Ινδία Νεπάλ Ινδία - Νεπάλ

[LULLU]

...με ενδιαφερον περιμενω το κομματι απο την ονειρεμενη πολη των χιλιων και μιας νυχτας!!!!!!!

 

[meli]

Τζαισαλμερ!!! Η πόλη της ερήμου!! Όντως η ονειρεμενη πολη των χιλιων και μιας νυχτας!!!!!!! Η πιο μαγευτικη και μυστηρια πόλη απόσες ειδα εγω στην Ινδια...
Το τοπίο ειχε αλλαξει... Παντου ερημος φαινοτανε απο τα παραθυρα του τρενου...Ανυπομονουσα να κατεβω!!!
Επιτελους κατα τις 12 φτασαμε. Η ζεστη πιο πανω,αλλα οχι και καμια μεγαλη διαφορα...Τι διαφορά να βρεις αναμεσα στους 46 και 47 βαθμους???
Η προσπάθεια μας για ξενοδοχειο στεφθηκε παλι με επιτυχια κι ενα παλι ωραιο δωματιο κλεισαμε στην τιμη των 10 ευρω. Το ξενοδοχειο μου θυμισε τα ξενοδοχεια που ηταν χτισμενα απο ψαμιτη στην Quarsazat στο Μαροκο,κι αυτη πολη της ερημου. Για οποιον εχει παει,καταλαβαινει το στυλ...Το ξενοδοχειο ηταν ακριβως εξω απο το καστρο,αφοι ολες οι οργανωσεις φωναζουνε για την επικυνδυνοτητα του να μενεις μεσα,απο την αποψη οτι καταστρεφεται μαυτον τον τροπο ενα τρομερο μνημειο!!! Το συνιστω ανεπιφυλακτα,ιδιαιτερα μετα απο τις ρωγμες που ειδα να υπαρχουν κατω ακριβως απο τα τειχωματα του καστρου...Δεν αντεχει τοσο κοσμο,ειναι γεγονος!! Shahi Palace το ξενοδοχειο και ο ιδιοκτητης τρομερα εξυπηρετικος και φιλικος!!! Οπως ολοι οι ανθρωποι στην Τζαισαλμερ,μου εκαναν την διαφορα..Οντως οι φιλικοι χαμογελαστοι ανθρωποι της ερημου...
Μετα απο ενα μπανακι και λίγες στιγμες χαλαρωσης στο υπεροχο δωματιο μας, ετοιμαστηκαμε για μια βολτα με καμηλες να δουμε το ηλιοβασιλεμα...
Ο ιδιοκτητης με τον οποιο κλεισαμε και την εκδρομη,μας προτεινε να μην παμε στο γνωστο Sam Dunes ,προτεινομενο κι απο το lonely planet-ωρες ωρες αυτος ο οδηγος ειναι καταστροφικος-αλλα σε καποιο πιο ερημικο μερος...Μας ειπε οτι στο πρωτο οπως ειναι φυσικο θα εχει κοσμο,άλλους τουριστες και πιτσιρικαδες να πουλανε σουβενιρ,νερα και διαφορα άλλα... Επειδη δεν ειναι αυτος ο τροπος που φανταζομουνα για μια βολτα στην ερημο με καμηλες,προτιμησα το δευτερο,οπως καταλαβαινετε...
