Κινηματογραφική κουβέντα....

[Pierre_1976]

Πολύ καλή σειρά ...
Catch up ...που ανανεώνεται συνεχώς στην Ertflix Genius : Pablo Picasso
Με έναν έξοχο Μπαντέρας που δείχνει έναν διαφορετικό καλλιτέχνη απ' ότι φανταζομουν. Σήμερα το 5+6 επεισόδιο από τα 11.


Στον Netflix μόλις είδα μια σουηδική κωμωδία που με ενθουσίασε για το πρωτότυπο θέμα και την πλοκή της. Βλέπεται ευχάριστα στα βράδια της καραντινας.
Cockpit (2012) - IMDb

 

[romantic woman]

Στο Νέτφλιξ

"HEADHUNTER'"!!!

Πολύ καλή δανέζικη ταινία του 2009,
αναφέρεται στην πρόσληψη ενός ειδικού "συμβούλου"από τον ιδρυτή και διευθύνοντα ενός πανίσχυρου ομίλου επιχειρήσεων...ο οποίος όμως βρίσκεται σε κόντρα και ανταγωνισμό με τον γυιό του ...Ετσι άθελα του ο πρωταγωνιστής βρίσκεται στη μέση αυτής της κόντρας και των διαφορετικών συμφερόντων και πέφτει θύμα εκβιαστικών καταστάσεων.
Αρκετά έξυπνο και ανατρεπτικό σενάριο,γρήγορη ταινία ,ωραίοι χαρακτήρες πολύ καλές ερμηνείες ιδίως του πρωταγωνιστή!!

 

[Thalassaki]

Είδα το "Da 5 Blood" του μοναδικού Spike Lee και ήρθε η ώρα να αναθεωρήσω περί των προβλέψεών μου για τα χρυσά αγαλματίδια.

Για μένα αυτή είναι η ταινία του 2020, όχι μόνο κατά τη γνώμη μου, αλλά και σύμφωνα με το National Board of Review θα πρέπει να πάρει τα καλύτερης ταινίας , σκηνοθεσίας, σεναρίου, συνολικά το cast το βραβείο καλύτερης διανομής ρόλων και Α'ανδρικού ρόλου στον Delroy Lindo σε μια ερμηνεία που σπάει κόκαλα!

Το Da 5 bloods αφηγείται τη ζωή και τις περιπέτειες μιας ομάδας αφροαμερικανών βετεράνων του πολέμου του Βιετνάμ, που έχασαν εκεί τον ηγέτη τους στρατιώτη και βρήκαν ένα φορτίο χρυσού, τα οποία έθαψαν στο ίδιο σημείο. Πολλά χρόνια αργότερα , στα 60 φεύγα τους επιστρέφουν στο πεδίο της μάχης στο Βιετνάμ για να πάρουν το χρυσάφι και τα λείψανα του αρχηγού τους και να τα φέρουν στις ΗΠΑ. Η έκβαση της περιπέτειας των πέντε φίλων είναι δραματική και αιματηρή. Όσοι διασώζονται φέρνουν στην Αμερική τα λείψανα του αρχηγού τους και ένα μεγάλο ποσό, προερχόμενο από τον χρυσό, για τον αγώνα των αφροαμερικανών υπέρ της φυλετικής ισότητας και δικαιοσύνης.

Μια ταινία που βάζει βαθιά το μαχαίρι στο κόκκαλο της κοινωνικής αδικίας. Ο Spike Lee δημιούργησε μια μαύρη ταινία για τον πόλεμο του Βιετνάμ και προσεγγίζει το θέμα κάτω από μια μη-λευκή οπτική την ιστορία του πολέμου. Όντας κι ο ίδιος παιδί της εποχής του Βιετνάμ, γεννημένος λίγο πριν την πλήρη στρατιωτική εμπλοκή της Αμερικής στον πόλεμο, ο Lee γνωρίζει καλά την διπλή τραγωδία της μαύρης ζωής στις ΗΠΑ του 20ου αιώνα. Από τη μία πλευρά, υποτίμηση, διαχωρισμός και θάνατος εντός των συνόρων. Από την άλλη, θυσία στην πρώτη γραμμή των πολέμων ως κρέας για τα αμερικάνικα κανόνια.

