Πολωνία Επιστροφή στη χώρα της Βότκας & του χιονιού. Katowicy i Kraków

[gkalla]

Στην πόλη, ως το ξημέρωμα του χιονιά



Η απολαυστική μπυρίτσα μας έδωσε την απαιτούμενη ώθηση και μας υπενθύμισε την πείνα που είχαμε. Βγήκαμε στο δρόμο περνώντας κάτω απ’ το διάσημο άγαλμα «bluesman» που βρίσκεται στον κεντρικό πεζόδρομο, ένα γλυπτό ισορροπίας του γλύπτη Jerzy Kędziora ο οποίος έχει τη φήμη ότι αψηφά τη βαρύτητα και βρίσκεται εκεί για να τιμήσει τη μνήμη της κοινότητας των blues της Σιλεσίας:

View attachment 454600
View attachment 454601

Αφού φάγαμε κάτι πολύ ωραίο με ροκφόρ σε μια τοπική πιτσαρία, αποφασίσαμε να κάνουμε άλλη μια στάση στην μπυραρία «Mały Kredens» που ακόμη κι αν εκ πρώτης δε σου γεμίζει το μάτι, αποτελεί μια ατμοσφαιρική μπυραρία στην οποία εκτός των άλλων σερβίρονται γλυκά και φαγητά:

View attachment 454602 View attachment 454603

Ήπιαμε το ρημαδο-pint και μιας και το ρολόι έδειχνε περασμένες δύο είπαμε να πάρουμε το δρόμο προς το ξενοδοχείο ώστε να τσεκάρουμε επιτέλους και να γίνουμε λίγο άνθρωποι:

View attachment 454604
View attachment 454605

Πρώτα όμως ξαναπεράσαμε από την ανοικτή αγορά «Jarmark Bożonarodzeniowy» που έδειχνε αρκετά πιο ζωηρή, με όλο και περισσότερα υπαίθρια καταστήματα να ‘χουν πλέον ανοίξει:

View attachment 454606 View attachment 454607

Όντως ο κόσμος που κυκλοφορούσε πλέον στους δρόμους και τις πλατείες ήταν αισθητά περισσότερος αν κι όχι ακόμα αυτός που θα περίμενα:

View attachment 454608
View attachment 454609

Κάναμε μια μεγάλη βόλτα στους γύρω δρόμους βλέποντας παράλληλα τα όμορφα και ιστορικά κτήρια του Κατοβίτσε, όπως το πρώτο γυμνάσιο του «III Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza» κατασκευής 1871, μοναδικό έως τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο:

View attachment 454610
View attachment 454611

Αφού ψωνίσαμε σ’ ένα μίνι μαρκετ φτάσαμε εν τέλει στο ξενοδοχείο για ξεκούραση, με την εξωτερική του ταμπέλα να θυμίζει κάτι σαν βενζινάδικο:

View attachment 454612

Έτσι μετά το χρειαζούμενο ύπνο αλλά κι ένα καφεδάκι στο ξενοδοχείο που μας γέμισαν ενέργεια ξαναβρεθήκαμε στη γύρα περίπου στις έξι και μισή, με κατεύθυνση την κεντρική Χριστουγεννιάτικη αγορά και μια υποψία χιονιού στην ατμόσφαιρα:

View attachment 454613
View attachment 454614

Είδες φίλε, τελικά εδώ άμα δε νυχτώσει δε βγαίνουν απ’ τα σπίτια τους συμφωνήσαμε και οι δύο κρατώντας ένα ποτήρι καυτό Gluwein στα χέρια μας. Παρόλο το κρύο που όπως είναι λογικό ήταν αρκετό, η μπάντα στη διπλανή εξέδρα γέμισε με ωραίες μουσικές την ήδη ωραία νύχτα:

View attachment 454615
View attachment 454616

Αφού ζεστάναμε το μέσα μας όπως έπρεπε ήταν ώρα να μεριμνήσουμε για τα στομάχια μας, γι’ αυτό και κινήσαμε προς τον πεζόδρομο. Τι καλύτερο βέβαια από ένα παραδοσιακό Πολωνικό zapiekanki το οποίο παραγγείλαμε με νοήματα στο κατάστημα που είχα στις σημειώσεις μου «tradycyjne zapiekanki- z ogórem czy bez?» και μας άρεσε ιδιαίτερα. Γιατί δεν παραγγείλαμε βέβαια το μεγάλο δεν έχει διευκρινιστεί ακόμα…

View attachment 454617

Τι φέρνει όμως το καλό το zapiekanki; Δίψα, σωστά μαντέψατε, και με το «Greenpoint Mariacka» στο δρόμο μας δε χωρούσε πολλή συζήτηση προκειμένου να δοκιμάσουμε μια κόκκινη. Είναι που ‘χω αδυναμία στις υπόγειες μπυραρίες ένα πράμα:

View attachment 454618

Είχαμε μπει στα σοβαρά στο παιχνίδι πλέον. Λίγα μέτρα πιο κάτω κι απέναντι από το άγαλμα του bluesman υπήρχε κι αυτή η μπυραρία (διχως όνομα στο google maps) όπου μπορεί να βρει κανείς -γιατί όχι κι εμείς- μπύρες φρέσκιες από δεξαμενή, σε εξευτελιστική μάλιστα τιμή, γεγονότα που αμφότερα μου θύμισαν την περσινή εκδρομή μου στην Πράγα:

View attachment 454619

Με τα μάτια στραμμένα πλέον στο νυχτερινό φωτισμό του «Kościół Mariacki» και τον καιρό να έχει ηρεμήσει προς στιγμήν, κατευθυνόμασταν στο μπαράκι «Ambasada Śledzia-Kato» απ’ το οποίο είχαμε ξεκινήσει το μεσημέρι και ήθελε ο Κώστας να ξαναπάμε.
Στόχος; Γευσιγνωσία το δίχως άλλο, με τον μπάρμαν να ‘χει πάρει φωτιά, δίνοντας μας ιδέες από τον κατάλογο που βλέπαμε μπροστά μας:

View attachment 454620
View attachment 454621

Ώρα μετά και χαμένοι κάπου μεταξύ βότκας και μπύρας (τι πιο σύνηθες για Πολωνία θα μου πεις) επιστρέφαμε και πάλι στο κρύο με το χιόνι να πέφτει πλέον κατά ριπάς. Τα σχέδια είχαν πάει περίπατο εδώ και ώρα, με τη συνέχεια να μας βγάζει στο «Magazyn - Cocktail Bar» και στο «Pünkt Widzenia Cocktail bar» όπου επικρατούσε το αδιαχώρητο, πριν καταλήξουμε και πάλι για ένα πρόχειρο υπέροχο γεύμα με κιμά πάνω σε αφράτη ζύμη, δίπλα ακριβώς στα zapiekanki. Είπαμε, οι Πολωνοί και βγαίνουν, και τρώνε!

View attachment 454622 View attachment 454623

Με τη δέουσα πλέον προσοχή παίρναμε το δρόμο προς το ξενοδοχείο, αφήνοντας πίσω μας τις όμορφες εικόνες του πεζόδρομου και της αγοράς, σκεπασμένης πλέον στα λευκά:

View attachment 454624

Τι να κάνουμε όμως που πέσαμε πάνω σε υπουργείο, και συγκεκριμένα στο «Ministry of Herring and Vodka» όπου δε μπορέσαμε ν’ αντισταθούμε. Να μη πάμε για τα τελευταία; Η βραδιά κρατούσε καλά ακόμη!

View attachment 454625
View attachment 454626

Με το ρολόι να δείχνει περασμένες τρεις και την ευδιαθεσία που μας διακρίνει σε τέτοιες περιπτώσεις να ναι διάχυτη, φτάναμε επιτέλους στο ξενοδοχείο:

View attachment 454627
View attachment 454628

Γεμάτοι, πνευματικά και …οινοπνευματικά.