Ο οδηγος μας ηταν πολυ καλος κι ευγενικος.. Αφου μας πηγε πρωτα να δουμε μια λιμνη εκει κοντα,αρκετα ξερη βεβαια για την εποχη,αλλα μαγευτικη,με ενα ανοιχτο τζιπακι σαν την ταινια "Αγγλος ασθενης" μας πηγαινε αρκετη,γυρω στην 1 ωρα μακρυα από την πόλη,οταν μας ρωτησε αν θελουμε να μας δειξει το χωριο του. Εμεις θελαμε φυσικα κι ετσι σταματησαμε σε ενα χωριο μεσα στην ερημο,φωτογραφια σκηνικου....Σπιτακια απο χωμα,φουρνοι αυτοσχεδιοι ,τρυπες μεσα στα σπιτακια για παραθυρα κι ενα τσουρμο παιδιων να μας τριγυριζουν...αντε παλι σκεφτηκαμε...Λεφτα θα θελουνε...Κολπο...Κι ομως,το μονο που θελανε ηταν να τα φωτογραφισουμε και να τους δειχνουμε τις φωτογραφιες τους..Μετα γιναμε εμεις το θεαμα οπως καταλαβαινετε...
Ευχαριστημενοι προχωρησαμε προς τις καμηλες οπου το παραδοξο ηταν οτι εγω πηρα την πιο ψηλη,γιατι ηταν πιο γερικη και ο mr την πιο κοντη ,την νεαρη για να σηκωσει το βαρος του...
Η πορεια ηταν καταπληκτικη,μεσα απο λοφακια,ξερα χορτα,ενα σκυλι,σαν τον ραταπλαν του λουκυ λουκ να μας ακολουθει,ειδαμε και αντιλοπη,απο μακρυα....και ξαφνικα φτασαμε στους αμολοφους...Μαγεια...Ολο το τοπιο απατητο!! Οι 2 Ινδοι που μας ακολουθουσανε και δειχνανε τον δρομο μας ειπανε οτι μπορουμε να παμε βολτα μονοι μας κι αυτοι θα ετοιμαζαν τσαι... Οντως τους αφησαμε και περπατησαμε στους αμολοφους...Κατι απιστευτες κατηφορες,αποτομες πλαγιες της αμμου,που σου φαινοτανε σαν μια τεραστια παιδικη τσουληθρα...Παιχνιδι το οποιο δεν μπορουσα να αντισταθω με αποτελεσμα η αμμος να μπει σε ολα τα ρουχα μου...
Ετσι παιζοντας ανεβηκαμε στον πιο ψηλο αμμολοφο και μεσα στην απεραντη ησυχια και ερημια ,ακουγοντας μονο τις φωνες της φυσης,ειδαμε ένα απο τα πιο υπεροχα ηλιοβασιλεματα που εχω αντικρυσει....
Συγκινημενοι απο την τοση μαγεια πηγαμε και βρηκαμε τον γερο συνοδο μας, να μας εχει ετοιμο το τσαι που εψησε στην αμμο..Μας εδωσε να φαμε τα μπισκοτα που του ειχε δωσει για μας ο οδηγος μας..Οταν του ειπαμε οτι δεν τα θελαμε μας ρωτησε ολο χαρα αν μποορουσε να τα παρει για τα εγγονια του.. Και τοτε ξεκινησε να μας λεει ιστοριες για τα 12 παιδια του 30 εγγονια του,για την ζωη της ερημου,την Ινδια και αλλλα πολλα ενδιαφεροντα... Η αγαπη του για την χωρα του ηταν ολοφανερη...Μας προετρεψε να μεινουμε το βραδυ εκει σε σκηνη...Την επομενη φορα του ειπαμε..
Το βραδυ ειχε ερθει...Αμετρητα αστερια υπηρχαν στον ουρανο και ειχε ερθει η ωρα να επιστρεψουμε... Η επιστροφη μας στο σκοταδι πανω στις καμηλες ηταν εξισου εντυπωσιακη μεσα στην νυχτα με μοναδικο το φως των αστεριων...
Φαγαμε στην ταρατσα του ξενοδοχειου μας αγναντευοντας το καστρο ανυπομονωντας να το εξερευνησουμε την επομενη μερα...

