Ολλανδία Η τριλογία του Σεπτέμβρη (2016) - Δεύτερο μέρος. Στα κανάλια και στα μπαράκια του Άμστερνταμ.

[Smaragda53]

Προς: fotast. Ε όχι και στεγνό το πρώτο κεφάλαιο. Είχε ολόκληρο μπουκάλι malt Bushmills irish whiskey. Πάντως με έκανες και γέλασα. Ευχαριστώ.

View attachment 163469

Προς: tzenipan. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια (γραπτά).




Κεφάλαιο 2

Rijksmuseum, περίπατοι, μπαράκια.

Το Rijksmuseum, το εθνικό μουσείο της Ολλανδίας, ιδρύθηκε το έτος 1800 στη Χάγη και μεταφέρθηκε το έτος 1808 στο Άμστερνταμ, με εντολή του βασιλιά Λουδοβίκου Βοναπάρτη, αδελφού του Ναπολέοντα. Τότε προστέθηκαν πολλά έργα (κυρίως πίνακες ζωγραφικής) τα οποία ήταν στην κυριότητα της πόλης του Άμστερνταμ, με πιο γνωστό τη "νυχτερινή περίπολο" του μεγάλου Ρέμπραντ.

Το κτίριο στη σημερινή του μορφή της γοτθικής αρχιτεκτονικής με αναγεννησιακά στοιχεία, ξεκίνησε να κατασκευάζεται το έτος 1876 και ολοκληρώθηκε το έτος 1885. Έκτοτε έχουν πραγματοποιηθεί προσθήκες και εργασίες ανακαίνισης, με τελευταία αυτή μεταξύ των ετών 2003 και 2013. Έχει παρόμοιο σχεδιασμό με αυτόν του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού.

Με το τραμ φτάσαμε στο ανακαινισμένο Rijksmuseum.

View attachment 163471

View attachment 163472

Μπήκαμε μέσα στον όμορφο ημιυπαίθριο χώρο που έχει διαμορφωθεί με την πρόσφατη ανακαίνιση

View attachment 163473

και στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς τον κύριο χώρο του μουσείου. Θαυμάσαμε τα βιτρό, τα οποία είχαν, όλα, αναφορά και στην αρχαία Ελλάδα,

View attachment 163474

περάσαμε από όλες τις πρόσφατα διαμορφωμένες αίθουσες,

View attachment 163475

με διάφορα εκθέματα,

View attachment 163476

αλλά το Rijksmuseum είναι από τα κορυφαία μουσεία του κόσμου λόγω των πινάκων ζωγραφικής. Στο Rijksmuseum υπάρχουν πίνακες του Βαν Γκογκ (οι περισσότεροι βρίσκονται στο μουσείο Βαν Γκογκ, δίπλα στο Rijksmuseum) του Βερμέερ (με πολλούς γνωστούς πίνακες), του Χαλς (με το γνωστό πίνακα ο εύθυμος πότης), του Άσσελιν, του Γιαν Στέιν, αλλά κυρίως βρίσκονται οι πίνακες του Ρέμπραντ. Πίνακες που καταδεικνύουν την εξέλιξη του μεγάλου ζωγράφου από τους πρωτόλειους πίνακες του άπειρου ζωγράφου μέχρι τη στιγμή της μεγάλης δημιουργίας του πίνακα των πινάκων. Το κατά τη γνώμη μου ένα από τα μεγαλύτερα έργα ζωγραφικής όλων των εποχών. Το έργο "νυχτερινή περίπολος".

View attachment 163477

Τι να γράψω; Ασχολούμαι με την τέχνη, αλλά ερασιτεχνικά. Θα ήταν λάθος να κάνω τον τεχνοκριτικό. Όπως δεν γίνεται να μην μείνεις έκπληκτος στους φωτισμούς των έργων του Ρέμπραντ. Με αποκορύφωμα τους φωτισμούς που δημιουργεί στο κορυφαίο του έργο. Τη νυχτερινή περίπολο.
Μετά τις αίθουσες με τα έργα του Ρέμπραντ, του Βερμέερ και των λοιπών δημιουργών, αισθάνθηκα μια πληρότητα και έπεισα και τους άλλους να προχωρήσουμε. Όταν βγήκαμε από το Rijksmuseum

View attachment 163478

είχα ανάγκη για μια μπύρα, οπότε κατευθύνθηκα προς το Hard Rock Cafe του Άμστερνταμ ώστε να απολαύσω τη μπύρα μου, παρατηρώντας το κανάλι. Το Hard Rock Cafe του Άμστερνταμ έχει είσοδο από την πλατεία Max Euweplein

View attachment 163479

και μεγάλη τζαμαρία με θέα προς το εξωτερικό περιφερειακό κανάλι του κέντρου της πόλης.