Α εσείς του δώσατε και κατάλαβε.
Έχασα το μέτρημα των μπαρ…

 

[annoula]

Δεν ξέρω αν είμαι εντός θέματος (μάλλον όχι) αλλά οι πιο ωραίες γυναίκες που έχω δει είναι οι Πολωνές και οι Σλοβάκες!

 

[psilos3]

Α εσείς του δώσατε και κατάλαβε.
Έχασα το μέτρημα των μπαρ…

Πρώτη φορά μας ξανασυμβαίνει, μη νομίζεις...

Δεν ξέρω αν είμαι εντός θέματος (μάλλον όχι) αλλά οι πιο ωραίες γυναίκες που έχω δει είναι οι Πολωνές και οι Σλοβάκες!

Δε τίθεται ζήτημα, ιστορία είναι! Δε ξέρω αν είναι οι πιο ωραίες (μάλλον διαφωνώ) αλλά μου έκανε εντύπωση η κουλτούρα που είχαν γύρω από τον αθλητισμό/γυμναστική/τρέξιμο κτλ.

 

[pavlos1985]

Άρης Κατοβίτσε 1994. Ακόμα ένας οδυνηρός αποκλεισμός για την ομάδα μας στα πέναλτι. Αγαπάω Πολωνία αλλά Κατοβίτσε δεν πάω. Μετατραυματικό! χχαχαχ

 

[psilos3]

Άρης Κατοβίτσε 1994. Ακόμα ένας οδυνηρός αποκλεισμός για την ομάδα μας στα πέναλτι. Αγαπάω Πολωνία αλλά Κατοβίτσε δεν πάω. Μετατραυματικό! χχαχαχ

Εμ' γιατί νομίζεις ότι μίλησα εγώ για «ενστάσεις» στον πρόλογο μου;
Μου πήρε χρόνια για να ξεπεράσω αυτό το -εφηβικό τότε- σοκ!

 

[psilos3]

Επιστροφή στην αγαπημένη



Το γεγονός ότι καταφέραμε να σηκωθούμε είναι από μόνο του ένας άθλος. Οι πολωνικές βότκες έχουν συνέπειες, οπότε έτσι ειν’ αυτά τα πράγματα, μην είμαστε και πλεονέκτες.

Ώρα δέκα και μισή ήμασταν στον καταχιονισμένο πλέον δρόμο, ψάχνοντας απεγνωσμένα το φούρνο που είχαμε σταμπάρει από το προηγούμενο βράδυ προκειμένου να πιούμε καφέ και να φάμε κάτι:

Βέβαια περιττό να πω πως τέτοιες καιρικές συνθήκες δεν απασχολούν καθόλου αυτή τη χώρα. Όλα λειτουργούν κανονικά, οι συγκοινωνίες διεξάγονται χωρίς πρόβλημα, με τους εργάτες του δήμου αλλά και τους πολίτες να συνεργάζονται προκειμένου να καθαριστεί ο δημόσιος χώρος:

Φτάσαμε στο σταθμό νωρίτερα προκειμένου να βρούμε την πλατφόρμα αναχώρησης μας, βλέποντας για άλλη μια φορά κόσμο να σπρώχνεται στα macdonalds πρωινιάτικα, κι ανεβήκαμε περιμένοντας το τρένο. Καθυστερήσεις έχουν κι εκεί απ’ ότι φαίνεται, με την αμαξοστοιχία να φτάνει 25 λεπτά μετά, ξεκινώντας ένα αδιάφορο εικόνων δρομολόγιο στα χιόνια προς την Κρακοβία, διάρκειας περίπου 50 λεπτών:

Φτάσαμε περνώντας μέσα από το mall κι από την υπόγεια διάβαση βρεθήκαμε μέσα σε λίγα λεπτά στο κέντρο της πόλης αναζητώντας το ξενοδοχείο μας, παρόλο που τα τοπικά φαγάδικα (milk bar) μας έκλειναν κιόλας το μάτι. Αφού τακτοποιηθήκαμε και γίναμε λίγο άνθρωποι, βγήκαμε δίχως επιπλέον καθυστερήσεις προς τα έξω.