 

[romantic woman]

Ιδιαίτερο ταξίδι...και με τόση ζέστη αρκετά δύσκολο,μπράβο σας!μέχρι και για Αγιουβέρδα πήγατεαλλά φύγατε με τα λάδια;
Είναι αυτή η αρχαία ινδική θεραπευτική τεχνική και τεχνική χαλάρωσης και αποτοξίνωσης,είχα παρακολουθήσει σχετική ταινία-ντοκυμαντέρ πέρσι στον κινηματογράφο και θέλω να σε ρωτήσω αν όντως είναι τόσο διαδεδομένη σαν μέθοδος θεραπείας για διάφορες ασθένειες και αν την"εκμεταλεύονται"και σαν πόλο έλξης-έσοδο από τους τουρίστες.

 

[meli]

Η επόμενη μέρα μας βρηκε χαμένους στα στενα και στους ναους αυτης της πανεμορφης πόλης...Οτι και να πω ειναι λιγο..Μονο μια λεξη!! Ονειρικα!! Οτιδηποτε άλλο προσπαθησω να πω νομιζω πως θα αδικησω αυτη την μοναδικη πόλη!!! Πατηστε στον υπολογιστη σας την λεγη Jaisalmer ,δειτε εικονες και ονειρευτειτε...
Το απόγευμα εγουθενωμενοι πια από το πολυ περπατημα,βρεθηκαμε στο απογευματινο τρενο για τον επόμενο προορισμο μας...
Jodhpur! Με μονο 5 ανετες ωρες μας φανηκε παιχνιδακι η διαδρομη... κι ετσι βραδυ πια φτασαμε στο ξενοδοχειο,οπου παλιο παλατι με θεα το καστρο στην τιμη των 15 ευρω ολα ηταν μαγικα... Εκτος από την ελλειψη φαγητου!! Το εστιατοριο κλειστο λογω ελλειψης τουριστων..
Ετσι κοιμηθηκαμε νηστικοι...Εξαλλου τις τελευταιες μερες τα πολλα καυτερα ειχαν αρχισει να κανουν κολπα στο στομαχι μου...
Η επόμενη μερα με τον καινουργιο οδηγο μας και ενα αστραφτερο rickshaw -τετοια περιποιημενα οχηματα μονο εκει ειδα- αλωνισαμε ολα τα αξιοθεατα... Πολυ ωραιο το καστρο! πηγαμε σε χωρους αποτεφρωσης των μαχαραγιαδων και σε διαφορα παλια παλατια-κτιρια με ιδιαιτερη αρχιτεκτονικη... Το παλατι-ξενοδοχειο-μουσειο Umaid Bhavan τεραστιο και επιβλητικο-οπως και οι τιμες του....Εκει εκανε τον γαμο της η χολιγγουντιανη σταρ Τειλορ,οπως περηφανευονατι οι ντοπιοι,φροντιζοντας κατευθειαν να σου πουνε τις τιμες για να σε εντυπωσιασουν...
Κατακοπο,ι βραδυ πια, φτασαμε για μια ακομα φορα στον σταθμο των τρενων οπου μας περιμενε το νυχτερινο μας τρενο και παλι, για πολλες ωρες αυτην την φορα μεχρι το πρωι που θα φταναμε στην Αγκρα...

 

[meli]

romantic woman ,ναι η ζεστη ηταν πολυ,αλλα αυτα που εβλεπες και ζουσες σε αποζημιωνανε..Εγω βεβαια ανηκω και στους προνομιουχους αν θες,που με 46 βαθμους δεν τρεχει σταλα ιδρωτας..Φανταζεσαι βεβαια τι παθαινω με το κρυο...
Οσο για το μασαζ,πολλα δεν ξερω,κι ουτε κατα ποσο μας κανανε καλο κι αυθεντικο...Αλλα ειναι γεγονος οτι οι κλινικες ειναι πολλες και δεν απευθυνονται σε τουριστες...Εμεις εκει που πηγαμε δεν υπηρχε κανενας τουριστας και το περιβαλλον σιγουρα δεν μου φανηκε τουριστικο... Ουτε και οι τιμες βεβαια..
Τωρα τα μεγαλα ξενοδοχεια σιγουρα θα το πουλανε αλλιως...

 

[marydim]

Καταπληκτική αφήγηση meli!
Και μια Ινδία που ξεπερνάει κάθε φαντασία!

 

[ΕΡΣΗ]

Υπεροχη αφηγηση γεματη αρωματα της Mother India

 

[meli]