View attachment 163480

Αν και αποφεύγω τις αλυσίδες καταστημάτων, μερικά Hard Rock, τα προτιμώ ενίοτε για ολιγόωρη στάση. Ένα απ' αυτά είναι το Hard Rock Cafe του Άμστερνταμ. Οι υπόλοιποι της παρέας έφυγαν για το ξενοδοχείο τους, αφήνοντας εμένα να απολαύσω τη μπύρα μου, με την ησυχία μου. Απίστευτη ευχαρίστηση να βλέπεις τα κανάλια του Άμστερνταμ, πίνοντας τη μπύρα σου. Αφού ήπια τη μπύρα μου, αποφάσισα να επιστρέψω κι εγώ στο ξενοδοχείο μου. Έτσι πήρα τους δρόμους, παρατηρώντας τα κανάλια και σκεπτόμενος τους πίνακες που είχα μόλις δει στο Rijksmuseum.
Πέρασα και από τα τέσσερα ομοειδή βασικά περιφερειακά κανάλια του Άμστερνταμ.

View attachment 163481

View attachment 163482

View attachment 163483

View attachment 163484

Συγκεκριμένα φεύγοντας από το Hard Rock Cafe, ακολούθησα την οδό Leidsestraat, πέρασα τα κανάλια με τη σειρά από εξωτερικό προς εσωτερικό κανάλι ενός θεωρητικού ημικυκλίου και συγκεκριμένα πέρασα πρώτα το κανάλι Prinsengracht, στη συνέχεια το κανάλι Keizersgracht, στη συνέχεια το κανάλι Herengracht και τέλος το εσωτερικό κανάλι Singel, όπου και η αγορά Bloemenmarkt.

View attachment 163485

Θυμήθηκα ότι όποτε περνώ από το Άμστερνταμ, η αγορά αυτή είναι γεμάτη. Μετά θυμήθηκα αυτά που είχα διαβάσει για το χρηματιστήριο της τουλίπας. Χαμογέλασα. Κάτι μου θύμιζε η φούσκα της τουλίπας. Από τα εξωτικά είδη που εισήγαγαν οι έμποροι του Άμστερνταμ, λίγα ήταν τόσο ακριβά και τόσο εφήμερα όσο οι βολβοί της τουλίπας. Οι κάτοικοι του Άμστερνταμ έκαναν συλλογές τουλιπών, όπως άλλοι συλλέγουν σπάνια νομίσματα. Οι συλλέκτες είχαν τέτοια μανία για την απόκτηση σπάνιων δειγμάτων, ώστε γινόταν αγοραπωλησία των βολβών της τουλίπας στο χρηματιστήριο του Άμστερνταμ. Όταν τη δεκαετία του 1630, ο χρηματιστηριακός πυρετός για τις τουλίπες είχε φτάσει στο ζενίθ, οι βολβοί τουλίπας κόστιζαν περισσότερο από τα σμαράγδια και από άλλα πολύτιμα αντικείμενα (πολύτιμα μέταλλα, κινέζικα βάζα Μινγκ κλπ). Σπίτια πωλούντο για να αγοραστούν ελάχιστοι βολβοί τουλίπας. Οικογενειακές περιουσίες άλλαζαν χέρια με μεγάλη ταχύτητα. Και όπως όλες οι φούσκες, έτσι και αυτή έσκασε με τρομερό θόρυβο. Σε ελάχιστες ημέρες οι βολβοί τουλίπας έφτασαν στο 1/30 της maximum τιμής και χιλιάδες περιουσίες εξαφανίστηκαν. Αυτό ήταν το πρώτο χρηματιστηριακό κραχ στην ιστορία.

Συνέχισα να κατευθύνομαι προς το ξενοδοχείο μου, προχωρώντας κατά μήκος της Kalverstraat, του κεντρικού εμπορικού πεζόδρομου της πόλης,

View attachment 163486

περνώντας από την πλατεία Dam

View attachment 163487

και φτάνοντας τελικά στο ξενοδοχείο μου.

View attachment 163488

Μετά από λίγη ξεκούραση, βγήκα έξω και μετά από μια μικρή βόλτα

View attachment 163489

συνάντησα τους συνταξιδιώτες μου στο bar-restaurant Cannibale Royale,

View attachment 163490

στο οποίο προφανώς φάγαμε κρέατα, όπως άλλωστε φαίνεται και από το σήμα του καταστήματος.

View attachment 163491

Το φαγητό το συνοδεύσαμε με μερικά μπουκάλια κόκκινο κρασί.

