Traveller
Member
- Μηνύματα
- 3.938
- Likes
- 3.932
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο by Dorotija (Τα νούμερα μορφώνονται)
- Κεφάλαιο 3ο by ευαγγελια (Τα νούμερα και το μεγάλο φαγοπότι)
- Κεφάλαιο 4ο by Samion (Τα νούμερα by night...)
- Κεφάλαιο 5ο by Traveller
- Κεφάλαιο 6ο by sapienza (Τα νούμερα στην πόλη...)
- Κεφάλαιο 7ο by neraida
- Κεφάλαιο 8ο by ευαγγελια (Τα νούμερα και ο Eihab)
Το ήξερα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει τίποτε αλλά ήθελα το ταξίδι να ξεκινήσει φαντασμαγορικά… με γκολ από τα αποδυτήρια…
Την κοίταξα με ύφος σοβαρό και της είπα εμπιστευτικά…
-Δεσποινίς πρόκειται για αποστολή υψίστης σημασίας, διακυβεύονται Εθνικά συμφέροντα… για κάντε μια προσπάθεια ακόμα…
Πίσω μου ο Κώστας με μαύρο γυαλί και μαύρο πουκάμισο, σωστός πράκτορας της Μοσάντ, συναινούσε κουνώντας το κεφάλι…
-Δεσποινίς κάντε μια προσπάθεια ακόμα, δεν πάμε για πλάκα στο Κάιρο, είμαστε σε αποστολή…
Ψάρωσε…
-Θα κάνω ότι είναι δυνατόν αλλά το βρίσκω δύσκολο να πετάξει η κυρία χωρίς διαβατήριο… θα πάω στον προιστάμενο…
Δεν είναι δύσκολο αλλά αδύνατον κορίτσι μου, σκέφτηκα , αλλά η πλάκα- πλάκα…
-Δεσποινίς μου αν τα καταφέρετε θα έχετε προσφέρει μεγάλη υπηρεσία στην Ελλάδα., συνέχισα σοβαρά, ενώ πίσω μου ο Κώστας συνέχισε το ίδιο τροπάριο, είμαστε σε μυστική αποστολή, μην πείτε σε κανέναν ότι μας είδατε…
Δυο λεπτά αργότερα με περίλυπο ύφος η δεσποινίς μας ανακοίνωσε τα αυτονόητα… κανείς δεν πετάει στην Αίγυπτο χωρίς διαβατήριο… έτσι μετρήσαμε την δεύτερη απώλεια μας… το πρώτο νούμερο της παρέας δεν ήρθε ποτέ, το δεύτερο νούμερο ήρθε, αλλά χωρίς διαβατήριο… κάτι από δέκα μικρούς νέγρους μου θύμιζε η ιστορία , μόνο που εδώ δεν υπήρχαν ούτε μικροί ούτε νέγροι, εδώ υπήρχαν νούμερα και μάλιστα μεγάλα, τα δέκα μεγάλα νούμερα… Φιλήσαμε λοιπόν αμφιμαγούλος το νούμερο που ήθελε να πετάξει στην Αίγυπτο χωρίς διαβατήριο και μπήκαμε στα ενδότερα…
Πρώτα είδα τις μπύρες… καφάσι ολόκληρο… μετά την Eυαγγελία και τέλος τον Samion… o Samion ειδικά ήταν στα χάι του… φορούσε ένα ναυτικό καπέλο και αγόρευε στην ομήγυρη… θυμάμαι τότε στην Ινδία με ένα γκαζάδικο… αμ το άλλο με το ποστάλι στην Ιταλία… ο καπετάν φουρτούνας… Θεέ μου αναλογίστηκα, αν μας βάλουν στην πτήση θα είναι θαύμα… κι όμως θαύματα γίνονται… κουτρουβαλώντας διαβήκαμε την πόρτα του 320 κι εγώ εναγωνίως έψαχνα το reg του αεροπλάνου….
-Dorothy!!! Ούρλιξα σκορπώντας τον πανικό στους δύσμοιρους συνεπιβάτες μας… το registry!!
