Bahari
Member
- Μηνύματα
- 1.848
- Likes
- 1.483
Α. Εισαγωγικά
Είναι δύσκολο να καταλάβουμε τον ιαπωνικό τρόπο σκέψης. Εκτός από τη μελέτη της ζωντανής παράδοσης, πρέπει να δούμε και τα κείμενα. Μέσα στα κείμενα βρίσκονται πολλές σχετικές πληροφορίες. Σε κείμενα θρησκευτικά, φιλοσοφικά, καλλιτεχνικά ή ιστορικά υπάρχουν πολλές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες. Αυτές όμως δυστυχώς χάνονται στις μεταφράσεις αυτών των κειμένων. H μετάφραση από τα ιαπωνικά δεν είναι εύκολη υπόθεση.
H ιαπωνική γλώσσα δεν ανήκει στις λεγόμενες ινδοευρωπαϊκές γλώσσες. Αυτό δείχνει τις δυσκολίες που ενδεχομένως να συναντήσουμε στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε και να μεταφράσουμε τις πηγές. Δεν υπάρχει καμία κοινή λέξη με τα ελληνικά. Η σύνταξη και ο τρόπος έκφρασης είναι τελείως διαφορετικός, γιατί όλα αυτά πηγάζουν από ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης. Τέλος, το σύστημα γραφής των Ιαπωνικών, είναι ίσως το πιο παράξενο που υπάρχει παγκοσμίως σε χρήση.
Β. Βασικές διαφορές στη γλώσσα
Η ιαπωνική γλώσσα ανήκει στις γλώσσες της ουραλοαλταϊκής ομάδας. Χαρακτηριστικό των γλωσσών αυτών είναι ότι είναι συγκολλητικές (όπως τα τουρκικά και τα φινλανδικά). Τέτοιες γλώσσες έχουν την τάση να ενώνουν τις μικρές λέξεις και τα μόρια σε μεγάλες και μακρές λέξεις. Επιπλέον στα ιαπωνικά το ρήμα μπαίνει πάντοτε στο τέλος. Η βασική σύνταξη είναι υποκείμενο -αντικείμενο - ρήμα. Η θέση του ρήματος στο τέλος είναι σταθερή, ενώ η θέση των άλλων όρων μπορεί να αλλάξει. Στα ιαπωνικά το ρήμα δεν κλίνεται, όπως για παράδειγμα στα ελληνικά. Δεν υπάρχει διάκριση προσώπου, αριθμού, και φύλου. Αυτό συχνά δημιουργεί πρόβλημα στην κατανόηση των κειμένων. Επιπλέον δεν υπάρχουν πτώσεις των ονομάτων. Οι πτώσεις φανερώνονται με τη χρήση μορίων, που τοποθετούνται μετά από τις λέξεις που προσδιορίζουν.
Τα μόρια παίζουν το ρόλο που έχουν οι σύνδεσμοι και οι προθέσεις στα ελληνικά. Τοποθετούνται πάντα μετά τη λέξη που προσδιορίζουν. Στα ιαπωνικά η βαρύτητα δίνεται στην έκφραση του συναισθήματος. Το ρήμα στα ιαπωνικά κλίνεται εγκλιτικά. Επίσης ένα ιδιαίτερο γνώρισμα της ιαπωνικής γλώσσας είναι οι πολλοί τύποι γλώσσας. Υπάρχει ο τιμητικός, ο ευγενικός και ο υποβιβαστικός τύπος γλώσσας. Η χρήση τους εξαρτάται από την κοινωνική θέση και το φύλο του ομιλητή και του ακροατή.
Στα ελληνικά υπάρχει μόνο μια λέξη για το "εγώ". Στα ιαπωνικά όμως υπάρχουν πολλές. Η χρήση αυτών των τύπων είναι αναγκαία για την κατανόηση μιας πρότασης. Τέλος υπάρχει διαφορετικό τονικό σύστημα. Όλες οι συλλαβές τονίζονται το ίδιο. Τα φωνήεντα διακρίνονται σε μακρά και βραχέα. Ακόμα, υπάρχει μεγάλη ηχητική σύμπτωση. Αρκετές λέξεις ακούγονται όμοια, γράφονται όμως διαφορετικά.
Συνοπτικά οι διαφορές στη γλώσσα:
01. Η γλώσσα είναι συγκολλητική.
02. Η σύνταξη είναι: Υποκείμενο - Αντικείμενο - Ρήμα. Το ρήμα μπαίνει πάντα στο τέλος.
03. Υπάρχει έλλειψη αριθμών, γενών και πτώσεων.
04. Υπάρχει ευρεία χρήση βοηθητικών μορίων.
05. Υπάρχουν πολλοί τύποι ευγένειας.
06. Η βαρύτητα πέφτει στον ψυχικό κόσμο το ομιλητή.
07. Η κοινωνική θέση καθορίζει τη γλώσσα.
08. Υπάρχει διάκριση αντρικής και γυναικείας ομιλίας.
09. Υπάρχει διαφορετικό τονικό σύστημα.
