hydronetta
Member
- Μηνύματα
- 4.167
- Likes
- 14.538
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- όπου δεν έχω πάει
Οι φυλές της Orissa: Desia & Dongria Kondh, Bora Paraja
Οι Desia Kondh είναι πατριαρχική κοινωνία. Όλοι πάνω από την ηλικία των 8 ετών συμβάλλουν στον οικογενειακό εισόδημα αν και οι γυναίκες επωμίζονται βαρύτερα καθήκοντα. Τρώνε κι αυτοί ότι τους προσφέρει η μητέρα γη. Η κατανάλωση αλκοόλ, το μάσημα του καπνού αλλά και η χρήση διεγερτικών ουσιών είναι συνήθης πρακτική.
Οι Desia Kondh είναι κι αυτοί ανιμιστές, πιστεύουν σε θεότητες, υπερφυσικές δυνάμεις και πνεύματα που ασκούν έλεγχο σε όλες τις πτυχές της κοσμικής τους ζωής. Λατρεύουν τη Θεότητα Μητέρα Γη (Thakurani) και στο κέντρο του χωριού υπάρχει το ιερό της.
Ο γάμος και η τεκνοποίηση αναβαθμίζει το κοινωνικό status ενός άνδρα στην κοινωνία των Desia Kondh. Eδώ όμως τα ήθη είναι χαλαρότερα: τα ενήλικα αγόρια και κορίτσια απολαμβάνουν την ελευθερία να συναντιούνται, να ερωτεύονται και να επιλέγουν τους συντρόφους τους για το γάμο. Εξαίρεση, αν ανήκουν στο ευρύτερο σόι οπότε θεωρούνται αδέλφια κι ως εκ τούτου, ο γάμος απαγορεύεται αυστηρά. Παρά όμως την σχετική ελευθερία στην επιλογή συντρόφου, ο θεσμός της προίκας (για το γαμπρό) καλά κρατεί. Επίσης ένας άνδρας σε περίπτωση που η πρώτη σύζυγος δεν είναι γόνιμη μπορεί να παντρευτεί δεύτερη, ενώ ίδια πολυγαμικά προνόμια απολαμβάνει κι ο επικεφαλής της κοινότητας.
Το πρωινό εγερτήριο συνοδεύτηκε μετά...ντουντούκας που αντηχούσε σε όλο το χωριό. Όλοι στο πόδι για να πάνε στα χωράφια, στα γειτονικά χωριά ή τις κωμοπόλεις να πουλήσουν και ν’αγοράσουν.
Μετά το πρωινό κολατσιό στον περίβολο του σχολείου και πριν την αναχώρηση, ξεκλέψαμε χρόνο να κάνουμε μια σύντομη περιήγηση.
Τime for breakfast!
Το χωριό ήταν πυκνοδομημένο παρότι ήταν δυο παράλληλοι δρόμοι όλο κι όλο. Σειρές σπιτιών το ένα δίπλα στο άλλο, με χαμηλές σκεπές, με μια μικρή αυλή για το απαραίτητο socializing και τις πόρτες ορθάνοιχτες κι από τη μια αλλά κι από την άλλη μεριά του δρόμου (η χαρά του κουτσομπολιού… να έχουμε το νου μας τι τρέχει και στη πάνω και στη κάτω ρούγα). Οι καλοκυράδες είχαν ξεχυθεί για τη λάτρα στους δρόμους, τα πουλερικά κυκλοφορούσαν ολούθε και τα παιδιά ως συνήθως αεικίνητα επιδίδονταν σε παιχνίδι με το φακό της μηχανής.
Πρωινό ντουζ και μπουγάδα...
H ευκαιρία να συναντήσουμε τους Dongria Κondh μας δινόταν στο εβδομαδιαίο παζάρι στη κωμόπολη Chatikona. O Jitu μας προειδοποίησε ότι από τους Kondh η φυλή αυτή είναι μεν η πιο φωτογενής, εντούτοις όχι τόσο φιλική ώστε να ποζάρει στο φωτογραφικό φακό. Ως εκ τούτου επιστρατεύτηκε ο τηλεφακός.
Tα πολύχρωμα ασιατικά παζάρια είναι ευκαιρία να χαθείς ανάμεσα στον κόσμο, στους πάγκους με τα λογής ζαρζαβατικά ή άλλα καλούδια απλωμένα πάνω στο χώμα, να μυρίσεις, ν’αφουγκραστείς και να πλημμυρίσουν τα μάτια σου με μια έκρηξη χρωμάτων. Κι η ευκαιρία (για τους αμετάνοητους) ανενόχλητος να επιδίδεσαι σε μια φωτογραφική φρενίτιδα, καθώς οι πάντες είναι αφοσιωμένοι στο ατέρμονο δούνε και λαβείν.
Οι Dongria Kondh επιβεβαίωσαν απόλυτα τα λεγόμενα του Jitu.
Οι γυναίκες Dongria σαν ένδυμα χρησιμοποιούν δύο κομμάτια υφάσματος (συνήθως λευκού). Το πρώτο κομμάτι τυλίγεται γύρω από τη μέση και το δεύτερο καλύπτει το πάνω μέρος του σώματος.
Κι επειδή οι γυναίκες (όσο και άνδρες) Dongria λατρεύουν την κοκεταρία, κοσμούν εαυτούς με κολιέ και δαχτυλίδια στο λαιμό, τα χέρια και τα πόδια. Κυρίως όμως με μια ποικιλία από φουρκέτες, χτενάκια κι ένα μικροσκοπικό μαχαίρι με πολύχρωμες σφαίρες στη μεταλλική χειρολαβή του (έχει και λειτουργική χρήση) που ενισχύει την ομορφιά του μοναδικού στυλ των μαλλιών τους.
Αν και μοιράζονται πολλά κοινά στη διατροφή, την θρησκεία και το τρόπο ζωής με τους Desia Kondh, εντούτοις οι οικογενειακοί δεσμοί είναι δυνατότεροι. Είναι μονογαμικοί, στο ζευγάρι υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός και οι άνδρες αποζητούν την συμβουλή της γυναίκας τους σε όλα τα κοινωνικά και οικονομικά θέματα.
Μη με ρωτήσετε αν και σε ποιά φυλή ανήκει....
Ακολούθησε επίσκεψη στο χωριό Minapai όπου οι κάτοικοι, αν και δεν ανήκουν σε κάποια από τις γνωστές φυλές, είναι γνωστοί για την κατασκευή καλαθιών και αρκούντως φιλικοί.
Ο καλλωπισμός είναι must! Το χωριό διαθέτει και κομμωτήριο με την πρωτοποριακή τεχνική : "βαφή μαλλιών με οδοντόβουρτσα"
Κι η μέρα ολοκληρώθηκε στο χωριό της φυλής Bora Paraja.
Aν και στα μάτια των ντόπιων υπάρχει διαφορά στα μορφολογικά χαρακτηριστικά, εντούτοις εγώ εκτός εξαιρέσεων διαφορές δεν εντόπιζα. Πλην του ενδυματολογικού και των αξεσουάρ. Αυτό που μου εντυπώθηκε από τις γυναίκες Bara Paraja είναι τα πάμπολλα δακτυλίδια που κοσμούσαν τα αυτιά τους σε σημείο που το πτερύγιο να λυγίζει από το βάρος τους.
Είναι να μην το λατρέψεις το χωριό όταν οι μακρινοί μου συγγενείς απολαμβάνουν τέτοιας φροντίδας...
Το βράδυ έκλεισε με διαμονή σε ξενοδοχείο στην πολίχνη Jeypore (όπου επικρατούσε ο γνωστός πανζουρλισμός από δίκυκλα και κόσμο).
Το σκηνικό στο δείπνο ήταν σουρρεάλ καθώς η μπύρα που ζητήσαμε σερβιρίστηκε σε ποτήρι τυλιγμένο προσεκτικά με χαρτοπετσέτα ώστε η θέα του αλκοολούχου ποτού να μην σκανδαλίσει τους παρευρισκόμενους συνδαιτημόνες!
