Και ο καφες ειναι ταξιδι!

[fosia]

Εγώ δεν είμαι λάτρης του καφέ, αλλά της καφείνης. Ο καφές μου είναι πάντα νες και κουταλάτος ή αλλιώς καραβίσιος. Πάντως, ο καλύτερος καφές για μένα δεν είναι σε κανένα ταξίδι αλλά στο μπαλκόνι μου, λίγο πριν ξημερώσει κοιτάζοντας το λιμάνι που όταν δεν φυσάει (όπως σήμερα) είναι σαν κάδρο και ταξιδεύοντας με το μυαλό μου.

 

[mak]

Μιας και δεν εχω μεγαλη εμπειρια απο εξωτερικο, θα σας διηγηθω πως εγινε και ηπια τον χειροτερο φραπε. Ειμαι στην Πραγα λοιπον και ενας Τσεχος φιλος θελει να μας παει στην αγαπημενη του μπουατ στην οποια σερβιρουν και "ελληνικο" καφε (φραπε). Οι Ελληναραδες βεβαια με το που το ακουσαμε αυτο ψηθηκαμε κατευθειαν και πηγαμε τρεχοντας! Με το που φτασαμε εξω απο την μπουατ ειδαμε και μια τεραστια ταμπελα να διαφημιζει τον "ελληνικο" καφε (φραπε). Ξεραμε βεβαια οτι δεν θα το πιναμε οπως θελαμε, αλλα οχι και αυτο! Εκαναν 30 λεπτα να μας τον φερουν και οταν μας τον εφεραν ηταν κατι σαν μιλκσεικ μοκα. Μονο αφρος και χωρις γαλα δεν μπορουσαν να τον φτιαξουν! Του ζητησαμε λοιπον να μας φερει και νερο without bubbles για να τον "φτιαξουμε" εμεις. Το νερο που μας εφερε οχι μονο bubbles ειχε, αλλα και λεμονακι! Το αποτελεσμα απο αυτο το μειγμα δεν θελετε να το δοκιμασετε!!!!!
Ηθικο διδαγμα: ποτε μην πιειτε φραπε εκτος Ελλαδας, εκτος αν τον φτιαξετε εσεις!

 

[mary_a]

Παιδιά εγώ είχα πετύχει σε ένα καφέ στο Παρίσι φραπέ, ο οποίος ήταν καλός (σχετικά μιλάμε πάντα..)όταν το είδα τυχαία στον κατάλογο -Cafe Frape- δεν πιστευα στα μάτια μου..κι όταν το παρήγγειλα το καφεδάκι δεν πίστευε ο σερβιτόρος στα αυτιά του..

 

[mpiftex]

Τι είναι πιο σημαντικό ο καφές, το μέρος που το πίνεις ή οι άνθρωποι με τους οποίους κάθεσαι;

Εν αντιθέσει με την g2db και τον xeno, ποτέ δεν ευχαριστήθηκα τον καφέ στην Ταιλάνδη. Ο ice coffee και το τραγικό coffee shake δεν μου άρεσαν καθόλου. Ο ζεστός καφές πινόταν. Το Βιετνάμ έχει καταπληκτικό καφέ, όπως και το Λάος και η Καμπότζη. Αν όμως δεν περνάτε κρίση υπογλυκαιμίας ζητήστε να βάλετε εσείς το γάλα και τη ζάχαρη, διαφορετικά κινδυνεύετε να σας πέσουν τα δόντια (παράδειγμα: ) από την ποσότητα συμπυκνωμένου γάλατος και ζάχαρης που βάζουν!! Ο iced coffee στο Βιετνάμ πάντως είναι καλύτερος από αυτόν που ήπια στην Ταιλάνδη! Στην Κίνα και στη Βιρμανία γιατί να πιεις καφέ όταν μπορείς να πιεις τέλειο τσάι! Πραγματικά τόσο τσάι δεν έχω ξαναπιεί ποτέ στη ζωή μου! Και στις δύο χώρες το προσφέρουν παντού, όπως στην Ινδία. Στην Βιρμανία μάλιστα όταν πας στα παραδοσιακά tea houses σου φέρνουν πρώτα ένα μεγάλο θερμός με κινέζικο τσάι (όπως φέρνουν στην ελλάδα τα νεράκια) και μετά παραγγέλνεις και το τσάι που θες να πιεις!

