Κινηματογραφική κουβέντα....

[fenia42]

Δυστοπία μου, αμαρτία μου.
Πάντως προτιμώ το άλλο ελληνικό κύμα, αυτό της σχολής Οικονομιδη. Θεωρώ ότι είναι πιο έντονο ρεύμα αλλά ακόμα δεν έχει επεκταθεί στα εξωτερικά. Πέρσι πχ μου άρεσε και το Πρόστιμο και κυρίως το Digger με το θεό Μουρίκη. Φέτος τα μαγνητικά παιδεία έκλεψαν την παράσταση. Αγαπάμε πάντα Μικρό Ψάρι, Μπαλάντα τρύπιας καρδιάς κλπ. Σε τριάντα χρόνια από τώρα θα μιλάμε γι’αυτες τις ταινίες όπως μιλάμε τώρα για τις ταινίες του Ψάλτη.

 

[EviTan]

@fenia42 Ο Μουρίκης είναι το συστατικό επιτυχίας σε καθε ταινία που σέβεται τον εαυτό της! Χαχαχαχαχαχχα.... Σαφώς, και εγω κλίνω προς αυτού του είδους τον ρεαλισμό αν θες, αν και δεν ειναι σωστή σκετη η λεξη ρεαλισμός γι'αυτό, αλλά με σκάλωσες με τον Ψάλτη στο τέλος και τον συνειρμό σου με το σινεμά του Οικονομίδη

 

[fenia42]

Μα Ευη όλο αυτό το ρεύμα από τον Οικονομιδη ξεκίνησε! Καλά ο Ψάλτης ήταν αστειάκι. Θέλω να πω ρε παιδι μου είναι ταινίες βεληνεκούς «Όλα είναι δρόμος» . Άλλη ελληνική ταινιάρα πολύ μπροστά από την εποχή της είναι η Στρέλλα.

 

[EviTan]

Συμφωνώ σε όλα (τύπου ΝΑΙ σε όλα), αλλά με τον Ψάλτη με κοψοχόλιασες!! Την Στρέλλα δεν την έχω δει ακόμα δυστυχώς, είναι στα υπόψιν...

 

[fenia42]

Συμφωνώ σε όλα (τύπου ΝΑΙ σε όλα), αλλά με τον Ψάλτη με κοψοχόλιασες!! Την Στρέλλα δεν την έχω δει ακόμα δυστυχώς, είναι στα υπόψιν...

Πώς σε πετσόκοψα έτσι;
Εντάξει ήταν η πρώτη καλτιλα που ήρθε στο μυαλό μου. Πάρε τώρα μπόνους μια επική σκηνή με Μπισμπικη για να σου φύγει το κοψοχολιασμα.

 

[EviTan]

Νταξ, στάνιαρα...

 

[thanos75]

Δεν περνουσαν τα λεπτα. Απο τεχνικης αποψης ηταν αρτια ταινια αν κ το μονταζ ηταν καπως περιεργο κ ζαλιστικο.

Συμφωνώ απόλυτα! Είδα την ταινία την προηγούμενη εβδομάδα και χωρίς να πω ότι απογοητευτηκα περίμενα σίγουρα κάτι καλύτερο. Όντως το μοντάζ ήταν ζαλιστικο κ γενικότερα υπήρχε επιτηδευση στη σκηνοθεσία. Και είναι κρίμα, γιατί το σενάριο της είναι εξαιρετικό. Κάποιοι είπαν ότι θυμίζει Χίτσκοκ και Vertigo (pardon ποιος ήρθε ). Όμως, αυτή η τελευταία σκηνή με τον ήρωα (ας μην κάνω spoiler), θα μου μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη.

 

[MVSylvia]

The Menu (2022)

Θα προσπαθησω να γραψω χωρις σποιλερ.

Από τις ταινίες που αξίζει να δει κανείς στη μεγάλη οθόνη καθώς η ατμοσφαιρικότητα θα χάνεται κατά πολύ σε τηλεόραση, εκτός αν έχετε προβολέα 8k

Αυτο που γουσταρω παρα πολυ πλεον στο σινεμα ειναι ταινιες που δεν ανηκουν σε καποιο κλασσικο genre και ουτε μπορεις να πεις οτι ανηκουν σε καποια μιξη. Δημιουργουν ενα νεο ειδος, δικο τους. Και τις σκεφτεσαι για μερες. Το The Menu ειναι μια απο αυτες τις ταινιες.