Τι κι αν για μένα είχαν περάσει μόνο 14 μήνες από την τελευταία μου επίσκεψη, τούτη δω την πόλη τη λατρεύω και θα μου προκαλεί πάντα τα ίδια ωραία συναισθήματα, προχωρώντας τη Mikołajska κι αντικρύζοντας την πίσω όψη και τη στέγη της Bazylika Mariacka:

Ιδιαίτερα δε για την ομορφιά της πλατείας «Rynek Główny» τα λόγια περιττεύουν. Όσοι απαρνείστε τις εκδρομές καταμεσής του χειμώνα ίσως με τις ακόλουθες εικόνες ν’ αλλάξετε άποψη:

Κάναμε μια βόλτα γνωριμίας βγαίνοντας και την φωτογραφίες μας μιας και για τον Κώστα ήταν η πρώτη του επαφή με την πόλη, κι ακολούθως κινηθήκαμε προς τη στάση του τραμ. Η πολυκοσμία δε επιβεβαιώνει πως η Κρακοβία αποτελεί σίγουρα τον τουριστικό πυλώνα της χώρας:

Από την πρώτη επίσκεψη μου στην πόλη υπήρχε ένα χρωστούμενο, ένα μέρος που ήθελα πολύ να δω και δεν είχα προλάβει, γι’ αυτό κι αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε τα μέσα της πόλης προκειμένου να φτάσουμε γρήγορα στην απέναντι πλευρά του ποταμού.

Η πλατεία «Bohaterów Getta» ή απλά ηρώων Γκέτο που αρχικά λειτουργούσε ως υπαίθρια αγορά, βρισκόταν κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου εντός του Γκέτο που είχαν ορίσει οι ναζί με σκοπό τη δίωξη κι εν τέλει τη διαλογή των Πολωνών Εβραίων προς τα στρατόπεδα συγκέντρωσης:

Το χιόνι μαζί με το σούρουπο έδιναν μια ακόμη πιο απόκοσμη εικόνα στις άδειες μεταλλικές καρέκλες που φιλοξενούνται στην πλατεία προκειμένου να τιμήσουν τη μνήμη όσων δε θα ξαναγυρίσουν ποτέ σ’ αυτήν:

Έχοντας καλύψει το ζητούμενο μου πλέον, αποφασίσαμε να επιστρέψουμε με τα πόδια προς την περιοχή του Kazimierz, κάνοντας παράλληλα μια υπέροχη βόλτα στις χιονισμένες όχθες του Vistula:

Το χιόνι δε πτοεί ούτε εδώ πεζούς και ποδηλάτες που εκείνη την ώρα έβγαιναν για την απογευματινή τους βόλτα. Οι τουρίστες σαν εμάς; Σαφώς λιγότεροι, κάτι που σχολιάσαμε περνώντας τη γέφυρα «Kładka Ojca» ,γνωστή μεταξύ άλλων για τον φωτισμό, τα κινούμενα κρεμασμένα αγάλματα και τα αμέτρητα λουκέτα της:

Μπαίναμε ήδη σε μια πολύ γνωστή περιοχή, που εξακολουθούσε να μου φαίνεται ιδιαίτερα οικεία παρόλο που ‘χα να τη δω από το 2019. Το χιόνι συνέχιζε να πέφτει ακάθεκτο όπως μπορείτε να δείτε, την ώρα που περνούσαμε από την πλατεία «Wolnica» και το κτήριο δημαρχείου του Kazimierz:

Η διάσημη Γοτθική εκκλησία του 15ου αιώνα «Bazylika Bożego Ciała» ήταν η αφορμή γι’ ακόμα μία στάση, ωστόσο το κρύο είχε αρχίσει ήδη να μας καταβάλλει:

Για τον λόγο αυτό -μη φανταστείτε- μπήκαμε με φόρα στο καταπληκτικό μπαράκι «Klub Wodki» με τις εξαιρετικές βαρελίσιες μπύρες αλλά και βότκες του, τις μουσικάρες και την ωραία διακόσμηση και ατμόσφαιρα:

Βρισκόμασταν εξάλλου στην πιο ζωντανή συνοικία της Κρακοβίας και είχαμε μπροστά μας συνέχεια…

 

[annoula]

Επιστροφή στην αγαπημένη



Το γεγονός ότι καταφέραμε να σηκωθούμε είναι από μόνο του ένας άθλος. Οι πολωνικές βότκες έχουν συνέπειες, οπότε έτσι ειν’ αυτά τα πράγματα, μην είμαστε και πλεονέκτες.

Ώρα δέκα και μισή ήμασταν στον καταχιονισμένο πλέον δρόμο, ψάχνοντας απεγνωσμένα το φούρνο που είχαμε σταμπάρει από το προηγούμενο βράδυ προκειμένου να πιούμε καφέ και να φάμε κάτι:

View attachment 454679
View attachment 454680

Βέβαια περιττό να πω πως τέτοιες καιρικές συνθήκες δεν απασχολούν καθόλου αυτή τη χώρα. Όλα λειτουργούν κανονικά, οι συγκοινωνίες διεξάγονται χωρίς πρόβλημα, με τους εργάτες του δήμου αλλά και τους πολίτες να συνεργάζονται προκειμένου να καθαριστεί ο δημόσιος χώρος:

View attachment 454681 View attachment 454682

Φτάσαμε στο σταθμό νωρίτερα προκειμένου να βρούμε την πλατφόρμα αναχώρησης μας, βλέποντας για άλλη μια φορά κόσμο να σπρώχνεται στα macdonalds πρωινιάτικα, κι ανεβήκαμε περιμένοντας το τρένο. Καθυστερήσεις έχουν κι εκεί απ’ ότι φαίνεται, με την αμαξοστοιχία να φτάνει 25 λεπτά μετά, ξεκινώντας ένα αδιάφορο εικόνων δρομολόγιο στα χιόνια προς την Κρακοβία, διάρκειας περίπου 50 λεπτών:

View attachment 454683 View attachment 454684

Φτάσαμε περνώντας μέσα από το mall κι από την υπόγεια διάβαση βρεθήκαμε μέσα σε λίγα λεπτά στο κέντρο της πόλης αναζητώντας το ξενοδοχείο μας, παρόλο που τα τοπικά φαγάδικα (milk bar) μας έκλειναν κιόλας το μάτι. Αφού τακτοποιηθήκαμε και γίναμε λίγο άνθρωποι, βγήκαμε δίχως επιπλέον καθυστερήσεις προς τα έξω.

Τι κι αν για μένα είχαν περάσει μόνο 14 μήνες από την τελευταία μου επίσκεψη, τούτη δω την πόλη τη λατρεύω και θα μου προκαλεί πάντα τα ίδια ωραία συναισθήματα, προχωρώντας τη Mikołajska κι αντικρύζοντας την πίσω όψη και τη στέγη της Bazylika Mariacka:

View attachment 454686 View attachment 454685

Ιδιαίτερα δε για την ομορφιά της πλατείας «Rynek Główny» τα λόγια περιττεύουν. Όσοι απαρνείστε τις εκδρομές καταμεσής του χειμώνα ίσως με τις ακόλουθες εικόνες ν’ αλλάξετε άποψη:

View attachment 454687 View attachment 454689

Κάναμε μια βόλτα γνωριμίας βγαίνοντας και την φωτογραφίες μας μιας και για τον Κώστα ήταν η πρώτη του επαφή με την πόλη, κι ακολούθως κινηθήκαμε προς τη στάση του τραμ. Η πολυκοσμία δε επιβεβαιώνει πως η Κρακοβία αποτελεί σίγουρα τον τουριστικό πυλώνα της χώρας:

View attachment 454688 View attachment 454690

Από την πρώτη επίσκεψη μου στην πόλη υπήρχε ένα χρωστούμενο, ένα μέρος που ήθελα πολύ να δω και δεν είχα προλάβει, γι’ αυτό κι αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε τα μέσα της πόλης προκειμένου να φτάσουμε γρήγορα στην απέναντι πλευρά του ποταμού.

