travelbreak
Member
- Μηνύματα
- 1.901
- Likes
- 16.522
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Περιεχόμενα
ΚΑΝΑΔΑΣ, η χώρα των παιδικών ονείρων
Τότε που ήμουν 5-6 χρονών θυμάμαι ότι έπεσαν στα χέρια μου σε σύντομο χρονικό διάστημα δύο μεταχειρισμένα ολιγοσέλιδα βιβλία με έγχρωμες φωτογραφίες: το ένα είχε γυμνά κορίτσια που με κάποιο μαγικό (αλλά όχι ακατανόητο σήμερα πλέον) τρόπο χάθηκε πολύ σύντομα από εκεί που το είχα επιμελώς κρύψει. Το άλλο δε χάθηκε ποτέ. Και σήμερα μπορεί να βρίσκεται σε κάποια αποθήκη στο χωριό μου ή εδώ στην Αθήνα. Έχω χρόνια να το δω. Ήταν ένα βιβλίο 20 περίπου σελίδων με αεροφωτογραφίες των λιμνών του Καναδά. Ήταν υπέροχο! Το ξεφύλλιζα και χαλάρωνα, μέχρι που ήμουν και στο λύκειο ακόμα.
Όταν την Άνοιξη του 2011 σκεφτόμασταν με τη γυναίκα μου το καλοκαιρινό μας ταξίδι έπεσε και η ιδέα του Καναδά. Ωραία χώρα και εφικτό το ταξίδι χωρίς πρακτορείο. Τότε δεν είχαμε κάνει παρά μόνο ένα εκτός Ευρώπης μόνοι μας. Το έψαξα λίγο στο διαδίκτυο και κλείσαμε τα αεροπορικά με την Air Transat από Αθήνα για Μόντρεαλ και επιστροφή από το Τορόντο: 685 ευρώ. Δεν είχαμε ψάξει για παρέα και για να μην κουραστώ στην οδήγηση (με πιάνει μια νύστα όταν οδηγώ πολύ) είπαμε να πάμε μόνο στον Ανατολικό Καναδά ξεκινώντας από Μόντρεαλ και καταλήγοντας στο Τορόντο. Το σχέδιο ήταν να κάνουμε ένα μεγάλο κύκλο στην περιοχή για να δούμε τις λίμνες των παιδικών μου ονείρων. Το ακριβές πρόγραμμα δεν το είχα κάνει ακόμα, όμως το ταξίδι ήταν για 17 ημέρες.
Μιλώντας εκείνο τον καιρό με το φίλο μας το Γιάννη, είπε ότι θα ερχόταν μαζί μας, με την προϋπόθεση να βάζαμε στο πρόγραμμα και Βραχώδη Όρη. Κανένα πρόβλημα, αφού θα είχαμε και δεύτερο οδηγό. Έτσι αποφασίστηκε να μείνουμε για τις πρώτες 9 διανυχτερεύσεις στον Ανατολικό Καναδά και άλλες 6 στη Δύση. Θα είχαμε άλλη μία στο αεροπλάνο στην επιστροφή. Κλείσαμε λοιπόν και τα εισιτήρια των εσωτερικών πτήσεων από το Μόντρεαλ στο Κάλγκαρι με επιστροφή: 380 ευρώ. Πολύ σύντομα καπαρώσαμε και τα δύο αυτοκίνητα: 960 ευρώ για 15 μέρες. Το ίδιο και τα ξενοδοχεία: 1130 ευρώ το κάθε δίκλινο για όλες τις μέρες. Οι τιμές τους ήταν από 40 ως 140 ευρώ η βραδιά. Η ποιότητα μέτρια: μοτέλ τα περισσότερα, με δικό τους μπάνιο όμως.
