Εσθονία Λεττονία Λιθουανία Καλοκαίρι 2019 στην Βαλτική- Ενδιαφέρουσα ιστορία, ωραία αρχιτεκτονική, ιδανικός καιρός και όλα αυτά χωρίς ατελείωτες ουρές!!!

[HKLEOPATRA]

έχω προσθέσει κάποιες επιπλέον φωτογραφίες και πληροφορίες για την πλατεία δημαρχείου και την πλατεία Livu. Ξέχασα να αναφερθώ στα κτίρια γύρω από την πλατεία του καθεδρικού, ξέχασα κονσέρτα, ξέχασα ότι η πλατεία livu ήταν κάποτε ποτάμι.....Όσο τα διαβάζω τόσο ανακαλύπτω κενά

 

[HKLEOPATRA]

Ένα από τα ωραιότερα σημεία της πόλης είναι η πλατεία του Δημαρχείου (Ratslaukums) που, κατά τον Μεσαίωνα, λειτουργούσε ως υπαίθρια αγορά. Εκεί δεσπόζουν το άγαλμα του πολιούχου αγίου της πόλης St. Roland, το Δημαρχιακό Μέγαρο, ο γοτθικός ναός 800 ετών του Αγίου Πέτρου, το Μουσείο Κατοχής (γερμανική και ρωσική κατοχή της χώρας, από το 1940 έως το 1991), το Μουσείο Επαγγελμάτων.

Παραδόξως τα βλέμματα δεν τραβάει το κτίριο του δημαρχείου

αλλά τo γοτθικού ρυθμού House of the Blackheads (“Οικία των Μαυροκέφαλων”) με την εντυπωσιακή πρόσοψη σε στιλ ολλανδικής αναγέννησης. Από τον 14ο αιώνα, οπότε και χτίστηκε, και για πολλούς αιώνες μετά αποτέλεσε το αρχηγείο της αδελφότητας των Blackheads (εργένηδες έμποροι και γνωστοί γλεντζέδες της εποχής) και το πολιτιστικό επίκεντρο της πόλης. Τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ισοπεδώθηκε σχεδόν από τους ναζί, αλλά στα τέλη της δεκαετίας του 1990 αναγεννήθηκε κυριολεκτικά από τις στάχτες του και σήμερα λειτουργεί κατεξοχήν ως μουσείο.

Στο μετόπη του κτιρίου φαίνεται πότε πρωτοκατασκευάστηκε (1334) και πότε ξαναχτίστηκε(1999) μετά τις εκτενείς καταστροφές του.

Το άγαλμα του Ρολάντ εγκαταστάθηκε στην πλατεία του Δημαρχείου για να διακοσμήσει τον αρτεσιανό γεώτρηση στην πλατεία του Δημαρχείου το 1894.Το νέο άγαλμα αντικατέστησε το προηγούμενο, κατασκευασμένο από ξύλο.

Μία από τις πιο πρόσφατες ανακαλύψεις των Λετονών επιστημόνων είναι ότι το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο στον κόσμο διακοσμήθηκε στην πλατεία της αγοράς της Ρίγας από τους Γερμανούς εμπόρους το 1510. Αυτό έγινε γνωστό το 2010 όταν η Ρίγα γιόρτασε επίσημα τα 500α γενέθλια του χριστουγεννιάτικου δέντρου. Βεβαία το ίδιο είδαμε ότι ισχυρίστηκαν και οι Εσθονοι ότι συνέβη στην δική τους πλατεία Δημαρχείου και μάλιστα το ετος 1441. Συμπερασματικά πάντως το παλαιότερο δέντρο στολίστηκε από χανσεατικούς εμπόρους στη Βαλτική, στην πλατεία Δημαρχείου στο Ταλιν ή στην Ρηγα θα σας γελάσω… πάντως οι Λετονοί έχουν τοποθετήσει μια οκτάγωνη πλακά που πληροφορεί για το γεγονός. Πάνω σε αυτήν είχαν ένα μεταλλικό δέντρο όταν πήγαμε. Στο σημείο αυτό ο δήμαρχος της πόλης στήνει κάθε χρόνο το μεγαλύτερο Χριστουγεννιάτικο δέντρο της πόλης.