Η πλατεία «Bohaterów Getta» ή απλά ηρώων Γκέτο που αρχικά λειτουργούσε ως υπαίθρια αγορά, βρισκόταν κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου εντός του Γκέτο που είχαν ορίσει οι ναζί με σκοπό τη δίωξη κι εν τέλει τη διαλογή των Πολωνών Εβραίων προς τα στρατόπεδα συγκέντρωσης:

View attachment 454691

Το χιόνι μαζί με το σούρουπο έδιναν μια ακόμη πιο απόκοσμη εικόνα στις άδειες μεταλλικές καρέκλες που φιλοξενούνται στην πλατεία προκειμένου να τιμήσουν τη μνήμη όσων δε θα ξαναγυρίσουν ποτέ σ’ αυτήν:

View attachment 454692

Έχοντας καλύψει το ζητούμενο μου πλέον, αποφασίσαμε να επιστρέψουμε με τα πόδια προς την περιοχή του Kazimierz, κάνοντας παράλληλα μια υπέροχη βόλτα στις χιονισμένες όχθες του Vistula:

View attachment 454693 View attachment 454694

Το χιόνι δε πτοεί ούτε εδώ πεζούς και ποδηλάτες που εκείνη την ώρα έβγαιναν για την απογευματινή τους βόλτα. Οι τουρίστες σαν εμάς; Σαφώς λιγότεροι, κάτι που σχολιάσαμε περνώντας τη γέφυρα «Kładka Ojca» ,γνωστή μεταξύ άλλων για τον φωτισμό, τα κινούμενα κρεμασμένα αγάλματα και τα αμέτρητα λουκέτα της:

View attachment 454695 View attachment 454696

Μπαίναμε ήδη σε μια πολύ γνωστή περιοχή, που εξακολουθούσε να μου φαίνεται ιδιαίτερα οικεία παρόλο που ‘χα να τη δω από το 2019. Το χιόνι συνέχιζε να πέφτει ακάθεκτο όπως μπορείτε να δείτε, την ώρα που περνούσαμε από την πλατεία «Wolnica» και το κτήριο δημαρχείου του Kazimierz:

View attachment 454697 View attachment 454698

Η διάσημη Γοτθική εκκλησία του 15ου αιώνα «Bazylika Bożego Ciała» ήταν η αφορμή γι’ ακόμα μία στάση, ωστόσο το κρύο είχε αρχίσει ήδη να μας καταβάλλει:

View attachment 454699

Για τον λόγο αυτό -μη φανταστείτε- μπήκαμε με φόρα στο καταπληκτικό μπαράκι «Klub Wodki» με τις εξαιρετικές βαρελίσιες μπύρες αλλά και βότκες του, τις μουσικάρες και την ωραία διακόσμηση και ατμόσφαιρα:

View attachment 454700

Βρισκόμασταν εξάλλου στην πιο ζωντανή συνοικία της Κρακοβίας και είχαμε μπροστά μας συνέχεια…

Ποσο την αγαπάω αυτήν την πόλη...

 

[evaT]

Αυτές οι φωτογραφίες σου με αφήνουν άφωνη. Κάθε φορά.

 

[psilos3]

Ποσο την αγαπάω αυτήν την πόλη...

Δε γίνεται να 'χεις πάει και να μην αγαπάς τέτοια πόλη!

Αυτές οι φωτογραφίες σου με αφήνουν άφωνη. Κάθε φορά.

Ευχαριστώ Εύα. Έχω βελτιωθεί λες; Έχει πέσει αρκετή δουλειά και φωτογραφικά.

