happiness
Member
- Μηνύματα
- 235
- Likes
- 146
- Επόμενο Ταξίδι
- ...τελικά δεν άργησε :)
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία, Κούβα
Με μπαμπά ηπειρώτη και μαμά κρητικιά, δεν μπορώ να πω ότι μου έχει κακοπέσει που ως παιδί έκανα οικογενειακές διακοπές σε δύο από τους πιο hot χειμωνιάτικους και καλοκαιρινούς προορισμούς, αντίστοιχα.
Ύστερα μεγάλωσα, ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα, και για ένα διάστημα σνόμπαρα τα χωριά καταγωγής μου. Τώρα όμως, που πραγματικά αρχίζω να μεγαλώνω, έχω αρχίσει πάλι να τα τιμάω δεόντως και με κάθε ευκαιρία.
Τα Πράμαντα για παράδειγμα, χωριό καταγωγής του πατέρα μου, κεντρικό χωριό και έδρα του δήμου Βόρειων Τζουμέρκων, το έχω επισκεφτεί με παρέα ή/και τον αγαπητικό, 3 φορές την χρονιά που μόλις μας άφησε :xmas_smile: . Λίγο που μας έχουν κουτσουρέψει τον μισθό μας και δεν είναι εύκολο να αποφασίσουμε αποδράσεις σε μέρη που εκτός από τα μεταφορικά θα πρέπει να πληρώσουμε και την διαμονή, λίγο που ξανα-ανακαλύπτω την περιοχή με ευχάριστη παρέα, κοντεύω να γίνω μόνιμος κάτοικος εκεί πάνω :xmas_cheesygrin: . Έχω επισκεφτεί την περιοχή, πρακτικά, όλες τις εποχές του χρόνου. Τον χειμώνα τα Χριστούγεννα, τις απόκριες τον Μάρτιο, την άνοιξη το Πάσχα, το καλοκαίρι τον Αύγουστο και το φθινόπωρο τον Οκτώβριο.
Προσωπικά, προτιμώ το φθινόπωρο. Όσο γοητευτικά και να ναι τα αφράτα χιόνια τον χειμώνα, όσο δροσιστικό κι αν είναι το πυκνό πράσινο το καλοκαίρι, η έκρηξη του κόκκινου πάνω στα φθινοπωρινά φύλλα, δεν παίζεται!
Το καλό με τα Πράμαντα (ή η Πράμαντα αν προτιμάτε), είναι πως είναι ένα πραγματικά μεγάλο και ζωντανό χωριό. Με 1000 μόνιμους κατοίκους μέσα στο χωριό και στους διπλανούς μικρούς οικισμούς, δεν νιώθεις πως θα σε φάνε οι λύκοι την νύχτα (αν και τους ακούς :xmas_razz
. Και ειδικά όταν πηγαίνεις σαν τουρίστας, όπως εμείς, σίγουρα δεν θα σου λείψει τίποτα. Ούτε mini market, ούτε καφενείο, ούτε καφετέρια, ούτε ταβέρνα, ούτε μπαράκι, ούτε καν clubάκι! Ωωωω ναι! Εδώ και μερικά χρόνια, το πρώτο πράγμα που μας «καλωσορίζει» στο έμπα του χωριού είναι … κρατηθείτε … το Super Pramantise. Fuck yeaaaahhhh! :xmas_lol:
Όταν φιλοξενώ καινούρια παρέα στα Πράμαντα, οι πιο sos δραστηριότητες που πρέπει να πραγματοποιηθούν είναι: βόλτα στην πλατεία του χωριού, επίσκεψη σε Συρράκο ή/και Καλαρρύτες, επίσκεψη στο γεφύρι της Πλάκας και φαγητό στην χασαποταβέρνα του Μπούτζα. Αμέσως μετά έρχονται τα: επίσκεψη στον Καταρράκτη, το σπήλαιο Ανεμότρυπα, ανέβασμα στο καταφύγιο, για καφέ στο ξενοδοχείο, για πίτα στους Μελισσουργούς, επίσκεψη στο δασικό χωριό. Άμα εξαντληθούν κι αυτά, υπάρχουν κι άλλα, με πιο μακρινές αποστάσεις.
Ας τα πάρω ένα-ένα. Λοιπόν.
Βόλτα στην πλατεία του χωριού: των Πραμάντων εννοώ. Τους δείχνω την όμορφη εκκλησία και κοκορεύομαι για τον τεράστιο πλάτανο που είναι εντυπωσιακός. Τους δείχνω και την βρύση του αράπη, όχι τόσο επειδή είναι όμορφη, απλά επειδή είναι περίεργη. Προς τα πάνω δείχνω το δημοτικό που είναι πανέμορφο και πάνω σε λοφάκι, και τον ωραίο πέτρινο τοίχο από κάτω. Κάτω απ’ το σχολείο αγοράζουμε τραχανά και μαρμελάδες και πιο πάνω, στο ξύλινο σπιτάκι, αγοράζουμε διάφορα βουτήματα και παραγγέλνουμε να μας φτιάξουν ταψάκι πίτα (τυρόπιτα, χορτόπιτα, μακαρονόπιτα), να το πάρουμε σπίτι να το τρώμε.
Επίσκεψη σε Συρράκο ή/και Καλαρρύτες: άμα πάμε Καλαρρύτες, θα σταματήσουμε οπωσδήποτε να τους δείξω την μονή Κηπίνας. Ολονών τους πέφτει το σαγόνι με αυτό το κτίσμα. Άμα έχουμε ώρα θα ανέβουμε κιόλας, γιατί είναι πολύ εντυπωσιακή κι από μέσα. Τα κλειδιά της πόρτας της τα παίρνουμε από το καφενείο που συναντούμε ακριβώς πριν, που έχει και την ταμπέλα, ή από τους προηγούμενους επισκέπτες εάν πετύχουμε κι άλλο κόσμο. Μετά τα επιστρέφουμε στο καφενείο. Μετά συνεχίζουμε για Καλαρρύτες, με προσοχή πάντα γιατί ο δρόμος είναι σκατένιος, στενός, σπασμένος και δίπλα σε γκρεμό. Εγώ πάντα τονίζω ότι άμα είναι να κάνουμε αυτή την επίσκεψη πρέπει να ξεκινήσουμε νωρίς για να προλάβουμε να είμαστε στους Χριστούς πριν πέσει ο ήλιος, γιατί θεωρώ τον δρόμο πολύ δύσκολο και δεν θέλω να τον κάνω με σκοτάδι, ειδικά άμα δεν είναι άνοιξη-καλοκαίρι. Και η επίσκεψη παίρνει ώρα, γιατί το αμάξι θα πρέπει να το αφήσουμε έξω από το χωριό, που είναι όλο παραδοσιακό και λιθόστρωτο και δεν μπαίνουν αμάξια, και γιατί οι μουσαφίριδες θα θέλουν να το δουν όλο το χωριό :xmas_smile:. Το Συρράκο είναι ο δίδυμος οικισμός και είναι πιο όμορφο από τους Καλαρρύτες κατά την γνώμη μου. Μια φορά που θα είναι καλοκαίρι, και θα χω παρέα περιπατητική, θα τους πάρω να κάνουμε με τα πόδια το μονοπάτι δίπλα στον Καλαρρύτικο που πάει από το ένα χωριό στο άλλο. Δεν είναι πολύ. 1 – 1.5 ώρα μου έχουν πει.
Επίσκεψη στο γεφύρι της Πλάκας: αν δεν έχουμε ήδη σταματήσει εκεί στο ανέβασμα για το χωριό. Πολύ ιστορικό γεφύρι και πολύ εντυπωσιακό. Πάλι θα κοκορευτώ, ότι είναι το μεγαλύτερο μονοτοξοτό γεφύρι των Βαλκανίων και εκεί ήρθε ο Άρης για να υπογράψει την συμφωνία της Πλάκας και άσε που ο πρωτομάστοράς του έχει το ίδιο επώνυμο με την γιαγιά μου, άρα κάποια συγγένεια θα την έχουμε, δεν μπορεί! Μία φορά είχα πάει εκεί και για ράφτινγκ. Οι ομάδες που διοργανώνουν τέτοιες δραστηριότητες έχουν την έδρα τους δίπλα απ’ το γεφύρι. Σε παίρνουν από κει, σε πάνε πάνω πιο ψηλά στον ποταμό, σου δίνουν και τον εξοπλισμό που χρειάζεσαι (εκτός απ’ το μαγιό
), σε βάζουν σε μια βάρκα, ο εκπαιδευτής σου λέει και ότι οδηγίες χρειάζονται, και βουρ! Η διαδρομή που καταλήγει πάλι στο γεφύρι είναι για αρχάριους, είναι πολύ εύκολη, είναι όμορφη, δεν χρειάζεται να είναι κανείς αθλητικός τύπος και έχει και φοβερή πλάκα :xmas_cheesygrin:.Φαγητό στην χασαποταβέρνα του Μπούτζα: κάθε μα κάθε φορά που πάμε στα Πράμαντα :xmas_redface:. Όχι ότι οι άλλες χασαποταβέρνες του χωριού μας χαλάνε, το κάθε άλλο
, απλά άμα φύγεις από το χωριό και δεν έχεις φάει εκεί γαλοτύρι, γίδα βραστή και παϊδάκια αρνίσια, έχεις χάσει πραγματικά. Και μ’ αυτόν έχω κάποια συγγένεια. Βασικά, μάλλον με όλο το χωριό έχω :xmas_confused:. Επίσης, ρωτάμε αν έχουν αγριογούρουνο. Συνήθως όλο και κάποια από τις ταβέρνες έχει. Κανονικό αγριογούρουνο, κυνήγι, όχι τα ημιάγρια που έχουν στα σίγουρα και τα βλέπουμε πάντα κρεμασμένα έξω από τα μαγαζιά. Αυτά τα εκτρέφουν, βλέπουμε τις στάνες τους στον δρόμο προς τους Χουλιαράδες.Επίσκεψη στον Καταρράκτη: που θα τους δείξω τον ψηλότερο καταρράκτη της Ελλάδας (σε αυτή την φάση έχω ήδη φουσκώσει σαν παγόνι). Έχει και ωραία καφετέρια ψηλά για τον θαυμάσεις από κοντά και να βγάλουμε τις φωτογραφίες μας.
Το σπήλαιο Ανεμότρυπα: που το είπαν έτσι γιατί ανακαλύφτηκε όταν οι ντόπιοι βοσκοί παρατήρησαν μία τρύπα στον βράχο απ’ όπου έβγαινε συνέχεια αέρας. Είναι ακριβώς έξω από τα Πράμαντα και ένα ζευγάρι που το έχει υπό την επίβλεψή του αναλαμβάνει να κάνει ξεναγήσεις και να τρέχει εκεί και ένα μαγαζάκι όπου προσφέρουν πολύ ωραίες πίτες και τσίπουρο. Είναι οι ίδιοι που έχουν το μαγαζί κάτω από το σχολείο με τα τοπικά προϊόντα.
Ανέβασμα στο καταφύγιο: που είναι must εάν έχει ρίξει και λίγα χιονάκια. Άμα δεν τεμπελιάζουμε πολύ μπορούμε να ανεβούμε με τα πόδια. Είναι 3-4 χιλιόμετρα (δεν είμαι σίγουρη) ήπιας ανηφόρας. Το τοπίο εκεί πάνω τα σπάει! Πρώτο τραπέζι πίστα στην Στρογγούλα. Στους «άσχετους» εξηγώ ότι Στρογγούλα ονομάζεται η κορυφή των Τζουμέρκων που είναι πάνω από το χωριό και την λένε έτσι γιατί από την οπτική γωνία του χωριού φαίνεται αρκετά στρογγυλή. Άμα είχα καναν φίλο αναρριχητή, θα την ήξερε, γιατί είναι πολύ γνωστό σημείο επίσκεψης διαφόρων σκαρφαλωτών. Γι αυτό έχει φτιαχτεί άλλωστε και το καταφύγιο. Για να φιλοξενεί τους περιπατητές. Εμείς πάμε εκεί όμως για το τσίπουρο :xmas_cheesygrin:. Μας το προσφέρουν το νεαρό ζευγάρι με το μωράκι, που τρέχει το καταφύγιο. Άμα έχουν και κανα ψευτομεζέ τον τσακίζουμε κι αυτόν. Στο πλάτωμα έξω από το καταφύγιο, διοργανώνονταν κάθε Αύγουστο συναυλίες με πολύ γνωστούς καλλιτέχνες από τον σύλλογο «Φωνή Βουνόντων» του χωριού, αλλά πέρισυ σταματήσανε.
