ikarialover
Member
- Μηνύματα
- 679
- Likes
- 845
Λοιπόν.. ύστερα από αρκετές ερωτήσεις το ταξίδι ολοκληρώθηκε μέσα στο καλοκαίρι χάρη στις πολύτιμες συμβουλές των μελών του φόρουμ και για αυτό σας ευχαριστώ όλους!! 
Παρακάτω παραθέτω κάποιες πληροφορίες που ίσως φανούν χρήσιμες σε όσους σκέφτονται να επισκεφτούν τη Βιέννη.
Τα εισιτήρια κλείστηκαν περίπου 2 μήνες πριν με Austrian και ήταν η καλύτερη τιμή που μπόρεσα να βρω. 168 ευρώ το άτομο με επιστροφή..Νομίζω πως για τη συγκεκριμένη εταιρεία η τιμή ήταν πολύ καλή, δεδομένου ότι για άλλες εποχές που κοιτούσα το εισιτήριο ξεπερνούσε και τα 400 ευρώ.
Το ξενοδοχείο που επιλέξαμε ήταν το Kummer Hotel, ακριβώς έξω από τη στάση του μετρό Neubaugasse (line U3,από τις βασικότερες, μόλις 2 στάσεις από το Στέφανσπλατς). Η επιλογή βασίστηκε στις εντυπώσεις άλλων μελών του φόρουμ που το είχαν ήδη επισκεφτεί (ευχαριστώ πολύ και γι' αυτό!). Η τιμή ήταν νορμάλ, 109 ευρώ τη βραδιά, η κράτηση έγινε μέσω booking και μείναμε πολύ ευχαριστημένοι από το δωμάτιο, την καθαριότητα, το πρωινό και την εξυπηρέτηση.
Η Βιέννη είναι φυσικά μία πανέμορφη πόλη, για την οποία νομίζω ότι τελικά 5 μέρες δεν αρκούν..Βέβαια, με πάααρα πολύ ποδαρόδρομο (καημένα πατουσάκια) μπορέσαμε να δούμε τα περισσότερα από όσα θέλαμε! Το καλοκαίρι είναι εποχή που σίγουρα αξίζει να επισκεφτείς την πόλη, γυρνάς άνετα όλη μέρα χωρίς να κρυώνεις και κυρίως θαυμάζεις τα διάφορα πάρκα και κήπους (κυρίως οι κήποι του Schoenbrun ήταν φανταστικοί).. Δεν θα αναφερθώ ιδιαίτερα στα αξιοθέατα, γιατί νομίζω ότι το φόρουμ βρίθει από ανάλογες πληροφορίες.. Η μόνη συμβουλή που θα δώσω είναι να πάτε στο Σενμπρουν νωρίς για να αποφύγετε τις ουρές (εμείς γύρω στις 10 παρά ήμασταν εκεί και δεν είχαμε κανένα πρόβλημα, μετά τις 11 γινόταν χαμός). Πήραμε και τρενάκι (εισιτήριο αξίας 5 ευρώ) για να δούμε τους κήπους του ανακτόρου με άνεση (είναι hop on-hop off, κατεβαίνεις σε όποιο σημείο θέλεις, θαυμάζεις τους κήπους με την άνεσή σου και έπειτα ξανανεβαίνεις). Επίσης, αξίζει οπωσδήποτε να πάει κανείς στο Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης, στο οποίο βέβαια χρειάζεται να διαθέσει αρκετές ώρες για να το δει όλο... Αξίζει, ακόμα, να ανεβείτε με το ασανσέρ στην κορυφή του καθεδρικού του Αγίου Στεφάνου για να δείτε την πόλη από ψηλά (μας έφαγαν τα ύψη στη Βιέννη: μια στη μεγάλη ρόδα του Πράτερ-8,50 ευρώ το άτομο/πολύ ακριβό κατά τη γνώμη μου, μια στην κορυφή της εκκλησίας Karlskirche, όπου βλέπεις απο κοντά τις τοιχογραφίες του τρούλου, μια στον Αγίο Στέφανο κτλ.!),
Μία μικρή διόρθωση, σε σχέση με κάτι που είχε ειπωθεί σε άλλο θέμα στο φόρουμ (ταξιδιωτική ιστορία ήταν νομίζω): για να πας στο κρασοχώρι Grinzing το εισιτήριο για το τραμ εντάσσεται στη ζώνη 100 των μέσων, άρα δεν πληρώνεις κάτι παραπάνω εάν έχεις βγάλει εισιτήριο απεριορίστων διαδρομών. Παρεμπιπτόντως, εμείς πήραμε το εισιτηριάκι με τις 8 λωρίδες, που χτυπούσες 1 κάθε μέρα, άρα για δύο άτομα, 4 μέρες μας ήρθε μία χαρά (το λεγόμενο 8 day ticket, αξίας 27,20 ευρώ).
