Ulysses
Member
- Μηνύματα
- 114
- Likes
- 174
- Επόμενο Ταξίδι
- Ζυρίχη
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού - Μεξικό
Περιεχόμενα
Ο τίτλος, σε συνδυασμό με τη γνωστή φράση ότι η Μαδρίτη έχει 9 μήνες χειμώνα και 3 μήνες κόλαση, δεν προδιαθέτει θετικά, αλλά εδώ είμαστε να τα διαψέυσουμε όλα...
Σχεδιάζοντας τώρα το ταξίδι μου στην Ισπανία, είπα να κάνω μια αναδρομή στο περσινό μου στη Μαδρίτη.
Η τρίτη μου επίσκεψη στην πόλη, με τις δύο προηγούμενες τα μακρινά έτη 2004 και 2005. Η αγαπημένη μου πόλη της Ισπανίας, αν και καταλήγω να ταξιδεύω στη Βαρκελώνη (που δεν είμαι φαν
) σχεδόν μια φορά το χρόνο.
8 χρόνια μετά λοιπόν επιστρέφω στην αγαπημένη μου
Το ταξίδι κανονίστηκε βιαστικά και τελευταία στιγμή, συνειδητοποιώντας ότι έρχεται 15αύγουστος και ότι δε θέλουμε να τη βγάλουμε όλο τον Αύγουστο στην πόλη μες στη ζέστη, (γιατί λοιπόν να μην πάμε σε κάποια άλλη πόλη με περισσότερη ζέστη;
)με συνέπεια τα αεροπορικά να ανταγωνίζονται σε τιμή αυτά για Νέα Υόρκη αλλά το ισορροπήσαμε με ένα (πολύ) φτηνό ξενοδοχείο ελπίζοντας για το καλύτερο...
Μέρα 1η
Και ξεκινάμε χωρίς ούτε μια ματιά σε χάρτες και καμία προετοιμασία με μια βάρβαρη πτήση στις 6 και κάτι για Ρώμη. Μετά από δύο ώρες αναμονή στο πραγματικά παγωμένο Φιουμιτσίνο (μιλάμε για κρύο, όχι αστεία), και άλλες δυο ώρες πτήσης, φτάνουμε στη Μαδρίτη.
Παίρνουμε το λεωφορείο από το αεροδρόμιο προς την πόλη, το οποίο κάνει μόνο μια ενδιάμεση στάση έξω από το ξενοδοχείο. Εισιτήριο 5 ευρώ. Ευτυχώς το πήραμε από το πρώτο τέρμιναλ και πήγαμε άνετα και καθιστοί γιατί για τους υπόλοιπους ήταν λίγο αφόρητες οι συνθήκες.
Φτάνουμε μετά από 15-20 λεπτά, και αφού κάναμε αγώνα για να αποβιβαστούμε, τα καταφέραμε.
Το ξενοδοχείο, http://www.booking.com/hotel/es/convencion.el.html
4 αστέρων, το κλείσαμε 55 ευρώ το δίκλινο με πρωινό
βρισκόταν 5 λεπτά με τα πόδια από το Retiro και με δυο στάσεις μετρό κοντά, η μία σχεδόν απ' έξω. Κάτι λοιπόν δεν θα πήγαινε καλά...
Αλλά τελικά ήταν μια χαρά. Τεράστιο ξενοδοχείο και γεμάτο αλλά ήσυχο, σε κεντρικό δρόμο με εστιατόρια, μπαρ, σουπερ μάρκετ, άνετο δωμάτιο (από τα ανακαινισμένα μάλλον γιατι είχα διαβάσει σχόλια ότι δεν είναι όλα), εξυπηρετικότατοι όλοι, το πρωινό υπερβολικά καλό. Δύσκολα βρίσκεις τέτοιο και με τα διπλά χρήματα ακόμα.
Αφού αισθανθήκαμε υπερήφανοι για την επιλογή μας, μετρό και πρώτος σταθμός το Santiago Bernabeu με σκοπό την αγορά εισιτηρίου για τον κυριακάτικο αγώνα, πρώτη αγωνιστική. Αφού κάναμε δυο φορές το γύρο του γηπέδου ψάχνοντας τα εκδοτήρια, πού και να μην ρωτούσαμε, τα βρήκαμε. Ο κόσμος στα εκδοτηρια λίγος, αλλά η συνεννόηση μάλλον δύσκολη, οπότε μας πήρε κάποιο χρόνο να έρθει η σειρά μας. Με τα εισιτήρια στο χέρι πήγαμε απέναντι σε γνωστό μπεργκεράδικο για ανασύνταξη δυνάμεων.
Μετρό με προορισμό τη Sol, βόλτες άσκοπες τριγύρω και στην Plaza Mayor.
Κατά τις 9 στάση για τάπας εδώ http://www.tripadvisor.com.gr/Restaurant_Review-g187514-d1580941-Reviews-La_Descubierta-Madrid.html, αφού δεν βρήκαμε τραπέζι σε ένα που θυμόμουν ότι μου είχε αρέσει πριν από 8 χρόνια.
Άψογα όλα και σε καλές τιμές
μέχρι να ετοιμαστούν μας κέρασαν μία από τις καλύτερες παέγια που έχω φάει στη ζωή μου!
Ανηφορίζουμε ξανά προς την Plaza Mayor, αν και δεν ήταν πολύ αργά, ούτε καν 12, ο κόσμος είχε αραιώσει και τα μαγαζιά είχαν αρχίσει να κλείνουν.
Περνάμε απ΄εξω από κατάστημα που είχε παγωτά, τα λιγουρευόμαστε και καθίσαμε απολαμβάνοντάς τα και συνοδεύοντας τα με ένα ποτήρι σανγρία, 1,5 ευρώ, του κουτιού φυσικά, χαζεύοντας την πλατεία.
Μετρό και επιστροφή στο ξενοδοχείο.
Για την επόμενη μέρα δεν είχαμε πρόγραμμα. Το μόνο που ήταν σίγουρο ήταν η επίσκεψη στο πιο αγαπημένο μου μουσείο
.
Σχεδιάζοντας τώρα το ταξίδι μου στην Ισπανία, είπα να κάνω μια αναδρομή στο περσινό μου στη Μαδρίτη.
Η τρίτη μου επίσκεψη στην πόλη, με τις δύο προηγούμενες τα μακρινά έτη 2004 και 2005. Η αγαπημένη μου πόλη της Ισπανίας, αν και καταλήγω να ταξιδεύω στη Βαρκελώνη (που δεν είμαι φαν
) σχεδόν μια φορά το χρόνο.8 χρόνια μετά λοιπόν επιστρέφω στην αγαπημένη μου
Το ταξίδι κανονίστηκε βιαστικά και τελευταία στιγμή, συνειδητοποιώντας ότι έρχεται 15αύγουστος και ότι δε θέλουμε να τη βγάλουμε όλο τον Αύγουστο στην πόλη μες στη ζέστη, (γιατί λοιπόν να μην πάμε σε κάποια άλλη πόλη με περισσότερη ζέστη;
)με συνέπεια τα αεροπορικά να ανταγωνίζονται σε τιμή αυτά για Νέα Υόρκη αλλά το ισορροπήσαμε με ένα (πολύ) φτηνό ξενοδοχείο ελπίζοντας για το καλύτερο...Μέρα 1η
Και ξεκινάμε χωρίς ούτε μια ματιά σε χάρτες και καμία προετοιμασία με μια βάρβαρη πτήση στις 6 και κάτι για Ρώμη. Μετά από δύο ώρες αναμονή στο πραγματικά παγωμένο Φιουμιτσίνο (μιλάμε για κρύο, όχι αστεία), και άλλες δυο ώρες πτήσης, φτάνουμε στη Μαδρίτη.
Παίρνουμε το λεωφορείο από το αεροδρόμιο προς την πόλη, το οποίο κάνει μόνο μια ενδιάμεση στάση έξω από το ξενοδοχείο. Εισιτήριο 5 ευρώ. Ευτυχώς το πήραμε από το πρώτο τέρμιναλ και πήγαμε άνετα και καθιστοί γιατί για τους υπόλοιπους ήταν λίγο αφόρητες οι συνθήκες.
Φτάνουμε μετά από 15-20 λεπτά, και αφού κάναμε αγώνα για να αποβιβαστούμε, τα καταφέραμε.
Το ξενοδοχείο, http://www.booking.com/hotel/es/convencion.el.html
4 αστέρων, το κλείσαμε 55 ευρώ το δίκλινο με πρωινό
βρισκόταν 5 λεπτά με τα πόδια από το Retiro και με δυο στάσεις μετρό κοντά, η μία σχεδόν απ' έξω. Κάτι λοιπόν δεν θα πήγαινε καλά...Αλλά τελικά ήταν μια χαρά. Τεράστιο ξενοδοχείο και γεμάτο αλλά ήσυχο, σε κεντρικό δρόμο με εστιατόρια, μπαρ, σουπερ μάρκετ, άνετο δωμάτιο (από τα ανακαινισμένα μάλλον γιατι είχα διαβάσει σχόλια ότι δεν είναι όλα), εξυπηρετικότατοι όλοι, το πρωινό υπερβολικά καλό. Δύσκολα βρίσκεις τέτοιο και με τα διπλά χρήματα ακόμα.
Αφού αισθανθήκαμε υπερήφανοι για την επιλογή μας, μετρό και πρώτος σταθμός το Santiago Bernabeu
με σκοπό την αγορά εισιτηρίου για τον κυριακάτικο αγώνα, πρώτη αγωνιστική. Αφού κάναμε δυο φορές το γύρο του γηπέδου ψάχνοντας τα εκδοτήρια, πού και να μην ρωτούσαμε, τα βρήκαμε. Ο κόσμος στα εκδοτηρια λίγος, αλλά η συνεννόηση μάλλον δύσκολη, οπότε μας πήρε κάποιο χρόνο να έρθει η σειρά μας. Με τα εισιτήρια στο χέρι πήγαμε απέναντι σε γνωστό μπεργκεράδικο για ανασύνταξη δυνάμεων.Μετρό με προορισμό τη Sol, βόλτες άσκοπες τριγύρω και στην Plaza Mayor.
Κατά τις 9 στάση για τάπας εδώ http://www.tripadvisor.com.gr/Restaurant_Review-g187514-d1580941-Reviews-La_Descubierta-Madrid.html, αφού δεν βρήκαμε τραπέζι σε ένα που θυμόμουν ότι μου είχε αρέσει πριν από 8 χρόνια.
Άψογα όλα και σε καλές τιμές
μέχρι να ετοιμαστούν μας κέρασαν μία από τις καλύτερες παέγια που έχω φάει στη ζωή μου!
Ανηφορίζουμε ξανά προς την Plaza Mayor, αν και δεν ήταν πολύ αργά, ούτε καν 12, ο κόσμος είχε αραιώσει και τα μαγαζιά είχαν αρχίσει να κλείνουν.
Περνάμε απ΄εξω από κατάστημα που είχε παγωτά, τα λιγουρευόμαστε και καθίσαμε απολαμβάνοντάς τα και συνοδεύοντας τα με ένα ποτήρι σανγρία, 1,5 ευρώ, του κουτιού φυσικά, χαζεύοντας την πλατεία.
Μετρό και επιστροφή στο ξενοδοχείο.
Για την επόμενη μέρα δεν είχαμε πρόγραμμα. Το μόνο που ήταν σίγουρο ήταν η επίσκεψη στο πιο αγαπημένο μου μουσείο
.Attachments
Last edited by a moderator:
επειδή ξέχασαν να μας τα δώσουν την προηγούμενη στο τσεκ ιν. Αποφασίζουμε να πάρουμε το μετρό από τη στάση Goya για αλλαγή και για να μην αλλάζουμε γραμμές, θα μπορούσαμε να πάμε και με τα πόδια αλλά η φήμη της αφόρητης ζέστης μας απέτρεπε από το να περπατάμε χωρίς λόγο στον ήλιο. Η στάση βρισκόταν σε μια όμορφη και ιδιαίτερη πλατεία, την Plaza Salvador Dali με πολλά καταστήματα, εστιατόρια και παράξενα εικαστικά έργα.
.