Φίλη Αθηνά: Δεν ξέρω πως είναι το τσάι ούτε στο ρίτζ ούτε στο πενίνσουλα (φαντάζομαι θα είναι εξαιρετικό) αλλά μάλλον θα προτιμήσω το τσάι που μας κέρασε μια γριούλα έξω από το φτωχικό της στη κεντρική Βιρμανία, στα μουγκά, αφού δεν υπήρχε κοινή γλώσσα για να συζητήσουμε! (όχι ότι θα με χάλαγε και το τσάι στα παραπάνω μέρη)

Και προς μεγάλη μου έκπληξη από τους πιο απολαυστικούς καφέδες που μπορώ να θυμηθώ είναι: τούρκικος (ή ελληνικός, όπως προτιμάτε) (στο μπρίκι με λουκουμάκι) με γερόντια σε ένα χωριό μετά την Άρτα, τα πρωινοί νεροζούμια (instant coffee) που έπινα στην αγγλία κοιτώντας όμως από το παράθυρο το χειμωνιάτικο ομιχλώδες τοπίο, ε και τα πολύωρα λιωσίματα στον “Μάκη” στην Πάτρα ως φοιτητής (και σερί τα ούζα, στο ίδιο καφενείο).

 

[efi]

Καφες.
H πρωτη γουλια του ειναι και η πρωτη ευχαριστηση της ημερας.
Το αν θα ειναι ζεστος η παγωμενος εξαρταται απο την εποχη.
Μια μερα χωρις καφε,ειναι μια μερα χωρις απολαυση.

Τον καλυτερο καφε εκτος Ελλαδος,τον ηπια στο Πι-Πι ντον.
Απιστευτο,και ομως αληθινο.
Οταν τον παραγγειλα και με διαβεβαιωσε ο χαμογελαστος, οτι ναι εχει ice coffee,περιμενα να δω τι καταπλασμα θα μου σερβιρη.
Ουρανιες γευσεις πλημμυρισαν τον ουρανισκο μου οταν στην πρωτη γουλια,εμεινα αφωνος,και εκπληκτος ανακατευωντας τον με το καλαμακι ο τριμμενος παγος στριμωχνοτανε στα τοιχωματα του ποτηριου ανακατευωντας το υπεροχο περιεχομενο του.....
Δυσκολα θα τον ξεχασω.

Θα ηθελα να απολαυσω ενα καφε ελληνικο,μαλλον τουρκικο,σε ενα παραδοσιακο καφενειο της Κωνσταντινουπολης,η της Αλεξανδρειας η του Μαρακες,η καποιας τελος παντων αραβικης χωρας.
Με το που εχει ψηθει στην χοβολη,να μου τον φερουν στο μπακιρενιο μπρικι,και να τον αδειασω εγω στο φλυτζανι του,απολαμβανοντας το εξαισιο αρωμα του......!!
Μαγεια.
Και βεβαια δεν θα ελεγα οχι και σε εναν φρεντοτσινο σε καποια πλατεια της Ρωμης.
Ο καφες ειναι ενα ταξιδι στην απολαυση.
Και πολλες φορες πινωντας τον θα ηθελα να ειμαι καπου σ`αυτες τις χωρες.

Ημουν στο μαρακες προσφατα και ειναι πολυ δυσκολο να βρεις καλο καφε πινουν τσαι δυοσμου και ειναι πολυ ωραιο αλλα καφε και δη τουρκικο εγω δεν βρηκα.Στην Κωνσταντινουπολη θα βρεις πολυ ωραιο καφε αλλα οχι στα πολυ τουριστικα μερη γιατι εκει τον κανουν σε μηχανημα και δεν ειναι τοσο γευστικος.Στην Ιορδανια πινουν τον καφε με καρδαμο και υπερτερει αυτη η γευση, σε εμενα δεν αρεσε.Στην Τυνισια σου αρωματιζουν τον καφε με διαφορα εσανς εγω δοκιμασα με ανθη πορτοκαλιου ενδιαφερουσα γευση.