Το ξημέρωμα μας βρήκε στο τρένο να κοιτάμε απορημένοι εξω από τα παράθυρά μας ,τι στο καλό κάνουν οι κατα δεκαδες Ινδοι και Ινδές διάσπαρτοι στα χωράφια...
Ολο περνούσαμε περιοχές και όλο βλεπαμε έξω κόσμο..Αλλοι μόνοι τους,άλλοι κατα δυαδες,παρεούλες...σκυμμένοι,καθισμένοι,πάνω στις ράγες...ώσπου καταλάβαμε..
Οχι,δεν έσπερναν σε κανένα χωραφι,οπως ειπε καποια στιγμη ο mr...
Την φυσική ανάγκη τους κάνανε...Μα ,καλά ολοι μαζί και όλοι την ίδια ώρα???
Τέτοιο ομαδικό χ.......ο , ομολογώ δεν τοχω ξαναδει,ουτε το περιμενα...
Με ένα κουτακι με νερό στο χέρι- οι πιο προνομιουχοι- ή διπλα σε λασπόνερα άλλοι ωστε να κανουν μετα και το αυτοματο μπιτέ τους με το αριστερο μιασμένο χέρι....
Ετσι φτάσαμε στην Αγκρα...Εκει πήγαμε σε ένα προχειρο ξενοδοχειο,απλως για να αφησουμε τα πράγματα και να κανουμε ένα ντουζ...Μας πηρε ο ιδιοκτητης, ο Ινδος Αλ Καπόνε,οπως μας συστηθηκε,υπερηφανος που εμοιαζε με Ιταλό-κι ηταν αληθεια...
Δυστηχώς το ίδιο βραδυ μας περιμενε ακομα ένα νυχτερινό τρενο....
...και ευτυχως γιατι το ξενοδοχειο των 4 μόλις ευρω,δεν ηταν με τιποτα για διανυκτερευση...Θυμαστε την ταινια " Η παραλία" που έμενε ο Λ.Ντι Καπριο στην Μπανγκόκ??? Μην σας πω οτι ηταν και το ιδιο....
Αν η Τζαισαλμερ ηταν η ωραιοτερη πόλη που ειδα,η Αγκρα ηταν η χειροτερη..
Αν δεν ηταν το Ταζ Μαχαλ,σιγουρα δεν θα πηγαινε κανενας εκει...
Βρωμικη,με τους πιο ενοχλητικους πωλητες,χωρις κανενα ιχνος παραδοσης..
Πηγαμε κατευθειαν να δουμε, τι άλλο...
Το Ταζ Μαχαλ!!!!
Τελικα ειναι αληθεια,οσο και να εισαι προετοιμασμενος,η ομορφια του δεν σε αφηνει ασυγκινητο...Μοναδικο,τεραστιο μηνμειο,τρισδιαστατο!! Νομιζα οτι δεν ηταν αληθινο,οτι ημουν μπροστά από μια μεγαλη καλοφτιαγμενη αφισα...
Και νασου ποζα όλοι εκει,με τους φωτογραφους να δειχνουν στασεις..Τοσους Ινδους σε αξιοθεατο δεν ξαναειδα..
Αφου περιπλανηθηκαμε πολλες ωρες και βγαλαμε αρκετες φωτογραφιες απολες τις πιθανές και απίθανες γωνιες,αποφασισαμε να πάμε να φαμε..
Πηγαινουμε σε ενα εστιατοριο,υποτιθεται καλο..φαινοτανε και από το περιβαλλον του και παραγγελνουμε κοτοπουλο ταντουρι.. Το εφεραν πολυ γρηγορα μπορω να πω,αλλα με το που το κοβω βλεπω κατι κοκκινο να αναβλυζει...Μηπως ειναι απο το μπαχαρικο σκεφτηκα??? Τελικα ανακαλυπτω οτι ηταν αιμα!!! Και εχοντας καταπιει 2-3 μπουκιες απο την πεινα μου,μποιρειτε να φανταστειτε την αηδια που με επιασε...Φευγουμε κατυθειαν με τον σερβιτορο να προσπαθει να μας πεισει να ξανακαθησουμε κι οτι θα το ξαναψησει..Κατι αδυνατον!!! Παει πια η ορεξη μας...
(Φιλε gmavro στο ιδιο εστιατοριο που πηγες κι εσυ πηγα,αλλα μαλλον εσυ σταθηκες πιο τυχερός)
Ετσι νηστικοι,αποφασισαμε να παρουμε ενα rickshaw και να περιπλανηθουμε μεχρι να περασει η ωρα,αφου ειχαμε αρκετη μεχρι το βραδυ..
Πηγαμε απο ολα τα άλλα αξιοθεατα,το κοκκινο καστρο,την πισω πλευρα του ταζ και γεινικα περιφερομαστε ασκοπα να δουμε την πολη και να περασει η ωρα...
Το ξαναλεω μην αφιερωσετε ουτε μερα στην Αγκρα.Μονο το Ταζ Μαχαλ να δειτε και να φυγετε...Εμεις κι αυτες τις ωρες βαρεθηκαμε..
Και αφου ηρθε το βράδυ...ξανα για το νυχτερινο τρενο και παλι....
Προορισμος: Βαρανασι ή Μπεναρες,οπως θέλετε πειτε το,ειναι το ίδιο μαγευτικο....

 

[KIKI]

πω πω μελι (κοριτσακι μου ) τι ωραιο οδοιπορικο ειναι αυτο που εκανες ....
παντα τετοια ...