Αν κάνουμε σωστά και αναλογικά την πρόσθεση, ξεκινάμε με ένα κόστος 1950 ευρώ ανά άτομο. Τα υπόλοιπα όλα μαζί δεν ξεπέρασαν τα 450 κατ' άτομο. Έτσι το ταξίδι κόστισε στον καθένα κάπου 2400 ευρώ. Στο Γιάννη βέβαια κάτι παραπάνω αφού έμενε σε μονόκλινα. Νομίζω ένα πρακτορείο θα μας έπαιρνε τουλάχιστον 4,5 για να μην πω 5 χιλιάδες. Η αναχώρηση ήταν στα μέσα Ιουλίου και η επιστροφή αρχές Αυγούστου 2011.
Η αίσθηση να κινείσαι με το δικό σου αυτοκίνητο σε αυτή τη χώρα είναι υπέροχη. Βέβαια τα όρια ταχύτητας είναι πολύ χαμηλά για την ποιότητα των δρόμων, αλλά εκδρομή κάνουμε και κοιτάμε γύρω μας.
Η αλήθεια είναι ότι παρά το τόσο πράσινο, τις λίμνες και τα ποτάμια, ο Ανατολικός Καναδάς συνήθως δεν σου δίνει τη θέα που θα ήθελες. Τα πανύψηλα δέντρα και η ελάχιστη ύπαρξη υψωμάτων για αγνάντεμα, σου προσφέρει για θέα μόνο τις ευθείες των δρόμων και δύο πράσινους τοίχους δεξιά και αριστερά. Αυτό κάνει συχνά το ταξίδι κουραστικό και βαρετό. Δυστυχώς εδώ δεν ισχύει ότι: αξία έχει ο δρόμος και όχι ο προορισμός. Άλλωστε αν ο δρόμος είναι μακρύς έχει περάσματα υπέροχα. Αν μπορεί κάποιος, θα ήταν το καλύτερο να αποφεύγει τους εθνικούς δρόμους.
Για την οργάνωση των μετακινήσεων και διανυκτερεύσεων συμβουλεύτηκα τον οδηγό του Lonely Planet για τον Καναδά. Έβαλα κάτω και τα προγράμματα των πρακτορείων και σε συνδυασμό με το χάρτη της περιοχής έβγαλα το πλάνο. Θα περνούσαμε από τα πιο σημαντικά τουριστικά σημεία και από μέρη με πολλές λίμνες.
Ξεκινάμε το ταξίδι μέσα στη χώρα.
Η πτήση ήταν απ' ευθείας και φτάνομε απόγευμα στο Μόντρεαλ. Παραλαβή αυτοκινήτου στο αεροδρόμιο. Ένα Ford Fusion, αυτόματο κιβώτιο, σεντάν που χωρούσε άνετα τα πράγματα των τριών ταξιδιωτών. Θα το επιστρέφαμε στο ίδιο σημείο μετά από εννέα μέρες.
Δεν είχα αρχίσει ακόμα να χρησιμοποιώ ηλεκτρονικό πλοηγό και είχα εκτυπώσει για όλα τα ξενοδοχεία χάρτες από το Google για να πάμε σε αυτά. Για τις πόλεις και την ενδοχώρα προμηθευόμασταν τοπικούς χάρτες. Σε γενικές γραμμές δεν είχαμε προβλήματα αυτής της φύσης. Εκτός από το Μόντρεαλ. Πανικός! Το μικρό μας ξενοδοχείο, κρυμμένο ανάμεσα σε αυτοκινητοδρόμους και κάθε φορά που το ψάχναμε κάναμε γύρους για τουλάχιστον είκοσι λεπτά επί πλέον.
Συνιστώ ανεπιφύλακτα τη χρήση GPS στις πόλεις του Καναδά.
Το πρώτο απόγευμα στο Μόντρεαλ πήγαμε βόλτα στην παλιά πόλη. Ωραία αλλά έχουμε δει και καλύτερα.
