Γεια σας παιδιά!! Με λένε Βαγγέλη και αυτό είναι το πρώτο μου post στο sait με αφορμη το ταξίδι μου στην αγαπημένη μου Ιαπωνία!! Το όνειρο μου πάντα ήταν να ταξιδέψω στην Ιαπωνία. Από μικρός θυμάμαι την τρέλα που είχα για την χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου( ιστορία, κουλτούρα, τεχνολογία, manga, anime, video games) Είμαι πολύ χαρούμενος και αισθάνομαι τυχερός που κατάφερα να πραγματοποιήσω το όνειρο μου!!! Προχτές γύρισα από των 2 εβδομάδων ταξίδι μου στην Ιαπωνία. Ένα ταξίδι απίστευτο και μαγευτικό που αποδείχτηκε καλύτερο από ότι φανταζόμουν!! Δεν σας κρίβω ότι στην αρχή είχα πολλές επιφυλάξεις για το πως θα καταφέρω να πραγματοποιήσω ένα τέτοια ταξίδι μόνος μου. Ήθελα και εγω να μπω κατευθείαν στα βαθειά χαχαχα. Πραγματικά θέλω να ευχαριστήσω τα μέλη του φόρουμ που με τις όμορφες τους ιστορίες μου έδωσαν το θάρος να κάνω αυτό το ταξίδι. Ειλικρινά προτείνω σε οποιονδήποτε θέλει να ταξιδέψει στην Ιαπωνία μόνος του και το σκέφτεται να κάνει το μεγάλο βήμα και θα ζήσει σίγουρα μια απίστευτη εμπειρία.
Στις 15 ημέρες που είχα στη διάθεση μου προσπάθησα να επισκεφτώ πολλά μέρη, να δω και να γευτώ όσα περισσότερα πράγματα μπορούσα.
Από το τεράστιο Tokyo και το παραδοσιακό Kyoto μεχρι το μικρό νησάκι Miyajima και την χιονισμένη Takayama.
Το πρόγραμμα μου ήταν το εξής:
11/2 Tokyo
12/2 Hakone
13-17/2 Kyoto Μονοήμερες εκδρομές σε Nara, Osaka και Fukuoka
18/2 Hiroshima-Miyajima
19/2 Kanazawa
20-21/2 Takayama
22-25/2 Tokyo
Οι Ιάπωνες είναι πολύ φιλικοί και ευγενικοί άνθρωποι. Πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν και με ένα χαμόγελο στο στόμα. Δεν αντιμετόπισα ιδιαίτερα πρόβληματα στην επικοινωνία . Αρκετοί γνωρίζουν έστω λίγα αγγλικά(είχα μάθει και εγώ βέβαια κάποια βασικά της Ιαπωνέζικης γλώσσας) . Με όσους έπιασα την κουβέντα λίγο περισσότερο και τους είπα ότι είμαι από την Ελλάδα και ότι η Ιαπωνία είναι η πρώτη χώρα που επισκέφτομαι με ευχαριστούσαν θερμά και μου έλεγαν πως ήταν τιμή τους που διάλεξα την χώρα τους.
Η οργάνωση που υπάρχει στην Ιαπωνια άπό το πιο μικρό και ασήμαντο πράγμα μεχρι το πιο μεγάλο είναι αίστευτη. Πραγματικά όλοι κάνουν την δουλειά τους με υποδειγματικό τρόπο. Σημαντικό ειναί επίσης ότι ο ένας σέβεται τη δουλειά του άλλου.
Καθημερινά έβλεπα ανθρώπους να καθαρίζουν και να συντηρούν ναούς, κήπους, μνημεία και άλλα αξιοθέατα. Μετά από ένα δρομολόγιο με bullet train μολις φτάσαμε στον τερματικό σταθμό περίμενε εκεί ένα συνεργείο καθαρισμού και μόλις βγήκαν οι επιβάτες αμέσως μπήκαν μέσα να το καθαρίσουν για να είναι έτοιμο για το επόμενο δρομολόγιο.
Όλοι οι δρόμοι είναι πεντακάθαροι. Κάδοι σκουπιδιών υπάρχουν πολλοί λίγοι και αυτοί μόνο δίπλα σε κάποιους αυτόματους πωλητές. Αυτόματοι πωλητές υπάρχουν παντού όπως και τουαλέτες οι οποίες όλες εξυπηρετούν και άτομα με αναπηρικά αμαξίδια. Το κάπνισμα απαγορεύεται στους δρόμους και μπορείς να καπνίσεις μόνο σε συγκεκριμένα σημεία. Αδέσποτα δεν υπάρχουν πουθενά. Τα φανάρια (και το κόκκινο και το πράσινο) διαρκούν περισσότερο. Όλοι οι Ιάπωνες περιμένουν υπομονετικά να ανάψει πράσινο φανάρι ακόμα και εάν δεν περνάει κανένα αμάξι. Πολλοί χρησιμοποιούν ποδήλατο για τις μετακινήσεις τους. Τις ώρες αιχμής μέσα στους σταθμούς των τραίνων γίνεται το αδιαχώρητο. Κόσμος πάει και έρχεται συνέχεια. Τα τραίνα είναι ασφυκτικά γεμάτα αλλά κανείς δεν φωνάζει η παραπονιέται. Οι σταθμοί είναι τεράστιοι και δαιδαλώδης. Τα τραίνα αμέτρητα και όλα πάντα στην ώρα τους. Δεν υπάρχει σχεδόν ποτέ καθυστέρηση. Μια Ιαπωνέζα φίλη μου χαρακτηριστικά μου είπε ότι εάν το τραίνο καθυστερήσει και αργήσεις στη δουλειά σου σου δείνουν χαρτί από τον σταθμό για να τους το δείξεις.
Εγώ χρησιμοποιούσα το Japan Rail Pass για τις μετακινήσεις μου. Ήταν ελάχιστες οι φορές που χρειάστηκε να αγοράσω εισιτήριο από αυτόματο μηχάμηνα. Μια απα αυτές τις φορές αγόρασα λάθος εισιτήριο και όταν το έβαλα στο μηχάνημα για να περάσω δεν με άφησε. Πάω στο κουβούκλιο δίπλα που ήταν ένας υπάλληλος και τον ρωταω. Μου λέει για τον σταθμό που θέλεις να κατέβεις το εισιτήριο εναι 220 γιεν και εσύ έχεις εισιτήριο 280 γιεν. Κατσε να σου δώσω τα λεφτα του εισιτηρίου πίσω να πας να βγάλεις στο μηχάνημα το σωστό εισιτήριο.
Πρώτο ξενοδοχείο στο Tokyo capsule hotel για την εμπειρία.
Στις 15 ημέρες που είχα στη διάθεση μου προσπάθησα να επισκεφτώ πολλά μέρη, να δω και να γευτώ όσα περισσότερα πράγματα μπορούσα.
Από το τεράστιο Tokyo και το παραδοσιακό Kyoto μεχρι το μικρό νησάκι Miyajima και την χιονισμένη Takayama.
Το πρόγραμμα μου ήταν το εξής:
11/2 Tokyo
12/2 Hakone
13-17/2 Kyoto Μονοήμερες εκδρομές σε Nara, Osaka και Fukuoka
18/2 Hiroshima-Miyajima
19/2 Kanazawa
20-21/2 Takayama
22-25/2 Tokyo
Οι Ιάπωνες είναι πολύ φιλικοί και ευγενικοί άνθρωποι. Πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν και με ένα χαμόγελο στο στόμα. Δεν αντιμετόπισα ιδιαίτερα πρόβληματα στην επικοινωνία . Αρκετοί γνωρίζουν έστω λίγα αγγλικά(είχα μάθει και εγώ βέβαια κάποια βασικά της Ιαπωνέζικης γλώσσας) . Με όσους έπιασα την κουβέντα λίγο περισσότερο και τους είπα ότι είμαι από την Ελλάδα και ότι η Ιαπωνία είναι η πρώτη χώρα που επισκέφτομαι με ευχαριστούσαν θερμά και μου έλεγαν πως ήταν τιμή τους που διάλεξα την χώρα τους.
Η οργάνωση που υπάρχει στην Ιαπωνια άπό το πιο μικρό και ασήμαντο πράγμα μεχρι το πιο μεγάλο είναι αίστευτη. Πραγματικά όλοι κάνουν την δουλειά τους με υποδειγματικό τρόπο. Σημαντικό ειναί επίσης ότι ο ένας σέβεται τη δουλειά του άλλου.
Καθημερινά έβλεπα ανθρώπους να καθαρίζουν και να συντηρούν ναούς, κήπους, μνημεία και άλλα αξιοθέατα. Μετά από ένα δρομολόγιο με bullet train μολις φτάσαμε στον τερματικό σταθμό περίμενε εκεί ένα συνεργείο καθαρισμού και μόλις βγήκαν οι επιβάτες αμέσως μπήκαν μέσα να το καθαρίσουν για να είναι έτοιμο για το επόμενο δρομολόγιο.
Όλοι οι δρόμοι είναι πεντακάθαροι. Κάδοι σκουπιδιών υπάρχουν πολλοί λίγοι και αυτοί μόνο δίπλα σε κάποιους αυτόματους πωλητές. Αυτόματοι πωλητές υπάρχουν παντού όπως και τουαλέτες οι οποίες όλες εξυπηρετούν και άτομα με αναπηρικά αμαξίδια. Το κάπνισμα απαγορεύεται στους δρόμους και μπορείς να καπνίσεις μόνο σε συγκεκριμένα σημεία. Αδέσποτα δεν υπάρχουν πουθενά. Τα φανάρια (και το κόκκινο και το πράσινο) διαρκούν περισσότερο. Όλοι οι Ιάπωνες περιμένουν υπομονετικά να ανάψει πράσινο φανάρι ακόμα και εάν δεν περνάει κανένα αμάξι. Πολλοί χρησιμοποιούν ποδήλατο για τις μετακινήσεις τους. Τις ώρες αιχμής μέσα στους σταθμούς των τραίνων γίνεται το αδιαχώρητο. Κόσμος πάει και έρχεται συνέχεια. Τα τραίνα είναι ασφυκτικά γεμάτα αλλά κανείς δεν φωνάζει η παραπονιέται. Οι σταθμοί είναι τεράστιοι και δαιδαλώδης. Τα τραίνα αμέτρητα και όλα πάντα στην ώρα τους. Δεν υπάρχει σχεδόν ποτέ καθυστέρηση. Μια Ιαπωνέζα φίλη μου χαρακτηριστικά μου είπε ότι εάν το τραίνο καθυστερήσει και αργήσεις στη δουλειά σου σου δείνουν χαρτί από τον σταθμό για να τους το δείξεις.
Εγώ χρησιμοποιούσα το Japan Rail Pass για τις μετακινήσεις μου. Ήταν ελάχιστες οι φορές που χρειάστηκε να αγοράσω εισιτήριο από αυτόματο μηχάμηνα. Μια απα αυτές τις φορές αγόρασα λάθος εισιτήριο και όταν το έβαλα στο μηχάνημα για να περάσω δεν με άφησε. Πάω στο κουβούκλιο δίπλα που ήταν ένας υπάλληλος και τον ρωταω. Μου λέει για τον σταθμό που θέλεις να κατέβεις το εισιτήριο εναι 220 γιεν και εσύ έχεις εισιτήριο 280 γιεν. Κατσε να σου δώσω τα λεφτα του εισιτηρίου πίσω να πας να βγάλεις στο μηχάνημα το σωστό εισιτήριο.
Πρώτο ξενοδοχείο στο Tokyo capsule hotel για την εμπειρία.
με προορισμό την Odawara. Τα shinkansen έχουν Reserved και non-reserved βαγόνια. Κράτηση μπορείς να κάνεις μεχρί και λίγα λεπτά πριν την αναχώρηση του τραίνου. Υπάρχουν ταμπέλες με το που θα σταματήσει το κάθε βαγόνι και από πριν γνωρίζεις που θα περιμένεις. Οι ελεκτές των εισιτηρίων σε κάθε βαγόνι που μπαίνουν κάνουν υπόκλιση ως ένδειξη σεβασμού.