 

[meli]

Το τρένο έφυγε στην ώρα του...
"Ωραια,θα φτασουμε κανονικά" ,σκεφτηκα...
Κι ετσι σηκωθηκα νωρις ,όλο ανυπομονησία...Η ώρα ήταν 8 και σε λίγο φτάναμε...Η έτσι θαπρεπε..Αλλα τότε δεν θα ήμασταν στην Ινδια... Κι η ώρα περνουσε και χωρίς να ξερει κανείς γιατι, και χωρίς καποιο λόγο, φτασαμε με 5 ώρες καθυστερηση!!!
Η ώρα είχε περάσει πια και αφου πήγαμε και τακτοποιηθηκαμε γρήγορα στο πιο κοντινό ξενοδοχείο,ετοιμαστηκαμε και κατεβηκαμε για να δουμε απο κοντα το θρυλικό Βαρανασι!
Αφου σταματησαμε στο κεντρο ως εκει που πηγαινε καποιο μεταφορικο μέσο,συνεχίσαμε με τα πόδια.... Χαμενοι στα στενα,βρεθηκαμε στο κεντρικο γκατς ,οπου μια περιεργη τελετουργια,επαιρνε μερος με μουσικες,φωτιες,προσφορες στον ιερο ποταμό Γαγγη...Την ιδια στιγμη Ινδοι και Ινδες βουτουσαν στα νερα για να παρουν ευλογια... Το όλο σκηνικο ηταν πολυ καταπληκτικο,και η όλη τελετουργια,οπου συμμετειχαν φωναζοντας σε καποιες στιγμες και οι Ινδοι,ηταν συγκλονιστικη! Απο τις πιο ωραιες στιγμες του ταξιδιου..Οι τουριστες μαζι με ντοπιους παρακολουθουσαν το θεαμα ή από τα σκαλια ή μεσα σε βαρκες... Η μοναδικη παραφωνια σε όλο το σκηνικο,ηταν μια παρεα κινεζων μεσα σε βαρκες με...μασκες!!! Μου φανηκε τοσο γελειο το θεαμα....Μεσα σε όλη αυτη την "πικλα" -που λεει κι ο γνωστος Σαλονικιος - που υπαρχει στο Βαρανασι,με τις μασκουλες τους...Επεσα κατω μιλαμε!!!
Αφου εναντι σεντς τελικα,μπηκαμε κι εμεις σε μια βαρκα,καθησαμε κι απολαυσαμε το θεαμα...Πηραμε κι εμεις τα γνωστα καλαθακια-λουλουδακια και τα προσφεραμε στον ιερο πανβρωμικο ποταμο!!!
Τελειώνοντας η τελετη, πεινασαμε και πηγαμε για φαγητο σε ενα από τα ξενοδοχεια που ειναι στα γκατς. Το φαγητο καλο,η θεα υπεροχη και η επιθεση σπο μελισσες στο σβερκο μου φαρμακερη!!
Το περιστατικο εγινε αφορμη και γνωριστηκαμε με ενα ζευγαρι Βραζιλιανων που εφευγαν αυριο με τρενο και μετα με λεωφορειο για Κατμαντου... Αφου ανταλαξαμε αποψεις και εμπειριες δωσαμε ραντεβου στο Κατμαντου την επομενη,αφου αποφασισαμε εμεις οτι θα πεταξουμε για Νεπαλ! Στο ακουσμα κι άλλου νυχτερινου τρενου,το μονο που μου ερχοτανε να φωναξω ήταν ¨" Οχι,αλλο κάρβουνο!!!!!!!"
Ετσι πηγαμε για μια τελευταια βόλτα...Οπως ηταν φυσικο,καποιος Ινδος μας προσεγγισε και πάλι και βρεθηκαμε να τρωμε παρεουλα με τους φιλους του...Η ωρα ηταν περασμενη...Το φαγητο ηταν υπαιθριο..Ο μαγειρας εψηνε κατι πιτουλες σαν κρεπα ,που φαινοτανε νοστιμοτατες,δεν μπορω να πω.. Αλλα ομολογω ,δεν τολμησα να δοκιμασω...καθότι ηταν όλοι καθισμενοι σε σκαλοπατια λερωμενα με οτι βρωμια σας περναει απο το μυαλο και ειχαμε φατσα καρτα τον χοντρο κ...λο μιας αδυνατης αγελαδας...Τωρα πως συνδιαζονται αυτα τα δυο,μην με ρωτατε....