Η επόμενη μέρα όμως μας αποζημίωσε στα πάντα. Το πρόγραμμα έλεγε: πόλη του Κεμπέκ. Απόσταση 260 χιλιομέτρων. Αυτό σήμαινε ότι είχαμε χρόνο για διάφορα πριν πάμε εκεί. Έτσι αποφασίσαμε να αφήσομε το Μόντρεαλ και να πάμε λίγο προς τα βουνά. Πήγαμε στο υπέροχο Mont Tremblant (130 χλμ από Μόντρεαλ). Όλη η διαδρομή καταπληκτική (λόφοι, βουνά, λίμνες, ποτάμια).
Εμπορικό κέντρο:
Στο τέλος της φτάσαμε σε ένα παραμυθένιο χωριό.
Αφού κάναμε τις βόλτες μας ξεκινήσαμε για το γραφικό Κεμπέκ. Κάναμε μια στάση στο γραφικό αλλά όχι υπέροχο Trois Rivieres (Τρία Ποτάμια). Στο χάρτη φαινόταν ότι θα είναι υπέροχο αλλά φύσαγε ένας αέρας που χαλούσε όλη τη γραφικότητα. Εκεί είδα πρώτη φορά parking για μοτοσυκλέτες στο δημόσιο δρόμο επί πληρωμή.
Προσέξτε τις μηχανές ότι είναι στη λωρίδα τους και πέριμένουν να προσπεράσουν σα να ήταν αυτοκίνητα:
Στο Κεμπέκ μείναμε σε ένα αρκετά καλό ξενοδοχείο έξω από την πόλη. Το απόγευμα πήγαμε στο κέντρο του Κεμπέκ και απολαύσαμε μια πόλη με ωραία μαγαζιά (που δε χρησιμοποιήσαμε) και τέλια θέα προς το φαρδύ ποτάμι Σεν Λόρενς.
Μας άρεσε τόσο πολύ η πόλη που την επομένη το πρωί κάναμε μια επανάληψη, συν ορισμένα επιπρόσθετα αξιοθέατα όπως το κάστρο που το είχαμε δει μόνο απ' έξω.
Τότε που ήμουν 5-6 χρονών θυμάμαι ότι έπεσαν στα χέρια μου σε σύντομο χρονικό διάστημα δύο μεταχειρισμένα ολιγοσέλιδα βιβλία με έγχρωμες φωτογραφίες: το ένα είχε γυμνά κορίτσια που με κάποιο μαγικό (αλλά όχι ακατανόητο σήμερα πλέον) τρόπο χάθηκε πολύ σύντομα από εκεί που το είχα επιμελώς κρύψει. Το άλλο δε χάθηκε ποτέ. Και σήμερα μπορεί να βρίσκεται σε κάποια αποθήκη στο χωριό μου ή εδώ στην Αθήνα. Έχω χρόνια να το δω. Ήταν ένα βιβλίο 20 περίπου σελίδων με αεροφωτογραφίες των λιμνών του Καναδά. Ήταν υπέροχο! Το ξεφύλλιζα και χαλάρωνα, μέχρι που ήμουν και στο λύκειο ακόμα.
Όταν την Άνοιξη του 2011 σκεφτόμασταν με τη γυναίκα μου το καλοκαιρινό μας ταξίδι έπεσε και η ιδέα του Καναδά. Ωραία χώρα και εφικτό το ταξίδι χωρίς πρακτορείο. Τότε δεν είχαμε κάνει παρά μόνο ένα εκτός Ευρώπης μόνοι μας. Το έψαξα λίγο στο διαδίκτυο και κλείσαμε τα αεροπορικά με την Air Transat από Αθήνα για Μόντρεαλ και επιστροφή από το Τορόντο: 685 ευρώ. Δεν είχαμε ψάξει για παρέα και για να μην κουραστώ στην οδήγηση (με πιάνει μια νύστα όταν οδηγώ πολύ) είπαμε να πάμε μόνο στον Ανατολικό Καναδά ξεκινώντας από Μόντρεαλ και καταλήγοντας στο Τορόντο. Το σχέδιο ήταν να κάνουμε ένα μεγάλο κύκλο στην περιοχή για να δούμε τις λίμνες των παιδικών μου ονείρων. Το ακριβές πρόγραμμα δεν το είχα κάνει ακόμα, όμως το ταξίδι ήταν για 17 ημέρες.
Μιλώντας εκείνο τον καιρό με το φίλο μας το Γιάννη, είπε ότι θα ερχόταν μαζί μας, με την προϋπόθεση να βάζαμε στο πρόγραμμα και Βραχώδη Όρη. Κανένα πρόβλημα, αφού θα είχαμε και δεύτερο οδηγό. Έτσι αποφασίστηκε να μείνουμε για τις πρώτες 9 διανυχτερεύσεις στον Ανατολικό Καναδά και άλλες 6 στη Δύση. Θα είχαμε άλλη μία στο αεροπλάνο στην επιστροφή. Κλείσαμε λοιπόν και τα εισιτήρια των εσωτερικών πτήσεων από το Μόντρεαλ στο Κάλγκαρι με επιστροφή: 380 ευρώ. Πολύ σύντομα καπαρώσαμε και τα δύο αυτοκίνητα: 960 ευρώ για 15 μέρες. Το ίδιο και τα ξενοδοχεία: 1130 ευρώ το κάθε δίκλινο για όλες τις μέρες. Οι τιμές τους ήταν από 40 ως 140 ευρώ η βραδιά. Η ποιότητα μέτρια: μοτέλ τα περισσότερα, με δικό τους μπάνιο όμως.
Αν κάνουμε σωστά και αναλογικά την πρόσθεση, ξεκινάμε με ένα κόστος 1950 ευρώ ανά άτομο. Τα υπόλοιπα όλα μαζί δεν ξεπέρασαν τα 450 κατ' άτομο. Έτσι το ταξίδι κόστισε στον καθένα κάπου 2400 ευρώ. Στο Γιάννη βέβαια κάτι παραπάνω αφού έμενε σε μονόκλινα. Νομίζω ένα πρακτορείο θα μας έπαιρνε τουλάχιστον 4,5 για να μην πω 5 χιλιάδες. Η αναχώρηση ήταν στα μέσα Ιουλίου και η επιστροφή αρχές Αυγούστου 2011.
Η αίσθηση να κινείσαι με το δικό σου αυτοκίνητο σε αυτή τη χώρα είναι υπέροχη. Βέβαια τα όρια ταχύτητας είναι πολύ χαμηλά για την ποιότητα των δρόμων, αλλά εκδρομή κάνουμε και κοιτάμε γύρω μας.
Η αλήθεια είναι ότι παρά το τόσο πράσινο, τις λίμνες και τα ποτάμια, ο Ανατολικός Καναδάς συνήθως δεν σου δίνει τη θέα που θα ήθελες. Τα πανύψηλα δέντρα και η ελάχιστη ύπαρξη υψωμάτων για αγνάντεμα, σου προσφέρει για θέα μόνο τις ευθείες των δρόμων και δύο πράσινους τοίχους δεξιά και αριστερά. Αυτό κάνει συχνά το ταξίδι κουραστικό και βαρετό. Δυστυχώς εδώ δεν ισχύει ότι: αξία έχει ο δρόμος και όχι ο προορισμός. Άλλωστε αν ο δρόμος είναι μακρύς έχει περάσματα υπέροχα. Αν μπορεί κάποιος, θα ήταν το καλύτερο να αποφεύγει τους εθνικούς δρόμους.
Για την οργάνωση των μετακινήσεων και διανυκτερεύσεων συμβουλεύτηκα τον οδηγό του Lonely Planet για τον Καναδά. Έβαλα κάτω και τα προγράμματα των πρακτορείων και σε συνδυασμό με το χάρτη της περιοχής έβγαλα το πλάνο. Θα περνούσαμε από τα πιο σημαντικά τουριστικά σημεία και από μέρη με πολλές λίμνες.
Ξεκινάμε το ταξίδι μέσα στη χώρα.
Η πτήση ήταν απ' ευθείας και φτάνομε απόγευμα στο Μόντρεαλ. Παραλαβή αυτοκινήτου στο αεροδρόμιο. Ένα Ford Fusion, αυτόματο κιβώτιο, σεντάν που χωρούσε άνετα τα πράγματα των τριών ταξιδιωτών. Θα το επιστρέφαμε στο ίδιο σημείο μετά από εννέα μέρες.
Δεν είχα αρχίσει ακόμα να χρησιμοποιώ ηλεκτρονικό πλοηγό και είχα εκτυπώσει για όλα τα ξενοδοχεία χάρτες από το Google για να πάμε σε αυτά. Για τις πόλεις και την ενδοχώρα προμηθευόμασταν τοπικούς χάρτες. Σε γενικές γραμμές δεν είχαμε προβλήματα αυτής της φύσης. Εκτός από το Μόντρεαλ. Πανικός! Το μικρό μας ξενοδοχείο, κρυμμένο ανάμεσα σε αυτοκινητοδρόμους και κάθε φορά που το ψάχναμε κάναμε γύρους για τουλάχιστον είκοσι λεπτά επί πλέον.
Συνιστώ ανεπιφύλακτα τη χρήση GPS στις πόλεις του Καναδά.
Το πρώτο απόγευμα στο Μόντρεαλ πήγαμε βόλτα στην παλιά πόλη. Ωραία αλλά έχουμε δει και καλύτερα.
Η επόμενη μέρα όμως μας αποζημίωσε στα πάντα. Το πρόγραμμα έλεγε: πόλη του Κεμπέκ. Απόσταση 260 χιλιομέτρων. Αυτό σήμαινε ότι είχαμε χρόνο για διάφορα πριν πάμε εκεί. Έτσι αποφασίσαμε να αφήσομε το Μόντρεαλ και να πάμε λίγο προς τα βουνά. Πήγαμε στο υπέροχο Mont Tremblant (130 χλμ από Μόντρεαλ). Όλη η διαδρομή καταπληκτική (λόφοι, βουνά, λίμνες, ποτάμια).
Εμπορικό κέντρο:
Στο τέλος της φτάσαμε σε ένα παραμυθένιο χωριό.
Αφού κάναμε τις βόλτες μας ξεκινήσαμε για το γραφικό Κεμπέκ. Κάναμε μια στάση στο γραφικό αλλά όχι υπέροχο Trois Rivieres (Τρία Ποτάμια). Στο χάρτη φαινόταν ότι θα είναι υπέροχο αλλά φύσαγε ένας αέρας που χαλούσε όλη τη γραφικότητα. Εκεί είδα πρώτη φορά parking για μοτοσυκλέτες στο δημόσιο δρόμο επί πληρωμή.
Προσέξτε τις μηχανές ότι είναι στη λωρίδα τους και πέριμένουν να προσπεράσουν σα να ήταν αυτοκίνητα:
Στο Κεμπέκ μείναμε σε ένα αρκετά καλό ξενοδοχείο έξω από την πόλη. Το απόγευμα πήγαμε στο κέντρο του Κεμπέκ και απολαύσαμε μια πόλη με ωραία μαγαζιά (που δε χρησιμοποιήσαμε) και τέλια θέα προς το φαρδύ ποτάμι Σεν Λόρενς.
Μας άρεσε τόσο πολύ η πόλη που την επομένη το πρωί κάναμε μια επανάληψη, συν ορισμένα επιπρόσθετα αξιοθέατα όπως το κάστρο που το είχαμε δει μόνο απ' έξω.