Τον Ιουλιο του 2018 για τον εορτασμό από τα 100 χρόνια της απελευθέρωσης της πόλης από την ρωσική αυτοκρατορία μετά τον Α Παγκόσμιο πόλεμο το 1918 σταλθήκαν 149 αρκούδες -οι γνωστές αρκούδες του Βερολίνου- στη Λετονικη πρωτεύουσα. Η έκθεση αυτή που στήθηκε στην πλατεία του Καθεδρικού ναού, ονομάστηκε "United Buddy Bears". Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Βερολίνο το 2002 και έκτοτε έχει πάει σε 32 πόλεις σε πέντε ηπείρους. Κάθε μια από αυτές ζυγίζει 50kg και αντιπροσωπεύει μια χώρα αναγνωρισμένη από τα Ηνωμένα Έθνη. Η μια από αυτές σχεδιάστηκε από μια 7χρονη μαθήτρια, έμεινε στην Ρηγα και τοποθετήθηκε μπροστά στην Οικία των Μαυροκέφαλων .

Το κτίριο εσωτερικά θα το βλέπαμε την επόμενη ημέρα
.Από εκεί προχωρήσαμε μέχρι την Κεντρική Αγορά (Central Tirgus). Η αγορά αυτή στεγάζεται σε τρία τεράστια σιλό γερμανικών Ζέπελιν και είναι από τις παλαιότερες στην Ευρώπη. Βρίσκεται κοντά στο ποτάμι και εκεί μπορεί να προμηθευτεί κανείς τα πάντα, από τρόφιμα, λουλούδια και σουβενίρ, μέχρι είδη ένδυσης. Οι τρεις χώροι χωρίζονταν ανά θεματική ενότητα. Στο πρώτο σιλό είχε ψάρια, στο δεύτερο φρούτα και στο τρίτο τα περίφημα τυροκομικά προϊόντα της Ριγα και κάποια σουβενίρ και ρούχα.

Εμείς αγοράσαμε από την εξωτερική αγορά φρούτα. Η εικόνα τους έτσι που τα είχαν στημένα ήταν πολύ δελεαστική. Η ποικιλία τους ήταν απίστευτη! Τα πλύναμε σε μια βρύση που είχαν και καθίσαμε να τα φάμε σε ένα παγκάκι . Η πινακίδα από πίσω μας μας έκανε φοβερή εντύπωση, έγραφε οτι απαγορεύεται το κάπνισμα αν και ήμασταν σε εξωτερικό χώρο

Επιστρέψαμε στην παλιά πόλη . Καθίσαμε σε ένα εκπληκτικό μαγαζάκι to Petergailis με θέα τον ναό του Αγίου Πέτρου St. Peter's Church . Το μαγαζί αυτό ήταν εστιατόριο που προσφέρει όμως και καφέ. Ήταν πανέμορφο εσωτερικά αλλά και εξωτερικά. Τον καφέ μας τον σέρβιραν σε ένα πανέμορφο φλιτζάνι που δεν ήθελα να το αφήσω από τα χέρια μου...οχι...οχι δεν το πήρα μαζί μου... αν και πολύ θα το ήθελα....

Αφού πήραμε τις ανάσες μας συνεχίσαμε για στον ναό St. Peter's Church.

Στην πίσω πλευρά του ναού υπάρχει ένα άγαλμα το όποιο δόθηκε στη Ρίγα από την αδελφή -πόλη της Βρέμης και απεικονίζει τα ζώα από την ιστορία των αδελφών Grimm « η πόλη των μουσικών της Βρέμης». Στόχος είναι να μπορέσει κάνεις να αγγίξει τον κόκορα στην κορυφή του αγάλματος για να του φέρει τύχη!! Είχε μεγάλη πλάκα να βλέπεις τα επιτόπια άλματα που έκανε ο κόσμος για να ακουμπήσει τον κόκορα ....

Αυτή είναι η υπέροχη πλατεία στο πίσω μέρος του ναού. Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση στην πόλη αυτή ήταν τα αμέτρητα λουλούδια στα πάρκα και στις πλατείες.