Οι Ινδοι μας πειραζανε ,λεγοντας μας περηφανα,οτι η Ινδια ειναι η καλυτερη χωρα στον κοσμο,γιατι μονο εδω βρισκεις φαγητο,τοσο αργα..Οταν τους ειπαμε οτι και στην δικη μας χωρα εχει φαγητο οτι ωρα θελουμε με κοιταγαν απορημενοι...Πιο πολυ οταν τους ειπα το ονομα της χωρας ... Και το φαγητο που τρωμε το μαθανε αμεσως..."πατσα" ,μας φωναζανε όλοι όταν μας αποχαιρετησαν...
Ο Ινδος που μας προσεγγισε μας οδηγησε στο μερος οπου εκαιγαν τα πτωματα,λεγοντας μας οτι αυτη την ωρα ειναι πιο καλα,γιατι τα βλεπεις καλυτερα...
Ετσι μας οδηγησε μεσα απο στενα,απιστευτα βουνα απο περιττωματα,κοσμο που κοιμοταν κατω,εκει οπου γινονται οι αποτεφρωσεις... Μας ανεβασε ψηλα,να βλεπουμε τα γεγονοτα πρωτα και μετα μας κατεβασε σχεδον απο πανω απο τον νεκρο οπου καιγοτανε... Μας εξηγησε τα παντα...3 ωρες θελει το σωμα να καει...Στον αντρα δεν καιγεται το στερνο και στην γυναικα ο γοφος ,...Αυτο πεταγεται στον Γαγγη,οπου μαζι και οι συγγενεις κολυμπανε...Γυναικες δεν ειναι μπροστα..Απαγορευονται τα κλαμματα,γιατι εμποδιζουν την ψυχη να ελευθερωθει... Εμβροντητοι ειχαμε μεινει να κοιταζουμε το γεγονος...Φυσαγε αερακι και οι σταχτες, ερχονταν πανω μας...Αφου μεπιασε μια αντριχιλα στην σκεψη οτι εχω πανω μου τις σταχτες του νεκρου,θελησα να ανεβω πιο πανω...Η ιδεα να φορεσω σαγιοναρες,αποδειχθηκε καταστροφικη....Βουλιαζονατς το ποδι μου μεσα σε μια παχια στρωση απο περιττωματα αγελαδας βρεθηκα σωριασμενη κατω,κανοντας ετσι αισθητη την παρουσια μας... Αφου καταφερα να σηκωθω,γεματη σκ...α και σταχτες,θελησαμε να φυγουμε..Τοτε μας προσεγγισε ο νταβατζης του γκατσ ,ζητωντας μας να δωσουμε χρηματα για τους συγγενεις,σαν δωρεα...Οταν καταλαβε οτι δεν προκειται να παρει τιποτα,μας ελεγε αν θελαμε να βιντεοσκοπησουμε το γεγονος ή να τραβηξουμε φωτογραφιες λεγοντας κατι παλαβα ποσα,και με την φωτογραφια κοστολογουσε μαλιστα ή με το λεπτο της βιντεοσκοπησης....
Για να τον ξεφορτωθουμε είπαμε οτι θα το σκεφτουμε και θα ερθουμε αυριο...
Ηταν ολη η διαδικαδια και ολο το σκηνικο εντελως αποκοσμο και μυστηριακο...Δεν ξερω αν οφειλοταν στο γεγονος οτι ηταν νυχτα...στο γεγονος οτι αισθανθηκαμε λιγο σαν παρανομοι,οτι εισβαλαμε σε κατι το οποιο δεν επρεπε να ημασταν εκει...το γεγονος οτι ετυχε να μην υπαρχουν αλλοι τουριστες...Δεν ξερω,αλλα ηταν κατι το τρομερο...Το λεω παρολο που ειδα ξανα και το πρωι με την βαρκα ,και στο Κατμαντου απο πιο κοντα,μερα και με πιο ανεση,δεν ξερω ήταν πολυ αποκοσμο,και μπορω να πω λιγο τρομακτικο....
Φυγαμε ετσι για το ξενοδοχειο,δινοντας ραντεβου την επομενη μερα 5 τα ξημερωματα για την γνωστη πρωινη βαρκαδα στον Γαγγη....