Vienna Metro: Airport Connections
Η μετακίνηση στην πόλη είναι πολύ εύκολη αν ξέρεις αγγλικά και διαθέτεις και λίγο κοινό νου.
Όσον αφορά τις τιμές νομίζω ότι η Βιέννη, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί πλέον τα πράγματα στην Ελλάδα, έχει αρκετά νορμάλ τιμές... Με τη συγκεκριμένη κάρτα διαδρομών που βγάλαμε κινηθήκαμε άνετα και οικονομικά σε όλη την πόλη, ενώ με μόλις 1,70 ευρώ επιπλέον πήγαμε από το αεροδρόμιο στο κέντρο (συγκεκριμένα πήραμε το S-bahn που αν και πιο αργό από το CAT ήταν αρκετά γρήγορο, γύρω στο 20λεπτο). Αυτό που ήταν εξαιρετικά ακριβό ήταν το νερό, αλλά ευτυχώς το γνωρίζαμε και προσπαθήσαμε να παίρνουμε μπουκαλάκια μόνο από σούπερ μάρκετ (60 λεπτά το μικρό μπουκάλι).
Φυσικά, επισκεφτήκαμε τα φημισμένα ζαχαροπλαστεία (ε ναι λοιπόν, τα γλυκά τους, όπως έχει ειπωθεί πολλάκις, δεν μας ξετρέλαναν!). Μάλιστα, τα καφέ ήταν και τα μόνα στα οποία συναντήσαμε ουρές
(τα μουσεία και τα αξιοθέατα δεν είχαν τόσο κόσμο!!). Το καλύτερο ζαχαροπλαστείο για μένα ήταν το Central, φοβερά ατμοσφαιρικό, ζωντανή μουσική και τα καλύτερα γλυκά στη Βιέννη. Πάρα πολύ καλό ήταν και το Demel, του οποίου τις τιμές, δεδομένης της ποιότητας, τις βρήκα πάρα πολύ καλές (4,70 για μία πάστα ούτε στην Κολοπετεινίτσα). Στο Demel δοκιμάσαμε και το φαγητό του, μας φάνηκε πάρα πολύ καλό..Απαράδεκτη η Sachertorte στο καφέ Sacher (τα έλεγαν τα μέλη του φόρουμ, αλλά εμάς μας έφαγε η περιέργεια)!
Όσο για φαγητό, αυτό που μας άρεσε πολύ (κυρίως λόγω ατμόσφαιρας) και το προτείνω ήταν το Purstner (1010 Wien Riemergasse 10). Προτείνω επίσης την μπυραρία 1516 με πολύ καλή δική της μπύρα και νόστιμο φαγητό (Schwarzenbergstra?e 2) Πήγαμε και στο Figmuller. Οι εντυπώσεις μέτριες: η ουρά ήταν τεράστια, μας έβαλαν σε ένα κούτσικο τραπεζάκι και η συμπεριφορά τους ήταν από κρύα έως αγενής. Το σνίτσελ καλό ήταν, δεν λέω, αλλά δεν ξέρω αν είναι και το καλύτερο της Βιέννης, όπως το διαφημίζουν (στο Purstner έφαγα εξίσου καλό). Αυτό που μας έκανε εντύπωση- και δεν το έχω συναντήσει πουθενά σε άλλη χώρα σε τέτοιο βαθμό- είναι ότι πουθενά δεν έφερναν ένα ποτηράκι νερό μαζί με το φαγητό ή το γλυκό σου!! Να πνίγεσαι δηλαδή θα σε αφήσουν έτσι! Για να μην είμαι άδικη, τώρα που το θυμάμαι, στο Demel και στο Central μας έφεραν και λίγο νεράκι σε ένα ποτηράκι...
