kirra
Member
- Μηνύματα
- 6
- Likes
- 33
- Επόμενο Ταξίδι
- Μυανμαρ
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΧΙΛΗ-ΒΟΛΙΒΙΑ-ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΠΑΣ
Η Αιθιοπία είναι μια χώρα που σε ταξιδεύει στο παρελθόν της ανθρωπότητας: σε προϊστορικούς χρόνους, όταν επισκέπτεσαι τις φυλές της κοιλάδας του Όμο στο Νότο, και στους χρόνους αμέσως μετά τον ερχομό του Χριστού, όταν επισκέπτεσαι τον Βορρά της χώρας, με τις μονολιθικές εκκλησιές της Λαλίμπελα, τις λαξευμένες στο βράχο ή την περιοχή του Tigray, όπου υπάρχουν εκκλησιές, πολυ δυσκολα προσβασιμες, , φυτεμένες πάνω σε βράχους, που θυμίζουν Grand Canyon.
Επίσης είναι μία χώρα με μεγάλη ποικιλομορφία, που όμοιά της έχω συναντήσει μόνο στο Περού, και με πολύ «φολκλορ», που ρέει αβίαστο μέσα στη καθημερινότητα των ανθρώπων, οι οποίοι κινούνται ολημερίς πάνω στις οδικές αρτηρίες πεζοί ή πάνω σε κάρα που σέρνουν γαϊδουράκια, ντυμένοι (στο Βορρά) με λευκές κάπες, που σε παραπέμπουν στην εποχή του Χριστού.
Ακόμα είναι μία χώρα με μεγάλο γεωλογικό ενδιαφέρον, αφού φιλοξενεί μέρος του μεγάλου ρήγματος, που κάποια μέρα θα χωρίσει την Αφρική στα δύο, καθώς και την έρημο του Ντανακίλ, κατάσπαρτη από ηφαίστεια (με κυριότερο το Ερτα Αλε, που φιλοξενεί στον κρατήρα του μία από τις έξι ηφαιστειακές λίμνες, που υπάρχουν στον κόσμο, όπου κοχλάζει μόνιμα η πυρωμένη λάβα) και πολύχρωμα πεδία ποτάσσας (Νταλόλ), όπως επίσης αλμυρές λίμνες (Ασάλε), όπου λαμβάνει χώρα εξόρυξη αλατιού και μεταφορά τους από τα καραβάνια με τις καμήλες και τα γαϊδουράκια.
Η συνάντηση με αυτά τα καραβάνια πολύ νωρίς το πρωί, όταν ο ήλιος προσπαθεί να διαπεράσει την θολή ατμόσφαιρα και εσύ νομίζεις ότι βρίσκεται σε έναν άλλο πλανήτη, ήταν για εμένα ένα από τα πιο δυνατά σημεία του ταξιδιού μου. Χωρίς να θέλω με αυτό να υποβαθμίσω την έκπληξη που προκαλεί η συνάντηση με τις φυλές του Ομο, η ανακάλυψη ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι, τον 21ο αιώνα, που ζούν σε καλύβες, πάνω στο χώμα, που βάφουν το κορμί και το πρόσωπό τους με φυτικές βαφές και, που, για χάρη της ομορφιάς και της γενναιότητας, σκαλίζουν στο δέρμα τους διάφορα σχέδια, κόβουν και ξεχειλώνουν το κάτω χείλος τους για να περάσουν μέσα στο σάρκινο δακτύλιο ένα πήλινο δίσκο.
Το ταξιδι πραγματοποιησα τον Φλεβαρη 2019 με μια φιλη, ιδιωτικα, με πρακτορειο της χωρας, που ετυχε να το εχει Ελληνας.
Επίσης είναι μία χώρα με μεγάλη ποικιλομορφία, που όμοιά της έχω συναντήσει μόνο στο Περού, και με πολύ «φολκλορ», που ρέει αβίαστο μέσα στη καθημερινότητα των ανθρώπων, οι οποίοι κινούνται ολημερίς πάνω στις οδικές αρτηρίες πεζοί ή πάνω σε κάρα που σέρνουν γαϊδουράκια, ντυμένοι (στο Βορρά) με λευκές κάπες, που σε παραπέμπουν στην εποχή του Χριστού.
Ακόμα είναι μία χώρα με μεγάλο γεωλογικό ενδιαφέρον, αφού φιλοξενεί μέρος του μεγάλου ρήγματος, που κάποια μέρα θα χωρίσει την Αφρική στα δύο, καθώς και την έρημο του Ντανακίλ, κατάσπαρτη από ηφαίστεια (με κυριότερο το Ερτα Αλε, που φιλοξενεί στον κρατήρα του μία από τις έξι ηφαιστειακές λίμνες, που υπάρχουν στον κόσμο, όπου κοχλάζει μόνιμα η πυρωμένη λάβα) και πολύχρωμα πεδία ποτάσσας (Νταλόλ), όπως επίσης αλμυρές λίμνες (Ασάλε), όπου λαμβάνει χώρα εξόρυξη αλατιού και μεταφορά τους από τα καραβάνια με τις καμήλες και τα γαϊδουράκια.
Η συνάντηση με αυτά τα καραβάνια πολύ νωρίς το πρωί, όταν ο ήλιος προσπαθεί να διαπεράσει την θολή ατμόσφαιρα και εσύ νομίζεις ότι βρίσκεται σε έναν άλλο πλανήτη, ήταν για εμένα ένα από τα πιο δυνατά σημεία του ταξιδιού μου. Χωρίς να θέλω με αυτό να υποβαθμίσω την έκπληξη που προκαλεί η συνάντηση με τις φυλές του Ομο, η ανακάλυψη ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι, τον 21ο αιώνα, που ζούν σε καλύβες, πάνω στο χώμα, που βάφουν το κορμί και το πρόσωπό τους με φυτικές βαφές και, που, για χάρη της ομορφιάς και της γενναιότητας, σκαλίζουν στο δέρμα τους διάφορα σχέδια, κόβουν και ξεχειλώνουν το κάτω χείλος τους για να περάσουν μέσα στο σάρκινο δακτύλιο ένα πήλινο δίσκο.
Το ταξιδι πραγματοποιησα τον Φλεβαρη 2019 με μια φιλη, ιδιωτικα, με πρακτορειο της χωρας, που ετυχε να το εχει Ελληνας.