Δείτε την οπωσδήποτε!!!

 

[romantic woman]

στην ΕΡΤflix

"MONSTER"!!!

Αμερικάνικη ταινία του 2003,ΑΛΗΘΙΝΗ ιατορία,
αναφέρεται στην τραγική ζωή μιάς άστεγης ιερόδουλης η οποία μέσα σ όλη την ζοφερή καθημερινότητα που βιώνει συναντά τυχαία μιά κοπέλα η οποία της βγάζει συναισθήματα "ξένα"μέχρι στιγμής για εκείνη.
Οι δύο γυναίκες προσπαθούν να βγούν απο τον ασφυκτικό κοινωνικό κλοιό που τις περιβάλλει και να κάνουν μιά νέα αρχή.
Θα τα καταφέρουν??η ο ιστός που τις περιβάλλει θα τις εξωθήσει σε ακόμα πιό τραγικές και ακραίες καταστάσεις?

Η Σαρλίζ Θερόν που πρωταγωνιστεί είναι κάτι παραπάνω από ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ!!!!!!!γι αυτό άλλωστε είχε αποσπάσει εκείνη τη χρονιά πολλές τιμητικές διακρίσεις με αποκορύφωμα το ΟΣΚΑΡ Α ΡΟΛΟΥ το 2004.
Το πόσο τσαλακώνεται πετυχημένα ακόμα ακόμα και σαν εικόνα ..υπέρβαρη με άσχημο πρόσωπο....
και φυσικά σαν ΕΡΜΗΝΕΙΑ δεν λέγεται!!
Το πόσο ανταποκρίνεται σ έναν ρόλο άκρως απαιτητικό που τα συναισθήματα αλλάζουν πεντακόσιες φορές...δεν λέγεται....Οταν δείς μιά τέτοια οσκαρική ερμηνεία και την βάλεις σαν μέτρο σύγκρισης....όοολες οι άλλες που συζητάμε ακόμα και για φέτος χάνουν....

 

[romantic woman]

Είδα το "Da 5 Blood" του μοναδικού Spike Lee και ήρθε η ώρα να αναθεωρήσω περί των προβλέψεών μου για τα χρυσά αγαλματίδια.

Για μένα αυτή είναι η ταινία του 2020, όχι μόνο κατά τη γνώμη μου, αλλά και σύμφωνα με το National Board of Review θα πρέπει να πάρει τα καλύτερης ταινίας , σκηνοθεσίας, σεναρίου, συνολικά το cast το βραβείο καλύτερης διανομής ρόλων και Α'ανδρικού ρόλου στον Delroy Lindo σε μια ερμηνεία που σπάει κόκαλα!

Το Da 5 bloods αφηγείται τη ζωή και τις περιπέτειες μιας ομάδας αφροαμερικανών βετεράνων του πολέμου του Βιετνάμ, που έχασαν εκεί τον ηγέτη τους στρατιώτη και βρήκαν ένα φορτίο χρυσού, τα οποία έθαψαν στο ίδιο σημείο. Πολλά χρόνια αργότερα , στα 60 φεύγα τους επιστρέφουν στο πεδίο της μάχης στο Βιετνάμ για να πάρουν το χρυσάφι και τα λείψανα του αρχηγού τους και να τα φέρουν στις ΗΠΑ. Η έκβαση της περιπέτειας των πέντε φίλων είναι δραματική και αιματηρή. Όσοι διασώζονται φέρνουν στην Αμερική τα λείψανα του αρχηγού τους και ένα μεγάλο ποσό, προερχόμενο από τον χρυσό, για τον αγώνα των αφροαμερικανών υπέρ της φυλετικής ισότητας και δικαιοσύνης.