Η εκκλησία του Αγίου Πέτρου πρωτοκατασκευάστηκε το 1209 . Αρχικά ήταν καθολική εκκλησία μέχρι το 1523 όταν μετατράπηκε σε Λουθηρανική. Ο ξύλινος πύργος της καταστράφηκε πολλές φορές. Πριν το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η Εκκλησία του Αγίου Πέτρου ήταν το ψηλότερο ξύλινο κτίριο της Ευρώπης. Κατά την διάρκεια του πολέμου η οροφή και ο πύργος υπέστησαν μεγάλες ζημίες από φωτιά και οι Σοβιετικοί μηχανικοί αποκατέστησαν την εκκλησία το 1973 και εγκατέστησαν έναν ανελκυστήρα που επιτρέπει στους επισκέπτες να θαυμάσουν την θέα της Ρίγας από ύψος περίπου 70 μέτρων.

Στις κορυφές των παλαιότερων εκκλησιών της Ρίγας - ο καθεδρικός ναός Dome, ο Άγιος Πέτρος, ο Άγιος Ιωάννης και ο Άγιος Ιακώβ φιλοξενούν έναν κόκορα και όχι έναν σταυρό. Αυτή είναι μια παλιά παράδοση, ιδιαίτερα δημοφιλής στη Ρίγα και τη Λετονία γενικότερα. Ο κόκορας έχει θεωρηθεί ως άγρυπνος υπερασπιστής του κακού από τους ειδωλολατρικούς χρόνους. Η τοποθέτηση τους στα καμπαναριά των εκκλησιών όμως είχε και μια άλλη χρήση, χρησίμευαν ως δείκτες ανέμου που παρέχουν σημαντικές πληροφορίες σε ένα λιμάνι, όπως η Ρίγα. Το άγαλμα του κόκορα στην κορυφή της εκκλησίας ζυγίζει 158 κιλά και 140 γραμμάρια χρυσού.

(φωτογραφία από το ίντερνετ)

Σήμερα η εκκλησιά του Αγίου Πέτρου χρησιμοποιείται επίσης ως χώρος τέχνης φιλοξενώντας περιοδικές εκθέσεις. Μας έκανε μεγάλη εντύπωση να βλέπουμε όλα αυτά τα υφαντά κρεμασμένα στην εκκλησία. Η προσωρινή έκθεση τέχνης μας άρεσε πολύ. Θεωρώ όμως ότι είναι λίγο παράταιρο να βλέπω σε ένα ναό κρεμασμένα κιλίμια...

 

[Klair]

Υπέροχη αφήγηση, καταπληκτικές φωτογραφίες από μια κομψότατη κούκλα ταξιδιώτισσα και συγγραφέα!
Μπράβο! Τέτοιες ιστορίες αγαπώ και μου αρέσει να διαβάζω.

 

[HKLEOPATRA]

Υπέροχη αφήγηση, καταπληκτικές φωτογραφίες από μια κομψότατη κούκλα ταξιδιώτισσα και συγγραφέα!
Μπράβο! Τέτοιες ιστορίες αγαπώ και μου αρέσει να διαβάζω.

Κλαιρη μου είναι πολύ σημαντικό από άτομα σαν και εσένα που διαβάζω τόσο καιρό και εκτιμώ να ακούω καλά λόγια. Χαίρομαι πολύ που σου αρέσει η ιστορία μου. Ελπίζω να βοηθήσω με αυτήν άτομα που θα επισκεφτούν την Βαλτική και να την αγαπήσουν όπως εγώ

 

[HKLEOPATRA]