-Sierra απάντησε η Dorothy με ένα κακαριστό γέλιο…
-Το έχω της είπα αδιάφορα… Ρόδος, Γενάρης 2009…
-Μπράβο!! Πανηγύρισαν τα νούμερα χειροκροτώντας…
Έδωσε ο Θεός και απογειωθήκαμε… τότε ήταν που ο Samion σηκώθηκε και σε κατάσταση έκστασης μου εμπιστεύτηκε συνωμοτικά…
-Chief έχω inside πληροφορίες … την βλέπεις την ξανθιά στο πλήρωμα? Σήμερα έχει γενέθλια…
Αμάν την κακομοίρα σκέφτηκα… λίγα λεπτά αργότερα τα νούμερα με φωνές και χειροκροτήματα έψαλαν το happy birthday προς τιμήν της ξανθιάς… όλο το αεροπλάνο στο πόδι και η ξανθιά κατακόκκινη από ντροπή να ευχαριστεί…
Δώδεκα και σαράντα πέντε το ένδοξο 320 της Aegean πατούσε τα ιερά χώματα της Αιγύπτου… τα οκτώ μεγάλα νούμερα τις επόμενες δυο μέρες θα έγραφαν σελίδες δόξας στο Κάιρο… μείνετε κοντά μας…
Την κοίταξα με ύφος σοβαρό και της είπα εμπιστευτικά…
-Δεσποινίς πρόκειται για αποστολή υψίστης σημασίας, διακυβεύονται Εθνικά συμφέροντα… για κάντε μια προσπάθεια ακόμα…
Πίσω μου ο Κώστας με μαύρο γυαλί και μαύρο πουκάμισο, σωστός πράκτορας της Μοσάντ, συναινούσε κουνώντας το κεφάλι…
-Δεσποινίς κάντε μια προσπάθεια ακόμα, δεν πάμε για πλάκα στο Κάιρο, είμαστε σε αποστολή…
Ψάρωσε…
-Θα κάνω ότι είναι δυνατόν αλλά το βρίσκω δύσκολο να πετάξει η κυρία χωρίς διαβατήριο… θα πάω στον προιστάμενο…
Δεν είναι δύσκολο αλλά αδύνατον κορίτσι μου, σκέφτηκα , αλλά η πλάκα- πλάκα…
-Δεσποινίς μου αν τα καταφέρετε θα έχετε προσφέρει μεγάλη υπηρεσία στην Ελλάδα., συνέχισα σοβαρά, ενώ πίσω μου ο Κώστας συνέχισε το ίδιο τροπάριο, είμαστε σε μυστική αποστολή, μην πείτε σε κανέναν ότι μας είδατε…
Δυο λεπτά αργότερα με περίλυπο ύφος η δεσποινίς μας ανακοίνωσε τα αυτονόητα… κανείς δεν πετάει στην Αίγυπτο χωρίς διαβατήριο… έτσι μετρήσαμε την δεύτερη απώλεια μας… το πρώτο νούμερο της παρέας δεν ήρθε ποτέ, το δεύτερο νούμερο ήρθε, αλλά χωρίς διαβατήριο… κάτι από δέκα μικρούς νέγρους μου θύμιζε η ιστορία , μόνο που εδώ δεν υπήρχαν ούτε μικροί ούτε νέγροι, εδώ υπήρχαν νούμερα και μάλιστα μεγάλα, τα δέκα μεγάλα νούμερα… Φιλήσαμε λοιπόν αμφιμαγούλος το νούμερο που ήθελε να πετάξει στην Αίγυπτο χωρίς διαβατήριο και μπήκαμε στα ενδότερα…
Πρώτα είδα τις μπύρες… καφάσι ολόκληρο… μετά την Eυαγγελία και τέλος τον Samion… o Samion ειδικά ήταν στα χάι του… φορούσε ένα ναυτικό καπέλο και αγόρευε στην ομήγυρη… θυμάμαι τότε στην Ινδία με ένα γκαζάδικο… αμ το άλλο με το ποστάλι στην Ιταλία… ο καπετάν φουρτούνας… Θεέ μου αναλογίστηκα, αν μας βάλουν στην πτήση θα είναι θαύμα… κι όμως θαύματα γίνονται… κουτρουβαλώντας διαβήκαμε την πόρτα του 320 κι εγώ εναγωνίως έψαχνα το reg του αεροπλάνου….
-Dorothy!!! Ούρλιξα σκορπώντας τον πανικό στους δύσμοιρους συνεπιβάτες μας… το registry!!
-Sierra απάντησε η Dorothy με ένα κακαριστό γέλιο…
-Το έχω της είπα αδιάφορα… Ρόδος, Γενάρης 2009…
-Μπράβο!! Πανηγύρισαν τα νούμερα χειροκροτώντας…
Έδωσε ο Θεός και απογειωθήκαμε… τότε ήταν που ο Samion σηκώθηκε και σε κατάσταση έκστασης μου εμπιστεύτηκε συνωμοτικά…
-Chief έχω inside πληροφορίες … την βλέπεις την ξανθιά στο πλήρωμα? Σήμερα έχει γενέθλια…
Αμάν την κακομοίρα σκέφτηκα… λίγα λεπτά αργότερα τα νούμερα με φωνές και χειροκροτήματα έψαλαν το happy birthday προς τιμήν της ξανθιάς… όλο το αεροπλάνο στο πόδι και η ξανθιά κατακόκκινη από ντροπή να ευχαριστεί…
Δώδεκα και σαράντα πέντε το ένδοξο 320 της Aegean πατούσε τα ιερά χώματα της Αιγύπτου… τα οκτώ μεγάλα νούμερα τις επόμενες δυο μέρες θα έγραφαν σελίδες δόξας στο Κάιρο… μείνετε κοντά μας…
Attachments
Last edited by a moderator:
