Ισπανία Καταλονία...έτσι ξαφνικά...

[Pandora]

Είναι κλεισμένο στο Salou, διαμέρισμα με timesharing, αυτοκίνητο ενοικιασμένο στο αεροδρόμιο μας περιμένει, το gpsείναι φορτωμένο, πετάμε αύριο πρωί-πρωί με Lufthansaμέσω Φρανκφούρτης, για Βαρκελώνη…
-Ελάτε…
-Τώρα?
-Ναι, τώρα! Παίρνουμε για εισιτήρια…πόσοοο? 620? το ένα, στην ίδια πτήση!
-Άλλη εταιρία, ψάξε…
-Ok. Μέσω Ζυρίχης, με Swiss 220?, διαφορά ώρας άφιξης στο ElPrat2 ώρες μετά κι επιστροφή στην Αθήνα
6 ώρες αργότερα.
-Ok. κλείστο!
-Ένα?
-Ένα! (ο καλός μου δεν μπορεί, λόγω υποχρεώσεων ν΄ακολουθήσει)
Τα παραπάνω συζητάμε καθ΄οδόν, μεσημέρι Παρασκευής, με τους κολλητούς μας (πιο κολλητοί δεν γίνεται), πηγαίνοντας σε μια επαρχιακή πόλη, για κάποιο έκτακτο γεγονός…
Επιστροφή στη βάση μας, ώρα 12 το βράδυ…
Δεν προλαβαίνω τίποτα, μόνο 2-3 πράγματα στο σακ βουαγιάζ, έναν οδηγό τσέπης και…τι άλλο…εκτύπωση από την TravelPedia, τη Βαρκελώνη της StellAnnasμας!

Στο αεροπλάνο, πέφτω με τα μούτρα στην ανάγνωση. Η πτήση όνειρο, πάνω από τις χιονισμένες Αλπεις, ο καιρός ηλιόλουστος κι εγώ αδημονώ, να φθάσω…

Μεσημέρι Σαββάτου, άφιξη στο ElPrat, φιλιά, αγκαλιές και ξεκινάμε για Βαρκελώνη…Το gps κάνει θαύμα τη δουλειά του, παρκάρουμε σ΄ένα πάρκινγκ στην PlazaCatalunyaκαι ξεκινάμε τις βόλτες…Ο καιρός υπέρλαμπρος, ζέστη και …η Βαρκελώνη δεν θα μπορούσε να είναι ομορφότερη!
Δεν θα σας γράψω κάτι για εκεί, τα έχετε περιγράψει άλλωστε με τόσες λεπτομέρειες…
Βράδυασε και πρέπει να μαζευτούμε…Κατευθυνόμαστε νότια, προς την Tarragona. Η κίνηση μεγάλη, τα διόδια κάθε λίγο και…πανάκριβα! Φθάνουμε στο κέντρο της πόλης, φαγητό και μετά…συνέχεια για Salou, όπου αργά τη νύχτα, ξεκλειδώνουμε το διαμέρισμα…ωραίο είναι, με δυο κρεββατοκάμαρες, το πρωί θα βλέπαμε τα υπόλοιπα…