 

[tzo]

πω πω!!!φοβερα οσα μας εξιστορεις!!!!περιμενω την συνεχεια!!

 

[meli]

Ξυπνημα 4.30 και με την τσιμπλα στο ματι κατευθυνθηκαμε να βρουμε τον βαρκαρη για την κλασσικη τουριστικη βολτα που επερεπε να κανουμε με το ξημερωμα...Κατι που προτεινουν ολοι οι οδηγοι,αλλωστε.
Ηταν οντως πραγματικα ωραια εμπειρια,το φως της ανατολης οπως ελουζε τον ιερο ποταμο,τα γκατς και τον κοσμο που εκανε οτι μπορεις να φανταστεις σε αυτον τον ποταμο!!! Από την προσευχη του,μεχρι την "αναγκη" του...να το πω κομψα!!
Διπλα σε παιδια που βουτουσανε αμεριμνα και παιζανε με τα νερα,εβλεπες αλλους να πλενουν τα δοντια τους,ακριβως διπλα άλλοι να ξεπλενονται απο την "πρωινη αναγκη" τους,νεογεννητα να τα βουτανε για να παρουν ευλογια,σταχτες απο τους νεκρους να τις πετανε μεσα,σκυλια να τραβολογανε κοκκαλα-ποιος ξερει, απο που???- σεντονια και πετσετες ξενοδοχειων να πλενονται-μηπως ηταν και τα δικα μας?????-ευρωπαιους κι αυτοι να πλενονται,βαρκες με τουριστες,βαρκες με ινδους,ενας καμβας τοσο πολυχρωμος που δεν μπορω να σας περιγραψω....
Κι εκει που απολαμβανα την βολτα,ξεσπαει η πρωτη μπορα....Βροχη,χαμος!!! Ο βαρκαρης μας μας οδηγει σε μια παρκαρισμενη βαρκα σκεπασμενη με εναν μουσαμα,οπου καθισαμε για να προφυλαχθουμε... Η ωρα περνουσε,ο βαρκαρης μας αποκοιμηθηκε μεσα στην βαρκα,εγω στην προσπαθεια μου να τραβηξω φωτογραφια τον γειτονα της βαρκας μας που πλενοταν ευλαβικα παρολιγω να αγιασω την φωτογραφικη μηχανη ριχνοντας την μεσα στον Γαγγη κι ο mr ετοιμος να παθει εγκεφαλικο να βλεπει να περνανε κατω απο τα ποδια μας κατι χαριτωμενα ποντικακια!!!
Ετσι ευχαριστα,περασε καμια ωρα,ωσπου να καταλαγιασει λιγο η βροχη και να μπορεσουμε να ολοκληρωσουμε την βολτα μας...
Sarnath. Εκει που ο Βουδας εδωσε τον πρωτο του λογο...10 χιλιομετρα απο το Βαρανασι και βρεθηκαμε εκει..Ειχε αρκετο ενδιαφερον,αλλα πολυ τουριστικο μου φανηκε με τοσους παγκους με σουβενιρ...
Ηθελα μια τελευταια νυχτερινη βολτα στο Βαρανασι... Ετσι βρεθηκαμε παλι να σεριανιζουμε στα στενα κινδυνευοντας πολλες φορες να μας πατησουν ιερες αγελαδες....Ε,αμα ειναι ιερες χαλαλι... Αλλα πραγματικα ετσι αφηρημενα που περπαταω εγω,στο τσακ γλιτωσα..
Αφου χαθηκαμε στα στενα,ξεσπαει παλι μπορα...Καταλαβα γιατι την εποχη των μουσωνων δεν εχει τουρισμο στην Ινδια....Τα περιττωματα,οι λασπες,τα χωματα,ολα ενα....Που να πατησεις και που να βρεθεις???? Ενα χαος!!!!!
Ημουν τελικα πραγματικα πολυ τυχερη ,που τοσες μερες δεν ειδαμε βροχη...
Μουσκεμενοι βρεθηκαμε στο ξενοδοχειο Radisson για φαγητο...Μπουφες με κρεατα και πιτες σε πολυ χαμηλη τιμη για τετοιο προσεγμενο περιβαλλον....Καλοθρεμενοι Ινδοι και Ινδες,μερικοι σαν αστερες του Μπολιγουντ ομορφοι και τουριστες κυριλε...Εμενα η λασπη ειχε φτασει στα γονατα,το μαλλι μου εσταζε και το στομαχι μου εξακολουθουσε να εχει ενοχλησεις....
Οχι άλλο καρυ αναφωνησα...
Να δουμε τι με περιμενει....
Αυριο θα άλλαζα χώρα...
Νεπαλ!