 

[evaT]

Έχω βελτιωθεί λες;

Και συγγραφικά και φωτογραφικά. Βάλε τώρα βύσμα να μπορούμε να ανεβάζουμε βίντεο απευθείας

 

[psilos3]

Λίγη ακόμα Κρακοβία



Καλές οι μπυρίτσες αλλά μας είχε θερίσει εδώ και ώρα…

Ευτυχώς δε χρειαζόταν να περπατήσουμε για πολύ στο γεμάτο χιόνι δρόμο μιας και το σχέδιο ήταν ήδη καταρτισμένο από πριν:

Ήθελα να κάνω ένα τραπέζι για τη γιορτή μου, σταμπάροντας ένα εστιατόριο με το όνομα «Pierogi MR Vincent» και πολύ καλές κριτικές, τα πιάτα του οποίου σκεφτόμουν πριν ξεκινήσω καν την εκδρομή:

Pielmieni με κιμά, Pierogi με διάφορα τυριά, ένα ορεκτικό με μανιτάρι, μπυρίτσες, κυρίως όμως την αυθεντική σούπα Borscht που λάτρεψα από την πρώτη φορά που τη δοκίμασα και πάλι σε πολωνικό έδαφος στην πρωτεύουσα Βαρσοβία, ιδανική εκτός των άλλων για τέτοιες χειμωνιάτικες μέρες. Κόστος; Γύρω στα 30€ όλα μαζί.

Με χαμόγελο ευτυχίας και πολύ γεμάτα στομάχια έως σκασμού, βγήκαμε απόγευμα πλέον προκειμένου να βολτάρουμε και λίγο προς την ανοικτή αγορά με τα φαγάδικα που βρισκόταν δίπλα μας:

Ακόμη ένα μέρος – ορισμός του αυθεντικού Zapiekanki, που το 2019 είχαμε τιμήσει ουκ ολίγες φορές, κάτι που στην προκειμένη περίπτωση ήταν αδύνατο, ωστόσο πάντα έχει πλάκα ένα πέρασμα από την πλατεία Nowy:

Το δικό μου πονηρό μυαλό όμως είχε άλλα σχέδια, έτσι προσπεράσαμε γρήγορα την Εβραϊκή συναγωγή με τα φυλλάδια του πολέμου στη γάζα κρεμασμένα στα κάγκελα της, βγαίνοντας στην γνωστή και μη εξαιρετέα οδό Miodowa:

Εκεί δίπλα ήταν το αγαπημένο μου μπαρ, χωμένο μέσα στο στενό της Skwer Ozjasza Thona πίσω απ’ το παρκάκι. Το μαγαζί που πρωτοσυστηθήκαμε στην Κρακοβία τεσσεράμισι χρόνια πριν ίδιο κι απαράλλαχτο, με σκοτεινή ατμόσφαιρα, ωραίες μουσικές, τη σημαία της Λ.Δ. της Γερμανίας κρεμασμένη σε περίοπτη θέση, με τα ψυγεία και τα βαρέλια του ασφυκτικά γεμάτα προσφέροντας μας χωνευτική βότκα και μπύρα. Αυτή είναι η Propaganda :

Δεν υπήρχε κανένας λόγος να ξαναχρησιμοποιήσουμε το τραμ, μιας και είχαμε διανύσει -με τις απαραίτητες στάσεις- κιόλας τη μισή διαδρομή. Θα το κόβαμε με το πόδι το ενάμισι χιλιόμετρο πατώντας ωραίο φρέσκο χιονάκι, άλλοτε σε πάρκα κι άλλοτε σε κεντρικές οδούς:

Δε μας πήρε και πολλή ώρα να φτάσουμε ξανά στην κεντρική πλατεία, όμορφα φωτισμένη και στολισμένη όπως είναι λογικό:

Κυριακή βραδάκι με τσουχτερό κρύο κι ο κόσμος ήταν πλέον αισθητά πιο μειωμένος, κινούμενος κυρίως στα μπαράκια και τα εστιατόρια περιμετρικά της πλατείας:

Κάναμε μια σύντομη βόλτα κι εμείς ψάχνοντας κατάστημα για αναμνηστικά που ήθελε ο Κώστας και κατευθυνθήκαμε προς το ξενοδοχείο για ν’ αλλάξουμε και να ξαναβγούμε αμέσως:

Ένα μισάωρο μετά ήμασταν και πάλι στο δρόμο και συγκεκριμένα στην Floriańska, με την αναζήτηση καταστήματος τουριστικών να συνεχίζεται κι εμένα να βρίσκω την ευκαιρία για μερικές ακόμη νυχτερινές λήψεις:

Πώς να χορτάσεις τέτοια πόλη; Γίνεται;

Τη λύση για τα ψώνια μας έδωσε ένας παππούς Εβραίος αν κατάλαβα καλά, καλωσορίζοντας μας μάλιστα στα Ελληνικά. Είχαμε χάσει όμως πολύτιμο χρόνο με τη δίψα μας ν’ αυξάνεται κατακόρυφα. Δε πειράζει, μιας και είχε έρθει ώρα γι’ ακόμη ένα αγαπημένο μπαράκι της πόλης που «γράψαμε χιλιόμετρα» και ήταν ευκαιρία να επισκεφτούμε, κατεβαίνοντας δίχως περισσότερη σκέψη τη σκάλα του υπογείου «Black Gallery Pub» που χαιρόμουν ιδιαίτερα που ξανάβλεπα:

Ήπιαμε τις μπύρες μας, δοκιμάσαμε τη βότκα με το μέλι, πιάσαμε την κουβέντα ξανά με τον ιδιοκτήτη ο οποίος επιβεβαίωσε την καλή μου μνήμη, κεραστήκαμε, χαιρετηθήκαμε κι αναχωρήσαμε γι’ άλλα.

Όσο για τη συνέχεια; Πολλά είχα στο μυαλό μου αλλά η Κυριακή μου περιόρισε λίγο έως πολύ τις επιλογές, καταλήγοντας εν τέλει σ’ ένα μπαράκι κοντά στο ξενοδοχείο με το όνομα «English football club» κι έμβλημα τα τρία λιοντάρια. Αν νομίζετε ότι είναι από τα μπαρ που μαζεύονται Εγγλεζάρες για να δούνε μπάλα και να μπεκρουλιάσουνε δίχως αύριο, είμαι ‘δω για να σας επιβεβαιώσω. Αυτό ακριβώς είναι, τέτοια ώρα όμως τέτοια λόγια. Γευσιγνωσία βότκας μέρος τέταρτο, πέμπτο και βάλε…

Με την ώρα περασμένη 12 ήδη, είπαμε να κολλήσουμε τα τελευταία ένσημα της εκδρομής και να στρογγυλέψουμε τον αριθμό των σφηνακίων που ‘χαμε καταναλώσει, έτσι για το καλό. Η μπάρα του γεμάτου πάντα «Bull Pub» είναι σταθερή αξία τέτοιες ώρες, αν εξαιρέσεις βέβαια το karaoke των παράφωνων τουριστών…

Όλα καλά. Ευχαριστημένοι και χορτασμένοι απ’ όλα γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για λίγες ώρες ξεκούρασης.

 

[L33T]

Εν τελει ο κοσμος ΠΟΥ ηταν?

μην νομίζεις ακόμα τον ψάχνω τον κόσμο ...
Το κατοβίτσε είναι πολύ απλή "πόλη" και ήρεμη. Δεν έχει ξέφρενους ρυθμούς .
Είναι σε κατάσταση , τρελής ανοικοδόμησης ,και πέφτουν αρκετά χρήματα , με νέα πεζοδρόμια, νέες γραμμές τραμ , γενικά "μεγαλώνει" με ωραίο ρυθμό.

Υ.Γ : Όποιος έρθει , να στείλει μήνυμα για μπύρα