Ξημέρωσε η Κυριακή! Αχνιστός καφές, κουβεντούλα και ξεκινάμε για Montserrat. Οι περιγραφές της StellAnnasγια την περιοχή, είχαν εξάψει τη φαντασία μας…
Η διαδρομή απολαυστική, η φύση οργίαζε, η κίνηση μέτρια και φθάνουμε στους πρόποδες του βουνού, στο σταθμό του τελεφερίκ.
Η περιοχή είναι επιβλητική. Τεράστιοι μυτεροί βράχοι ορθώνονται, δεξιά μας ένα πανέμορφο χωριό, μπροστά μας ένα ποτάμι, το Llobregatκαι διασχίζοντας τη γέφυρα κατευθυνόμαστε στο σταθμό, για εισιτήριο-8? το άτομο και τα βαγόνια ανά 15΄. Ηδη, ψηλά στο βάθος, η κίτρινη κουκίδα κατεβαίνει να μας παραλάβει…35 άτομα παίρνει, γεμίζουμε και ξεκινάμε…
Η θέα κόβει την ανάσα, φωτο άπειρες, οι βράχοι κάθετοι και το μοναστήρι τεράστιο! Φθάνοντας στο τέρμα, πιο δίπλα, τερμάτιζε κι ο οδοντωτός…άδειος!
Ανηφορίζουμε τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο και βγαίνοντας στο πλάτωμα, κοντοστεκόμαστε… Είναι μια μικρή πολιτεία με Μουσείο, ξενοδοχείο (AbatCinserosHotel-σ΄ένα ιστορικό κτίριο, δίπλα από το μοναστήρι), εστιατόριο, fastfood, καφετέρια, βιβλιοπωλείο (η μονή είναι και εκδότης), βιβλιοθήκη με πάνω από 300.000 τόμους…Γύρω μας, το υπαίθριο μουσείο με αρχιτεκτονικά στοιχεία και γλυπτά… Αριστερά μας, απλώνεται το φυσικό πάρκο(ανακηρύχθηκε το 1987, με σκοπό να προστατέψει αυτή τη μοναδική περιοχή). Το δάσος έχει κυρίως βελανιδιές, με πολλά μονοπάτια που προσφέρονται για περιπάτους και πεζοπορία. Ηδη βλέπουμε πολλούς ν΄ανεβοκατεβαίνουν…
Μπορείτε μ΄έναν χάρτη κι έναν οδηγό-βιβλίο, να εξερευνήσετε το Montserrat απ΄όλες τις πλευρές (ιστορικά, φυσικά) διαλέγοντας όποια διαδρομή θέλετε και μαθαίνοντας τα δρώμενα της περιοχής…
Κατευθυνόμαστε στα δεξιά μας και ανηφορίζουμε προς το μοναστήρι. Αρκετός κόσμος κάθεται στην υπέροχη, μεγάλη πλατεία, απολαμβάνοντας τη θέα και τον ανοιξιάτικο ήλιο…Εισερχόμενοι στο μοναστήρι και αφού θαυμάσουμε την επιβλητική εκκλησία, φθάνουμε και στη Μαύρη Μαντόνα (LaMoreneta). Το άγαλμα, μικρό σε μέγεθος, σκαλισμένο σε πολύ σκούρο ξύλο, με τον Χριστό στα γόνατά της, βρίσκεται σε γυάλινη προθήκη και είναι πανέμορφο! Ανεβήκαμε αρκετές σκάλες για να το δούμε, περιμένοντας με αρκετό κόσμο, γύρω στα 20΄
Φεύγοντας, επισκεφθήκαμε και το παρεκκλήσι, πίσω από τον κυρίως ναό, όπου τα αγάλματα και οι εικόνες, με φόντο, τους κατάλευκους τοίχους, ήταν εντυπωσιακά!
Κατηφορίσαμε για το βιβλιοπωλείο και το Μουσείο…Οι ώρες πέρασαν χωρίς να το καταλάβουμε και πριν φύγουμε, περπατήσαμε και στην υπαίθρια αγορά…Σε καλαίσθητους πάγκους, ντόπιοι αγρότες, πουλούσαν ψωμί, σύκα, μέλι, υπέροχα τυριά και άλλες λιχουδιές…Προμήθειες ανάλογες και πάλι στο τελεφερίκ, για την κάθοδο…
Όταν ξαναμπήκαμε στο αυτοκίνητο, η έξαψή μας απ΄όλη αυτήν την ομορφιά που αντικρύσαμε, ήταν μεγάλη!
Το Montserratείναι ένα βουνό, ένα μοναστήρι κι ένας θαυμάσιος τόπος αναψυχής! Η κοινότητα δείχνει ιδιαίτερη προσοχή στην υποδοχή και εξυπηρέτηση των προσκυνητών και των επισκεπτών! Δικαιολογημένη για μένα η φήμη του σ΄όλη την Ισπανία και πραγματικά αξίζει η επίσκεψη εκεί, για όποιον λόγο την επιλέξει κάποιος!

Κάτι εξ ίσου όμορφο, θέλαμε στη συνέχεια…
Και η ψήφος πηγαίνει στην Tarragona…Γυρίζουμε πίσω, ν΄ανακαλύψουμε την πόλη, που το προηγούμενο βράδυ, βιαστικά διασχίσαμε……..