Κατι νεο που κινειται στα ορια του θεατρου του παραλογου, σατυρας, παρωδιας, θριλερ, μαυρης κωμωδιας, avant garde και art house, αυθεντικο κ καθολου επιτηδευμενο κ δηθεν απλως για να προκαλεσει. Ειναι αυτο που ειναι κ στεκεται περηφανα.

Τρομερη κινηματογραφιση, πλανα, φωτισμος, στυλ στυλ στυλ, πολυ στυλιζαρισμα, διαλογοι, quirkiness, αμηχανια, τρελα, καθεσαι καθηλωμενος απο την αρχη ως το τελος κ το τελος ειναι ακριβως που αξιζει σε αυτη την ταινια. Μουσικη μινιμαλ αμπιεντ κ κοστουμια που απο μονα τους ειναι statement.

Τρομεροι Ralph Fiennes, Anya Taylor Joy και Nicholas Hoult δινουν ζωη σε χαρακτηρες παρωδια με εναν τροπο που δεν ξερεις αν παιζουν ρεαλιστικα ή κανουν ζωντανη σατυρα του ιδιου του ρολου. Μεσα απο μικροσυσπασεις των προσωπων, μια νομιζεις το ενα κ μια το αλλο.

Η ταινια ειναι απολαυστικη χωρις να χρειαζεται καποια βαθια αναγνωση η συμβολισμος για να την αναδειξει κ να της δωσει νοημα. Παρολα αυτα αν καποιος θελει να εμβαθυνει, θεωρω οτι θα βρει πολυ εξυπνο τον σχολιασμο κ τα ερωτηματα της ταινιας πανω στο τι σημαινει η δημιουργια κ διαθεση της τεχνης απο τον δημιουργο, ποιος κ πώς την καταναλωνει, ποια τα κινητρα του δημιουργου, ποιος την κρινει, πανω στην ταξικοτητα, πανω στην βια του χωρου της γαστρονομιας, πανω στην ικανοποιηση, την ανυδωνια, το πώς για τον κοινο νου χρειαζεται απλως hype για να μετατρεψει μπανανες με σελοτειπ σε αξιοθαυμαστο πανακριβο δημιουργημα. Ειναι η τεχνη απλα ενα προιον; Εχει τιμη; Πού σταματαει ολο αυτο;

10/10 απο εμενα

 

[fotast]

Το Goncharov το έχετε δει; Γνώμες;

Μην ψάχνεστε...Η ταινία δεν υπάρχει...Είναι δημιούργημα των social...Ενδιαφέρουσα θα ήταν πάντως...

Η χαμένη ταινία-φαινόμενο του Σκορσέζε για την οποία δεν έχετε ακούσει ποτέ!

 

[Delmem38110]

με εξέπληξε θετικά η συνέχεια του μαύρου πάνθηρα, γουακαντα για πάντα.
παρόλο που ο βασιλιάς τσαλα (τσαντγουικ μποουσμαν) δυστυχώς δεν υπάρχει πια, μπόρεσαν και έκαναν ένα πολύ καλό καλό φιλμ χωρίς αυτόν, βασισμένο σε αυτόν.
Τσάντγουικ Μπόουσμαν - Βικιπαίδεια

 

[psilos3]

Απορώ πως μες τον παροξυσμό μου για Ισπανικές ταινίες (κυρίως γι αυτές του Οριόλ) μου ξέφυγε αυτό:
La Cara Oculta / The Hidden Face.
Πρόκειται για ένα ζευγάρι Ισπανών που μετακομίζει σε ένα καταπληκτικό σπίτι έξω από τη Μπογκοτά, με τη γυνάκα να τον εγκαταλείπει φαινομενικά και να παγιδεύεται στα ίδια της τα σχέδια.
Πολύ καλό και παρανοϊκό όπως όλα αυτού του στυλ, δε δίνο περισσότερες περιγραφές να μη το κάψω.

 

[DimiBiri]

Ειδα στο netflix το "Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλυ". Πανέμορφη ταινία, χάρμα οφθαλμών για τους λάτρεις της γυναικείας μόδας στα 20's-30's. Εξαιρετική η πρωταγωνίστρια Εμα Κόριν. Αν και είχα διαβάσει παλαιότερα το βιβλίο αυτή η ταινία με βοήθησε πραγματικά να μπώ στην θέση της Λαίδης και να την δικαιολογήσω. Τη συνιστώ.