Μια ταινία που βάζει βαθιά το μαχαίρι στο κόκκαλο της κοινωνικής αδικίας. Ο Spike Lee δημιούργησε μια μαύρη ταινία για τον πόλεμο του Βιετνάμ και προσεγγίζει το θέμα κάτω από μια μη-λευκή οπτική την ιστορία του πολέμου. Όντας κι ο ίδιος παιδί της εποχής του Βιετνάμ, γεννημένος λίγο πριν την πλήρη στρατιωτική εμπλοκή της Αμερικής στον πόλεμο, ο Lee γνωρίζει καλά την διπλή τραγωδία της μαύρης ζωής στις ΗΠΑ του 20ου αιώνα. Από τη μία πλευρά, υποτίμηση, διαχωρισμός και θάνατος εντός των συνόρων. Από την άλλη, θυσία στην πρώτη γραμμή των πολέμων ως κρέας για τα αμερικάνικα κανόνια.

Δείτε την οπωσδήποτε!!!

Συμφωνούμε απολύτως!!!!
Ό,ΤΙ πιό ωραίο έχω δεί μέχρι στιγμής!!!(απο τις φετινές υποψηφιότητες)
Ο Σπαίκ Λι 5 φορές μέχρι τώρα προτεινόμενος νομίζω φέτος ΠΡΕΠΕΙ επάξια να είναι η χρονιά του!Σενάριο -σκηνοθεσία δίνει ρέστα!!ο άνθρωπος δεν παίζεται!!και ερμηνείες και μουσική υπόκρουση!
Η ταινία έχει μεγάλη διάρκεια 2ΜΙΣΗ ώρες...η πρώτη ώρα ενδιαφέρουσα μεν αλλά ίσως λίγο άνευρη ΑΠΟΓΕΙΩΝΕΤΑΙ κυριολεκτικά από τη μέση και μετά όπου βγάζει μια δυναμική άνευ προηγουμένου...ένταση ,πλοκή,δράση,αγωνία,συγκίνηση,τραγικότητα...

Τέσσερις βετεράνοι του πολέμου στο Βιετνάμ, αφροαμερικανοί ,αποφασίζουν μετά από 50χρόνια να γυρίσουν στον τόπο που πολέμησαν για να βρούν και να πάρουν πίσω στην πατρίδα τα λείψανα του φίλου τους και αρχηγού της τότε διμοιρίας τους και κυρίως να ξεθάψουν ράβδους χρυσού που είχαν βρεί και είχαν κρύψει τότε....
Η ταινία καυτηριάζει μιά Αμερική που είχε και εξακολουθεί να έχει στο περιθώριο τους μαύρους..τότε στον πόλεμο σαν πρόβατα επί σφαγεί τους έστειλε στην πρώτη γραμμή αλλά και έκτοτε οι διακρίσεις δεν έχουν εξαλειφθεί εντελώς...

Εξαιρετική φωτογραφία-σκηνοθεσία με πλάνα μέσα στη ζούγκλα και με πολλά φλάς μπακ τα οποία πολύ έξυπνα και αριστοτεχνικά διαχωρίζει ο σκηνοθέτης με διαφορά στο μέγεθος του πλάνου...μικρότερα τετραγωνισμένα πλάνα όταν αναφέρεται στο παρελθόν.
Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας έχει γυρισθεί με κινητή κάμερα πράγμα που καθιστά πολύ ρεαλιστική κα ΖΩΝΤΑΝΗ την ταινία,ιδίως μετά τη μέση που κάνει πλάνα πάρα πολυ κοντινά στα πρόσωπα,για να αποτυπώσει εκφράσεις και συναισθήματα...
ΑΦΟΠΛΙΣΤΙΚΟΙ ΟΙ μονόλογοι{και συνολικά η ερμηνεία} του υποδυόμενου τον Πολ ΝΤΕΛΡΟΙ ΛΙΝΤΟ ο οποίος με τα πολύ κοντινά πλάνα μιλάει σε ΜΑς,απευθύνεται στην κάμερα και βγάζει την πικρία του τα εσώψυχα του σε ένα ρεσιτάλ ΕΡΜΗΝΕΙΑς ΟΣΚΑΡΙΚΗς!!!!!

Σπουδαία ταινία από έναν αξιόλογο δημιουργό!!

 

[Yorgos]

Είδα το Tell me Who I am στο νέτφλιξ, βρετανικό ντοκιμαντέρ για δυο δίδυμους, ο ένας εκ των οποίων παθαίνει απόλυτη αμνησία στα 18 του από οδικό ατύχημα. Πλέον είναι δουλειά του αδελφού του να του μάθει τα πάντα, συμπεριλαμβανομένης της ιστορίας της οικογένειας. Πολύ δυνατό.

 

[Thalassaki]

Είδα το Tell me Who I am στο νέτφλιξ, βρετανικό ντοκιμαντέρ για δυο δίδυμους, ο ένας εκ των οποίων παθαίνει απόλυτη αμνησία στα 18 του από οδικό ατύχημα. Πλέον είναι δουλειά του αδελφού του να του μάθει τα πάντα, συμπεριλαμβανομένης της ιστορίας της οικογένειας. Πολύ δυνατό.

Ενδιαφέρον ακούγεται. Μπήκε στη λίστα μου και θα επανέλθω με εντυπώσεις!

 

[Thalassaki]

Χθες αναλώθηκα στον Ισπανόφωνο κινηματογράφο βλέποντας δύο πολύ καλές ταινίες,
Η πρώτη και παλαιότερη που είχα βάλει καιρό στο μάτι αλλά δεν είχα καταφέρει να δω ήταν η βραβευμένη με 7 βραβεία και 11 υποψηφιότητες ταινία

"Το σύνδρομο της Κυριακής" (La enfermedad del domingo)σε Σενάριο/σκηνοθεσία του Ramón Salazar(2018)

Η Αναμπέλ,(Susi Sánchez / Best Lead Actress Goya 2019) μια κοσμική μεσήλικας, ετοιμάζει μία δεξίωση στην έπαυλή της για τα γενέθλιά της. Ανάμεσα στο προσωπικό που έχει προσλάβει για εκείνη τη βραδιά βρίσκεται η Κιάρα, ( Bárbara Lennie Best Actress) μία μυστηριώδης νεαρή που σύντομα θα της αποκαλύψει ότι είναι η κόρη της, την οποία είχε εγκαταλείψει πριν 35 χρόνια όταν εκείνη ήταν 8 χρονών.
Η παρουσία της Κιάρα θα έρθει να ταράξει την ήρεμη ζωή της Αναμπέλ, καθώς η επιμονή της θα κάνει να αποκαλυφθεί το όχι και τόσο καλά κρυμμένο μυστικό της μητέρας της. Η Κιάρα, χωρίς να γνωρίζουμε τα κίνητρά της, το μόνο που ζητά από τη μητέρα της είναι να περάσουν δέκα ημέρες μαζί σε ένα αγροτόσπιτο της νότιας Γαλλίας. Παρά την αρχική δυσπιστία της καινούριας της οικογένειας, η Αναμπέλ θα αποδεχτεί την πρόσκληση.
Έτσι μητέρα και κόρη θα περάσουν μαζί μερικές ημέρες. Θα τους δοθεί όμως η ευκαιρία να καλύψουν όλο αυτό το κενό διάστημα; Ποια θα μπορούσαν να ήταν τα κίνητρα της Κιάρα; Συγχώρεση, εκδίκηση ή κάτι πιο βαθύ;

Ο γεννημένος στη Μάλαγα άριστος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Ramón Salazar με αυτή την 4η μεγάλου μήκους ταινία του κατάφερε να με ενθουσιάσει και να με κάνει να θέλω να αναζητήσω και να δω και άλλες ταινίες του.
Στο διπλό του ρόλο εδώ ως σεναριογράφος και σκηνοθέτης πετυχαίνει να αναδείξει και να χρησιμοποιήσει το ερμηνευτικό ταλέντο των δυο εξαιρετικών πρωταγωνιστριών του που θεωρώ πως είναι το πιο δυνατό χαρτί όμως της ταινίας και να μοιράσει την τράπουλα με τέτοιο τρόπο ώστε αυτές οι δυο γυναίκες να αποτελούν την ραχοκοκκαλιά της ταινίας.
Μέσα από αργά πλάνα και ορεινά αγροτικά τοπία ο σκηνοθέτης σκιαγραφεί τα συναισθήματα των πρωταγωνιστριών και μας παρουσιάζει το βαθμό της ανάγκης που έχει η μία γυναίκα την άλλη σ' αυτή τη φάση της ζωής τους. Δεν θεωρώ καθόλου τυχαίο ότι προτάθηκε ως υποψήφιος σε τόσα διεθνή φεστιβάλ και κατέκτησε τελικά τα βραβεία σκηνοθεσίας και σεναρίου ( Nantes Spanish Film Festival 2018).

Εφτά Βραβεία για ένα ψυχολογικό θρίλερ που σε κρατάει μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο κολλημένο στην οθόνη.Η εξαιρετική φωτογραφία αποτελεί απο μόνη της ένα όμορφο ταξίδι από την Ισπανία στη Γαλλία, μέχρι και στην Ανδόρα.

Στο αλληγορικό φινάλε ο σκηνοθέτης μας παρουσιάζει με μαεστρία τον κύκλο της ζωής. Η κόρη συναντά την μητέρα όπως τη γέννησε λίγο πριν την αποχαιρετήσει οριστικά εκπληρώνοντας έστω και με καθυστέρηση 35 ετών την τελευταία της επιθυμία!
Τώρα η καθεμία θα τραβήξει τον δρόμο της, όπως της έλαχε η μοίρα.

 

[romantic woman]

Χθες αναλώθηκα στον Ισπανόφωνο κινηματογράφο βλέποντας δύο πολύ καλές ταινίες,
Η πρώτη και παλαιότερη που είχα βάλει καιρό στο μάτι αλλά δεν είχα καταφέρει να δω ήταν η βραβευμένη με 7 βραβεία και 11 υποψηφιότητες ταινία

"Το σύνδρομο της Κυριακής" (La enfermedad del domingo)σε Σενάριο/σκηνοθεσία του Ramón Salazar(2018)

View attachment 340920
Η Αναμπέλ,(Susi Sánchez / Best Lead Actress Goya 2019) μια κοσμική μεσήλικας, ετοιμάζει μία δεξίωση στην έπαυλή της για τα γενέθλιά της. Ανάμεσα στο προσωπικό που έχει προσλάβει για εκείνη τη βραδιά βρίσκεται η Κιάρα, ( Bárbara Lennie Best Actress) μία μυστηριώδης νεαρή που σύντομα θα της αποκαλύψει ότι είναι η κόρη της, την οποία είχε εγκαταλείψει πριν 35 χρόνια όταν εκείνη ήταν 8 χρονών.
Η παρουσία της Κιάρα θα έρθει να ταράξει την ήρεμη ζωή της Αναμπέλ, καθώς η επιμονή της θα κάνει να αποκαλυφθεί το όχι και τόσο καλά κρυμμένο μυστικό της μητέρας της. Η Κιάρα, χωρίς να γνωρίζουμε τα κίνητρά της, το μόνο που ζητά από τη μητέρα της είναι να περάσουν δέκα ημέρες μαζί σε ένα αγροτόσπιτο της νότιας Γαλλίας. Παρά την αρχική δυσπιστία της καινούριας της οικογένειας, η Αναμπέλ θα αποδεχτεί την πρόσκληση.
Έτσι μητέρα και κόρη θα περάσουν μαζί μερικές ημέρες. Θα τους δοθεί όμως η ευκαιρία να καλύψουν όλο αυτό το κενό διάστημα; Ποια θα μπορούσαν να ήταν τα κίνητρα της Κιάρα; Συγχώρεση, εκδίκηση ή κάτι πιο βαθύ;

Ο γεννημένος στη Μάλαγα άριστος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Ramón Salazar με αυτή την 4η μεγάλου μήκους ταινία του κατάφερε να με ενθουσιάσει και να με κάνει να θέλω να αναζητήσω και να δω και άλλες ταινίες του.
Στο διπλό του ρόλο εδώ ως σεναριογράφος και σκηνοθέτης πετυχαίνει να αναδείξει και να χρησιμοποιήσει το ερμηνευτικό ταλέντο των δυο εξαιρετικών πρωταγωνιστριών του που θεωρώ πως είναι το πιο δυνατό χαρτί όμως της ταινίας και να μοιράσει την τράπουλα με τέτοιο τρόπο ώστε αυτές οι δυο γυναίκες να αποτελούν την ραχοκοκκαλιά της ταινίας.
Μέσα από αργά πλάνα και ορεινά αγροτικά τοπία ο σκηνοθέτης σκιαγραφεί τα συναισθήματα των πρωταγωνιστριών και μας παρουσιάζει το βαθμό της ανάγκης που έχει η μία γυναίκα την άλλη σ' αυτή τη φάση της ζωής τους. Δεν θεωρώ καθόλου τυχαίο ότι προτάθηκε ως υποψήφιος σε τόσα διεθνή φεστιβάλ και κατέκτησε τελικά τα βραβεία σκηνοθεσίας και σεναρίου ( Nantes Spanish Film Festival 2018).

Εφτά Βραβεία για ένα ψυχολογικό θρίλερ που σε κρατάει μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο κολλημένο στην οθόνη.Η εξαιρετική φωτογραφία αποτελεί απο μόνη της ένα όμορφο ταξίδι από την Ισπανία στη Γαλλία, μέχρι και στην Ανδόρα.

Στο αλληγορικό φινάλε ο σκηνοθέτης μας παρουσιάζει με μαεστρία τον κύκλο της ζωής. Η κόρη συναντά την μητέρα όπως τη γέννησε λίγο πριν την αποχαιρετήσει οριστικά εκπληρώνοντας έστω και με καθυστέρηση 35 ετών την τελευταία της επιθυμία!
Τώρα η καθεμία θα τραβήξει τον δρόμο της, όπως της έλαχε η μοίρα.

Την είχα δεί πριν χρόνια ...
Συγκριτικά με άλλες ισπανικές ταινίες που έχω δεί δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε,
ίσως γιατί είναι μιά πολυ πάρα πολύ βαθειά μελαγχολική ταινία και περισσότερο "θεατρική"παρά κινηματογραφική,αφού στο μεγαλύτερο μέρος επικεντρώνεται στην σχέση των δυο πρωταγωνιστριών.
Ωστόσο τα μηνύματα που περνάει είναι πολύ σημαντικά!γροθιά στο στομάχι το γεγονός ότι μια μητέρα παρατά το οχτάχρονο κορίτσι το οποίο γυναίκα πιά στα 35 της επιδιώκει την συνάντηση αυτή και "κολλάει στον τοίχο" αυτή τη μάννα με σωρεία συναισθημάτων...κυρίως θυμού και απόγνωσης.
Η επιτυχία αυτής της ταινίας οφείλεται στο δίδυμο των πρωταγωνιστριών των οποίων οι ερμηνείες είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕς,ιδίως της κόρης

 

[Yorgos]

Ενδιαφέρον ακούγεται. Μπήκε στη λίστα μου και θα επανέλθω με εντυπώσεις!

Είναι highly disturbing, δε λέω περισσότερα.

 

[Thalassaki]

Είναι highly disturbing, δε λέω περισσότερα.

Αμ δεν πρόλαβα να διαβάσω την επισήμανση πριν το δω!
Μόλις τέλειωσε και wtf!!! Σοβαρά τώρα;;; Τραγικό!!! Συγκλονιστικο!!!
Δεν μπορώ να γράψω περισσότερα για να μην το κάψω. Πάω να κάνω καφέ να συνέλθω.....
ΔΕΙΤΕ ΤΟ!!!

 

[Borealis]

Είδα το Tell me Who I am στο νέτφλιξ, βρετανικό ντοκιμαντέρ για δυο δίδυμους, ο ένας εκ των οποίων παθαίνει απόλυτη αμνησία στα 18 του από οδικό ατύχημα. Πλέον είναι δουλειά του αδελφού του να του μάθει τα πάντα, συμπεριλαμβανομένης της ιστορίας της οικογένειας. Πολύ δυνατό.

Είναι ντοκυμαντέρ ή ταινία? μου εξάψατε την φαντασία αλλά αυτό που βρήκα είναι ταινία και όχι ντοκυμαντέρ