taver
Member
- Μηνύματα
- 12.636
- Likes
- 29.975
- Ταξίδι-Όνειρο
- Iles Kerguelen
Το Λούνα Παρκ ελπίζαμε πως θα ήταν ευκαιρία να χαλαρώσουμε μαζί με Βορειοκορεάτες… Μόνο που οι τελευταίοι περιμένανε ατελείωτες ουρές για να μπουν στο Λούνα Πάρκ, την ίδια ώρα που εμείς μπαίναμε μέσα κύριοι, και λαμβάναμε απόλυτη προτεραιότητα σε όλα τα attractions. Εγώ δε μπήκα σε κανένα (το Λουνα Παρκ ήταν κινεζικής κατασκευής… άσε καλύτερα μην έχουμε κανένα ατύχημα), αλλά άλλοι μπήκαν σε κάποια παιχνίδια. Και όπως προχωράγαμε ανάμεσα στα παιχνίδια, κάποια στιγμή φτάσαμε και στο τοπικό… χαμπουργκεράδικο! Και, με ευτελές αντίτιμο, απολαύσαμε αυτό που κατά πάσα πιθανότητα πρέπει να είναι… το καλύτερο Burger σε όλη τη Βόρεια Κορέα!
Παρότι μικρό και καχεκτικό, συνοδευόταν από ένα χάρτινο πιατάκι και…. ένα πλαστικό γάντι! Διότι, δεν είναι δυνατόν να πιάνουμε το φαγητό μας με τα χέρια… Επίσης, το μαγαζί δε θα το έλεγες ακριβώς fast food… Τα burgers δεν είναι ψημένα από πριν αλλά κάθε παραγγελία κατασκευάζεται ατομικά, οπότε το σύστημα έχει αναμονή. Τα αναψυκτικά, οι μπύρες, τα γλυκά, όλα αυτά τα παραγγέλνεις από άλλο γκισέ. Γενικώς, αν και η αισθητική του χώρου θύμιζε fast food, η λειτουργία του θύμιζε περισσότερο δημόσια υπηρεσία…
Επιστρέψαμε στο λούνα παρκ, μπήκαν όσοι ήθελαν ακόμα σε παιχνίδια (με απόλυτη προτεραιότητα έναντι των ντόπιων…), και στο τέλος η συνοδός μας εισέπραξε χρήματα από όσους μπήκαν σε παιχνίδια και πήγε να πληρώσει το λογαριασμό… Της πήρε λίγη ώρα παραπάνω, όσο εμείς παρακολουθούσαμε τον ήλιο να δύει, πίσω από την αψίδα του θριάμβου, για το τελευταίο βράδυ στην Κορέα. Είδα κάπου να ανάβει μια επιγραφή από νέον, και αναθάρρησα, νομίζοντας ότι βλέπω κάτι δυτικό. Τελικά άνθρακες ο θησαυρός – ήταν κι αυτό ένα μήνυμα προς τιμήν του Ηγέτη…
Τελευταία στάση για σήμερα, δείπνο στο περίφημο «Diplomats Club». Το diplomat’s club αποδείχθηκε απλώς μια αίθουσα στον όροφο πάνω από ένα κολυμβητήριο (με αντίστοιχες συνθήκες υγρασίας), που σέρβιρε μέτριο φαγητό. Αλλά, εκτός από φαγητό, είχε οργανωμένο σετ μουσικών οργάνων… Τόσο ένα μηχάνημα Karaoke, με το οποίο οι συνοδοί μας τραγούδησαν παραδοσιακά βορειοκορεάτικα άσματα, αλλά και μικρόφωνα και μια ακουστική κιθάρα για do-it-yourself karaoke, για το μουσικό της παρέας δηλαδή να παίξει κάτι και να τις συνοδεύσει σε δυτική μουσική. Οι συνοδοί μας, επέδειξαν τραγουδιστικό ζήλο (σε αναζήτηση φιλοδωρήματος, υποθέτω). Βέβαια, τα δυτικά τραγούδια που γνώριζαν (και επέλεξαν να μας πουν) ήταν λίγο κάπως. Τους Beatles, άντε, τους αγοράζω, είναι all time classic. Το «Edelweiss», όμως; Και μόνο το γεγονός ότι περίμεναν ότι ένας ροκ κιθαρίστας θα ήξερε απ’ έξω και θα μπορούσε να παίξει το «Edelweiss» στην κιθάρα… αλλά υπάρχουν πάντα και generic ρυθμοί να σώσουν την κατάσταση.
Αν και η βραδιά στο Diplomat’s club ήταν ευχάριστη, το τελευταίο μας βράδυ στη Β. Κορέα δε μπορούσε να κλείσει έτσι. Επιστρέψαμε λοιπόν στο ξενοδοχείο, και αφού έφτιαξα βαλίτσα κλπ (εγώ θα έφευγα το πρωί, αλλά ο συγκάτοικος όχι, και επειδή η αναχώρησή μου ήταν σε άγρια ώρα, θα προσπαθούσα να μην τον ξυπνήσω το πρωί), η βραδιά συνεχίστηκε, μαζί με τις συνοδούς μας, σε ένα από τα 2 στριφογυριζόμενα (revolving) εστιατόρια του ξενοδοχείου. Ξεκινήσαμε από το piano bar, περάσαμε από το κανονικό bar, τις τουαλέτες, το βεστιάριο κλπ, και κάναμε μερικές φορές το γύρο του κτηρίου μέχρι να αντιληφθούμε πως, μέσα από την κουβέντα, η ώρα είχε περάσει. Περασμένες 2, επέστρεψα στο κρεβάτι μου, για ένα σύντομο ύπνο μέχρι την αναχώρηση για το αεροδρόμιο, για την πτήση της επιστροφής στο Πεκίνο…