View attachment 163492

Το μπαρ - ρεστοράν Cannibale Royale, παρά το όνομά του και το σήμα με το χασαπομάχαιρο, είχε όμορφο περιβάλλον. Μείναμε ευχαριστημένοι παρά την τουριστική τοποθεσία του καταστήματος. Όταν φύγαμε κάναμε μια μεγάλη βόλτα στην περιοχή Red Light District. Περπατώντας δίπλα στο κανάλι Oudezijds Voorburgwal και ανεβαίνοντας στις γέφυρες διάβασης του καναλιού,

View attachment 163493

View attachment 163494

παρατηρούσαμε φωτισμένη (σε άλλη όψη από το πώς την έβλεπα από το δωμάτιο του ξενοδοχείου) τη Βασιλική του Αγίου Νικολάου, αφιερωμένη στον πολιούχο του Άμστερνταμ και προστάτη των θαλασσοπόρων, ρωμαιοκαθολική εκκλησία η οποία ξεκίνησε να λειτουργεί το έτος 1887, ενώ αριστερά παρατηρούσαμε τον ύψους 67μέτρων παλαιό ναό (De Oude Kerk), ο οποίος ξεκίνησε να λειτουργεί το έτος 1565, αν και η πρώτη Oude Kerk , ήταν ξύλινη και χρονολογείται από τον 13ο αιώνα. Εκείνο που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, από την πρώτη φορά που είχα περπατήσει στο Άμστερνταμ, πριν από πολλά χρόνια, ήταν η αρμονική συνύπαρξη της εκκλησίας με τα σπίτια με τα κόκκινα φανάρια. Και μάλιστα σε απόσταση που μερικές φορές είναι μικρότερη των πέντε μέτρων.

Αφού περπατήσαμε αρκετά στην περιοχή Red Light District (ως γνωστό δεν επιτρέπονται οι φωτογραφίσεις, ζήτημα το οποίο σεβάστηκα) τελικά καταλήξαμε στο μπαρ Cafe Heffer,

View attachment 163495

View attachment 163496

στη συμβολή των οδών Oudebrugsteeg και Beursstraat, με θέα στη Damrak.

View attachment 163497

Αφού ήπιαμε τα ποτά μας (άλλος τις μπύρες του, άλλος τα ουίσκι του, άλλος το κρασί του) και απολαύσαμε το ωραίο περιβάλλον, αποφασίσαμε να φύγουμε. Όλοι ήθελαν να πάνε για ύπνο. Άλλωστε όλοι είχαμε ξυπνήσει πριν από τις 05.00πμ το πρωί. Και η ώρα ήταν περίπου μεσάνυχτα. Έτσι όλοι πήγαν προς το ξενοδοχείο τους. Όλοι τους, εκτός από μένα. Εγώ είχα άλλα σχέδια. Είχα να περάσω από το Άμστερνταμ έξι χρόνια. Για την ακρίβεια έξι χρόνια και έξι μήνες. Μεγάλο χρονικό διάστημα είχα μείνει μακριά, από μια από τις αγαπημένες μου πόλεις. Εκείνη την πρώτη νύχτα, ήθελα να επισκεφτώ διάφορα αγαπημένα μου μπαρ.
Πήρα το τραμ και κατέβηκα στη Leidseplein. Την πλατεία κέντρο της νυχτερινής ζωής του Άμστερνταμ. Από την πλατεία προχώρησα κατά μήκος της Korte Leidsedwarsstraat και πήγα σ' ένα αγαπημένο μου bar. Το bar αυτό, το είχα αγαπήσει από την πρώτη φορά που είχα βρεθεί στο Άμστερνταμ. Είναι το Whiskycafe L&B. Διαθέτει μια τεράστια κάβα malt whisk(e)y. Νομίζω ότι δεν έχω βρει άλλο bar με τέτοια συλλογή από malt. Ήπια μερικά malt whisk(e)y, που μου αρέσουν πολύ και δεν τα βρίσκω εύκολα. Σημειώνω ότι η παρένθεση στο γράμμα e, έχει σχέση με το έως προ διημέρου (από την ημέρα που βρέθηκα στο Άμστερνταμ) ταξίδι στην Ιρλανδία (βλ. σχετική ιστορία "Στις pubs του Δουβλίνου").
Στη συνέχεια αποφάσισα ν' ακούσω live jazz. Προχώρησα μερικά μέτρα κατά μήκος της Korte Leidsedwarsstraat με κατεύθυνση προς τη Leidseplein και μπήκα στο Jazz Cafe Alto. Όταν είμαι στο Άμστερνταμ, οπωσδήποτε μια νύχτα ή και περισσότερες, βρίσκομαι στο Cafe Alto, ακούγοντας live blues και jazz μέχρι τις πρωινές ώρες.
Όταν τελείωσε το πρόγραμμα η ώρα ήταν πολύ προχωρημένη. Ήμουν σχεδόν 24 ώρες στο πόδι. Επέστρεψα στο ξενοδοχείο μου.

Ηταν Μάρτιος όταν βρέθηκα στο ΄Αμστερνταμ, πήγαμε στο Alto που τόσο ήθελα κι έμεινα με τη γλύκα. ΄Ηταν κλειστό. ΄Ανοιγε τον Απρίλιο! Τις μπύρες μας πάντως τις ήπιαμε στη Leidseplein κουκουλωμένες με κουβερτάκια!