 

[go2dbeach]

Φιλιππινες , τελευταια μερα στο Μπορακάι και ανακαλυπτω την τελεια παραλια μπροστα απο το Boracay terraces. Οι ξαπλωστρες εχουν παχια πρασινα στρωματακια για τους κουρασμενους τουριστες, μεγαλες παλαπες για παχυ ισκιο και ειναι αδειες ολες. Που ειναι ο κοσμος? Ξαπλωνω και κλεινω τα ματια...ας ανησυχησει το συμπαν για λιγο χωρις να συμμετεχω εγω.
Ειναι ολα τελεια...σχεδον. Τι λειπει? Καφεδακι! Πωπω! Ενα φραπεδακι τωρα θα ηταν τελειο!Ενα παγωμενο με 42 παγακια...με τη μηχανη που κινουμαστε δυο μερες τωρα δεν κουβαλαω τα σέικερ μαζι..
Απο καπου δεξια ακουγεται μουσικη. Το υπαιθριο μπαρακι κατι θα σερβιρει , δε μπορει! Παω ως εκει και ζηταω ice coffee και οτι βγει σκεφτομαι.

Εκτος του οτι τα παιδια ηταν απιστευτα ευγενικα. Εκτος του οτι μου τραγουδησαν σα χορωδια το Bora-bora-boracay οταν ρωτησα που θα βρω το cd του νησιου χαχα Εκτος του οτι εβαλαν το cd να παιζει ωστε να ακουω οση ωρα θα ημουνα στην παραλια τους.
Εκτος ολων αυτων λοιπον , ο καφες βγηκε ενα θαυμα των ροφηματων!
Σαν φραπες με μπολικα παγακια και μια τεραστια κουταλια παγωτο σοκολατας να αιωρειται στο ποτηρι-κουβα και να λιωνει απαλα δημιουργωντας σχεση γαστρονομικου παθους με τον ουρανισκο μου.
Φυσικα το ποτηρι με ακολουθησε στα ρηχα πανω στη λευκη αμμο και αποχωριζομασταν μονο για να εξερευνησω με τη μασκα τα βαθια τυρκουαζ νερα..
Το μπαρακι ειχε το ονομα που θα του ταιριαζε περισσοτερο απο οτιδηποτε αλλο...Heaven!

 

[xenos]

Παντα ειχα συνδιασει εναν καφε με αραβικη χωρα.
Απο Τυνησια το μονο που θυμαμαι ειναι το κους-κους,και το ανθρακουχο νερο,πανε και καμποσα χρονια βεβαια.
Αλλα μ`αυτα που μου γραφεις efi το ξεχναω.
Καφε al arabia δυσκολα θα πιω μου φαινεται.
Πιο ευκολα θα βρω στην Ταιλανδη.
Παρεπειμτοντως στα σουπερ μαρκετ 7-11 και φαμιλυ-μαρτ εχουν νες καφε της νεστλε σε διαφορετικες συσκευασιες απο της δικες μας.
Αλλα καλου κακου διπλα στα αντιηλιακα παρτε και μερικα φακελακια νες μαζι σας.

 

[McElk]

Στις πόλεις που επισκέπτομαι κάποια μέρα σηκώνομαι πολύ πρωί και βγαίνω για καφεδάκι. Μιλάμε για 6.30 -7.00 και φυσικά κανείς από την παρέα δεν ακολουθεί. Επιστρέφω κατά τις 8.00 στο ξενοδοχείο και τους ξυπνώ για το πρωινό. Τον περασμένο Νοέμβριο θυμάμαι στο Παρίσι, κάθισα σε ένα γωνιακό καφέ στην πλατεία της Βαστίλλης. Παρήγγειλα καφέ ο λαί και έπεσα σε γκαρσόν ή μάλλον συνιδιοκτήτη του μαγαζιού Κερκυραίο. Παλαίμαχος φοιτητής που τόριξε στις επιχειρήσεις. Ήταν ωραία μέρα και απολάμβανα τις πρώτες ακτίνες του ήλιου να πέφτουν πάνω στην Στήλη της Βαστίλλης ενώ ο κόσμος ήταν ακόμη λιγοστός έξω. Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων κάθησε κοντά, παρήγγειλαν καφέ και άρχισαν να συζητούν πολύ χαμηλόφωνα. Μια νέα κοπέλα κομψά ντυμένη έπινε τον καφέ της ενώ διάβαζε ένα πακέτο με σημειώσεις και όλο και κάτι έγραφε. Ήπια τον καφέ μου περπάτησα τον γύρο της πλατείας και πήρα το μετρό 2-3 στάσεις για το ξενοδοχείο. Στην Βαρκελόνη μια φορά Αύγουστο, πάλι έπινα καφέ έτσι πρωί και έβλεπα τον κόσμο να πηγαίνει στη δουλειά του. Μπροστά ακριβώς στο καφέ το πεζοδρόμιο είχε μια μικρή ανωμαλία και μερικοί περαστικοί κάθε τόσο σκόνταφταν και παραπατούσαν. Όλοι αντιμετώπιζαν το πάθημά τους με ένα Ο!! ή ένα γελάκι. Κανείς να μιλήση θυμωμένα ή να βρίσει. Σκεφτόμουν τι χριστοπαναγίες είχαν να πέσουν αν αυτό γινόταν στην Ελλάδα. Γενικά στα ταξίδια πίνω καφέ καπουτσίνο εκτός αν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο π.χ. στην Ιρλανδία ήπια Ιρλανδέζικο. Βεβαίως ό καφές μου στην Ελλάδα είναι ο Ελληνικός σκέτος και πίνω το λιγότερο δύο.

 

[efi]

Παντα ειχα συνδιασει εναν καφε με αραβικη χωρα.
Απο Τυνησια το μονο που θυμαμαι ειναι το κους-κους,και το ανθρακουχο νερο,πανε και καμποσα χρονια βεβαια.
Αλλα μ`αυτα που μου γραφεις efi το ξεχναω.
Καφε al arabia δυσκολα θα πιω μου φαινεται.
Πιο ευκολα θα βρω στην Ταιλανδη.
Παρεπειμτοντως στα σουπερ μαρκετ 7-11 και φαμιλυ-μαρτ εχουν νες καφε της νεστλε σε διαφορετικες συσκευασιες απο της δικες μας.
Αλλα καλου κακου διπλα στα αντιηλιακα παρτε και μερικα φακελακια νες μαζι σας.

Xenos ειμαι λατρης του καφε και το πρωτο που μπαινει στην βαλιτσα ειναι ο καφες και το μπρικι και επειδη μενω σε hostel παντα βρισκω ενα ματι να κανω καφε αν και νομιζω πως για να πιω καφε μεχρι και φωτια θα αναβα......χωρια που χαριν του καφε εχω γνωρισει και κοσμο(που βρηκατε καφε.... να σας κανω εναν...κτλ)

 

[Lucia86]

Xenos ειμαι λατρης του καφε και το πρωτο που μπαινει στην βαλιτσα ειναι ο καφες και το μπρικι και επειδη μενω σε hostel παντα βρισκω ενα ματι να κανω καφε αν και νομιζω πως για να πιω καφε μεχρι και φωτια θα αναβα......χωρια που χαριν του καφε εχω γνωρισει και κοσμο(που βρηκατε καφε.... να σας κανω εναν...κτλ)

Εψαξα προσεκτικα στο φορουμ για να βρω το συγκεκριμενο θεμα μετα τη χθεσινη μου μερα... Τι εννοω; Οτι ενας καλος καφες μπορει να φερει ενα χαμογελο ευτυχιας στο προσωπο μου σε μια ωραια παραλια, αλλα... μου ειναι απαραιτητος για να σηκωθω και να παω στην παραλια!

Χθες πρωι πρωι ξυπναω. Εχουν φυγει οι δικοι μου απο το σπιτι και συνηθως μου αφηνουν λιγο γαλλικο. Πιανω την κανατα με λαχταρα, καφες γιοκ! Ηθελα καφε απεγνωσμενα. Και δεν ηθελα γαλλικο- αφου τον κανω απαισιο- ηθελα καπουτσινο.
Ποσο νερο; Μμμμ τοσο
Καφες; Με τοσο καλα ειμαι
Αναβω το γκαζακι και κραααατσ! Σπαω ενα ποτηρι.... Εκτακτα... Συγκλονιστηκα...
Μουτρα τωρα γιατι εχω και να μαζεψω
Καθομαι και περιμενω- θελω καφε!!!
Ακουω το νερο να βραζει,χαιρομαι. Αντε τελειωνουν τα βασανα μου σκεφτομαι
Αμ δε!
Ειχα βαλει πολυ νερο και χυθηκε ο καφες...
Τρεχω παλι να μαζεψω τα σπασμενα
Σωζονται μονο 4 δαχτυλακια εσπρεσσο
Μπουχουχουυυυυ
Παγος πουθενα
Γκαντεμια απ το πρωι!
Στα κομματια να παει το χαος γυρω μου, εγω θα σε πιω- ειπα απειλητικα στον καφε μου- τη δουλεια σου θα την κανεις! Θα με ξυπνησεις!

Καπου εδω μπαινει η μαμα, οπου βλεπει κεφεδες και παγοκυψελες παντου.
Χαιρεται κι εκεινη. Σκεφτεται τον καφε.
Ιιιιιι παλιοπαιδο τον ηπιες ολο;
Ο καφες ειναι δικος μου! Ασε να κατεβασω τον βασικο και μετα φτιαχνουμε και οι 2 ενα καπουτσινο, ετσι για τη γευση!

Συμπερασμα;
Χωρις καφε κουτουλαω και γινομαι υπερβολικα απροσεχτη.
Τον χρειαζομαι!!!

 

[Vaya]

Φαινεται οτι ηπιαμε τον ιδιο ice coffee xene στην Ταυλανδη και ηταν και για μενα εκπληξη το οτι ηταν τοσο γευστικος!

Μια αλλη ομως εκπληξη με περιμενε στη αλλη μερια του πλανητη δυο χρονια μετα..
Αγιος Δομηνικος,παραλια Μποκα τσικα και κατεβαινω για εξερευνηση στη δεξια ακρη εκει που η παραλια τελειωνει και κανενας δεν καθεται στα απομερα μαγαζακια εκτος απο λιγους ντοπιους.
Εδω δεν εχει αμμουδια , αλλα τα μαγαζια πανω απο το χωματοδρομο βγαζουν παστελ καρεκλοτραπεζα μεσα στη θαλασσα , οπου ο μισος κυριολεκτικα κολυμπας ενω πινεις. Αυτη ειναι ζωη!

Κοφι , αις κοφι παραγελνω και πλατσουριζω στην καρεκλα μου στο ζεστο νερο ενω περιμενω με αγωνια να ερθει ο κρυος καφες να συμπληρωσει γευστικα την υπεροχη στιγμη!

Ο νεαρος επιστρεφει με δυο μεγαλα φλιτζανια καυτο αχνιστο καφε.
Αις! του λεω..
Αις? με ρωταει
Σι , αις! του ξαναλεω και με κοιταζει ετοιμος να φαει τα ραστα του. Κοφι σινιοριτα μου λεει. Αις , παγακια , χιονι , ψυγειο πως το λενε , επιμενω αρνουμενη να πιω τη λαβα με 50 βαθμους υπο παλαπα.
Παιρνει τα ραστα του και τους καφεδες ξαναπαει στο μαγαζι και επιστρεφει με τον ιδιο καυτο καφε σε δυο μεγαλυτερα φλιτζανια ,και δυο ποτηρια γεματα παγακια. Ριχνει δυο παγακια στη λαβα και μου λεει χαμογελαστος αις κοφι σινιοριτα .

Με την πρωτη γουλια ηταν σα να τρακαρα με πουλμαν. Με τη δευτερη παρηγγειλα banana shake.Ευτυχως ειχα φερει τα συνεργα μαζι μου και απο αυριο θα φχαριστιομασταν φραπε. Δεν ξερω γιατι αλλα κατω απο ενα φοινικα εχει αλλη γευση .

Ζήσαμε ακριβώς το ίδιο περιστατικό στις Σεϋχέλλες σε ξενοδοχείο 4 αστέρων που ήταν τίγκα Ιταλούς!!! Ζητήσαμε Φρέντο και μας φέραν τα παγάκια ξεχωριστά στην δεύτερη προσπάθεια... αγανακτησμένος ο Mr. τους έκανε ειδική επεξήγηση πως τον φτιάχνουνε και κατάφεραν και μας έφεραν 1 Φρέντο εσπρέσσο (Θεός να τον κάνει), αλλά κάτι ήταν κι αυτό... την επόμενη μέρα φυσικά το ίδιο άτομο μας έφερε κλασσικά τα ποτηράκια με τα παγάκια

 

[Nikos5050]

Θεικός εσπρέσσο στο κέντρο της Ρώμης δίπλα στη φοντάνα ντι τρέβι, μετά απο καλό ελαφρύ φαγητό (ιταλική πίτσα με μοτσαρέλα και ρόκα και προσουτο με πεπόνι) μαζί με καλή παρέα