10. Υπάρχει μεγάλη ηχητική σύμπτωση.
Είναι δύσκολο να καταλάβουμε τον ιαπωνικό τρόπο σκέψης. Εκτός από τη μελέτη της ζωντανής παράδοσης, πρέπει να δούμε και τα κείμενα. Μέσα στα κείμενα βρίσκονται πολλές σχετικές πληροφορίες. Σε κείμενα θρησκευτικά, φιλοσοφικά, καλλιτεχνικά ή ιστορικά υπάρχουν πολλές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες. Αυτές όμως δυστυχώς χάνονται στις μεταφράσεις αυτών των κειμένων. H μετάφραση από τα ιαπωνικά δεν είναι εύκολη υπόθεση.
H ιαπωνική γλώσσα δεν ανήκει στις λεγόμενες ινδοευρωπαϊκές γλώσσες. Αυτό δείχνει τις δυσκολίες που ενδεχομένως να συναντήσουμε στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε και να μεταφράσουμε τις πηγές. Δεν υπάρχει καμία κοινή λέξη με τα ελληνικά. Η σύνταξη και ο τρόπος έκφρασης είναι τελείως διαφορετικός, γιατί όλα αυτά πηγάζουν από ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης. Τέλος, το σύστημα γραφής των Ιαπωνικών, είναι ίσως το πιο παράξενο που υπάρχει παγκοσμίως σε χρήση.
Β. Βασικές διαφορές στη γλώσσα
Η ιαπωνική γλώσσα ανήκει στις γλώσσες της ουραλοαλταϊκής ομάδας. Χαρακτηριστικό των γλωσσών αυτών είναι ότι είναι συγκολλητικές (όπως τα τουρκικά και τα φινλανδικά). Τέτοιες γλώσσες έχουν την τάση να ενώνουν τις μικρές λέξεις και τα μόρια σε μεγάλες και μακρές λέξεις. Επιπλέον στα ιαπωνικά το ρήμα μπαίνει πάντοτε στο τέλος. Η βασική σύνταξη είναι υποκείμενο -αντικείμενο - ρήμα. Η θέση του ρήματος στο τέλος είναι σταθερή, ενώ η θέση των άλλων όρων μπορεί να αλλάξει. Στα ιαπωνικά το ρήμα δεν κλίνεται, όπως για παράδειγμα στα ελληνικά. Δεν υπάρχει διάκριση προσώπου, αριθμού, και φύλου. Αυτό συχνά δημιουργεί πρόβλημα στην κατανόηση των κειμένων. Επιπλέον δεν υπάρχουν πτώσεις των ονομάτων. Οι πτώσεις φανερώνονται με τη χρήση μορίων, που τοποθετούνται μετά από τις λέξεις που προσδιορίζουν.
Τα μόρια παίζουν το ρόλο που έχουν οι σύνδεσμοι και οι προθέσεις στα ελληνικά. Τοποθετούνται πάντα μετά τη λέξη που προσδιορίζουν. Στα ιαπωνικά η βαρύτητα δίνεται στην έκφραση του συναισθήματος. Το ρήμα στα ιαπωνικά κλίνεται εγκλιτικά. Επίσης ένα ιδιαίτερο γνώρισμα της ιαπωνικής γλώσσας είναι οι πολλοί τύποι γλώσσας. Υπάρχει ο τιμητικός, ο ευγενικός και ο υποβιβαστικός τύπος γλώσσας. Η χρήση τους εξαρτάται από την κοινωνική θέση και το φύλο του ομιλητή και του ακροατή.
Στα ελληνικά υπάρχει μόνο μια λέξη για το "εγώ". Στα ιαπωνικά όμως υπάρχουν πολλές. Η χρήση αυτών των τύπων είναι αναγκαία για την κατανόηση μιας πρότασης. Τέλος υπάρχει διαφορετικό τονικό σύστημα. Όλες οι συλλαβές τονίζονται το ίδιο. Τα φωνήεντα διακρίνονται σε μακρά και βραχέα. Ακόμα, υπάρχει μεγάλη ηχητική σύμπτωση. Αρκετές λέξεις ακούγονται όμοια, γράφονται όμως διαφορετικά.
Συνοπτικά οι διαφορές στη γλώσσα:
01. Η γλώσσα είναι συγκολλητική.
02. Η σύνταξη είναι: Υποκείμενο - Αντικείμενο - Ρήμα. Το ρήμα μπαίνει πάντα στο τέλος.
03. Υπάρχει έλλειψη αριθμών, γενών και πτώσεων.
04. Υπάρχει ευρεία χρήση βοηθητικών μορίων.
05. Υπάρχουν πολλοί τύποι ευγένειας.
06. Η βαρύτητα πέφτει στον ψυχικό κόσμο το ομιλητή.
07. Η κοινωνική θέση καθορίζει τη γλώσσα.
08. Υπάρχει διάκριση αντρικής και γυναικείας ομιλίας.
09. Υπάρχει διαφορετικό τονικό σύστημα.
10. Υπάρχει μεγάλη ηχητική σύμπτωση.
