Ισλανδία Ισλανδία ή αλλιώς... Ice is nice!

[Menia21]

Ικανοποιημένοι από το Glacier Hike, με ζεστό καιρό, ξεκινήσαμε να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο. Στο δρόμο κάναμε στάση στο Dyrholay μπας και δούμε κανά puffin, για να διαπιστώσουμε ότι ήταν κλειστή η περιοχή λόγω αναπαραγωγής των πουλιών. Στο εν τω μεταξύ, όσο πηγαίναμε προς Vik υπήρχε έντονη ομίχλη και ψιχάλα με βρωμιά. Σε κάποιο σημείο πλέον η ορατότητα είχε πέσει σε τέτοιο σημείο, όπου πλέον καταλάβαμε ότι η κάπνα του ηφαιστείου είχε φτάσει εδώ και ότι δεν θα ήταν δυνατόν να συνεχίσουμε Νοτιοανατολικά, όπως ήταν το πρόγραμμα. Το αμάξι είχε γεμίσει στάχτες και από άσπρο είχε γίνει ένα μαύρο καταβρώμικο πράμα. Οταν φτάσαμε στο Vik είδαμε τον δρόμο προς το ξενοδοχείο μας κλειστό από μια τεράστια τζιπάρα της αστυνομίας. Αυτό ήταν. Δεν άφηναν κανένα να συνεχίσει πιο πέρα. Τους είπαμε ότι μέναμε στο Hotel Hofdabrekka και μας είπαν να πάμε να πάρουμε τα πράματά μας και να φύγουμε γιατί το ηφάιστειο τρελάθηκε! Ετσι ακριβώς όπως σάς το λέω! Υπήρχαν παντού μπλόκα, και δεν έβλεπες τίποτα μπροστά σου. Μόλις φτάσαμε στο ξενοδοχείο και βγήκαμε έξω από το αμάξι το γέλιο κόπηκε. Βρωμούσε θειάφι, στάχτες μπαίνανε στα μάτια και στο στόμα. Ηταν τυχαίο που οι κάτοικοι και οι αστυνομικοί φορούσαν μάσκες? Ηταν αποπνικτικά. Οχι, δεν υπήρχε περίπτωση να μέναμε άλλο εδώ, δεν μπορούσε να ανασάνεις. Μιλήσαμε με τον Jon, ο οποίος μάς είπε να γυρίσουμε αμέσως πίσω στο Ρέυκιαβικ και ήδη μας ετοίμαζε νέο πρόγραμμα. Προφανώς θα κάναμε αντίστροφα τη διαδρομή, δηλαδή Reykjavik - Snaefellness -Akureyri - Myvatn - Akureyri - Reykjavik. Στο Ρέυκιαβικ γινόταν πανικός, όλες οι πτήσεις είχαν ακυρωθεί και τα ξενοδοχεία ήταν γεμάτα με αγχωμένους τουρίστες. Ο Jon μάς βρήκε δωμάτιο στο Fosshotel Lind, το οποίο ήταν γεμάτο. Ολοι συζητούσαμε για το ηφαίστειο. Εκτός από αυτούς που έχασαν τις πτήσεις τους, κανένας άλλος δεν είχε κακή διάθεση. Είναι κι αυτό μια εμπειρία! Τελικά όντως ο Jon Gunnar κανόνισε να πάμε από Δυτικά- Βόρεια και πίσω, κανόνισε τα ξενοδοχεία και ελπίζαμε να πάνε όλα καλά. Κοιμηθήκαμε νωρίς γιατί πραγματικά ήταν πολύωρη η οδήγηση και η κούραση μεγάλη. Εδώ είναι μια φώτο του δρόμου μπροστά από το ξενοδοχείο Hofdabrekka


Uploaded with ImageShack.us

 

[hydronetta]

Αμ δε φτάσαμε ποτέ τελικά Εχασα κάποια αξιοθέατα που περίμενα πώς και πώς να δω (Jokulsarlon Glacier Lake)... Ομως μήπως αυτό είναι σημάδι ότι πρέπει να ξαναπάμε?

Ναι σαφώς! ΜΕ έμφαση σε ότι δεν είδατε όπως τα δυτικά φιορδ κι ένα εξωτικό τρέκκινγκ στην καρδιά της ενδοχώρας

 

[Menia21]

23/5. Σήμερα θα ήταν μια μεγάλη μέρα. Το πρόγραμμα έλεγε Reykjavik - Stykkisholmur, αφού κάναμε το γύρο της Snaefellsnes Peninsula. Ομολογώ ότι, επειδή, δεν ήταν το δυτικό κομμάτι στα αρχικά μας σχέδια, δεν ήξερα και τι έπαιζε εκεί. Μέχρι να φτάσουμε Borgarnes, όπου και θα στρίβαμε για Snaefellsnes, είχα πάρει τον χοντρό Road Atlas και τον ξεψάχνιζα. Βέβαια ο Jon μάς είχε επισημάνει κάποια σημεία ενδιαφέροντος, αλλά εγώ ήθελα να έχω μια πληρέστερα εικόνα.
Κάθε πλευρά της Ισλανδίας έχει διαφορετικές εικόνες. Η Snaefellsnes Peninsula είναι ένα γεωλογικό θαύμα. Παντού κρατήρες και χυμένη λάβα, εντελώς διαφορετικό το θέαμα από τα νότια. Και ο καιρός επίσης διαφορετικός. Εκανε παγωνιά, φυσούσε δαιμονισμένα, σε σημείο να μην μπορώ να ανοίξω την πόρτα του αυτοκινήτου και οι βουνοκορφές είχαν χιόνια. Το τοπίο δεν ήταν πράσινο, ούτε καφέ. Ηταν πολύχρωμο. Ειχαμε χαζέψει. Για δείτε:


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us

 

[Menia21]

Είχα σταμπάρει τυχαία, πριν φύγουμε για το ταξίδι, φωτογραφίες από τον κρατήρα Eldborg, ο οποίος ήταν και στο δρόμο μας. Σταματήσαμε λοιπόν, σε μια φάρμα με άλογα με σκοπό να ανέβουμε στον κρατήρα. Η διαδρομή ήταν περίπου 40 λεπτά περπάτημα σε ηφαιστιεογενή περιοχή, με έναν αέρα που σ' έπαιρνε και σε σήκωνε! Θεούλη μου τι κρύο ήταν αυτό? Οσο πλησιάζαμε στον κρατήρα ο αέρας δυνάμωνε! Η διαδρομή ήταν για γερά πόδια! Κάτω από τον κρατήρα Eldborg υπήρχε ένας άλλος μικρότερος. Προσπάθησα να ανέβω πάνω και με πήρε ο αέρας! Κυριολεκτικά όμως! Εσκυψα και απομακρύνθηκα, αυτό μας έλειπε τώρα, να πέσουμε μέσα στον κρατήρα! Τσίμπησα κάτι πολύχρωμα ξεραμένα κομμάτια λάβας και συνεχίσαμε πορεία προς τον μεγάλο κρατήρα. Δείτε τον μικρό πολύχρωμο:


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us
Και ο μεγάλος κρατήρας


Uploaded with ImageShack.us
Ανεβήκαμε στον μεγάλο κρατήρα από ένα δύσκολο μονοπάτι, στο οποίο είχαν τοποθετήσει αλυσίδες στα πλάγια για να κρατιέσαι. Από πάνω, η θέα του κρατήρα ήταν υπέροχη! Ομως λόγω του αέρα δεν μπορούσες να κάτσεις και πολύ. Ημασταν σκυμμένοι για να αποφύγουμε τις ριπές. Μετά τις φωτογραφίες αρχίσαμε την επίπονη κατάβαση. Ευτυχώς που υπήρχε η αλυσίδα και κρατιόμασταν, γιατί το έδαφος έφευγε από τα πόδια μας. Μέχρι να επιστρέψουμε στο αμάξι είχαν περάσει περίπου 2,5 ώρες. Γρήγορα δρόμο για Arnastapi!

 

[Menia21]

Πριν φτάσουμε στο Arnastapi περάσαμε από το ρομαντικό Budir. Εκεί έχει ένα εξαιρετικό ξενοδοχείο, όμορφη παραλία που μπορείς να κάνεις ιππασία και να δεις φώκιες! Μόνο που τώρα ο αέρας περόνιζε και δεν μπορέσαμε να κατέβουμε στην παραλία. Συνεχίσαμε τη διαδρομή μας μέσα σε μια περιοχή περιτριγυρισμένη από ξεραμένη λάβα. Το Arnastapi είνα ένα συμπαθητικό χωριουδάκι, γραφικό, με πολύχρωμα σπιτάκια και μια καφετέρια - εστιατόριο turf-house!


Uploaded with ImageShack.us
Στη συνέχεια πήγαμε στο Hellnar. O Jon μάς είχε πει να πάμε οπωσδήποτε στο Fjorukaffi Cafe in the Hellnar Cove. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να το βρούμε. Να ήταν αυτή η καφετέρια δίπλα σ' αυτήν την απομονωμένη παραλία που είχε σπηλιά στο πλάι? Δεν θα το μάθουμε ποτέ.


Uploaded with ImageShack.us
Στο χωριό Hellnar πάντως είχε κάτι περίεργους σχηματισμούς πίσω από το λιμανάκι, όπου φώλιαζαν διάφορα πουλιά!


Uploaded with ImageShack.us

 

[harilander]

φοβερά τοπία, αγρια, σεληνιακά και ακομα φοβερότερη η εμπειρία που ζήσατε!
κοιτα να δεις που θα με κάνεις να θέλω να παω άμμεσα στην Ισλανδία..

 

[hydronetta]

φοβερά τοπία, αγρια, σεληνιακά και ακομα φοβερότερη η εμπειρία που ζήσατε!
κοιτα να δεις που θα με κάνεις να θέλω να παω άμμεσα στην Ισλανδία..

δεν θέλει πολλή σκέψη, τόσο καιρό το παλεύουμε εδώ μέσα κάποιοι

 

[stayros]

είμαι και εγώ μέσα για αυτό το ταξίδι!!!!!!!!!

 

[nenena]

Μενια σε παρακολουθώ με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον

 

[XrisAround]

Καταιγισμός!!!
Χάζεψα τελείως με τις φωτογραφίες και την περιγραφή! τις λεπτομέρειες, τα μέρη, τις εμπειρίες!!
Υπέροχα!!!Μπράβο!!
Σ ευχαριστώ πολύ,εεε?!!!!!!

 

[Menia21]

Παιδιά να είστε όλοι καλά, ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια! Στο τέλος θα σας γράψω πολύ χρήσιμες συμβουλές, καθώς και τιμές, έτσι το μόνο που θα έχετε να κάνετε είναι να κλείσετε αεροπορικά! Ή τώρα ή ποτέ! Ακόμα η κορώνα είναι στα τάρταρα και στην ουσία το πιο ακριβό είναι το φαγητό! Η βενζίνη είναι φθηνότερη από Ελλάδα (ΑΙΣΧΟΣ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ) και ο καφές μισοτιμής!

 

[Menia21]

Συνέχεια Δυτικής πλευράς! Περιττό να πω ότι στον δρόμο δεν έβλεπες άλλο όχημα! Η απόλυτη ευτυχία του οδηγού! Οταν κάναμε τον γύρο ανεβαίνοντας για το βόρειο κομμάτι της Snaefellsnes Peninsula, το σκηνικό πάλι άλλαζε. Παντού φάρμες με άλογα, λιγότερο ηφαιστειογενές τοπίο.


Uploaded with ImageShack.us
Περάσαμε τα παραλιακά χωριά Olafsvik και Grundafjordur. Μετά το Grundafjordur o Jon μάς είχε προτείνει να επισκεφτούμε την Bjarnarhofn Shark Farm και το Shark Museum. Σ' αυτή τη φάρμα δεν είχε ζωντανούς καρχαρίες βέβαια, απλά μπορούσες να δεις να τους τεμαχίζουν και πώς γίνεται η παραγωγή τους. Δήλωσα κάθετα άρνηση στο να δω κάτι τέτοιο και προχωρήσαμε. Εντύπωση μου έκαναν τα πολλά turf houses στο δρόμο μας!


Uploaded with ImageShack.us
Επιτέλους φτάναμε στο Stykkisholmur! Νομίζω ότι κάποιος από το φόρουμ είχε πει ότι του άρεσε πολύ αυτή η μικρή και πολύχρωμη πόλη. Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω! Μια κουκλίστικη πόλη, με ωραίες εκκλησίες, γραφικό λιμανάκι και πολλά καφέ και εστιατόρια! Είχε μέχρι και νεροτσουλήθρες! Πήγαμε κατευθείαν στο Hotel Stykkisholmur να τακτοποιηθούμε και να φάμε δείπνο σε σχετικά λογική τιμή για Ισλανδικό ξενοδοχείο. Εδώ να αναφέρω ότι πουθενά δεν σερβίρουν σαλάτες. Αν θες σαλάτα, απλά τους λες τι υλικά θέλεις να έχει και σου ετοιμάζουν. Είναι ολίγον ακριβούτσικες, αλλά μπορώ να το δικαιολογήσω μιας και τίποτα δεν παράγεται στο αφιλόξενο έδαφος της Ισλανδίας (υπάρχουν μόνο λίγα θερμοκήπια). Μου έκανε εντύπωση το προσωπικό του εστιατορίου του ξενοδοχείου, πραγματικά νοιάστηκαν για εμάς και μας ρωτούσαν συνέχεια αν η σαλάτα ήταν καλή. Για 2 μανιταρόσουπες, 2 χωριάτικες σαλάτες, 1 μπύρα και μια coke, απεριόριστο ψωμί με βουτυράκι πληρώσαμε 32 ευρώ. Δεν βγήκαμε βόλτα έξω γιατί με το που είδαμε το κρεβάτι ξεραθήκαμε!