Αφού συνεχίσαμε λίγο ακόμη τις βόλτες μας στην παλιά πόλη πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο. Στο δρόμο σταματήσαμε σε ένα υπέροχο μαγαζί που το είχα βάλει στο μάτι από την πρώτη ημέρα με τα ωραιότερα σουβενίρ που έχω δει στην πόλη. Δεν θυμάμαι το όνομα αλλά ήταν στο μέσο της διαδρομής μεταξύ του Μνημείου της Ελευθερίας (Brivibas Piemineklis)και της ορθόδοξης εκκλησίας της γέννησης του Χριστού. Το αναφέρω γιατί είχε απίστευτη ποικιλία και μπορούσες να βρεις εκεί όλα τα τοπικά προϊόντα για τα οποία φημίζεται η Ρίγα, από το περίφημο “μαύρο βάλσαμο” μέχρι τις σαρδέλες Βαλτικής καθώς και όμορφα κοσμήματα, πετσετούλες κλπ . Το "μαύρο βάλσαμο" (Black Balsam) είναι ένα ποτό με μια ιδιαίτερη ελαφρώς πικρή γεύση που παρασκευάζεται εδώ και 250 χρόνια με την ίδια συνταγή από 24 βότανα . Αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό αλκοολούχο ποτό της χώρας και σερβίρεται σε όλα τα bars και τα εστιατόρια. Δυστυχώς το δοκίμασα σε μαγαζί αφού το είχα αγοράσει ...θεόπικρο !!! Αν καποιος μου πει τρόπο να το πιω σε κάποιο κοκτέιλ πολύ θα το εκτιμούσα.

Εντύπωση μου έκαναν τα γλυκά με κάνναβη που είχε το μαγαζί....αν δεν φοράς μασέλα είναι καλά, πολύ σκληρά και κολλάνε στα δόντια

Η Ρίγα φημίζεται για την νυχτερινή της ζωή σε σχέση με τις υπόλοιπες πρωτεύουσες της Βαλτικής πάντα. Το βράδυ είπαμε να επισκεφτούμε λοιπόν ένα από τα πολλά μαγαζιά με live μουσική για τα οποία φημίζεται. Κάναμε πρώτα μια βόλτα για να απολαύσουμε την όμορφα φωτισμένη πόλη.

Η πλατεία δημαρχείου και ο οίκος των Μαυροκέφαλων είναι το ίδιο όμορφος μέρα ή νύχτα.

η καφετέρια που είχαμε καθίσει χθες στην πλατεία του Καθεδρικού Ναού

ένας πολύ δημοφιλής τρόπος διασκέδασης στη Ρίγα είναι τα ανοιχτά μαγαζιά με live μουσική. Το συγκεκριμένο μαγαζί άξιζε να το δεις μόνο για λίγο και να απολαύσεις τις ενδυματολογικές επιλογές της τραγουδίστριας

Καταλήξαμε σε ένα ροκαδικο με live μουσική λίγο πιο κάτω από την πλατεία Livu. Νόμιζα ότι ήταν το Rocabilly μέχρι τώρα γιατί αυτό μου είχε γράψει το κινητό μου. Τελικά ψάχνοντας το στο ιντερνετ διαπίστωσα πως με αυτό το όνομα ήταν το ροκάδικο στην πλατεία livu που δεν καθίσαμε γιατί μας φάνηκε πολύ κιτσ. Κρίμα που δεν μπορώ να σας πω το όνομα του μαγαζιού γιατί αν και δεν είμαι φαν αυτής της μουσικής το μαγαζί ειχε ενδιαφέρουσα διακόσμηση και ωραία ατμόσφαιρα.

 

[Dina Z]

Ευχαριστούμε για την όμορφη και πλούσια σε φωτογραφίες ιστορία σου.
Σίγουρα θα μου φανεί χρήσιμη καθώς η Βαλτική βρίσκεται πολύ ψηλά στη λίστα μου .

 

[HKLEOPATRA]

Ημέρα 7η

Η ημέρα ξεκίνησε με μια γνωριμία της απέναντι πλευράς του ποταμού Daugava. Περασαμε δίπλα από το εντυπωσιακό κτίριο της βιβλιοθήκης

Κάναμε την πρώτη στάση μας στην περιοχή Pardaugava και το πάρκο Victory όπου βρίσκεται το μνημείο της σοβιετικής νίκης στη Ρίγα. Το μνημείο αυτό κατασκευάστηκε το 1985 και συμβολίζει για τους Σοβιετικούς την απελευθέρωση της Ευρώπης από τον Εθνικοσοσιαλισμό και το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στις 9 Μαΐου του 1945 . Η ημέρα αυτή είναι αργία και εορτάζεται ακόμη και σήμερα από πολλές χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ.

