Καζακστάν Κιργιστάν Κάτω εκεί στ' απέραντα, στ' απέραντα λιβάδια ....

[travelbreak]

ΚΑΖΑΚΣΤΑΝ – ΚΙΡΓΙΣΤΑΝ, στις πόλεις και στις γιούρτες. Ιούνιος 2024​

Η Κεντρική Ασία μου φάνταζε μαγική πριν μια δεκαετία. Διάβαζα τα προγράμματα σε μερικά πρακτορεία που έκαναν κυρίως τα 4 ή και τα 5 «-σταν» και ήταν πανάκριβα. Όμως ουδέποτε μου άρεσε να στοιβάζω σε ένα ταξίδι πολλές χώρες μαζί. Και μιλάμε για τεράστιες χώρες. Έχοντας πάει πλέον στις 4 από τις 5 έχω διαπιστώσει ότι έχουν και τεράστιες διαφορές. Αν μερικές γειτονικές χώρες είναι μικρές σε μέγεθος και παρόμοιες πολιτιστικά και γεωφυσικά, θα μπορούσε σε ένα ταξίδι να χωρέσω μερικές. Όπως στα Βαλκάνια οι χώρες που κάποτε αποτελούσαν την Γιουγκοσλαβία.
Στην Κεντρική Ασία στο Ουζμπεκιστάν έχεις να θαυμάσεις κυρίως παλιά τζαμιά και μεντρεσέδες. Οι ιστορικές πόλεις είναι διάσπαρτες στη χώρα και μπορείς να τις επισκέπτεσαι με τα δημόσια μέσα μεταφοράς. Αυτό είναι δύσκολο να γίνει στις υπόλοιπες τρεις χώρες της περιοχής. Η φύση στο Ουζμπεκιστάν έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Στο Τατζικιστάν έχει βουνά και ποτάμια. Πολιτιστικά πράγματα έχει ελάχιστα. Οι δρόμοι είναι σε κακή κατάσταση και η μετακίνηση δύσκολη. Αν θες να δεις λεπτομέρειες πρέπει να έχεις ένα καλό αυτοκίνητο με ορεξάτο οδηγό. Το Κιργιστάν έχει σχετικά χαμηλά βουνά, πράσινες κοιλάδες, κοπάδια αλόγων και γιούρτες. Η πρόσβαση σε αυτά είναι σχετικά εύκολη, αλλά τα πιο ωραία σημεία θέλουν έναν καλό γνώστη της περιοχής. Το Καζακστάν, από τις πέντε μόλις μέρες που το επισκέφτηκα, έχει τις δυο μεγάλες πόλεις, Αστάνα και Αλμάτι. Έχει ερημικά τοπία και ήπια βουνά. Έχει επίσης υπέροχα φαράγγια με απίθανους χρωματισμούς. Στο Τουρκμενιστάν δεν έχουμε πάει. Και δεν προβλέπεται στο άμεσο μέλλον με το καθεστώς που έχουν εκεί. Όταν ήμασταν στο Ουζμπεκιστάν, αν δεν ήταν ακόμα η πανδημία του κορονοϊού, θα μπορούσαμε να το επισκεφτούμε για δύο ή τρεις μέρες. Ίσα για να μας φύγει ο καημός.
Από αυτές τις χώρες οι κάτοικοι του Τατζικιστάν, μου φάνηκαν ότι έχουν πιο ισχυρή εθνική ταυτότητα από τους άλλους. Οι υπόλοιποι λαοί, ίσως νιώθουν και λίγο μπερδεμένοι, αφού οι Τούρκοι διεκδικούν την πατρότητά τους (και όχι μόνο). Άλλωστε η γλώσσα που μιλούν μοιάζει πολύ στα τουρκικά, όπως οι ίδιοι μας είπαν. Οι Τατζίκοι όμως μιλούν κάτι πολύ κοντινό στα φαρσί των Περσών. Ίσως γι’ αυτό νιώθουν πιο καθαροί φυλετικά. Όλοι αυτοί οι λαοί συνεχίζουν να έχουν μια μεγάλη συμπάθεια προς τους Ρώσους. Εντύπωση προκαλούν τα σφυροδρέπανα που βλέπεις εδώ κι εκεί. Επίσης και τα αγάλματα του Λένιν. Όχι όμως και του Στάλιν.
