Κινηματογραφική κουβέντα....

[thanassis33]

Να πω κι εγώ την γνώμη μου:
Ο Λάνθιμος, γενικά, δεν μου αρέσει, (πχ Η ευνοούμενη ήταν αποτυχία για μένα),
αλλά το Poor Things είναι πολύ καλό. Βλέπεται εύκολα, δίνει νοήματα,, πολύ καλές ερμηνείες, καλή σκηνοθεσία κλπ.

 

[thanos75]

Διαφωνώ ότι κινηματογραφικοί θεσμοί, βραβεία, κοινότητες, φεστιβάλ δίνουν βάρος στο έργο ενός δημιουργού. Όλα αυτά δουλεύουν (όχι πάντα αλλά συχνά) με άλλου είδους κίνητρα (παραγωγοί, διανομείς, marketing, media κτλ) και όχι ποιοτικά αλλά για να πω την αλήθεια πότε δεν κατάλαβα τι σημαίνουν τα βραβεία στην τέχνη, δεν είναι συμβατές έννοιες αυτές οι δύο. Η αναγνώριση η ίδια δεν μου λέει απολύτως τίποτα.
Οι πιο καλές ταινίες που έχω δει ουδεμία σχέση είχαν με βραβεία, με καλές κριτικές, ήταν οριακά άγνωστες και αν είχαν την ευκαιρία κ αυτές να προωθηθούν ενδεχομένως σήμερα να κατείχαν θέσεις σε αυτά όλα τα φεστιβάλ.
Όσο για το Λάνθιμο, πίστεψε με, πέφτει πολύ hating άμα πεις ότι δεν σου αρέσει, λες κ είναι κάποιο ιερό άβατο που οφείλουμε όλοι να προσκυνήσουμε.

Καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες ότι η τέχνη και αυτό που λέμε βραβείο ή έπαθλο δεν θα έπρεπε να είναι συμβατές έννοιες. Αν και σε όλες τις μορφές τέχνης υπάρχουν εδώ κ πολλές δεκαετίες πολλών ειδών βραβεύσεις. Βέβαια ανοίγουμε τεράστια κουβέντα εδώ για το ρόλο του "επάθλου" στην τέχνη.
Όσο για το Λανθιμο γουστάρω τρελά ότι μετά τον Κυνοδοντα που τον έφερε στην 5αδα του ξενογλωσσου Όσκαρ δεν δίστασε να πάρει τα ρίσκα του, να φύγει από την Ελλάδα, και να κάνει τελικά τις ταινίες που γουστάρει να κάνει.
Επειδή δεν είμαι πολύ ενεργός στα social media, δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς παίζει. Γιατι υπάρχει hating εναντίον του Λανθιμου?

 

[MVSylvia]

Καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες ότι η τέχνη και αυτό που λέμε βραβείο ή έπαθλο δεν θα έπρεπε να είναι συμβατές έννοιες. Αν και σε όλες τις μορφές τέχνης υπάρχουν εδώ κ πολλές δεκαετίες πολλών ειδών βραβεύσεις. Βέβαια ανοίγουμε τεράστια κουβέντα εδώ για το ρόλο του "επάθλου" στην τέχνη.
Όσο για το Λανθιμο γουστάρω τρελά ότι μετά τον Κυνοδοντα που τον έφερε στην 5αδα του ξενογλωσσου Όσκαρ δεν δίστασε να πάρει τα ρίσκα του, να φύγει από την Ελλάδα, και να κάνει τελικά τις ταινίες που γουστάρει να κάνει.
Επειδή δεν είμαι πολύ ενεργός στα social media, δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς παίζει. Γιατι υπάρχει hating εναντίον του Λανθιμου?

Οχι ενταντιον του, εναντιον οποιου τολμησει να εκφραστει με αρνητικη κριτικη για αυτον. Δεν συμβαινει μονο με το Λανθιμο αυτο, συμβαινει με οτιδηποτε θεωρηθει υπερανω κριτικης. Μην κοιτας που εδω μιλαμε πολιτισμενα.

 

[Spark]

Είδα ρώσικη ταινία επ.φαντασίας που μου άρεσε πολύ, την προτείνω και δεν θυμάμαι να έχω δει άλλη καλύτερη ρώσικη ταινία.
Attraction (2017) Ένα τεράστιο αντικείμενο άγνωστης ταυτότητας πέφτει από το διάστημα, και αλλάζει την οπτική της ανθρωπότητας. Οι Μοσχοβίτες έχουν μαζευτεί για να δουν το απόξενο θέαμα, αγνοώντας τους κινδύνους που αυτό ελλοχεύει. Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν υπό την πολιτική του απορρήτου σε διάφορες συνοικίες της Μόσχας.
Την ταινία θα βρείτε με αναζήτηση στο δίκτυο.

 

[Hayate]

Memories of Murder (2003) 8.1 | Crime, Drama, Mystery

Τρομερή ταινία ,του γνωστού από τα Παράσιτα Bong Joon Ho.. Αναφέρεται σε αληθινή ιστορία που συγκλόνισε την Κορέα τον προηγούμενο αιώνα.Δυο ντετέκτιβ στο "κυνήγι" ενός μανιακού δολοφόνου που σκοτώνει νέες γυναίκες... Εκπληκτικές εικόνες απο την ύπαιθρο, φοβερή σκηνοθεσία, ακόμη καλύτερη φωτογραφία.Με λίγα λόγια απορώ γιατί την είδα τώρα ενώ η ταινία είναι του 2003...Υπάρχει στο Cinobo(by the way μόλις 1,99 για τους επόμενους δύο μήνες)

 

[evaT]

Το τόσο αμφιλεγόμενο Poor Things του Λάνθιμου, προσωπικά μου άρεσε πολύ. Δυνατή ταινία, δύσκολη βέβαια όπως όλες οι ταινίες του είδους του, αλλά αν έχεις δει λίγο Λαρς φον Τρίερ, ο Λάνθιμος μπροστά του φαντάζει γατάκι.
Υπέροχη η Στόουν ως Μπέλα Μπάξτερ, κουστούμια, εικόνα ακόμη κι η ξεκούρδιστη μουσική ήταν τρελά ταιριαστή. Παρότι άκουγα το αντίθετο, εμένα το σενάριο με κράτησε ζεστή συνεχώς χωρίς να κάνει κοιλιά, ρεσιτάλ ερμηνείας το one woman show της Στόουν ενώ λάτρεψα το πως πετσόκοβε τις πατριαρχικές μπούρδες της εποχής (και όχι μόνο) με το απίθανο αφιλτράριστο ταμπεραμέντο της.

 

[tatooine]

Joker, Folie à Deux , Official Teaser Trailer

 

[mariath]

Είδα πρόσφατα το Στη φωτιά. Μια ταινία ύμνος στη μαγειρική και στις ανθρώπινες σχέσεις. Κάπου στα τέλη του 19ου αιώνα ένας εύπορος κτηματίας και η μαγείρισσά του ενώνουν τις μαγειρικές τους ικανότητες και τις ζωές τους. Οι σκηνές της κουζίνας είναι υπερ-απολαυστικές, ο ορισμός του food porn. Σχεδόν γεύεσαι και μυρίζεις ό,τι βλέπεις. Κι από την άλλη νοιώθεις πως τίποτα δεν θα είχε την ίδια γεύση αν δεν υπήρχε η αγάπη και ο σεβασμός ανάμεσά τους. Η ταινία έφυγε με το βραβείο σκηνοθεσίας από τις περσινές Κάνες.

 

[Dr. Claw]

Υπόθεση βαμπιρικός μύθος

Νοσφεράτου, μία συμφωνία τρόμου (1922)
Χωρίς να χρησιμοποιηθεί το όνομα του Δράκουλα, ο Νοσφεράτου ενσάρκωσε απόλυτα τον τρόμο με το βλέμμα, τις κινήσεις και τη σκιά του.

Η νύχτα των βρικολάκων (1967)
Σαγηνευτική ατμόσφαιρα με κωμικά στοιχεία σε μία ανατρεπτικά κλασική ταινία.

Dracula (1992)
Καταλαβαίνω γιατί έγινε επιτυχία στην εποχή της, αλλά δεν νομίζω ότι κέρδισε το στοίχημα της διαχρονικότητας. Ο Anthony Hopkins διασώζεται.

Συνέντευξη με έναν Βρικόλακα (1994)
Για τον Tom Cruise ναι. Για τον Brad Pitt όχι. Έναν παραλληλισμό με Lord Henry-Dorian Gray τον έκανα.

Let the Right One In (2008)
Πόσο ωραία ταίριαξε το τοπίο του σκληρού σκανδιναβικού χειμώνα με την παλέτα των θεμάτων που άγγιξε αυτή η ταινία χρησιμοποιώντας ως όχημα το βαμπιρικό μύθο.

Remake

Νοσφεράτου, ο Δράκουλας της νύχτας (1979)
Τόσο άχρωμη ταινία (κάπως έτσι θα αναβιώναμε την ταινία με τα ξαδέρφια μου στο παλιό σπίτι της γιαγιάς τα μεσημέρια του καλοκαιριού που δεν κοιμόμαστε…)

Let Me In (2010)
Έκοψαν και ξαναμοίρασαν τα πλάνα με άλλη σειρά παραλείποντας σκηνές που αποτελούν την πεμπτουσία της ταινίας.

 

[bandit650]

ειδα το dune 2. Αν και ολοι λενε τα καλυτερα εγω δε ενθουσιαστηκα. Μια καλη περιπτεια φαντασιας με σκηνες δρασης σε λογικα επιπεδα αλλα καπως αργη και με διαφορα ανεξηγητα κενα. Τελειωνοντας δε μπορουσα να απαντησω αν αξιζαν σχεδον 3 ωρες.

 

[kokobloko]

 

[annoula]

Είδα πρόσφατα το Στη φωτιά. Μια ταινία ύμνος στη μαγειρική και στις ανθρώπινες σχέσεις. Κάπου στα τέλη του 19ου αιώνα ένας εύπορος κτηματίας και η μαγείρισσά του ενώνουν τις μαγειρικές τους ικανότητες και τις ζωές τους. Οι σκηνές της κουζίνας είναι υπερ-απολαυστικές, ο ορισμός του food porn. Σχεδόν γεύεσαι και μυρίζεις ό,τι βλέπεις. Κι από την άλλη νοιώθεις πως τίποτα δεν θα είχε την ίδια γεύση αν δεν υπήρχε η αγάπη και ο σεβασμός ανάμεσά τους. Η ταινία έφυγε με το βραβείο σκηνοθεσίας από τις περσινές Κάνες.

Το ειδα κ εγω! Πολύ ωραίο!