Ένα πρωινό το διαθέσαμε για να επισκεφτούμε και τη Μπρατισλάβα. Το εισιτήριο του τρένου κόστιζε 14 ευρώ πήγαινε-έλα και μάλιστα περιλάμβανε και όλα τα μέσα μεταφοράς στην πόλη της Μπρατισλάβα. Πήραμε το τρένο από το Sudbahnhof (δεν το ξέραμε, αλλά το τρένο περνούσε και από τη στάση Simmering που βόλευε πιο πολύ με τη γραμμή 3 του μετρό). Η διαδρομή διήρκησε μία ώρα και όταν φτάσαμε πήραμε το τραμ 13 που μας οδήγησε στο κέντρο της πόλης (δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομα της στάσης). Το ιστορικό κέντρο της πόλης ήταν μικρό και κουκλίστικο, αν και δεν ξέρω αν αξίζει κάποιος που έχει περιορισμένες μέρες να χάσει 5-6 ώρες από το ταξίδι του στη Βιέννη για να δει τη Μπρατισλάβα... Αυτό που με δυσαρέστησε αρκετά ήταν η απροθυμία (τη λες και αγένεια) των Σλοβάκων να μας βοηθήσουν. Για παράδειγμα, ψάχναμε πού κάνει στάση το τρενάκι που ανέβαινε στο κάστρο. Ρωτήσαμε 4 διαφορετικά άτομα (όλοι τους νέοι ώστε να ξέρουν και αγγλκά) και είτε μας έλεγαν ότι δεν υπάρχει τρενάκι είτε μιλούσαν με αδιαφορία... Αφού λοιπόν το πήραμε απόφαση ότι τρενάκι δεν υπάρχει (ή το κατήργησαν) αρχίσαμε να ανεβαίνουμε το λόφο με τον ήλιο ντάλα...Και με το που φτάνουμε στο κάστρο...τσουπ! Περνάει το τρενάκι από μπροστά μας! Για να μην ταλαιπωρηθείτε και εσείς άδικα, το τρενάκι που ανεβαίνει στο κάστρο κάνει στάση έξω από το θέατρο της πόλης (κοντά στο Δούναβη).
Εν ολίγοις, η Βιέννη είναι μία πόλη που αξίζει για μένα 100% να την επισκεφτεί κάποιος... Το καλοκαίρι είναι πολύ καλή εποχή, χάνεις μεν τη μαγεία των χριστουγεννιάτικων αγορών, βλέπεις όμως την πόλη με την άνεσή σου, φορώντας κοντομάνικο και απολαμβάνοντας το παγωτό σου κάτω από τον ήλιο! Άσε που δεν συναντάς σε κάθε γωνία και Έλληνες, όπως τα Χριστούγεννα (φυσικά αστειεύομαι).
Μακάρι να είχαμε περισσότερες μέρες, ώστε να δούμε τόσα άλλα μέρη (Σάλτσμπουργκ, Ίννσμπρουκ κτλ). Έχω όμως στο μυαλό μου ότι το ομορφότερο ταξίδι είναι πάντα ...το επόμενο!!
Παρακάτω παραθέτω κάποιες πληροφορίες που ίσως φανούν χρήσιμες σε όσους σκέφτονται να επισκεφτούν τη Βιέννη.
Τα εισιτήρια κλείστηκαν περίπου 2 μήνες πριν με Austrian και ήταν η καλύτερη τιμή που μπόρεσα να βρω. 168 ευρώ το άτομο με επιστροφή..Νομίζω πως για τη συγκεκριμένη εταιρεία η τιμή ήταν πολύ καλή, δεδομένου ότι για άλλες εποχές που κοιτούσα το εισιτήριο ξεπερνούσε και τα 400 ευρώ.
Το ξενοδοχείο που επιλέξαμε ήταν το Kummer Hotel, ακριβώς έξω από τη στάση του μετρό Neubaugasse (line U3,από τις βασικότερες, μόλις 2 στάσεις από το Στέφανσπλατς). Η επιλογή βασίστηκε στις εντυπώσεις άλλων μελών του φόρουμ που το είχαν ήδη επισκεφτεί (ευχαριστώ πολύ και γι' αυτό!
). Η τιμή ήταν νορμάλ, 109 ευρώ τη βραδιά, η κράτηση έγινε μέσω booking και μείναμε πολύ ευχαριστημένοι από το δωμάτιο, την καθαριότητα, το πρωινό και την εξυπηρέτηση. Η Βιέννη είναι φυσικά μία πανέμορφη πόλη, για την οποία νομίζω ότι τελικά 5 μέρες δεν αρκούν..Βέβαια, με πάααρα πολύ ποδαρόδρομο (καημένα πατουσάκια) μπορέσαμε να δούμε τα περισσότερα από όσα θέλαμε! Το καλοκαίρι είναι εποχή που σίγουρα αξίζει να επισκεφτείς την πόλη, γυρνάς άνετα όλη μέρα χωρίς να κρυώνεις και κυρίως θαυμάζεις τα διάφορα πάρκα και κήπους (κυρίως οι κήποι του Schoenbrun ήταν φανταστικοί).. Δεν θα αναφερθώ ιδιαίτερα στα αξιοθέατα, γιατί νομίζω ότι το φόρουμ βρίθει από ανάλογες πληροφορίες.. Η μόνη συμβουλή που θα δώσω είναι να πάτε στο Σενμπρουν νωρίς για να αποφύγετε τις ουρές (εμείς γύρω στις 10 παρά ήμασταν εκεί και δεν είχαμε κανένα πρόβλημα, μετά τις 11 γινόταν χαμός). Πήραμε και τρενάκι (εισιτήριο αξίας 5 ευρώ) για να δούμε τους κήπους του ανακτόρου με άνεση (είναι hop on-hop off, κατεβαίνεις σε όποιο σημείο θέλεις, θαυμάζεις τους κήπους με την άνεσή σου και έπειτα ξανανεβαίνεις). Επίσης, αξίζει οπωσδήποτε να πάει κανείς στο Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης, στο οποίο βέβαια χρειάζεται να διαθέσει αρκετές ώρες για να το δει όλο... Αξίζει, ακόμα, να ανεβείτε με το ασανσέρ στην κορυφή του καθεδρικού του Αγίου Στεφάνου για να δείτε την πόλη από ψηλά (μας έφαγαν τα ύψη στη Βιέννη: μια στη μεγάλη ρόδα του Πράτερ-8,50 ευρώ το άτομο/πολύ ακριβό κατά τη γνώμη μου, μια στην κορυφή της εκκλησίας Karlskirche, όπου βλέπεις απο κοντά τις τοιχογραφίες του τρούλου, μια στον Αγίο Στέφανο κτλ.!),
Μία μικρή διόρθωση, σε σχέση με κάτι που είχε ειπωθεί σε άλλο θέμα στο φόρουμ (ταξιδιωτική ιστορία ήταν νομίζω): για να πας στο κρασοχώρι Grinzing το εισιτήριο για το τραμ εντάσσεται στη ζώνη 100 των μέσων, άρα δεν πληρώνεις κάτι παραπάνω εάν έχεις βγάλει εισιτήριο απεριορίστων διαδρομών. Παρεμπιπτόντως, εμείς πήραμε το εισιτηριάκι με τις 8 λωρίδες, που χτυπούσες 1 κάθε μέρα, άρα για δύο άτομα, 4 μέρες μας ήρθε μία χαρά (το λεγόμενο 8 day ticket, αξίας 27,20 ευρώ).
Vienna Metro: Airport Connections
Η μετακίνηση στην πόλη είναι πολύ εύκολη αν ξέρεις αγγλικά και διαθέτεις και λίγο κοινό νου.
Όσον αφορά τις τιμές νομίζω ότι η Βιέννη, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί πλέον τα πράγματα στην Ελλάδα, έχει αρκετά νορμάλ τιμές... Με τη συγκεκριμένη κάρτα διαδρομών που βγάλαμε κινηθήκαμε άνετα και οικονομικά σε όλη την πόλη, ενώ με μόλις 1,70 ευρώ επιπλέον πήγαμε από το αεροδρόμιο στο κέντρο (συγκεκριμένα πήραμε το S-bahn που αν και πιο αργό από το CAT ήταν αρκετά γρήγορο, γύρω στο 20λεπτο). Αυτό που ήταν εξαιρετικά ακριβό ήταν το νερό, αλλά ευτυχώς το γνωρίζαμε και προσπαθήσαμε να παίρνουμε μπουκαλάκια μόνο από σούπερ μάρκετ (60 λεπτά το μικρό μπουκάλι).
Φυσικά, επισκεφτήκαμε τα φημισμένα ζαχαροπλαστεία (ε ναι λοιπόν, τα γλυκά τους, όπως έχει ειπωθεί πολλάκις, δεν μας ξετρέλαναν!). Μάλιστα, τα καφέ ήταν και τα μόνα στα οποία συναντήσαμε ουρές
(τα μουσεία και τα αξιοθέατα δεν είχαν τόσο κόσμο!!). Το καλύτερο ζαχαροπλαστείο για μένα ήταν το Central, φοβερά ατμοσφαιρικό, ζωντανή μουσική και τα καλύτερα γλυκά στη Βιέννη. Πάρα πολύ καλό ήταν και το Demel, του οποίου τις τιμές, δεδομένης της ποιότητας, τις βρήκα πάρα πολύ καλές (4,70 για μία πάστα ούτε στην Κολοπετεινίτσα). Στο Demel δοκιμάσαμε και το φαγητό του, μας φάνηκε πάρα πολύ καλό..Απαράδεκτη η Sachertorte στο καφέ Sacher (τα έλεγαν τα μέλη του φόρουμ, αλλά εμάς μας έφαγε η περιέργεια)!Όσο για φαγητό, αυτό που μας άρεσε πολύ (κυρίως λόγω ατμόσφαιρας) και το προτείνω ήταν το Purstner (1010 Wien Riemergasse 10). Προτείνω επίσης την μπυραρία 1516 με πολύ καλή δική της μπύρα και νόστιμο φαγητό (Schwarzenbergstra?e 2) Πήγαμε και στο Figmuller. Οι εντυπώσεις μέτριες: η ουρά ήταν τεράστια, μας έβαλαν σε ένα κούτσικο τραπεζάκι και η συμπεριφορά τους ήταν από κρύα έως αγενής. Το σνίτσελ καλό ήταν, δεν λέω, αλλά δεν ξέρω αν είναι και το καλύτερο της Βιέννης, όπως το διαφημίζουν (στο Purstner έφαγα εξίσου καλό). Αυτό που μας έκανε εντύπωση- και δεν το έχω συναντήσει πουθενά σε άλλη χώρα σε τέτοιο βαθμό- είναι ότι πουθενά δεν έφερναν ένα ποτηράκι νερό μαζί με το φαγητό ή το γλυκό σου!! Να πνίγεσαι δηλαδή θα σε αφήσουν έτσι!
Για να μην είμαι άδικη, τώρα που το θυμάμαι, στο Demel και στο Central μας έφεραν και λίγο νεράκι σε ένα ποτηράκι... Ένα πρωινό το διαθέσαμε για να επισκεφτούμε και τη Μπρατισλάβα. Το εισιτήριο του τρένου κόστιζε 14 ευρώ πήγαινε-έλα και μάλιστα περιλάμβανε και όλα τα μέσα μεταφοράς στην πόλη της Μπρατισλάβα. Πήραμε το τρένο από το Sudbahnhof (δεν το ξέραμε, αλλά το τρένο περνούσε και από τη στάση Simmering που βόλευε πιο πολύ με τη γραμμή 3 του μετρό). Η διαδρομή διήρκησε μία ώρα και όταν φτάσαμε πήραμε το τραμ 13 που μας οδήγησε στο κέντρο της πόλης (δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομα της στάσης). Το ιστορικό κέντρο της πόλης ήταν μικρό και κουκλίστικο, αν και δεν ξέρω αν αξίζει κάποιος που έχει περιορισμένες μέρες να χάσει 5-6 ώρες από το ταξίδι του στη Βιέννη για να δει τη Μπρατισλάβα... Αυτό που με δυσαρέστησε αρκετά ήταν η απροθυμία (τη λες και αγένεια) των Σλοβάκων να μας βοηθήσουν. Για παράδειγμα, ψάχναμε πού κάνει στάση το τρενάκι που ανέβαινε στο κάστρο. Ρωτήσαμε 4 διαφορετικά άτομα (όλοι τους νέοι ώστε να ξέρουν και αγγλκά) και είτε μας έλεγαν ότι δεν υπάρχει τρενάκι είτε μιλούσαν με αδιαφορία... Αφού λοιπόν το πήραμε απόφαση ότι τρενάκι δεν υπάρχει (ή το κατήργησαν) αρχίσαμε να ανεβαίνουμε το λόφο με τον ήλιο ντάλα...Και με το που φτάνουμε στο κάστρο...τσουπ! Περνάει το τρενάκι από μπροστά μας!
Για να μην ταλαιπωρηθείτε και εσείς άδικα, το τρενάκι που ανεβαίνει στο κάστρο κάνει στάση έξω από το θέατρο της πόλης (κοντά στο Δούναβη).Εν ολίγοις, η Βιέννη είναι μία πόλη που αξίζει για μένα 100% να την επισκεφτεί κάποιος... Το καλοκαίρι είναι πολύ καλή εποχή, χάνεις μεν τη μαγεία των χριστουγεννιάτικων αγορών, βλέπεις όμως την πόλη με την άνεσή σου, φορώντας κοντομάνικο και απολαμβάνοντας το παγωτό σου κάτω από τον ήλιο! Άσε που δεν συναντάς σε κάθε γωνία και Έλληνες, όπως τα Χριστούγεννα
(φυσικά αστειεύομαι). Μακάρι να είχαμε περισσότερες μέρες, ώστε να δούμε τόσα άλλα μέρη (Σάλτσμπουργκ, Ίννσμπρουκ κτλ). Έχω όμως στο μυαλό μου ότι το ομορφότερο ταξίδι είναι πάντα ...το επόμενο!!