Πριν από μερικά χρόνια, ουσιαστικά στις αρχές του 2020, είχα την έμπνευση να κάνω ένα ταξίδι στα βουνά Παμίρ και να το συνδυάσω με επίσκεψη στο Κιργιστάν. Τότε έστελνα μηνύματα σε πρακτορεία για να μας οργανώσουν ένα ταξίδι από το Ντουσανμπέ του Τατζικιστάν και περνώντας από τα Παμίρ να μπούμε στο Κιργιστάν και να καταλήξουμε στο νότιο Καζακστάν, στην πόλη Αλμάτι. Ήταν ακόμα αρχές του 2020 και μόλις είχε αρχίσει ο κορωνοϊός να ταλαιπωρεί όλα τα μέρη του κόσμου. Γι’ αυτό το λόγο το ταξίδι αναβλήθηκε. Θα γινόταν αργότερα. Τότε το πρακτορείο που πιο πολύ είχα έρθει σε επικοινωνία μας ευχήθηκε να περάσει γρήγορα η πανδημία και να πραγματοποιήσουμε το ταξίδι που είχαμε σχεδιάσει.
Όμως όταν τέλειωσε η πανδημία και το 2023 αποφασίσαμε να κάνουμε το ταξίδι, υπήρχε ένα πρόβλημα στα σύνορα του Τατζικιστάν με το Κιργιστάν και έτσι το ταξίδι κόπηκε στα δύο. Εκείνη τη χρονιά κάναμε μόνο το Τατζικιστάν και το 2024 αποφασίσαμε να κάνουμε το υπόλοιπο ταξίδι, δηλαδή το Κιργιστάν και το Καζακστάν. Από τις αρχές της χρονιάς βρήκαμε κάποια εισιτήρια για 4 άτομα. Όλα πήραν το δρόμο τους. Ευτυχώς αυτές οι δύο χώρες δεν χρειάζονται βίζα και δεν είχαμε να ασχοληθούμε με αυτό.
Επικοινώνησα με τον οδηγό που είχαμε στο Τατζικιστάν, που όμως μας είπε ότι δεν μπορούσε να μας εξυπηρετήσει προσωπικά. Μας έδωσε το WhatsApp ενός φίλου του, ο οποίος θα μπορούσε να μας βοηθήσει. Όμως από τη μία ήταν λίγο ακριβός και από την άλλη δεν μπορούσε να έρθει στο Καζακστάν για να μας κάνει το ταξίδι από εκεί. Ούτε είχε κάποιον γνωστό οδηγό για να μας εξυπηρετήσει. Γι’ αυτό και εγώ απευθύνθηκα σε μερικά άλλα γραφεία, που όμως τελικά δεν κατάφερα να συνεργαστώ, αν και μου έστειλαν προσφορές για το ταξίδι μας. Σε όλους έστειλα το ίδιο γράμμα, που εν ολίγοις έλεγε ότι ήμασταν τέσσερα άτομα και θέλαμε να μας παράσχουν αυτοκίνητο και οδηγό από το Αλμάτι μέχρι το Μπισκέκ για 13 μέρες. Τους ανέφερα τα σημεία που θέλαμε να δούμε. Αυτά ήταν πολλά και σίγουρα δε χωρούσαν όλα στο πρόγραμμα. Τους έλεγα ότι εκείνοι θα μας κανόνιζαν τις λεπτομέρειες. Την Αστάνα και το Αλμάτι θα τα βλέπαμε μόνοι μας. Εκείνοι θα μας έπαιρναν ένα πρωί από το Αλμάτι και θα φεύγαμε για το νότιο Καζακστάν και από εκεί στο Κιργιστάν.
Να τονίσω ότι τους διευκρίνιζα πως τα ξενοδοχεία θα τα πληρώναμε μόνοι μας, καθώς και το φαγητό μας. Ήθελα να κάνω εγώ την επιλογή και όχι εκείνοι, που δεν ξέρω που θα μας πήγαιναν. Εννοείται ότι αν κάπου δεν έβρισκα, θα με βοηθούσαν εκείνοι που ήταν ντόπιοι. Όμως βρήκα παντού καταλύματα και σε γενικές γραμμές ήταν καλά. Το φαγητό επίσης ήθελα να το βρίσκουμε μόνοι μας. Έτσι κι αλλιώς σε κάθε κατάλυμα σχεδόν, μπορείς να λες να σου ετοιμάσει κάτι. Το κάναμε και αυτό μερικές φορές. Συνήθως όμως κάναμε βόλτα στις κωμοπόλεις και βρίσκαμε κάπου να φάμε.
Τα μέρη που έλεγα ότι θέλαμε να δούμε ήταν τα εξής:

• Almaty
• Kolsay Lakes
• Saty
• Kaindy Lake
• Charyn Canyon
• Jyrgalan
• Ala Kul Lake
• Altyn Arashan
• Jeti Oguz Village, Canyon
• Karakol
• Barskoon Waterfalls
• Skazka Canyon
• Kaji Say
• Grigorievka Gorge
• Cholpon Ata – Rukh Ordo
• Chon Kemin
• Burana Tower
• Kol Tor Lake
• Shamsy Gorge
• Kochkor
• Son Kol lake
• Naryn
• Kazarman, /Saimaluu Tash
• Tash Rabat
• Osh
• Arslanbob
• Sary Chelek
• Too Ashuu Pass
• Ala Archa NP
• Bishkek

Κάποια στιγμή βρήκα ένα γραφείο τουρισμού, το οποίο έχει αρκετούς οδηγούς με τους οποίους συνεργάζεται. Έστειλε σε όλους την επιστολή που του είχα στείλει. Από τους οδηγούς του οι έξι ή επτά μου απάντησαν. Από αυτούς οι μισοί περίπου ήταν συνεργάσιμοι και στο τέλος κατέληξα σε έναν για τη συνέπεια που μου φάνηκε ότι είχε αλλά και για την τιμή που μας έκανε, που ήταν αρκετά καλή ώστε να συνεργαστούμε. Το όνομά του ήταν Κανάτ.

Ο οδηγός αυτός ενώ αρχικά μου είπε ότι μπορεί να έρθει στο Καζακστάν για να μας παραλάβει για να κάνουμε το ταξίδι, λίγο πριν ξεκινήσουμε μου είπε ότι τελικά δεν μπορεί ο ίδιος να έρθει στο Αλμάτι γιατί κάτι του έτυχε. Θα έστελνε όμως να μας οδηγήσει από το Καζακστάν στο Κιργιστάν ένας φίλος του, ο Άιμπεκ. Κι ενώ δεν ξεκινήσαμε καλά, αποδείχτηκε πως ήταν πολύ καλός. Είχε κάποιες οικογενειακές υποχρεώσεις και με τη δική μας ανοχή τις εκπλήρωσε, αλλά εμείς δεν στερηθήκαμε κάτι από το ταξίδι μας. Σίγουρα θα μπορούσα να τον υποχρεώσω να έρθει ο ίδιος στο Αλμάτι να μας πάρει, και θα το έκανε. Στη συνέχεια της ιστορίας θα φανεί πόσο καλός ήταν. Σίγουρα θα υπάρχουν και καλύτεροι, μα είχαμε καλή συνεννόηση και είδαμε περισσότερα από εκείνα που αναμέναμε να δούμε.

Εμείς αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας από το Καζακστάν και να το τελειώσουμε στο Κιργιστάν. Πολλοί άλλοι το κάνουν ακριβώς ανάποδα. Έτσι βγάλαμε εισιτήρια να ξεκινήσουμε το ταξίδι από την πόλη Αστάνα, την πρωτεύουσα δηλαδή του Καζακστάν και μετά από μια διανυκτέρευση να συνεχίσουμε αεροπορικώς μέχρι το Αλμάτι. Εκεί να μείνουμε άλλες δύο βραδιές και την τρίτη μέρα να έρθει ο οδηγός να μας κάνει ένα μικρό ταξίδι 2 ημερών στο νότιο Καζακστάν και μετά να περάσουμε άλλες 11 περίπου μέρες στο Κιργιστάν. Άρα τις τρεις πρώτες μέρες θα ήμασταν μόνοι μας καθώς και μια πρόσθετη μέρα στο τέλος στο Μπισκέκ.

