Ενθύμια(Souvenirs)

[travelbreak]

Σε ευχαριστώ πολύ!Εχω φτιάξει και για άντρες αλλά δυστυχώς δεν διαβάζουν τόσο πολύ όσο εμείς είναι η αλήθεια!!!! View attachment 335639 View attachment 335640

Δεν ξέρω πολλά από σημειολογία, αλλά ........ (με όλο το θάρρος! Που το βρήκα

 

[Μάγδα]

Μέσα στην ιεροτελεστία του ταξιδιού μου είναι να διαθέσω καμία ωρίτσα στο να χαζέψω τα τουριστικά καταστήματα με σουβενίρ. Άλλοτε βρίσκεις ευτελή πράγματα άλλοτε μικρούς θησαυρούς. Η βόλτα όμως είναι πάντα ενδιαφέρουσα. Αγαπώ ιδιαίτερα τα gift shop των μουσείων οπότε υπολογίζω στην επίσκεψη μου στο μουσείο και το πέρασμα μου από εκεί. Τα τελευταία χρόνια αγοράζω και ποτά σε περίτεχνα μπουκάλια που θυμίζουν το μέρος που επισκέπτομαι και κρατώ τα ποτήρια από διάφορες υπαίθριες αγορές ως σουβενίρ. Όταν κοιτάζω τα ενθύμια μου ανακαλώ στη μνήμη μου τη στιγμή που τα απέκτησα. Πχ Θυμάμαι στο Στρασβούργο πουλούσαν μια περίεργη ομπρέλα που απεικόνιζε το βιτρό του καθεδρικού ναού. Την πουλούσαν και μέσα στο ναό και στα μαγαζιά τριγύρω. Στο δίλημμα της αγοράς της έδωσε λύση η ξαφνική βροχή μέσα στο κατακαλόκαιρο. Τελικά ήταν εξαιρετικής ποιότητας και τη χρησιμοποιώ κι εδώ. Όπως χρησιμοποίησα και τα ποτήρια από τις χριστουγεννιάτικες αγορές προσπαθώντας να ξαναθυμηθώ αγαπημένα Χριστούγεννα. Συμπέρασμα. Καμία φορά αγαπάμε ένα σουβενίρ/ ενθύμιο γιατί αντανακλά στιγμή του ταξιδιού μας.

 

[magda pap.]

Μέσα στην ιεροτελεστία του ταξιδιού μου είναι να διαθέσω καμία ωρίτσα στο να χαζέψω τα τουριστικά καταστήματα με σουβενίρ. Άλλοτε βρίσκεις ευτελή πράγματα άλλοτε μικρούς θησαυρούς. Η βόλτα όμως είναι πάντα ενδιαφέρουσα. Αγαπώ ιδιαίτερα τα gift shop των μουσείων οπότε υπολογίζω στην επίσκεψη μου στο μουσείο και το πέρασμα μου από εκεί. Τα τελευταία χρόνια αγοράζω και ποτά σε περίτεχνα μπουκάλια που θυμίζουν το μέρος που επισκέπτομαι και κρατώ τα ποτήρια από διάφορες υπαίθριες αγορές ως σουβενίρ. Όταν κοιτάζω τα ενθύμια μου ανακαλώ στη μνήμη μου τη στιγμή που τα απέκτησα. Πχ Θυμάμαι στο Στρασβούργο πουλούσαν μια περίεργη ομπρέλα που απεικόνιζε το βιτρό του καθεδρικού ναού. Την πουλούσαν και μέσα στο ναό και στα μαγαζιά τριγύρω. Στο δίλημμα της αγοράς της έδωσε λύση η ξαφνική βροχή μέσα στο κατακαλόκαιρο. Τελικά ήταν εξαιρετικής ποιότητας και τη χρησιμοποιώ κι εδώ. Όπως χρησιμοποίησα και τα ποτήρια από τις χριστουγεννιάτικες αγορές προσπαθώντας να ξαναθυμηθώ αγαπημένα Χριστούγεννα. Συμπέρασμα. Καμία φορά αγαπάμε ένα σουβενίρ/ ενθύμιο γιατί αντανακλά στιγμή του ταξιδιού μας. View attachment 335689 View attachment 335690 View attachment 335691 View attachment 335692 View attachment 335693

Παρά πολύ όμορφα όλα!!!

 

[travelbreak]

Μέσα στην ιεροτελεστία του ταξιδιού μου είναι να διαθέσω καμία ωρίτσα στο να χαζέψω τα τουριστικά καταστήματα με σουβενίρ. Άλλοτε βρίσκεις ευτελή πράγματα άλλοτε μικρούς θησαυρούς. Η βόλτα όμως είναι πάντα ενδιαφέρουσα. Αγαπώ ιδιαίτερα τα gift shop των μουσείων οπότε υπολογίζω στην επίσκεψη μου στο μουσείο και το πέρασμα μου από εκεί. Τα τελευταία χρόνια αγοράζω και ποτά σε περίτεχνα μπουκάλια που θυμίζουν το μέρος που επισκέπτομαι και κρατώ τα ποτήρια από διάφορες υπαίθριες αγορές ως σουβενίρ. Όταν κοιτάζω τα ενθύμια μου ανακαλώ στη μνήμη μου τη στιγμή που τα απέκτησα. Πχ Θυμάμαι στο Στρασβούργο πουλούσαν μια περίεργη ομπρέλα που απεικόνιζε το βιτρό του καθεδρικού ναού. Την πουλούσαν και μέσα στο ναό και στα μαγαζιά τριγύρω. Στο δίλημμα της αγοράς της έδωσε λύση η ξαφνική βροχή μέσα στο κατακαλόκαιρο. Τελικά ήταν εξαιρετικής ποιότητας και τη χρησιμοποιώ κι εδώ. Όπως χρησιμοποίησα και τα ποτήρια από τις χριστουγεννιάτικες αγορές προσπαθώντας να ξαναθυμηθώ αγαπημένα Χριστούγεννα. Συμπέρασμα. Καμία φορά αγαπάμε ένα σουβενίρ/ ενθύμιο γιατί αντανακλά στιγμή του ταξιδιού μας. View attachment 335689 View attachment 335690 View attachment 335691 View attachment 335692 View attachment 335693

Πάντως εγώ ένα ποτάκι από την τρίτη φωτογραφία το έπινα και σε ποτήρι της μπύρας από τη δεύτερη φωτογραφία.
Τι βάρη σηκώνουν κι αυτά τα ψυγεία μας!

 

[travelbreak]

Αχ αυτή η Λιβύη!
Πήγαμε την πρωτοχρονιά του 2010, με γραφείο τουρισμού. Το καλό από τα γκρουπ είναι ότι μπορεί να σου προκύψουν κάποιοι καλοί φίλοι. Εμάς μας προέκυψαν εκείνη τη φορά, οι φίλοι που κάναμε μαζί τα περισσότερα ταξίδια έκτοτε.
Στη Λιβύη δεν υπήρχαν πολλά μαγαζιά για να πάρεις αναμνηστικά της περιοχής. Ένα φτωχικό που βρήκαμε στην Τρίπολη μας προμήθευσε δυο μικρές μάσκες. Μετά έμαθα ότι ακριβώς τις ίδιες πουλάνε και στην Τυνησία. Ίσως και αλλού. Εγώ όμως όταν τις κοιτώ θυμάμαι την όμορφη Λιβύη που γνώρισα.

 

[travelbreak]

Αυτό το πραγματάκι που βλέπετε είναι από κόκκαλο χαυλιόδοντα θαλάσσιου ελέφαντα. Έτσι μας είπαν τουλάχιστον και για τέτοιο το πληρώσαμε στη Γριλανδία το 2009 που πήγαμε. Σε τέτοια μέρη δεν είναι να αγοράζεις αναμνηστικά γιατί τα πληρώνεις πανάκριβα. Ήταν το πιο φτηνό που βρήκαμε, αν εξαιρέσουμε τα μαγνητάκια. Το μήκος του είναι ακριβώς 20 εκατοστά.
Όταν θέλουμε να αγοράσουμε ένα σουβενίρ και είναι ακριβό, το σκεφτόμαστε δυο φορές. Βασικά εγώ 5-6, ενώ η γυναίκα μου ελάχιστες. Τελικά όμως όταν επιστρέφεις δεν το μετανιώνεις. Το βλέπεις και αναπολείς!

 

[giannoula]

oι μάσκες σου μ'εχουν ξετρελάνει.. έχω και γω το ίδιο κόλλημα!!! κάποια στιγμή θα βάλω και γω κάποιες.

 

[travelbreak]

oι μάσκες σου μ'εχουν ξετρελάνει.. έχω και γω το ίδιο κόλλημα!!! κάποια στιγμή θα βάλω και γω κάποιες.

Περιμένω κι εγώ τις δικές σου μάσκες.
Ως τότε σου αφιερώνω την επόμενη από τον βράχο Uluru στην κεντρική Αυστραλία. Βρεθήκαμε εκεί στις αρχές του 2018. Κοντά στο μονόλιθο Uluru υπάρχει το κέντρο επισκεπτών με υπέροχα έργα των Αβορίγινων. Τα διάστικτα σχέδια είναι χαρακτηριστικά της τέχνης τους. Οι διαστάσεις είναι 25 επί 11 πόντους.

 

[travelbreak]

Μια άλλη μάσκα από ξύλο αγοράσαμε στην Ιερή κοιλάδα στο Περού το καλοκαίρι του 2003. Ήταν ένα καταπληκτικό ταξίδι παρά το ότι το κάναμε με πρακτορείο. Ήμασταν μόνο έξι άτομα στο γκρουπ και το απολαύσαμε. Το Περού τότε ήταν ένα ακριβό ταξίδι, ειδικά με πρακτορείο. Φυσικά είναι από τα μέρη που πολύ θα ήθελα να ξαναπήγαινα.

 

[travelbreak]

Μου φαίνεται παίζω μπάλα μόνος μου στα ενθύμια. Δεν πειράζει, εγώ συνεχίζω με Μεξικό 1999.
Το καλοκαίρι του 1999 θέλαμε με τη σύζυγο να πάμε Λατινική Αμερική και ήμασταν ανάμεσα σε Περού και Μεξικό. Όπως καταλάβατε προτιμήσαμε το δεύτερο, κυρίως γιατί εγώ το ήθελα. Η Ντίνα προτιμούσε το Περού, στο οποίο πήγαμε μετά από 4 χρόνια. Τότε νόμιζα ότι το Περού ήταν μόνο Μάτσου Πίτσου. Μέγα λάθος.
Ψάχναμε να πάμε μόνοι μας και να νοικιάσουμε αυτοκίνητο αλλά μας απέτρεψαν τα πρακτορεία που πήγα να κλείσω ξενοδοχεία, γιατί το θεωρούσαν επικίνδυνο ταξίδι.
Έτσι προτιμήσαμε πρακτορείο. Και περάσαμε πολύ καλά. Γνωρίσαμε και αρκετό κόσμο που ακόμα τους βλέπουμε. Μεξικό λοιπόν με αυτό το ξύλινο αγαλματίδιο ύψους 30 εκατοστών.

 

[travelbreak]

Βιετνάμ, 2010. Ταξίδι πολύ όμορφο. Τη χώρα αυτή δεν ήθελα και τόσο πολύ να την επισκεφτώ, γιατί πίστευα ότι θα μοιάζει με μερικές άλλες της περιοχής που είχα πάει. Με πιέσεις της Ντίνας, αλλά και επειδή ήθελα να πάω στο Άγκορ Βατ, συμφώνησα. Όμως από τότε το συστήνω σε όλους τους φίλους.
Το ενθύμιο που βλέπετε το πήραμε από το Χο Τσι Μινχ. Μπήκαμε σε ένα μαγαζί και ρωτάμε πόσο πάει. Μας λέει την τιμή κι εγώ, μαθημένος από τα παζάρια σε αντίστοιχες χώρες, του αντιπροτείνω τα μισά. Με κοιτά με ύφος που δεν είδα ούτε στο Λονδίνο, και πάει και κάθεται στον καναπέ του. Έδωσα αυτά που μου είπε και πήρα αυτό το οργανάκι:

Έχει μήκος 35 πόντους. Αυτό εκεί πάνω αριστερά που κρέμεται δεν ξέρω τι είναι. Τώρα δε βρίσκεται πλέον εκεί.

 

[travelbreak]

Και αφού στο προηγούμενο ποστ έκανα αναφορά στην Καμπότζη, θα βάλω αμέσως δυο καδράκια που πήραμε από εκεί. Το μήκος του καθενός είναι 40 εκατοστά.

Το ταξίδι εκείνο ήταν με πρακτορείο και στην Καμπότζη μείναμε μόλις τρία βράδια. Όμως ήταν υπέροχα.
Το πρώτο βράδυ στην Πνομ Πενχ είχαμε μια καταπληκτική βραδινή βαρκάδα στο ποτάμι.
Τα άλλα δυο στο Σιέμ Ρεπ στην περιοχή του Άνκορ. Μπορεί οι ναοί να ήταν από τα μνημεία που μου έχουν μείνει πιο πολύ στη μνήμη, αλλά και η βαρκάδα επίσης στη λίμνη Τονλέ Σαπ, μας έδωσε εικόνες που μόνο η Νοτιοανατολική Ασία δίνει.