury Prize .
Μου άρεσε αρκετά και το σενάριο αλλά και η σκηνοθεσία. Λίγο αργή για τα γούστα μου αλλά είναι μια ταινία που αξίζει κανείς να δει!

Αμέσω μετά και στην ίδια αίθουσα είδα το πολυσυζητημένο και πολυ βραβευμένο animation
Flow: Η Γάτα που δεν Φοβόταν το Νερό

Το “Flow” -Η Γάτα που δεν Φοβόταν το Νερό κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Βραβείο Κινηματογράφου και το 2025 κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα στην κατηγορία της καλύτερης ταινίας animation. Λίγες μέρες μετά τη βράβευση, ανακοινώθηκε ότι είναι επίσης υποψήφια για δύο Όσκαρ: καλύτερης διεθνούς ταινίας και καλύτερου animation.

Σε παραγωγή, σκηνοθεσία, σενάριο, μουσική, φωτογραφία και μοντάζ του Γκιντς Ζιλμπαλόντις, το Flow είναι όχι μόνο ένα σπουδαίο animation αλλά και μία από τις μεγάλες ταινίες της χρονιάς, κατάλληλη για όλες τις ηλικίες, απλή στο μεγαλείο της και ουσιαστική στην περιπετειώδη εξέλιξή της.

Ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες μου. Απο τα καλύτερα αν όχι το καλύτερο animation που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Σπεύσατε να το δείτε σε μιά απο τις πολλές αίθουσε που ήδη προβάλλεται!

 

[Thalassaki]

Η Σιωπή των Άλλων: Ντοκιμαντέρ ενάντια στη λήθη των φρανκικών εγκλημάτων – Προβολές σε Αθήνα από Cinedoc

Πρόγραμμα προβολών:
Γαλλικό Ινστιτούτο - Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου, 20.00
Κινηματογράφος Δαναός - Κυριακή 23 Φεβρουαρίου, 16.00

 

[Spark]

Είδα και μου άρεσε την ταινία The Gorge / Το φαράγγι (2025) είναι δυνατή περιπέτεια φαντασίας με λίγα τρομακτικά στοιχεία.
Σενάριο: Δύο άριστα εκπαιδευμένοι πράκτορες αναπτύσσουν δεσμό από απόσταση καθώς φρουρούν τις αντίθετες πλευρές ενός μυστηριώδους φαραγγιού.

 

[annoula]

"Το αγαπημένο μου γλυκό"

Η 70χρονη Μαχίν είναι εδώ και 30 χρόνια χήρα. Μένει ολομόναχη στην μονοκατοικία στα προάστια που μεγάλωσε την κόρη της που τώρα έφυγε στο εξωτερικό. Η μοναξιά της διακόπτεται μια μέρα..
Ένα ποίημα...Ένα ακόμη διαμάντι του Ιρανικού κινηματογράφου που πια έχει γίνει ο αγαπημένος μου...

 

[Thalassaki]

Τρέχει αυτές τις μέρες το Arkadiko Film Festival από τις 14 έως τις 28 Φεβρουαρίου διαθέσιμο αποκλειστικά online στην πλατφόρμα του Cinobo.

Περιλαμβάνει 6 θεματικές ενότητες με 12 ταινίες (6 κλασσικες και 6 σύγχρονες) του Ευρωπαικού κινηματογράφου.

 

[vikara]

Είδα το "The Brutalist" και προσωπικά το βρηκα σοκαριστικα καθηλωτικο. Χωρίς να γνωρίζω ότι η διάρκεια του είναι 3,5 ώρες (δεν ξέρω αν θα πήγαινα στον κινηματογράφο για τόσο μεγάλη ταινια) πιστεύω ότι αξίζει να παρακολουθήσεις μέχρι το τελευταίο λεπτό. Είναι ταινία που σίγουρα θα χάσει αν την δει κανείς σε μικρή οθόνη, είναι γυρισμένη για την μεγάλη!
Η ταινία γυρίστηκε σε φιλμ 70mm και σε vistavision στα πρότυπα των μεγάλων κινηματογραφικων παραγωγών της δεκαετίας του '50 (Δεν τα λέω εγώ, που να τα ξέρω άλλωστε. Ο Μιτσης τα έγραψε στο Αθηνοραμα αλλα έψαξα να βρω το γιατί ένιωθα σαν να βλέπω το "Όσα παίρνει ο ανεμος" στον σινεμά).
Δεν ξέρω τι θα κάνει στα Όσκαρ, δεν είδα και το "Κονκλαβιο" που το κέρδισε στην στροφή των Bafta. Πάντως την θεωρώ ταινία που αξίζει με 1000 να την δει κανείς, τόσο από κινηματογραφικη όσο και από κοινωνικό- πολιτική άποψη!

 

[EviTan]

Ευκαιρία να ξαναδούμε αυτό το έπος, όπως του αρμόζει... (γιατί δυστυχώς εγώ το έχω δει μόνο στην μικρή οθόνη)

 

[romantic woman]

Είδα το "The Brutalist" και προσωπικά το βρηκα σοκαριστικα καθηλωτικο. Χωρίς να γνωρίζω ότι η διάρκεια του είναι 3,5 ώρες (δεν ξέρω αν θα πήγαινα στον κινηματογράφο για τόσο μεγάλη ταινια) πιστεύω ότι αξίζει να παρακολουθήσεις μέχρι το τελευταίο λεπτό. Είναι ταινία που σίγουρα θα χάσει αν την δει κανείς σε μικρή οθόνη, είναι γυρισμένη για την μεγάλη!
Η ταινία γυρίστηκε σε φιλμ 70mm και σε vistavision στα πρότυπα των μεγάλων κινηματογραφικων παραγωγών της δεκαετίας του '50 (Δεν τα λέω εγώ, που να τα ξέρω άλλωστε. Ο Μιτσης τα έγραψε στο Αθηνοραμα αλλα έψαξα να βρω το γιατί ένιωθα σαν να βλέπω το "Όσα παίρνει ο ανεμος" στον σινεμά).
Δεν ξέρω τι θα κάνει στα Όσκαρ, δεν είδα και το "Κονκλαβιο" που το κέρδισε στην στροφή των Bafta. Πάντως την θεωρώ ταινία που αξίζει με 1000 να την δει κανείς, τόσο από κινηματογραφικη όσο και από κοινωνικό- πολιτική άποψη!

Σ Ευχαριστώ που την πρότεινες κι έτσι την είδα!

Εξαιρετική από κάθε άποψη!!
Διαδραματίζεται...αναφέρεται στο "χτίσιμο"της μεταπολεμικής Αμερικής...την μετανάστευση εκεί ταλαιπωρημένων ανθρώπων...και συγκεκριμένα του πρωταγωνιστή μας ενός Εβραίου (με ό,τι αυτό συνεπάγεται ...)προερχόμενου από την Ουγγαρία,αρχιτέκτονα με απωθημένες φιλοδοξίες,αληθινά όνειρα,ελπίδα για ..αλλαγή.

Όοοολη αυτή η διαδρομή του ήρωα προς ένα στόχο μεσα στην πορεία πολλών χρόνων είχε κυρίως εμπόδια,σκληρές απογοητεύσεις..και ελάχιστες χαρές.
Πολλά τα μηνύματα και τα ζητήματα που θίγει ο σκηνοθέτης όσον αφορά μετανάστευση,ρατσισμό..και κόμπλεξ κάθε είδους,θρησκευτικά κολλήματα?προσωπικά αδιέξοδα και όοολα μαζί σαν ένα τίμημα για την εξασφάλιση ενός στόχου...που στην τελική αναρωτιέσαι αν άξιζε ή όχι??

Η Ερμηνεία του Adrien Brody στον πρωταγωνιστικό ρόλο από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό είναι κάτι παραπάνω από καθηλωτική,...επάξια απέσπασε το οσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου,
επίσης πολύ καλή η μουσική επένδυση και φυσικά η φωτογραφία...
,

 

[Smaragda53]

Είδα Κονκλαβιο, Ανορα και Black bag, πολυ καλές παραγωγές, αλλά δεν με άγγιξαν.
Το Κονκλαβιο βέβαια ενδιαφέρει εκατομμύρια καθολικούς και το τέλος είναι ένα μάθημα προς την εκκλησία και τα παρωχημένα μυαλά. Ρειφ Φαινς υπέροχος, Ιζαμπελα Ροσελινι επίσης. Έβλεπες την ταινία σα να διάβαζες ένα καλο βιβλίο.Αλλα δεν!
Το Ανορα, τι να πω, η ιστορία μιας οχι και τοσο αθωας Σταχτοπούτας που πολεμάει κυριολεκτικά με τα δόντια (sic) την πλουτοκρατια. Μισό κωμωδία, μισό δράμα, σε κάθε δύο λεξεις ακούγεται η λέξη fucking (τουλάχιστον 5000 φορές πρέπει να την είπαν έτσι για γουστο) έπαιρναν ναρκωτικά πλούσιοι και φτωχοί σα να ήτανε ζαχαρωτά, στο τέλος η Σταχτοπούτα βάζει τα κλάματα και υποτίθεται οτι επέρχεται η κάθαρση? Δεν το νομίζω. Αυτή η ταινία πήρε Όσκαρ, γιατί? Μήπως λόγω νέας φιλίας ΗΠΑ-Ρωσιας να τρελαθουμε τελειως? Οι ηθοποιοί παντως Αμερικανοι και Ρωσοι πολυ καλοί, παίζουν με τη ψυχή τους.
Το Black bag του Σοντεμπεργκ με Κέιτ Μπλανσετ αγαπημένη με απογοητευσε τελείως. Μια ταινία που θα μπορούσε να λάμψει κι όμως έμεινε επίπεδη.
Καμία από τις τρεις ταινίες όμως δε μίλησε στη ψυχή μου, δε μου άφησε μια αίσθηση, μια ανάμνηση βρε παιδί μου, κάτι που θα με έκανε να τη σκέφτομαι και να την αναπολώ. Και μιλάω έτσι γιατί οι δυο πρωτες τουλαχιστον ήταν στα Οσκαρ