Περιεχόμενα
1η μέρα
Επιτέλους, ένα ταξίδι που ονειρευόμουν από μικρή είχε έρθει η ώρα να πραγματοποιηθεί. Την ευκαιρία την έδωσε μια προσφορά εισιτηρίων (189 ευρώ με επιστροφή για 2 άτομα) πήρα λοιπόν το σύζυγο και 18 Σεπτεμβρίου πήραμε τη μεσημεριανή πτήση για Βιέννη. Ξενοδοχείο είχαμε κλείσει νωρίς, όταν κλείσαμε και τα εισιτήρια, το Alpha hotel πίσω από τη πλατεία Rathausplatz και το δημαρχείο της πόλης. Φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Βιέννης μετά από μια μικρή καθυστέρηση της πτήσης και ενώ είχαμε κλείσει ταξί μέσω internet και υποτίθεται ότι θα μας περίμενε ο οδηγός στην έξοδο..τίποτα καμία παρουσία. Βρήκα το check in της συγκεκριμένης εταιρείας και μου λένε ότι δεν υπάρχει κράτηση (δυστυχώς δεν είχα μαζί μου το email επιβεβαίωσης) και ότι θα έπρεπε να δώσω 38 ευρώ από 33 που είχα κλείσει για να μας πάνε στο ξενοδοχείο. Δεν δεχτήκαμε και πήγαμε στο διπλανό γκισέ άλλης εταιρείας ταξί και εκεί συμφωνήσαμε στα 33 ευρώ, έτσι μετά από μισή ώρα είμασταν στο ξενοδοχείο. Η πρώτη εντύπωση από τη Βιέννη μέσα από το ταξί ήταν καλή. Όμορφα κτίρια, ωραία μαγαζιά μεγάλοι δρόμοι και χωρίς κίνηση. Ο καιρός ίδιος με αυτόν που αφήσαμε στην Αθήνα, ζέστη...
Στο ξενοδοχείο μας έδωσαν αμέσως το δωμάτιο μας το οποίο ήταν αρκετά μεγάλο και μας εφοδίασαν με χάρτες και τα απαραίτητα διαφημιστικά.
Αφού ξεκουραστήκαμε λίγο αποφασίσαμε να πάμε μια βόλτα να εξερευνήσουμε τη περιοχή κοντά στο ξενοδοχείο. Κατεβήκαμε λοιπόν στη πλατεία Rathaus. Ένα τσίρκο είχε στηθεί τη περίοδο αυτή μέσα στη πλατεία και έδινε παραστάσεις και στο κάτω μέρος της πλατείας κιόσκια με φαγητό και τραπεζάκια. Αφού λοιπόν κάναμε τη βόλτα μας τριγύρω και είδαμε από έξω και το Burgtheater είπαμε να φάμε σε ένα από τα κιόσκια και τι άλλο..λουκάνικα. Η συνεννόηση ήταν λίγο δύσκολη μιας και δε μιλούσαν καλά τα αγγλικά, δούλεψε όμως η νοηματική. Πήραμε λοιπόν λουκάνικα γεμιστά με τυρί, που πρότειναν οι τραβελστορίτες, με την σαλάτα και το ψωμάκι που συνοδεύονταν και μπύρα φυσικά. Το ωραίο ήταν ότι για να μας δώσουν μαχαιροπίρουνα πληρώσαμε επιπλέον 2 ευρώ το άτομο σαν εγγύηση τα οποία μας επιστράφηκαν, όταν τα επιστρέψαμε.
Ο καιρός είχε ήδη αρχίσει να αλλάζει, φύσαγε και άρχισε να κάνει κρύο και μαύρα σύννεφα μαζεύονταν στον ορίζοντα. Είχε πάει 20:30 οπότε αποφασίσαμε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο να ξεκουραστούμε γιατί οι επόμενες μέρες θα είχαν πολύ τρέξιμο.
Επιτέλους, ένα ταξίδι που ονειρευόμουν από μικρή είχε έρθει η ώρα να πραγματοποιηθεί. Την ευκαιρία την έδωσε μια προσφορά εισιτηρίων (189 ευρώ με επιστροφή για 2 άτομα) πήρα λοιπόν το σύζυγο και 18 Σεπτεμβρίου πήραμε τη μεσημεριανή πτήση για Βιέννη. Ξενοδοχείο είχαμε κλείσει νωρίς, όταν κλείσαμε και τα εισιτήρια, το Alpha hotel πίσω από τη πλατεία Rathausplatz και το δημαρχείο της πόλης. Φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Βιέννης μετά από μια μικρή καθυστέρηση της πτήσης και ενώ είχαμε κλείσει ταξί μέσω internet και υποτίθεται ότι θα μας περίμενε ο οδηγός στην έξοδο..τίποτα καμία παρουσία. Βρήκα το check in της συγκεκριμένης εταιρείας και μου λένε ότι δεν υπάρχει κράτηση (δυστυχώς δεν είχα μαζί μου το email επιβεβαίωσης) και ότι θα έπρεπε να δώσω 38 ευρώ από 33 που είχα κλείσει για να μας πάνε στο ξενοδοχείο. Δεν δεχτήκαμε και πήγαμε στο διπλανό γκισέ άλλης εταιρείας ταξί και εκεί συμφωνήσαμε στα 33 ευρώ, έτσι μετά από μισή ώρα είμασταν στο ξενοδοχείο. Η πρώτη εντύπωση από τη Βιέννη μέσα από το ταξί ήταν καλή. Όμορφα κτίρια, ωραία μαγαζιά μεγάλοι δρόμοι και χωρίς κίνηση. Ο καιρός ίδιος με αυτόν που αφήσαμε στην Αθήνα, ζέστη...
Στο ξενοδοχείο μας έδωσαν αμέσως το δωμάτιο μας το οποίο ήταν αρκετά μεγάλο και μας εφοδίασαν με χάρτες και τα απαραίτητα διαφημιστικά.
Αφού ξεκουραστήκαμε λίγο αποφασίσαμε να πάμε μια βόλτα να εξερευνήσουμε τη περιοχή κοντά στο ξενοδοχείο. Κατεβήκαμε λοιπόν στη πλατεία Rathaus. Ένα τσίρκο είχε στηθεί τη περίοδο αυτή μέσα στη πλατεία και έδινε παραστάσεις και στο κάτω μέρος της πλατείας κιόσκια με φαγητό και τραπεζάκια. Αφού λοιπόν κάναμε τη βόλτα μας τριγύρω και είδαμε από έξω και το Burgtheater είπαμε να φάμε σε ένα από τα κιόσκια και τι άλλο..λουκάνικα. Η συνεννόηση ήταν λίγο δύσκολη μιας και δε μιλούσαν καλά τα αγγλικά, δούλεψε όμως η νοηματική. Πήραμε λοιπόν λουκάνικα γεμιστά με τυρί, που πρότειναν οι τραβελστορίτες, με την σαλάτα και το ψωμάκι που συνοδεύονταν και μπύρα φυσικά. Το ωραίο ήταν ότι για να μας δώσουν μαχαιροπίρουνα πληρώσαμε επιπλέον 2 ευρώ το άτομο σαν εγγύηση τα οποία μας επιστράφηκαν, όταν τα επιστρέψαμε.
Ο καιρός είχε ήδη αρχίσει να αλλάζει, φύσαγε και άρχισε να κάνει κρύο και μαύρα σύννεφα μαζεύονταν στον ορίζοντα. Είχε πάει 20:30 οπότε αποφασίσαμε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο να ξεκουραστούμε γιατί οι επόμενες μέρες θα είχαν πολύ τρέξιμο.