Πάνω στο μνημείο με τους τρεις στρατιώτες αναγράφονται οι ημερομηνίες 1941 - 1945. Αυτές οι ημερομηνίες αντιπροσωπεύουν τα χρόνια της σύγκρουσης, συχνά αποκαλούμενα «Ο μεγάλος πατριωτικός πόλεμος». Το αμφιλεγόμενο αυτό μνημείο επιχειρήθηκε να καταστραφεί απο Λετονούς εθνικιστές στις 6 Ιουνίου 1997. Η προσπάθεια τους όμως απέτυχε και σκοτώθηκαν 2 από αυτούς που συμμετείχαν.

JURMALA-ΓΙΟΥΡΜΑΛΑ

Το βασικό πρόγραμμα σήμερα έλεγε JURMALA, η τουριστική ναυαρχίδα της Λετονίας. Την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, συγκέντρωνε πάνω από 300.000 κόσμου, αποτελώντας έναν από τους δημοφιλέστερους τόπους διακοπών στην Σοβιετική Ένωση. Αποτελείται από καποια χωριά και είναι 24 χιλιόμετρα μακριά από την Ρίγα. Εντυπωσιακά είναι τα ξύλινα σπίτια που είναι χτισμένα σε art nouveau αρχιτεκτονική αλλά και οι άπειρες επαύλεις που η μία είναι πιο όμορφη από την άλλη. Πλούσιοι από όλες τις πρώην Σοβιετικές δημοκρατίες συρρέουν στη Γιούρμαλα για να απολαύσουν την θάλασσα και την υπέροχη αμμουδερή παραλία ή να παρακολουθήσουν κάποιο από τα δεκάδες μουσικά κονσέρτα που διοργανώνονται εκεί. Τα σπίτια αυτά τα είδαμε απο το λεωφορείο. Άλλωστε ήταν διάσπαρτα στην ευρύτερη περιοχή της JURMALA και θα ήταν δύσκολο να τα δούμε περπατώντας.

Το λεωφορείο μας άφησε στην παραλία Dzintar. Πήραμε λοιπόν άλλη μια γεύση από τις Βαλτικές παραλίες και τα "μπάνιο" που κάνουν το καλοκαίρι... Περπατήσαμε στην υπέροχη ομολογουμένως αμμουδιά και βγάλαμε μερικές φωτογραφίες.

Μετά από την βόλτα μας στην παραλία κατευθυνθήκαμε στον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης. Το πρόγραμμα έλεγε ότι θα μέναμε εκεί άλλες τρεις ώρες. Η πρώτη εικόνα από την βόλτα όμως που έκανα δεν με εντυπωσίασε.

Το μαγαζί όμως με τα διακοσμητικά Tom's Drag Collection, το τίμησα δεόντως γιατί οι τιμές δεν έχουν καμία σχέση με αυτές στο κατάστημα της ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ εδω στην Ελλαδα. Αν και δεν κάνω πια αγορές διακοσμητικών στα ταξίδια μου αυτά τα μικρά πολύχρωμα ζωγραφισμένα στο χέρι αντικείμενα τα λάτρεψα.

Τα σπίτια στα περίχωρα ήταν πανέμορφα μέσα στο καταπράσινο τοπίο, στο κέντρο όμως της πόλης δεν με εντυπωσίασαν και δεν σκόπευα να περάσω άλλες τρεις ώρες εκεί. Η πόλη αυτή ήταν σαφώς υποδεέστερη από το Parnu που είχαμε επισκεφτεί πριν λίγες ημέρες. Έτσι αποφασίσαμε χωρίς να χάσουμε χρόνο να πάρουμε το τρένο και να επιστρέψουμε στην Ρίγα. Το τρένο έφυγε από μια πλατφόρμα λίγα μέτρα μακριά από το τέλος του πεζόδρομου. Η εμπειρία του τρένου ήταν πολύ ενδιαφέρουσα γιατί έκανε μια πολύ όμορφη διαδρομή μέσα στο πράσινο. Ήταν πρώτη φορά που ταξίδευα με τόσο ευρύχωρο τρένο. Ήταν "Σοβιετικού τύπου", πολύ πιο ψηλό και πιο φαρδύ από τα συνηθισμένα. Με εισιτήριο 1,40 και μέσα σε μίση ώρα ήμασταν και πάλι στο κέντρο της πόλης

Αποφασίσαμε να πάμε και πάλι στην “Οικία των Μαυροκέφαλων” (House of Blackheads γιατί θέλαμε να το επισκεφτούμε εσωτερικά αυτήν την φορά. Η τιμή του εισιτήριου ήταν 6 ευρώ.