Για καφέ στο ξενοδοχείο: που έχει πολλά ξενοδοχεία και ξενώνες πλέον στην περιοχή, αλλά εμείς συνηθίσαμε να λέμε «ξενοδοχείο» το πρώτο που λειτούργησε πριν από αρκετά χρόνια, ακριβώς έξω από το χωριό, δίπλα στον Τσόπελα, που επειδή έχει γαμάτη θέα στην Στρογγούλα, πηγαίνουμε για καφέ.
Για πίτα στους Μελισσουργούς: κι ούτε καν κάνουμε βόλτα στο χωριό, έτσι για τα προσχήματα. Πάμε κατευθείαν στην πλατεία, μπαίνουμε στο καφενείο, και ζητάμε τσίπουρο και πίτα. Μας φέρνει ότι έχει φτιάξει η κυρία του καφενείου. Να ναι λίγο πρωί όμως για να μην της έχει τελειώσει.
Επίσκεψη στο δασικό χωριό: «Κέδρος» λέγεται. Είναι έξω από τον Καταρράκτη. Υπάρχουν αρκετές ταμπέλες, οπότε δεν το χάνεις. Είναι τουριστικός οικισμός. Δηλαδή μία δασική έκταση η οποία διαμορφώθηκε και χτίστηκαν ξύλινα καταλύματα-σπιτάκια για φιλοξενία. Έχει ωραία ζεστή καφετέρια και εστιατόριο, αλλά στο δεύτερο δεν έχω πάει ποτέ.
Τώρα που το σκέφτομαι, είναι εντυπωσιακό, αλλά άμα έρθει κάποιος επισκέπτης στην περιοχή, που δεν έχει ξανάρθει, μπορεί να κάτσει και 5 μέρες και μην βαρεθεί καθόλου. Ούτε Παρίσι να μασταν :xmas_lol::xmas_lol::xmas_lol:
ΥΓ: Τώρα με τον περιφερειακό δρόμο του Αγρινίου και της Άρτας, είναι πολύ λιγότερη ταλαιπωρία να φτάσει κανείς στα Πράμαντα (λέω από Αθήνα-Πάτρα, όχι από Θεσσαλονίκη, αλλά κι από εκεί τώρα με την Εγνατία θα πρέπει να είναι κυριλέ). Στην Άρτα δεν μπαίνεις καν μέσα στην πόλη πλέον. Ακολουθείς ταμπέλες για Γιάννενα, και μετά όλες τις ταμπέλες για Αμμότοπο, Ροδαυγή. Μετά την Ροδαυγή έχει ταμπέλες για Πράμαντα. Γυρνώντας είναι λίγο πιο δύσκολο. Πρέπει να γυρίσεις από Φιλιππιάδα για να μπορέσεις να ξαναμπείς στον περιφερειακό. Αν όμως δεν έχετε δει το γεφύρι της Άρτας, μην το παραλείψετε. Η στροφή για Πράμαντα είναι αμέσως μετά το γεφύρι :xmas_smile:.
2ο ΥΓ: σχετικά με την κατάσταση των δρόμων στην περιοχή, έχω να πω, ότι όσοι ζαλίζεστε με τις στροφές στο αμάξι... θα ζαλιστείτε. Από εκεί και πέρα όμως, θεωρώ ότι οι δρόμοι είναι πολύ καλοί δεδομένου του υψόμετρου και του απομακρυσμένου της περιοχής. Χρειάζεται προσοχή ειδικά την άνοιξη που λιώνουν τα χιόνια, για πεσμένες πέτρες στον δρόμο. Όμως έχω να πω ότι τώρα τα Χριστούγεννα που είχα πάει, πήγαμε πολύ φοβισμένοι για τα χιόνια που είχε ρίξει, αλλά η ευχάριστη έκπληξη ήταν ότι όλοι οι κεντρικοί δρόμοι ήταν απόλυτα καθαροί, στεγνοί και φροντισμένοι. Μόνο οι κεντρικοι όμως ε; Άμα πήγαινες παραέξω από τον δρόμο έμπαινες στο χιόνι μέχρι το γόνατο :xmas_cheesygrin: Respect στον τοπικό δήμο για την καλή δουλειά!
Attachments
Last edited by a moderator:
