fenia42
Member
- Μηνύματα
- 3.980
- Likes
- 15.750
- Επόμενο Ταξίδι
- Азербайджан
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γροιλανδία,Σβάλμπαρντ
Ανοίγω αυτό το θέμα γιατί θαρρώ πως δεν υπάρχει αντίστοιχο. Με αφορμή τη σημερινή μας εκδρομή στο Καταφύγιο ΣΕΟ του Χορτιάτη, συνειδητοποιώ πως υπάρχει κόσμος που δε γνωρίζει για το Καταφύγιο, ούτε για τα περιπατητικά μονοπάτια του Χορτιάτη .
Στο παρόν θέμα μπορούμε να γράφουμε για καταφύγια που επισκεφτήκαμε, όπως ένα εκπληκτικό στα Τζουμέρκα στο οποίο έμειναν οι @KonstantinosAlyona.
Στο Χορτιάτη λοιπόν φροντίζω να πηγαίνω τουλάχιστον τέσσερις φορές το χρόνο,μια για κάθε εποχή, γιατί κάθε εποχή το βουνό έχει κάτι να σου δώσει. Σήμερα απολαύσαμε το χιόνι. Αφήσαμε το αυτοκίνητο στις κεραίες και ακολουθήσαμε το χωματόδρομο αριστερά, τρία χιλιόμετρα μέχρι το καταφύγιο. Κάποια οχήματα με τετρακίνηση μπορούσαν να φτάσουν ως εκεί,άλλα συμβατικά που το επιχείρησαν το μετάνιωσαν. Ο πάγος ήταν ολισθηρός και ενώ είχα εμπιστοσύνη στα καινούργια μου μποτάκια,δε διέφυγα την πτώση.
Με τα χιόνια πέρα από το καταφύγιο δεν είναι εύκολη η πεζοπορία, αν όμως είναι άλλη εποχή εκεί ξεκινά το πιο όμορφο κομμάτι.
Το φθινόπωρο το μέρος σκεπασμένο με κίτρινα φύλλα είναι πανέμορφο και ειδικά αν πάτε πρωί πρωί θα το ευχαριστηθείτε. Μετά τις έντεκα υπάρχει κινητικότητα.
Σχετικά με το καταφύγιο, μπορεί κανεις να πιει καφέ ή να φάει μια σούπα, όμως μπορεί και να καταλύσει. Είχα μείνει πριν κάποια χρόνια, η διαμονή αξίζει πραγματικά, το μέρος είναι πανέμορφο και νιώθεις πως ο χρόνος σταματά. Συνιστάται κράτηση αφού δεν είναι πάντα ανοιχτό. Μπορείτε να παρακολουθείτε τις ενημερώσεις στη σελίδα του στο Facebook.
(Φωτογραφίες σημερινές πλην της φθινοπωρινής με το καταφύγιο)
Στο παρόν θέμα μπορούμε να γράφουμε για καταφύγια που επισκεφτήκαμε, όπως ένα εκπληκτικό στα Τζουμέρκα στο οποίο έμειναν οι @KonstantinosAlyona.
Στο Χορτιάτη λοιπόν φροντίζω να πηγαίνω τουλάχιστον τέσσερις φορές το χρόνο,μια για κάθε εποχή, γιατί κάθε εποχή το βουνό έχει κάτι να σου δώσει. Σήμερα απολαύσαμε το χιόνι. Αφήσαμε το αυτοκίνητο στις κεραίες και ακολουθήσαμε το χωματόδρομο αριστερά, τρία χιλιόμετρα μέχρι το καταφύγιο. Κάποια οχήματα με τετρακίνηση μπορούσαν να φτάσουν ως εκεί,άλλα συμβατικά που το επιχείρησαν το μετάνιωσαν. Ο πάγος ήταν ολισθηρός και ενώ είχα εμπιστοσύνη στα καινούργια μου μποτάκια,δε διέφυγα την πτώση.
Με τα χιόνια πέρα από το καταφύγιο δεν είναι εύκολη η πεζοπορία, αν όμως είναι άλλη εποχή εκεί ξεκινά το πιο όμορφο κομμάτι.
Το φθινόπωρο το μέρος σκεπασμένο με κίτρινα φύλλα είναι πανέμορφο και ειδικά αν πάτε πρωί πρωί θα το ευχαριστηθείτε. Μετά τις έντεκα υπάρχει κινητικότητα.
Σχετικά με το καταφύγιο, μπορεί κανεις να πιει καφέ ή να φάει μια σούπα, όμως μπορεί και να καταλύσει. Είχα μείνει πριν κάποια χρόνια, η διαμονή αξίζει πραγματικά, το μέρος είναι πανέμορφο και νιώθεις πως ο χρόνος σταματά. Συνιστάται κράτηση αφού δεν είναι πάντα ανοιχτό. Μπορείτε να παρακολουθείτε τις ενημερώσεις στη σελίδα του στο Facebook.
(Φωτογραφίες σημερινές πλην της φθινοπωρινής με το καταφύγιο)