(φωτογραφια από κάρτα)
Το κτίριο αυτό υπήρξε η έδρα της εμπορικής ένωσης της Αδελφότητας των Μαυροκέφαλων (14ο αιώνα), κάτι σαν εμπορικό επιμελητήριο. Ο προστάτης άγιος της Αδελφότητας των Blackheads ηταν ο έγχρωμος Αιγύπτιος Χριστιανός Saint Maurice, του οποίου το κεφάλι απεικονίζεται επίσης στο οικόσημο της Αδελφότητας. Το πανέμορφο αυτό κτίριο είχε υποστεί σοβαρές ζημιές κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και ουσιαστικά ξαναχτίστηκε ολόιδιο το 1999. Η επίσκεψη άξιζε πραγματικά ειδικά στα μεσαιωνικά κελάρια του τα οποία ήταν και τα μόνα που άφησαν άθικτα οι βομβαρδισμοί.

Στο ισόγειο είδαμε τη μεγαλύτερη ιδιωτική συλλογή ασημικών στη Βαλτική και μια μεγάλη συλλογή από είδη καπνιστού όπως ταμπακιέρες, καπνοθήκες κ.α.

Αυτό που όμως σε ταξίδευε πραγματικά στον χρόνο ήταν τα μεσαιωνικά κελάρια. Όπως είπαμε είναι και τα μόνα που δεν είχαν υποστεί καταστροφές.

Στις αίθουσες που κάποτε γινόταν οι δεξιώσεις και τις συναυλίες που πραγματοποιήθηκαν στην πολυτελή αίθουσα συνεδρίων κατά τη διάρκεια της εποχής του Blackheads Society με τους σήμερα διοργανώνονται διάφορες εκδηλώσεις, συναυλίες, εορταστικά δείπνα, δεξιώσεις, συνέδρια ή άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις της πόλης. Η αίθουσα αυτή θυμίζει αίθουσα παλατιού. Οι κρυστάλλινοι πολυέλαιοι, οι ζωγραφιές στην οροφή και τα ακριβή αντίγραφα των καναπέδων του 19ου αιώνα δεν μπορούν παρά να σε εντυπωσιάσουν.

Η ημέρα ήταν 24 Αυγούστου και οι λαοί της Βαλτικής γιόρταζαν τα 29 χρόνια από την ανεξαρτητοποίηση τους από την Σοβιετική Ένωση στις 23 Αυγούστου του 1989. Σχεδόν 2 εκατομμύρια άνθρωποι τότε είχαν δημιουργήσει ανθρώπινη αλυσίδα όπως ανέφερα και στο κεφάλαιο με το Βιλνιους. Στα πλαίσια αυτών των εορτασμών συγκεντρώνονται αυτοκίνητα που ξεκινούν από το Βίλνιους και φτάνουν μέχρι το Ταλιν . Ήμασταν τυχεροί γιατί μόλις βγήκαμε από το το κτίριο των Μαυροκεφαλων πετύχαμε την εντυπωσιακή αυτή εκκίνηση των αυτοκινήτων

Από την πλατεία Δημαρχείου ξεκινούσε το τραμ για να πάμε στον επόμενο προορισμό μας το Latvian Ethnographic Open-Air Museum

Η είσοδος για το μουσείο ήταν 4 ευρώ. Ο χώρος ήταν ανοιχτός μέχρι τις 8 το καλοκαίρι αλλά τα σπίτια ήταν ανοιχτά μέχρι τις 5 . Φτάσαμε σε περίπου μια ώρα με ένα συνδυασμό μετρό και λεωφορείου. Μου έκανε εντύπωση γιατί κάπου διάβασα ότι είναι μισή ώρα από την Ρίγα. Δυστυχώς αυτή η καθυστέρηση μας έκανε να ξεφύγουμε από τον αρχικό προγραμματισμό μας και έτσι να έχουμε πολύ λίγο χρόνο για να δούμε τα σπίτια στο εσωτερικό τους. Έτσι μέχρι τις 5 και κάτι που έκλεισε τελικά και το τελευταίο σπίτι το τρέξαμε ...