 

• 1
• 2
• 3
• 5
• 5

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 5

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[marydim]

Ωραίες εικόνες μας μεταφέρεις.
Περιμένω τη συνέχεια για Salou, Tarragona και ότι άλλο είδατε.

 

[varioAthens]

Διαβάζεται πολύ ευχάριστα η ιστορία σου! Περιμένουμε τη συνέχεια!!!

 

[ΕΡΣΗ]

Τα καλυτερα ταξιδια ειναι τα απρογραμματιστα! Περιμενουμε τη συνεχεια!

 

[xenos]

Holla Pandora!!!
Διαβαζετε μονορουφι,ψαχνω τη συνεχεια τι την εκανες?

 

[KIKI]

πολυ ωραια αφηγηση , σε ευχαριστουμε ...
Επιτελους να δουμε και τι γινεται παραεξω απο την αγαπημενη πολη μας ,εμεις οι βαρκελωνοπληκτοι !!!!
Να ξερουμε για την επομενη φορα ...

 

[chrikky]

ζηλεύωωωωωωω!!!

περιμένουμε να ρουφήξουμε τη συνέχεια από καταλονία !!!

 

[Pandora]

Πολύ σας ευχαριστώ, για τα καλά σας σχόλια...

 

[ΕΡΣΗ]

Πολύ χαίρομαι που η Travelpedia της Stellanas αποδείχθηκε χρήσιμη.

 

[Pandora]

Εγώ να δεις, ΄Ερση μου!

 

[Pandora]

Η Tarragona, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας, είναι η πρώτη μεγάλη παραθαλάσσια πόλη, νότια της Βαρκελώνης, στην CostaDorada(χρυσή ακτή). Λίγα χιλιόμετρα μακριά της, είναι το αεροδρόμιο Reus, όπου κατά κύριο λόγο χρησιμοποιείται από τη Ryanairκαι άλλες εταιρίες χαμηλού κόστους.
Χτισμένη σε λόφο, απλώνεται μέχρι τη Μεσόγειο.

Κατευθυνόμαστε στην αρχαία άνω πόλη, όπου η περιοχή είναι γεμάτη από Ρωμαικά κτίσματα και όλος ο αρχαιολογικός χώρος έχει χαρακτηρισθεί από την Unesco, παγκόσμια κληρονομιά.
Αριστερά μας κυκλώπεια τείχη κατά μήκος της PasseigdeSanAntoni,
δεξιά μας το μπαλκόνι της Μεσογείου. Ομορφη θέα!
Αφήνουμε το αυτοκίνητο και από μια πύλη, ξεκινάμε την περιπλάνησή μας στη μεσαιωνική πόλη. Τα κτίρια είναι πολύ καλά διατηρημένα, ο μεγαλοπρεπής Καθεδρικός δεσπόζει, μας εντυπωσιάζει το εξωτερικό του.
Δυστυχώς είχε κλείσει κι έτσι συνεχίσαμε τον περίπατο. Το Αρχαιολογικό Μουσείο έχει αγάλματα, πολλές σαρκοφάγους και ψηφιδωτά. Φθάνουμε στο RomanPraetoriumκαι στις αψίδες του RomanCircus, από τον 1ο αιώνα. Συνεχίζουμε στο PasseigArqueologic, δίπλα στα Ρωμαικά τείχη, παρατηρώντας ότι, πύργοι και πύλες είναι άριστα διατηρημένα.

Μια ζεστή σοκολάτα σ΄ένα όμορφο καφέ και στη συζήτηση μαθαίνουμε ότι παρά τον πλούτο των αξιοθέατων, η περιοχή δεν έχει ανακαλυφθεί από τους τουρίστες κι έτσι η προσέγγιση γίνεται με χαλαρούς ρυθμούς και καθόλου φασαρία.
Επίσης ότι η Tarragonaείναι υποψήφια εκπρόσωπος της Ισπανίας, για πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, το 2016.

Εξω από τα τείχη, άλση και αθλητικές εγκαταστάσεις φιλοξενούν τους ντόπιους για τον περίπατό τους. Είναι όλα πολύ φροντισμένα και καθαρά.
Η σύγχρονη πόλη φαίνεται στο βάθος, τυπική Ισπανική πόλη.

Ξαναγυρίζουμε στα όμορφα, μεσαιωνικά σοκάκια και από την ίδια πύλη, βγαίνουμε για ν΄απολαύσουμε τη θέα…

Στο φαρδύ, λιθόστρωτο πεζοδρόμιο, με τη θολωτή κεραμιδένια σκεπή, παγκάκια κατά μήκος, μαύρα δαντελωτά κάγκελα…περιποιημένος χώρος, προκαλεί τον επισκέπτη για να ξεκουραστεί και να θαυμάσει τη Μεσόγειο… Είμαστε αρκετά ψηλά και απολαμβάνουμε τον κόλπο PuntadelMiracle, στα πόδια μας, εκεί που κάθε πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου, γίνεται ο πιο σημαντικός σε πυροτεχνήματα, διαγωνισμός της Ισπανίας.
Εκεί βρίσκεται και το σχεδόν άρτιο, Ρωμαικό αμφιθέατρο.

Βραδυάζει σιγά-σιγά και τα πρώτα δειλά φώτα ανάβουν…
Με μια γλυκιά γεύση από τη γαλήνη της περιοχής, αποχαιρετούμε την
Tarragona, και κατευθυνόμαστε προς το Cambrills, ένα φημισμένο ψαροχώρι, 8 χιλιόμετρα μετά το Salou.
Τα στομάχια μας διαμαρτύρονται κι ένας ακόμα θησαυρός, γαστριμαργικός αυτή τη φορά, μας καλεί να τον ανακαλύψουμε…

Το Cambrillsείναι ένα ήσυχο ψαροχώρι, που έχει κατορθώσει να διατηρήσει τη γοητεία του, παρά την αλματώδη ανάπτυξή του, τα τελευταία χρόνια. Καμαρώνει για το λιμάνι του, τις παραλίες του με Γαλάζια Σημαία και τα καλύτερα εστιατόρια θαλασσινών της περιοχής.
Οι Ισπανοί το προτιμούν γιατί παρέχει υψηλή ποιότητα διακοπών, σε γραφικό περιβάλλον. Δεν υπάρχουν τεράστια κτίρια, παρά τις υποδομές με πάσης φύσεως ξενοδοχεία, camping, γήπεδο γκολφ, πάρκα και λοιπές εγκαταστάσεις.

Φθάνοντας στο λιμάνι, η θαλασσινή αύρα, μας προδιαθέτει για περίπατο στην προκυμαία. Πλακόστρωτη, με όμορφα εστιατόρια σε νησιώτικο χρώμα. Ανάμεσά τους και αρκετά καλαίσθητα καταστήματα. Ασπρες και γαλάζιες τέντες προφυλάσσουν τα τραπέζια στον εξωτερικό χώρο. Γενικά, επικρατεί μια ανάλαφρη ατμόσφαιρα διακοπών…
Διλέξαμε ένα όμορφο εστιατόριο με λινά τραπεζομάντηλα, θαλασσινή διακόσμηση κι έναν ευγενέστατο ιδιοκτήτη, που μας σκλάβωσε με την περιποίησή του…
Το φαγητό μας ήταν θεικό! Δεν βρίσκω άλλη λέξη να περιγράψω τις γεύσεις από τις θαλασσινές νοστιμιές, που δοκιμάσαμε! Αφθονο, υπέροχο, λευκό κρασί και η ευφορία στα ύψη…
Μια βόλτα ακόμα στο λιμάνι, δάσος τα ιστιοφόρα κι ύστερα, πίσω από αυτό, χαθήκαμε στο λαβύρινθο από στενά δρομάκια, γεμάτα από μικρά μαγαζιά κάθε είδους…

Ηταν πια πολύ αργά, όταν επιστρέψαμε πανευτυχείς, στη βάση μας…

Η αυριανή μέρα, θα είναι ολόκληρη αφιερωμένη στη Βαρκελώνη…

 

[ΕΡΣΗ]

Καταρχήν μου άνοιξες την όρεξη με τα διάφορα γαστριμαργικά που περιγράφεις. Και ανυπομονώ για τη Βαρκελώνη σου. Η απρογραμμάτιστη αυτή εκδρομή μου φαίνεται να βγαίνει εξαιρετική.