αφου εντυπωσαστηκαμε απο τα μουσειακά και οχι μονο εκθέματα του οινοποιείου περασαμε στην σάλα του 1ου ορόφου που θα δοκιμάζαμε τα κρασιά, η καποια απο αυτά.
ενας χωρος πιο καλαίσθητος δεν γινόταν... ολα handmade... και πολύ ρουστικ οπως ειπε και ο ...αφέντης.
αμεσως ηρθε η φλασιά η επομενη βασιλοπιττα να κοπει εδώ μιας και η σάλα προσφέρεται και για τέτοιες εκδηλώσεις.
το εκνευριστικό ψιλοβροχο εξω συνεχιζόταν με αποτελεσμα τους αμπελώνες να τους βλέπουμε μόνο μέσα από τα παραθυρα της σάλας.
"αν και νομίζω εμας τις γυναίκες μας κέρδισε κυριως αυτο το ροζε..."
Ήδη τα μισά μπουκάλια έχουν καταναλωθεί!!!
Ελπίζω να μην καταντήσω αλκοολική!!! Bijoux!!
σιγα σιγα αρχίσαμε να κατεβαίνουμε στο ισόγειο οπου ο καθένας μας θα αγόραζε τα κρασιά της προτίμησής του.
οπως θα έχετε καταλάβει best seller ηταν το ημιγλυκο ροζέ bijoux το οποιο υπήρχε και σε μπουκαλάκι των 187ml
φυσικά δεν παραλείψαμε να βγουμε και μια αναμνηστική φωτο.
το τραβελστορικο τσούρμο στην συνέχεια πήρε το δρόμο για το Γιαννακοχώρι οπου θα επισκεπτόμασταν το κτήμα του Κυρ Γιάννη, του γνωστου και ως Γιαννη Μπουτάρη, νυν δημάρχου Θεσσαλονίκης.
Η διαδρομή προς τα εκεί θύμιζε λίγο Τοσκάνη. Μικροί φιδίσιοι δρόμοι σε καταπράσινες βουνοπλαγιές με ανθισμένα δεντρα. Η βροχή ομως ηταν πανταχου παρούσα και δεν επέτρεπε να χαρουμε και να απολαυσουμε το ομορφο αυτο τοπίο.
στο κτημά μας υποδέχθηκε μια κυρία η οποία αφού μας ειπε την ιστορία του οινοποιείου μας οδήγησε σε μια μικρή λιτή αίθουσα για να δομικάσουμε τα κρασιά του Κυρ Γιάννη. Εκει κατέφτασε και η erminathess μετά συζύγου και κατοικίδιου.
Εκτός από τα υπεροχα κρασιά άξια παρατήρησης ήταν και η συλλογή με ειδη κιτς του κυρ Γιάννη στο χωρο υποδοχής του οινοποιείου.