Το λετονικό εθνογραφικό υπαίθριο μουσείο ιδρύθηκε το 1924 και είναι ένα από τα παλαιότερα υπαίθρια μουσεία στην Ευρώπη. Είναι στις όχθες της λίμνης Jugla και καλύπτει 87,66 εκτάρια δάσους . Το μουσείο παρουσιάζει 118 ιστορικά κτίρια από όλες τις περιοχές της Λετονίας - Kurzeme, Vidzeme, Zemgale και Latgale- που χρονολογούνται από τον 17ο αιώνα έως τις αρχές της δεκαετίας του 1930. Η έκθεση περιλαμβάνει τα σπίτια Λετονών αγροτών, τεχνιτών και αλιέων, με μόνιμες εκθέσεις οικιακού και εργασιακού εξοπλισμού. Στον χώρο υπάρχουν επίσης εκκλησιές, αχυρώνες και ανεμόμυλοι . Οι επισκέπτες μπορούν να μάθουν περισσότερα για τους ψαράδες του Kurzeme Liv και τα σπίτια ηλικιωμένων πιστών του Latgale και όλα αυτά σε ένα υπέροχο φυσικό περιβάλλον !!! Από το Μάιο μέχρι το Σεπτέμβριο, λαϊκοί τεχνίτες όπως αγγειοπλάστες, υφαντουργοί, σιδεράδες, ξυλουργοί και κατασκευαστές παραδοσιακών παιχνιδιών δουλεύουν στο υπαίθριο μουσείο και δείχνουν την τέχνη τους στους επισκέπτες.

Μετά τις 5 που έκλεισαν τα σπίτια καθίσαμε για λίγο σε ένα παραδοσιακό εστιατόριο που υπήρχε στο μουσείο. Άλλωστε είχαμε αρκετό χρόνο για την περιήγηση μας μέχρι τις 8 που θα έκλεινε και ο υπαίθριος χώρος του μουσείου. Οι επιλογές για φαγητό ήταν λίγες αφού ήταν αργά . Έτσι παραγγείλαμε κάτι σαν σούπα με γιαούρτι και παντζάρι συνοδευόμενο με τα γνωστά σκορδόψωμα. Ήταν νόστιμο και ο περιβάλλων χώρος έκανε το φτωχό γεύμα μας απολαυστικό!!!

Στον χώρο ήμασταν πάνω από δύο ώρες γιατί ειχε μεγάλη έκταση και πραγματικά η περιήγηση ήταν ένα ταξίδι στο χρόνο. Μετά πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για την Ρίγα. Σήμερα ήταν η τελευταία μας μέρα ... το λεωφορείο θα έφευγε για το αεροδρόμιο από την πλατεία δημαρχείου στις 9:30μμ. Κάναμε μια τελευταία βόλτα για να πάρουμε μαζί μας όσες περισσότερες εικόνες μπορούμε. Ένα από τα πράγματα που δεν πρόλαβα να κάνω είναι μια βαρκάδα στα κανάλια της πόλης. Κάναμε τουλάχιστον βόλτες να τα απολαύσουμε έστω και έτσι.

Μετά κάναμε βόλτες στα υπέροχα στενά της παλιάς πόλης

Περνώντας έξω από το μαγαζί O.Terase στην Skārņu iela 7, μας δημιουργήθηκε η επιθυμία για ένα τελευταίο ποτό. Είχε αρχίσει να βραδιάζει και το μαγαζί είχε πολύ ωραία live μουσική. Ο χρόνος δεν ήταν πολύς , σκάρτη μια ωρίτσα αλλά ήταν αρκετός για να αποχαιρετήσουμε γλυκά την πανέμορφη Ρίγα.

.

Δώσαμε μια υπόσχεση, να ξαναγυρίσουμε στα μέρη αυτά γιατί η αίσθηση που είχαμε όταν μπαίναμε στο αεροπλάνο ήταν ότι αφήσαμε ανοιχτούς λογαριασμούς...