 

[Sassenach77]

Στο Τατζικιστάν έχει βουνά και ποτάμια. Οι δρόμοι είναι σε κακή κατάσταση και η μετακίνηση δύσκολη. Αν θες να δεις λεπτομέρειες πρέπει να έχεις ένα καλό αυτοκίνητο με ορεξάτο οδηγό.

Αυτό το προσυπογράφω!

Στο Τατζικιστάν [....] Πολιτιστικά πράγματα έχει ελάχιστα.

Από αυτές τις χώρες οι κάτοικοι του Τατζικιστάν, μου φάνηκαν ότι έχουν πιο ισχυρή εθνική ταυτότητα από τους άλλους. Οι υπόλοιποι λαοί, ίσως νιώθουν και λίγο μπερδεμένοι, αφού οι Τούρκοι διεκδικούν την πατρότητά τους (και όχι μόνο). Άλλωστε η γλώσσα που μιλούν μοιάζει πολύ στα τουρκικά, όπως οι ίδιοι μας είπαν. Οι Τατζίκοι όμως μιλούν κάτι πολύ κοντινό στα φαρσί των Περσών.

Το Τατζικιστάν δεν έχει ελάχιστο πολιτισμικό στίγμα. Απεναντίας οι Τατζίκοι και κυρίως οι Παμίριοι έχουν τρομερό πολιτιστικό ενδιαφέρον!!! Η χώρα δεν είναι αναπτυγμένη τουριστικά. Θέλουν και προσπαθούν να ανεβάσουν το τουρισμό τους, αλλά μου έδωσαν την εντύπωση πως δεν ξέρουν πως να το κάνουν. ΟΙ Τατζίκοι, μέχρι και την (πρόσφατη) δημιουργία του κράτους τους, ζούσαν υπο τη σκιά των Ουζμπέκων. Στα τέλη του 19ου αιώνα το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Σαμαρκάνδης και της Μπουχάρα στο σημερινό Ουζμπεκιστάν ήταν Τατζίκοι που απαρνήθηκαν τη καταγωγή τους για να έχουν ευνοϊκότερους όρους διαβίωσης... Γενικά οι Τατζίκοι έχουν πάρα πολύ ενδιαφέρον ιστορικά!!!

 

[travelbreak]

Το Τατζικιστάν δεν έχει ελάχιστο πολιτισμικό στίγμα. Απεναντίας οι Τατζίκοι και κυρίως οι Παμίριοι έχουν τρομερό πολιτιστικό ενδιαφέρον!!!

Εγώ δεν είδα και τόσο πολλά. Δεν εννοώ ότι δεν έχει καθόλου πολιτισμό να δείξει, αλλά σε σύγκριση με τις γειτονικές χώρες που επισκέφτηκα είδα τα λιγότερα.

 

[travelbreak]

Αναχώρηση-Άφιξη στην Αστάνα.

Από Αθήνα πετούσαμε με τις τούρκικες αερογραμμές αργά το βράδυ στις 11 Ιουνίου, για Κωνσταντινούπολη πρώτα και μετά από δυόμιση ώρες αναμονή φύγαμε για την πρωτεύουσα του Καζακστάν, Αστάνα, που φτάσαμε περίπου στις 9:00 το πρωί την άλλη ημέρα. Εγώ στο αεροπλάνο της δεύτερης πτήσης κοιμόμουν σχεδόν όλη την ώρα. Έτσι έφτασα το πρωί στο αεροδρόμιο ξεκούραστος. Περάσαμε σχετικά γρήγορα τον έλεγχο των διαβατηρίων και πήγαμε στην έξοδο. Εκεί το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να αγοράσω μία κάρτα sim για το κινητό μου δίνοντας περίπου 10€. Με διάρκεια της κάρτας ένα μήνα και 25 gigabyte δεδομένα. Αμέσως μετά προσπαθήσαμε να βρούμε ένα ATM για να βγάλουμε χρήματα με τραπεζική κάρτα, αλλά ήταν μακριά και για να μην καθυστερούμε αλλάξαμε 100 ευρώ σε ένα ανταλλακτήριο. Η ισοτιμία ήταν ένα ευρώ με 483 δικά τους νομίσματα. Καλή ισοτιμία αφού μετά με την Revolut έπαιρνα με ισοτιμία 485.

