Ιορδανία Ιορδανία ,ενα ταξιδι ζωης

[angelospavl]

MUJIB CHALETS, DEAD SEA

AL-KARAK CASTLE

WADI MUSA-PETRA SUNSET

PETRA BY NIGHT

 

[angelospavl]

5η Ημερα

Επιστρεφωντας στο ξενοδοχειο εντυπωσιασμενοι απο το πετρα by night και την πρωτη επαφη με το
treasury, αμεσως παμε για υπνο, γιατι η επομενη μερα προμεινυεται δυσκολη αλλα συναμα και η πιο συναρπαστικη!
Ξυπνημα χαραματα, γρηγορο πρωινο και πακεταρωντας ολα τα απαραιτητα, μια μικρη παρενθεση εδω, πολυ βασικα τα παρακατω για την Πετρα: (ΚΑΠΕΛΟ,ΝΕΡΟ,ΑΝΤΙΗΛΙΑΚΟ) φυγαμε για το visitor center οπου ξεκιναει η εισοδος μας στην πετρα. Εχωντας αμαξι κατεβαινουμε απο wadi musa στην πετρα περιπου 4 λεπτα δρομος, το parking αρκετα ασφαλες και ευρυχωρο εξω απο το visitor center.
H ωρα γραφει 6 και 20 το πρωι και η περιηγηση μας ξεκιναει. Ανοιχτα τα ματια μας συνεχεια ανοιχτα, παρατηρωντας καθε λεπτομερεια και τις φωτογραφικες συναμα μαζι μας, τα πρωτα βηματα μας φαινονται οικεια απο χθες. Διασχιζωντας το εντυπωσιακο siq καταληγουμε περιπου μετα απο μιση ωρα στο Treasury. Το δεος που σου προκαλει καθως το αντικριζεις ειναι μεγαλο, τα λογια περισσευουν μπροστα σε αυτη την στιγμη και το μονο που εχεις να κανεις ειναι να το απολαυσεις και να το αποθανατισεις οσο καλυτερα μπορεις για να εχεις να θυμασαι σε μερικα χρονια την αναμνηση αυτη! Φυσικα η φωτογραφια δεν μπορει να περιγραψει τιποτα μπροστα σε αυυτη την ευκαιρια που εχεις να βρισκεσαι μπροστα του και να το χαζευεις για ωρες!
Η ωρα ειναι καταπληκτικη ειναι μολις 7 το πρωι και δεν υπαρχει σχεδον κανενας μονο εμεις και αλλα 3-4 ατομα. Οι φωτογραφιες πανε και ερχονται και η χαρα μας που δεν υπαρχει κοσμος ειναι απεριγραπτη!
Επειτα απο αρκετα λεπτα εκει, ηρθε η ωρα να συνεχισουμε οι συστασεις μας απο το ξενοδοχειο και απο το βιβλιο του lonely planet, μας λενε να παρακαμψουμε το main trail(κοκκινη γραμμη) και να ακολουθησουμε την πρασινη που σε οδηγει να δεις το treasury απο ψηλα. Ετσι λοιπον κανουμε, συνεχιζωντας στην πρασινη γραμμη, βλεπουμε το αμφιθεατρο καθως και καποια tombs, στην διαδρομη μας προς το ψηλο αυτο σημειο. Η διαδρομη μπορω να πω ακρως ανηφορικη, πολλες φορες αποτομη και γλιστερη, ο ηλιος εχει αρχισει για τα καλα να κανει αισθητη την παρουσια του κι ας ειναι μολις 8παρα. Επειτα απο σχεδον μια ωρα περπατημα και κανωντας καποιες ολιγολεπτες στασεις, φτανουμε στο τελος. Οι πληροφοριες μας ελεγαν να ειμστε εκει πριν τις 9 γιατι τοτε βγαινει ο ηλιος και πεφτει ακριβως πανω στο treasury, και το φωτιζει με τις ακτινες του. Πραγματι ειμαστε εκι γυρω στις 8μησι και ηδη ο ηλιος αρχιζει σιγα σιγα να ξεπροβαλλει, φωτιζοντας μονο ενα μερος αυτου. Αανακουφισμενοι που τα καταφεραμε και ταυτοχρονα ακρως εντυπωσιασμενοι, αραζουμε σε ενα μικρο σπιτακι ενος βεδουινου που ειναι εκει για να υποδεχεται αυτους που καταφερνουν να φτασουν μεχρι εκει. Η θεα ειναι τρομερη και σιγα σιγα απαληνει την κουραση. Φωτογραφιες, ανασες για νερο και μετα απο περιπου κανα μισαωρο παιρνουμε τον δρομο της επιστροφης.
Ο δρομος ο ιδιος αυτη την φορα ομως κατηφορικος, επισης ομως αρκετα αποτομος και γλιστερος, Φτανωντας παλι στα μισα του main trail, αυτη την φορα οι πληροφοριες μας λενε και παλι παρακμψη, ακολουθωντας την πορτοκαλι διαδρομη αυτη την φορα θα ανεβουμε στο high place of sacrifice, και θα ακολουθησουμε μια οχι ιδιατερα τουριστικη διαδρομη μιας και λιγη την γνωριζουν. Πολλοι επιλεγουν να δουνε το high place of sacrifice που ειναι στην αρχη της διαδρομης και να επιστρεψουν παλι πισω στο main trail. Η διαδρομη αυτη, λιγοτερο κουραστικη πιο ομαλος ο δρομος με λιγοτερες ανηφορες, σε περναει μεσα απο βραχια, και απιστευτους γκρεμους.
Επειτα απο 3μησι χιλιομετρα, και χωρις να βιαζομαστε ιδιαιτερα, απολαμβανωντας ολη την διαδρομη και με αρκετες στασεις για φωτογραφιες, φτανουμε στο μοναδικο εστιατοριο που υπαρχει μεσα στην Πετρα, το οποιο βρισκεται πριν ακριβως την αρχη για το μοναστηρι Al-Deir.
Εχωντας ηδη περπατησει παρα πολυ και εχωντας ολοκληρωσει ενα 65% της διαδρομης μας, καθομαστε να παρουμε τις απαραιτητες δυναμεις για την συνεχεια. Παρεα μας ενα Αυστραλος ωντας μονος του, μας ακολουθει πιανουμε την κουβεντα και ξεκιναμε για τον ανηφορικο δρομο προς το Μοναστηρι. Εχωντας ηδη κουραστει αρκετα και με τον ηλιο αντιπαλο μας, μιας και η ωρα ειναι 1 το μεσημερι, ο δρομος μας φαινεται ατελειωτος και η αληθεια ειναι οτι ειναι απο τα δυσκολοτερα κομματια στην Πετρα, φτανουμε επειτα απο περιπου 45 λεπτα και αυτο που αντικριζουμε πραγματικα ειναι απιστευτο! Κατα την γνωμη μου, για μενα ειναι το ιδιο σπουδαιο με το Treasury. Eιναι πραγματικα μεγαλειωδες και συνιστω σε ολους να μην το αφησουν και να πανε. Πραγματικα με το που αντικριζεις αυτο το θεαμα τα ξεχνας ολα.
Αμετρητες φωτογραφιες και εδω και εχωντας καποιες μικρες πληροφοριες απο το forum, αποφασιζω να συνεχισω εως το τερμα οπου καποιες ταμπελες με παραπεμπουn στο best view in Jordan , στο σημειο αυτο ειμαι μονος μου μιας και οι αλλοι εχουν κουραστει και προτιμουν να χαλαρωσουν, χαζευωντας το μοναστηρι. Εγω οπως παντα, δεν αφηνω τιποτα να παει χαμενο, παω μεχρι το τερμα περιπου 10 λεπτα περπατημα και φτανω ισως το τελευταιο σημειο της Πετρας και το πιο ψηλο που οντως η θεα ειναι καταπληκτικη. Διακρινεις την Ακαμπα και την ατελειωτη ερημο του Wadi Rum, η θεα πραγματικα σε αποζημειωνει. 2,3 φωτογραφιες και πισω ξανα στο Μοναστηρι, ωντας εντυπωσιασμενος.
Η κουραση πλεον, ειναι πιο αισθητη απο ποτε, εχωντας περπατησει σχεδον 7 ωρες, ηρθε η ωρα για τον δρομο της επιστροφης, ακολουθωντας αυτη την φορα το main trail, απο την αλλη πλευρα, κατι που δεν καναμε πριν λογω των παρακαμψεων, φτανουμε ξανα στο Treasury περιπου γυρω στις 4, η ωρα ειναι εκπληκτικη, το treasury εχει ενα ιδιατερο ροζ-πορτοκαλι χρωμα, αλλα ο κοσμος ειναι παρα πολυς, καμια σχεση με το πρωι.
ξανα φωτογραφιες, το απολαμβανουμε για μια τελευταια φορα, παιρνουμε αυτες τις εικονες βαθια μεσα μας και συνεχιζουμε προς την εξοδο.
Φτανουμε στο visitor center γυρω στις 5παρα και πλεον δεν εχω δυναμη ουτε να παρω το αμαξι να οδηγησω προς το ξενοδοχειο. Επειτα απο πολυ προσπαθεια , τα καταφερνουμε και ειμαστε πισω, αμεσως πεφτουμε ξεροι για υπνο. Μπορω να πω οτι για μενα αυτο ητανε το χειροτερο βραδυ, ο ηλιος με ειχε χτυπησει για τα καλα, και συνεχεια ζαλιζομουν, ακομα δεν μπορεσα να κοιμηθω μιας και καηκα στο λαιμο(ακομα ξεφλουδιζω και τωρα που γραφω την Ιστορια αυτη, μια μιση εβδομαδα μετα). Ξυπναμε επειτα απο περιπου 2 ωρες, σαν πραγματικα ζωντανοι νεκροι βγαινουμε ισα ισα για ενα βραδυνο στο el-arabi το συστηνω σε ολους, ακρως οικονομικο και γευστικο.
Επιστρεφουμε αμεσως και κατευθειαν για υπνο, μπας και συνελθουμε.

Τελειωνοντας, θελω εδω να πω μερικα πραγματα για την Πετρα, ωστε να βοηθησω μελλοντικους ταξιδιωτες που θα διαβασουν την ιστορια και ισως αντλησουν πληροφοριες απο αυτην.
Το μεγαλυτερο λαθος που καναμε ηταν οτι πηγαμε μια μερα, το βγαλαμε επειτα απο 25 χιλιομετρα και 9μησι ωρες περπατημα αλλα πραγματικα για 3-4 μερες μετα δεν ενιωθα τιποτα.
Συνιστω σε ολους τουλαχιστον 2 μερες ωστε να σπλιταρετε τα αξιοθεατα σε 2 μερες.
Ακομα συνιστω σε ολους την πρασινη γραμμη που βλεπει το treasury απο ψηλα, αν και ειναι πολυ δυσκολο(εμενα μου φανηκε πιο δυσκολο απο τον δρομο για το μοναστηρι)
Και οσοι εχετε χρονο και αντεχεται το περπατημα ακολουθηστε και την πορτοκαλι γραμμη, ειναι alternative και εχει αρκετα να δεις!
Ακομα ξεκινηστε νωρις να ειστε μεσα πριν τις 8 μιας και το πρωτο group φτανει εκει γυρω στις 9, να εχετε χρονο να δειτε το treasury χωρις κοσμο.
Οπωςδηποτε οπως προαναφερθηκε: Καπελο,γυαλια ηλιου, αντιηλιακο και νερο.
Τελος, κρατηστε καποιες δυναμεις για την επιστροφη γιατι η κουραση και ο ενθουσιασμος, δυσκολευουν παρα πολυ τον δρομο προς την εξοδο.

 

[angelospavl]

6η Ημερα

Την επομενη μερα, και εχωντας κοιμηθει αρκετα, σηκωνομαστε, ενα γρηγορο πρωινο και συνεχιζοουμε νοτια απο τον dessert highway για Ακαμπα, το νοτιοτερο σημειο της Ιορδανιας, που βρεχεται απο την Ερυθρα Θαλασσα. Η Ακαμπα ειναι ενα μερος παραθαλασσιο που διαφερει απο την υπολοιπη Ιορδανια.
Πολυτελη ξενοδοχεια και αλυσιδες καταστηματων, που δεν συναντησαμε αλλου σε ολο μας το ταξιδι.
Επειτα απο περιπου 1μησι ωρα φτανουμε στην Ακαμπα. Η πολη προσφερεται για καταδυσεις, snorkelling, και glass bottom, μιας και δεν ειμαστε πολυ φαν σε τέτοιου ειδους δραστηριοτητες, αφηνουμε το αμαξι, και ξεκιναμε την περιηγηση μας στην πολη. Περπαταμε κατα μηκους της ακτης, οπου μπορεις να διακρινεις το ελιατ, στην περιοχη του Ισραηλ.
Οι ανθρωποι που κολυμπανε ελαχιστοι, και μιας και ανυπομονυσια μας για την Ερημο ολο και μεγαλωνε αποφασιζουμε να μη βουτηξουμε.
Λιγα ακομα χιλιομετρα στα σοκακια της πολης, πινουμε ενα παραδοσιακο αραβικο καφε σε ενα ωραιο καφενεδακι στο κεντρο της πολης, και επιστρεφουμε στο αμαξι για να φυγουμε για την ερημο του wadi rum.
Σε αυτο το σημειο να πω οτι η Ακαμπα, μου περασε εντελως αδιαφορη, δεν εχει κατι ιδιατερο να δεις και ποσο μαλλον, οταν εχουμε συνηθισει εδω στην Ελλαδα σε ωραιες θαλασσες, και συναμα οταν δεν εισαι φιλος των καταδυσεων. Το γεγονος οτι βλεπεις την Ερυθρα θαλασσα είναι απο μονο του κατι πρωτογνωρο, αλλα μεχρι εκει. Προτεινεται για ανθρωπους που θελουν να χαλαρωσουν και να κανουν διαφορες θαλασσιες δραστηριοτητες.
Ξανα πισω λοιπον, στον dessert highway, και μετα σπο περιπου 40 χιλιομετρα(μιση ωρα δρομο), ειμαστε στο visitor center, ο δρομος απο την στιγμη που στριβεις δεξια για wadi rum, ειναι πανεμορφος και σε προιδεαζει για αυτο που θα ακολουθησει.
Φτανωντας λοιπον στο visitor center του wadi rum,μας περιμενει ο οδηγος μας απο το camp. Παιρνουμε τα απαραιτητα για την νυχτα αφηνουμε τα υπολοιπα στο αμαξι και ξεκιναμε την 3ωρη περιηγηση μας με το jeep στην ερημο. Ηδη κιόλας ο ενθουσιασμος μας δεν κρυβεται, οι στασεις καθολη την διαρκεια του jeep tour αρκετες για φωτογραφιες και ζεστό τσάι απο τους βεδουινους.
Ο βεδουινος οδηγος μας αρκετα καλος, εξηγωντας μας καθε λεπτομερεια, με αφηνει κιολας να οδηγησω το τζιπακι, κατι που για μενα με εκανε να γουσταρω πολυ, μιας και μ αρεσει φουλ η οδηγηση και ποσο μαλλον σε τετοια μερη!
Αξεχαστη εμπειρια θα ελεγα.
Οδηγω ως τον τελικο μας προορισμο που ειναι ενας απο τους πολλους λοφακους στην μεση της ερημου, για να δουμε το ηλιοβασιλεμα.
Μαζι με αλλους τουριστες, που εχουν καταφθασει και αυτοι εκει, περιμενουμε την δυση του ηλιου. Ο ηλιος σιγα σιγα αρχιζει να πεφτει πισω απο τα καφεπορτοκαλι βουνα της ερημου, και οι εικονες που δημιουργουνται ειναι μοναδικες!
Αντλωντας και απολαμβανωντας καθε λεπτο, κατα τις 6 ειναι ωρα για επιστροφη στο camp.
Το δωματιο μας, αρκετα ευρυχωρο και καθαρο.
Τακτοποιουμαστε, η νυχτα πεφτει, και ετοιμαζομαστε για βραδυνο, ενας μεγαλος μπουφες, με διαφορα παραδοσιακα φαγητα, οπως mansaf, hummus, και αφθονες αραβικες πιττες εννοειται.
Τρωγοντας γνωριζουμε και 4 παιδια ακομα απο γερμανια και ισπανια, που μενανε και αυτα στο ιδιο camp, και ετσι ξεκιναμε μια μικρη βραδυνη εξορμηση στην ερημο.
Η αληθεια ειναι οτι δεν μπορεις να πας μακρυα, μιας και δεν βλεπεις τιποτα και ισως αν απομακρυνθεις να μην μπορεσεις να γυρισεις πισω, παντα με φακους και εχωντας ως σημείο αναφορας τα ελαχιστα φωτα απο το camp, σταματαμε σε ενα σημειο στην μεση της ερημου και απολαμβανουμε τον απιστευτο ουρανο, στον οποιο διακρινονται αμετρητα αστερια.
Επικρατει μια γαληνια ησυχια και δεν ακουγεται τιποτα, η στιγμη ειναι μοναδικη. Δεν υπαρχουν λογια για να το περιγραψω, νομίζω μια απο τις πιο ομορφοτερες στιγμες του ταξιδιου μας!
Επιστρεφουμε στο camp, και ειναι ωρα για υπνο μιας και το επομενο πρωι πρεπει να σηκωθουμε αρκετα νωρις για το επεκειμενο camel tour στην ανατολη του ηλιου.

7η Ημερα

Η τελευταια ημερα του ταξιδιου μας ξεκιναει πολυ νωρις, τα ξυπνητηρια βαρανε απο τις 5 το πρωι, και σαν να μη θελωντας να αφησω τις 2 ζεστες κουβερτουλες μου, το γριλλισμα των καμηλων εξω απο το camp, και οι φωνες του βεδουινου οδηγου μας με παραπεμπει να κανω γρηγορα για να προλαβουμε το ξημερωμα.
Σηκωνομαστε γρηγορα και ξεκιναμε το camel tour, 2 καμηλες η μια 1,5 χρονων και η αλλη 2 οπως μας πληροφορησε ο οδηγος μας, μας οδηγουν σε ενα πανεμορφο μερος στο οποιο μπορεις να διακρινεις 2 βραχους και αναμεσα τους να ξεπροβαλλει ο ηλιος. Η βολτα με την καμηλα ιδιατερη και μοναδικη, επειτα απο μιση ωρα σταματαμε και απολαμβανουμε την ανατολη του ηλιου. Το θεαμα ειναι μοναδικο, οι ακτινες του κανουν το τοπιο μοναδικο και τα χρωματα που δημιουργουνται ειναι παραμυθενια διπλα στα βραχια της ερημου.
Ακολουθουν αμετρητες φωτογραφιες και καποιες συζητησεις με τον οδηγο μας, του τυπου πως ειναι η ζωη εδω, ποσο καιρο εχει τις καμηλες κλπ., αποριες που παντα ηθελα να ρωτησω.
Ανεβαινουμε ξανα στις καμηλες και επιστρεφουμε πισω στο camp, με τον ηλιο να καει ηδη αρκετα.
Ενας γρηγορος υπνακος μιας και η ωρα ηταν μολις 7παρα και ξανασηκωνομαστε για πρωινο.
Ωραιο πρωινο παραδοσιακο, με ολα τα απαραιτητα. Χαλαρωνουμε για λιγο κοιτωντας εξω απο το παραθυρο την αγρια ομορφια της φυσης και τον ηλιο να πεφτει πανω στα βουνα της ερημου. Επειτα, ξεκιναμε μια μικρη εξερευνηση στην ερημο, μονοι μας με τα ποδια, και παρεα με τον φιλο μας τον Ισπανο που γνωρισαμε. Περπαταμε αρκετα, αλλα ολα φαινονται τα ιδια, η αμμος αρχιζει να καει και ο ηλιος να γινεται ανυποφορος. Η εμπειρια να περπατας στην ερημο μοναδικη, κατι ξεχωριστο που δεν το ζεις καθημερινα. Επιστροφη πισω ξανα στο camp, και ωρα για να φευγουμε. Η ψυχολογια μας οχι και τοσο καλη που πρεπει να αφησουμε αυτο το υπεροχο μερος και μιας και ειναι η τελευταια μας ημερα δυσκολευει το ταξιδι της επιστροφης.
Ο οδηγος μας μας οδηγει στο visitro center, οπου ειχαμε αφησει το αμαξι. Το ρολοι γραφει 1μησι το μεσημερι και παρινουμε τον δρομο προς Μανταμπα. Ακολουθουμε ξανα τον desset highway αυτη την φορα εως το τελος, ο δρομος μοναχα μια ευθεια, και περιπου μετα απο 300 χιλιομετρα και 3μησι ωρες ταξιδι χωρις σταση, ειμαστε στην Μανταμπα. Εδω θα πω, οτι επιλεξαμε να περασουμε τις επομενες ωρες, μεχρι τις 11μησι το βραδυ που θα παραδιδαμε το αμαξι, στην Μανταμπα για το λογο, οτι αυτη η πολη μας κερδισε οσο περισσοτερο στο ταξιδι μας λογω της απιστευτης φιλοξενια της και της αγαπης που εισπραξαμε εκει.
5μησι ωρα το απογευμα, και κανουμε μια μιρκη σταση για εναν καφε στο ayola cafe στη Μανταμπα, το οποιο μαζευει ωραιο κοσμο και αρκετους φοιτητες.
Τελειωνοντας τον καφε μας, συνεχιζουμε για τα τελευταια μας souvenir, σε ενα μαγαζι που ειχαμε μπει και την πρωτη μας μερα στην Μανταμπα. Εδω να πω οτι επιτηδες παρελειψα αυτη την λεπτομερεια για τον εξης λογο.
Ο κυριος που εχει το μαγαζι εχει σπουδασει 7 χρονια στην Ελλαδα, την πρωτη φορα που ψωνισαμε απο εκει, μας ρωτησε αν ειμαστε ελληνες και αμεσως πιασαμε την κουβεντα στα Ελληνικα. Η ομιλια του απιστευτη, μας εκανε φοβερες τιμες, μας κερασε καφε και μας εδωσε την καρτα του οτι χρειαστουμε να του τηλεφωνησουμε. Ετσι εμεις, θελαμε να τον ξαναδουμε και να τον ευχαριστησουμε. Μπαινωντας μες το μαγαζι ρωταμε τον υπαλληλο που ειναι και μας λεει τοι λειπει στο Αμμαν, αμεσως του τηλεφωνει και συγκινημενος μας λεει, χαιρομαι που επιστρεψατε, γυριζω σε λιγο απο Αμμαν και θα ερθετε σπιτι μου να πιουμε μια μπυρα. Εμεις αμεσως ξεκιναμε τα δεν ειναι αναγκη κλπ., αλλα η επιμονη του δεν μας δινει περιθωρια.
Ψωνιζουμε τα τελευται suvenir, και ηρθε η ωρα για την συναντηση με τον αλλο φιλο μας που γνωρισαμε εκει, τον γιο των ιδιοκτητων απο το ξενοδοχειο, που ανεφερα και προηγουμενως, ενα παρα πολυ καλο παιδι με απιστευτη δοση χιουμορ, περιπου στα 24, μας συνανταει και περναμε το υπολοιπο απογευμα μαζι σε μια ωραια ταρατσα, πινωντας και τρωγοντας και απολαμβανωντας την θεα, προς την πολη. Το βραδυ μας κυλαει ωραια και η ωρα περναει χωρις να το καταλαβουμε. Ειναι σειρα για τον αλλον απο τα souvenir τωρα, να μας παει σπιτι του για μπυρα.
Χαιρετιομαστε και δινουμε μια υποσχεση αν ανταποδωσουμε την φιλοξενια στην Ελλαδα.
Ο κυριος απο τα souvenir μας περιμενει απο κατω και μας οδηγει σπιτι του, οπου μας προσφερει μπυρες να πιουμε. Καθομαστε λιγο μιας και ο χρονος περναει γρηγορα, συζηταμε για διαφορα θεματα, για την ζωη στην Ιορδανια, για τα ωραια χρονια που εζησε στην Ελλαδα, και για αλλα διαφορα θεματα.
Η ωρα 11παρα και πρεπει να φυγουμε για να απραδωσουμε το αμαξι, αποχαιρετιζομαστε και ξεκιναμε για το αεροδρομιο.
Η παραδοση του αυτοκινητου κομπλε, χωρις κανενα προβλημα και να μαστε ηδη με τις βαλιτσες μας προς παραδοση στο γκισε για Αθηνα.
Η πτηση ειναι προγραμαμτισμενη για τις 3μησι το βραδυ, τα ματια πλεον βαραινουν και οπου υπαρχει διαθεσιμη καρεκλα μας παιρνει ο υπνος, εχωντας ξυπνησει απο πολυ νωρις.
Η πτηση φευγει στην ωρα της και 5μησι ωρα ειμαστε στο Ελευθεριος Βενιζελος, εχωντας μεσα μας μια γεματη βαλιτσα αναμνησεις και ομορφες στιγμες που κερδισαμε απο αυτο το ταξιδι!

Dessert Highway

Aqaba

Wadi Rum Dessert

SUNSET

TO CAMP

SUNRISE

MADABA LAST NIGHT

 

[spanagiou]

Μπράβο Αγγελε, πολυ ωραία μας τα ειπες Ζήλεψα τις διαφορετικές σας εμπειρίες και την ευκολία/διάθεσή σας να κάνετε φίλους!!

 

[angelospavl]

Μπράβο Αγγελε, πολυ ωραία μας τα ειπες Ζήλεψα τις διαφορετικές σας εμπειρίες και την ευκολία/διάθεσή σας να κάνετε φίλους!!

Σε ευχαριστω για ολες τις πληροφοριες που μας εδωσες εδω και 3 μηνες που σχεδιαζαμε αυτο το ταξιδι, να εισαι καλα!

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Ασίας.

 

[mpampis1979]

πολυ ομορφες εικονες κ περιγραφες! αναμενω με ανυπομονησια το επικειμενο ταξιδι μας τον οκτωβριο κ πιστευω η ιστορια σου μας εδωσε πολλες χρησιμες πληροφοριες! Καλα ταξιδια!!!

 

[angelospavl]

πολυ ομορφες εικονες κ περιγραφες! αναμενω με ανυπομονησια το επικειμενο ταξιδι μας τον οκτωβριο κ πιστευω η ιστορια σου μας εδωσε πολλες χρησιμες πληροφοριες! Καλα ταξιδια!!!

Ευχαριστω, να σαι καλα, οτιδηποτε χρειαστεις η και για περεταιρω πληροφοριες μπορεις να μου στειλεις και μηνυμα.
Με το καλο να πατε και να περασετε υπεροχα!

 

[Dimitros]

Πολύ όμορφη η ιστορία σου! Μπράβο! Ετοιμάζομαι και εγώ τονΟκτωβριο για 7 μέρες με την κοπέλα μου. Μήπως θα μπορούσες να μου πεις αν υπάρχει θέμα σχετικά με την ενδυμασία των γυναικών; Τι δηλαδή πρέπει να αποφεύγει μια τουρίστρια και αν υπάρχει προβλημα σε συγκεκριμένες περιοχές στο θέμα αυτό;

 

[ConDLjn]

Πολύ όμορφη η ιστορία σου! Μπράβο! Ετοιμάζομαι και εγώ τονΟκτωβριο για 7 μέρες με την κοπέλα μου. Μήπως θα μπορούσες να μου πεις αν υπάρχει θέμα σχετικά με την ενδυμασία των γυναικών; Τι δηλαδή πρέπει να αποφεύγει μια τουρίστρια και αν υπάρχει προβλημα σε συγκεκριμένες περιοχές στο θέμα αυτό;

Εμεις παντως ΔΕΝ ειχαμε κανενα θεμα. ΟΚ, δεν προκαλουσε. Φορεσε και τα κοντα της αλλα οχι τιποτα τρελα. Οτι κοιταγαν, ναι κοιταγαν αλλα μεχρι εκει και τιποτα παραπανω. Κυκλοφορουσαμε και μεχρι αργα το βραδυ. Δεν υπηρχε καποιο θεμα.

 

[aspa]

Καλημέρα Με την ενδυμασία δεν υπάρχει κανένα θέμα . Εμείς κυκλοφορούσαμε αργά.

 

[duty_free]

πώπω, φαίνεται λίαν ἑλκυστικόν.