 

[HKLEOPATRA]

Ευχαριστούμε για την όμορφη και πλούσια σε φωτογραφίες ιστορία σου.
Σίγουρα θα μου φανεί χρήσιμη καθώς η Βαλτική βρίσκεται πολύ ψηλά στη λίστα μου .

Χαίρομαι πολύ αν σε βοηθήσει η ιστορία μου. Εύχομαι να πας σύντομα. Η Βαλτικη είναι ένας προορισμός που δεν θα σε απογοητεύσει και επιπλέον έχει και πολύ χαμηλό αριθμό κρουσμάτων κορωνοιού.

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη

 

[escursione]

Πολύ ωραία και χρήσιμη η ιστορία αλλά και φανταστικές φωτογραφίες, ότι πρέπει για ένα 100σέλιδο photobook. Μου θύμισες τα μέρη που είχα επισκεφτεί πριν 4 χρονάκια, συμπεριλαμβανομένου και την πρωινή πτήση 3.30 της AirBaltic, και από ότι βλέπω όλα παραμένουν όπως τα άφησα! Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η ευγένεια των Εσθονών που αναφέρεις μιας και εγώ προσωπικά τους κατατάσσω στους πιο αγενείς, αγέλαστους και απόμακρους της Ευρώπης. Σίγουρα η Βαλτική είναι πολύ ωραίος προορισμός με ενδιαφέροντα μουσεία, πάρκα, αξιοθέατα, μπύρες κλπ. και πραγματικά αξίζει να την επισκεφτεί κανείς ειδικά το καλοκαίρι... Παρόλο που πήγατε με ταξιδιωτικό πρακτορείο (που δεν τα συμπαθώ ιδιαίτερα, διότι όλες τις φορές με απογοήτευσαν), επισκεφτήκατε αρκετά μέρη και ελπίζω να τα απολαύσατε!

 

[HKLEOPATRA]

Πολύ ωραία και χρήσιμη η ιστορία αλλά και φανταστικές φωτογραφίες, ότι πρέπει για ένα 100σέλιδο photobook. Μου θύμισες τα μέρη που είχα επισκεφτεί πριν 4 χρονάκια, συμπεριλαμβανομένου και την πρωινή πτήση 3.30 της AirBaltic, και από ότι βλέπω όλα παραμένουν όπως τα άφησα! Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η ευγένεια των Εσθονών που αναφέρεις μιας και εγώ προσωπικά τους κατατάσσω στους πιο αγενείς, αγέλαστους και απόμακρους της Ευρώπης. Σίγουρα η Βαλτική είναι πολύ ωραίος προορισμός με ενδιαφέροντα μουσεία, πάρκα, αξιοθέατα, μπύρες κλπ. και πραγματικά αξίζει να την επισκεφτεί κανείς ειδικά το καλοκαίρι... Παρόλο που πήγατε με ταξιδιωτικό πρακτορείο (που δεν τα συμπαθώ ιδιαίτερα, διότι όλες τις φορές με απογοήτευσαν), επισκεφτήκατε αρκετά μέρη και ελπίζω να τα απολαύσατε!

Σε ευχαριστω για τα σχόλια. Ειχα χρόνια να πάω οργανωμένη εκδρομη . Εχω μαθει να οργανώνω τα ταξιδια μου τοσο καλα που δεν τα ειχα αναγκη τα πρακτορεια. Ωστόσο αυτο το ταξιδι το απόλαυσα όντως πολυ γιατι ο ξεναγός ηταν αστερι και γιατί ειχα την δυνατότητα και το χρόνο να βαλω την δικη μου πινελια και εγω.

 

[Bobcat89]

Σε ευχαριστω για τα σχόλια. Ειχα χρόνια να πάω οργανωμένη εκδρομη . Εχω μαθει να οργανώνω τα ταξιδια μου τοσο καλα που δεν τα ειχα αναγκη τα πρακτορεια. Ωστόσο αυτο το ταξιδι το απόλαυσα όντως πολυ γιατι ο ξεναγός ηταν αστερι και γιατί ειχα την δυνατότητα και το χρόνο να βαλω την δικη μου πινελια και εγω.

καλησπερα!θα ηταν ευκολο να μας πεις με ποιο πρακτορειο εκανες αυτην την εκδρομη?περιμενουμε και αλλες τετοιες ομορφες ιστοριες σου!