Έχοντας λοιπόν χρήματα στην τσέπη βγήκαμε από το κτίριο του αεροδρομίου να ψάξουμε για ταξί. Εννοείται ότι μας την έπεσαν αρκετοί. Ζητούσαν σχετικά πολλά χρήματα αλλά με τα παζάρια που τους κάναμε πέσαμε στη μισή τιμή, αλλά και πάλι δεν ήταν λίγα αφού πληρώσαμε 21€ για να μας μεταφέρουν στο κέντρο της πόλης, που απείχε 14 km από το αεροδρόμιο.

Πήγαμε στα δωμάτια που μέναμε και ευτυχώς μας έβαλαν από κείνη την ώρα μέσα, αφού ήταν έτοιμα. Έτσι περίπου στις 11 ήμασταν έτοιμοι για την βόλτα στην πόλη. Ξεκινήσαμε από τη γειτονιά μας, η οποία ήταν αρκετά κεντρική. Το δωμάτιο που μείναμε βρισκόταν στον 40ό όροφο ενός κτιρίου και από το παράθυρο βλέπαμε τα πιο σημαντικά σημεία της πόλης, τα οποία και επισκεφτήκαμε αργότερα.

Ξεκινήσαμε από την πρωτοποριακή κατασκευή Bayterek. Βρίσκεται σε ένα μεγάλο πάρκο με μήκος 4-5 χιλιόμετρα και πλάτος περίπου 400 μέτρα, το οποίο εκτείνεται κατά μήκος της πόλης και μέσα σε αυτό βρίσκονται τα πιο σημαντικά μέρη της. Στον οβελίσκο αυτόν δεν ανεβήκαμε αφού είχαμε πολύ καλή θέα από το δωμάτιό μας. Ο καιρός ήταν λίγο μουντός και ορισμένες φορές ψιχάλισε κατά τη βόλτα μας. Όμως αυτό δεν μας ενόχλησε ιδιαίτερα.

Αφού κάναμε βόλτα στην περιοχή προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε το κοινοβούλιο, πράγμα το οποίο όμως δεν καταφέραμε. Ο λόγος ήταν ότι εκείνη τη μέρα είχε επίσκεψη στην χώρα κάποιος υψηλά ιστάμενος από την Νότια Κορέα. Η πόλη είχε πολλές σημαίες της Νότιας Κορέας στους δρόμους και το κοινοβούλιο ήταν κλειστό από την αστυνομία και δεν μπορούσαμε να το επισκεφτούμε.

Όμως καλέσαμε ένα ταξί με την εταιρεία Yandex και μας πήρε για να μας πάει σε μία πιο μακρινή περιοχή όπου πολύ κοντά μεταξύ τους βρίσκονταν τα εξής μνημεία και μέρη: Palace of Peace and Reconciliation, Hazrat Sultan Mosque, Monument Kazakh Eli και το εθνικό μουσείο του Καζακστάν. Κάναμε μία γύρα σε όλα αυτά και ενώ τα εισιτήρια δεν ήταν ιδιαίτερα ακριβά αποφασίσαμε να μην μπούμε σε κανένα. Στο τέλος και προσπαθώντας να δούμε αν μπορούμε να μπούμε στο τζαμί καταλήξαμε σε κάποιες αίθουσές του σε μία από τις οποίες υπήρχε ένα εστιατόριο. Εκεί αποφασίσαμε να φάμε. Το φαγητό ήταν νόστιμο και αρκετά φθηνό.

Όταν τελειώσαμε βγήκαμε έξω αλλά διαπιστώσαμε ότι έβρεχε δυνατά και έτσι πήραμε πάλι την Yandex που μας έστειλε ένα ταξί με οδηγό μία κυρία για να επιστρέψουμε στα δωμάτια που μέναμε. Δεν ξέρω γιατί αυτή μπερδεύτηκε, είτε κατά λάθος είτε επίτηδες, και μας έκανε κάποιους γύρους χωρίς να μας πηγαίνει στα δωμάτια. Εγώ τη διόρθωσα μερικές φορέας και τελικά ενώ θα έπρεπε να της δώσουμε περίπου τρία με τέσσερα ευρώ μας ζήτησε και της δώσαμε τα διπλά.

Στο δωμάτιο εγώ με την Ντίνα δεν μείναμε πολύ και βγήκαμε πολύ σύντομα για μία βόλτα πάλι στην πόλη. Πολύ κοντά στη γειτονιά μας βρισκόταν το τζαμί Nur Astana και το εμπορικό κέντρο Khan Shatyr, το οποίο από μακριά μοιάζει με μία κωνική τεράστια τέντα, αλλά μέσα είναι πολύ μεγάλη η κατασκευή με πολλά μαγαζιά, τα πιο πολλά πολυτελείας. Κάναμε σε αυτά μία μικρή βόλτα και δίπλα σε αυτό είναι και η όπερα της Αστάνα σε ένα κτίριο το οποίο θυμίζει αρχαίο ελληνικό ναό.

Αργότερα είχαμε την ευκαιρία να πάμε πάλι στη βουλή και να πλησιάσουμε λίγο πιο κοντά, αφού τα απαγορευτικά μέτρα προσέγγισης είχαν αρθεί. Στις 9 περίπου καταλήξαμε στα δωμάτια μας. Εκεί που μέναμε ήταν ένα δήθεν ξενοδοχείο, αλλά ουσιαστικά ήταν συγκεκριμένα δωμάτια σε ένα ουρανοξύστη σαράντα και κάτι ορόφων. Νομίζω όλα ήταν σε 2 ή 3 ορόφους. Και όχι σε όλο τον όροφο. Εκτός από τη θέα που προσέφεραν ήταν συμπαθητικά και ευρύχωρα. Ευτυχώς είχε μια ρεσεψιόν στον πρώτο όροφο, που μας εξυπηρετούσε πριν ανέβουμε.

Η Αστάνα φαίνεται αρκετά ενδιαφέρουσα πόλη και δεν το περίμενα. Έχει πολύ όμορφα κτίρια και πολύ καλή ρυμοτομία. Οι δρόμοι είναι τεράστιοι και σε αυτούς κυκλοφορούν πάρα πολλά αυτοκίνητα και έτσι το μποτιλιάρισμα είναι πολύ συνηθισμένο. Το Καζακστάν πηγαίνει δύο ώρες μπροστά από την Ελλάδα, αλλά κανονικά θα έπρεπε να πηγαίνει μάλλον τρεις, αφού αυτή την εποχή ξημέρωνε στις 4:00 και ο ήλιος έδυε στις 8:30. Φαίνεται μία πολιτισμένη χώρα και οι άνθρωποι είναι αρκετά όμορφοι και ευγενικοί. Όσες φορές χρειαστήκαμε κάτι, βρήκαμε κάποιον να μιλάει αγγλικά για να μας εξυπηρετήσει. Ειδικά μία κοπέλα όταν έψαχνα να βρω ταξί με την Yandex, μου έδειξε πως ακριβώς δουλεύει η εφαρμογή, την οποία είχα κατεβάσει από την Ελλάδα. Εννοείται ότι η πόλη έχει πολύ σύγχρονα και τεράστια κτίρια. Βέβαια είναι πεντακάθαρη όπως και όλα τα άλλα μέρη που είδαμε. Ο καιρός μας τα χάλασε λίγο την πρώτη μέρα, αλλά όχι κάτι ιδιαίτερα άσχημο. Ουσιαστικά είδαμε όλα τα μέρη που θέλαμε να δούμε εκτός από ένα τζαμί και ένα μουσείο που βρίσκονταν σχετικά μακριά. Τα είδαμε την επόμενη μέρα.

Στον επόμενο χάρτη φαίνονται εκείνα που είδαμε την πρώτη μέρα: