Η ζωή στο χωριό ήταν πολύ απλή..
Ξύπναγα νωρίς, πρωινό και στη δουλειά..
Διάλειμμα για μεσημεριανό και πίσω στο νοσοκομείο για όσο χρειαστεί..
Βραδινό και κατά τις 10 νάνι..χωρίς ρεύμα μετά τις 9 δεν μπορούσα να κάνω και πολλά..
Στον ελεύθερο χρόνο-όταν έμενα στο χωριό-κυρίως skype, διάβασμα και ημερολόγιο με τις λεπτομέρειες της ημέρας..
Τίποτα το ιδιαίτερο βασικά αλλά η ημέρα πέταγε…απίστευτα εντυπωσιακό..
Εγώ έμενα ακριβώς απέναντι από το νοσοκομείο, έχουν φτιάξει ένα ‘’συγκρότημα σπιτιών’’ για τους εργαζόμενους του νοσοκομείου..Το νοσοκομείο είναι λίγο πριν το χωριό, οπότε με ντόπιους, εκτός των νοσηλευτών και των οικογενειών τους, δεν μπορούσα να έχω ιδιαίτερη επαφή εκτός δουλειάς..Οι γείτονες μου με ντρέπονταν, οι άντρες ούτως ή άλλως δεν θα με έκαναν παρέα, οι γυναίκες ντρέπονταν να μου μιλάνε, τα παιδιά με λάτρευαν γιατί έφερνα καραμέλες από την πόλη..
Οι πρώτες ερωτήσεις ήταν πόσο χρονών είμαι και αν είμαι παντρεμένη…Στα Νησιά του Σολομώντα παντρεύονται απίστευτα μικρές,16 με 18, και αν δεν παντρευτούν τουλάχιστον έχουν παιδιά από αυτή την ηλικία..Το γεγονός ότι είμαι Λευκή, Ανύπαντρη και μόνη μου τόσο μακριά ήταν ασύλληπτο για τις γυναίκες εκεί..Δεν ήμουν φυσιολογική ¨-)
Η οικογένεια εκεί είναι το παν..καταρχάς λέγοντας οικογένεια μιλάω για την ευρύτερη οικογένεια…Παππούδες, γιαγιάδες, θείοι, θείες, ανίψια, αδέρφια θείων…200-300 άτομα…εκτός από την εξ’αίματος οικογένεια, οικογενειακές υποχρεώσεις κάποιος έχει και στους λεγόμενους Wantocks (One Talk) δηλαδή σε όσους μιλάνε την ίδια γλώσσα, όλο το χωριό τους δηλαδή!!!!!
Είναι πολύ ιδιαίτερο το σύστημα των Wantock…οφείλουν να βοηθάνε τους Wantocks τους που έχουν ανάγκη για όσο καιρό έχουν την ανάγκη..από οικονομική βοήθεια έως φιλοξενία για όσο χρειάζεται.. Θεωρητικά είναι όμορφο..Όταν όμως πρόκειται για ‘’οικογένειες’’ των 200-300 ατόμων ακόμα και το 1/10 να χρειάζεται την ‘’ανάγκη’’ σου είναι απίστευτο, πχ να ταΐζεις 20 άτομα αντί για 4-5 που είναι η οικογένεια σου..Όλοι βοηθάνε στις δουλειές του σπιτιού αλλά όχι οικονομικά γιατί απλά δεν έχουν την δυνατότητα..Έπειτα..Ποιος καθορίζει την ‘’ΑΝΑΓΚΗ’’??Υπάρχουν πολλές ανάγκες..ανάγκη φιλοξενίας για να πάει το παιδί σε ένα καλύτερο σχολείο?..Ανάγκη οικονομικής βοήθειας ή φιλοξενίας για λόγους υγείας (υπάρχει ένα ‘’μεγάλο’’ νοσοκομείο στην πρωτεύουσα στο οποίο έρχονται από όλες τις επαρχίες-νομούς)?..Φιλοξενία-φαγητό στη μεγάλη πόλη όπου ‘’υπάρχουν ευκαιρίες’’ μέχρι να βρεθεί κάποια???Και μέχρι πότε είναι το μέχρι??Αυτό ποιος το καθορίζει?Αυτός που έχει την ‘’ανάγκη’’?Και αν δεν ψάχνει την ευκαιρία και απλά μάλλον βαρέθηκε στο χωριό και ήθελε να έρθει στην πρωτεύουσα για κάποιο διάστημα??Υπάρχει όριο??Δυστυχώς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΡΙΟ και για αυτό ένα όμορφο-ίσως ιδανικό σύστημα –να βοηθάς όποιον έχει ανάγκη- καταλήγει τις περισσότερες φορές σε εκμετάλλευση..
Από την άλλη κάποιος που κυριολεκτικά δεν έχει τίποτα είναι δύσκολο να καταλάβει μάλλον ότι εκμεταλλεύεται κάποιον άλλο που έχει..!!!
Γυρνώντας στη ζωή στο χωριό για τους ντόπιους…Δεν έχει πολύ διαφορά με τη ζωή σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Ελλάδας-ακόμα και σήμερα- εκτός από το ότι είναι πιο περιορισμένη λόγω έλλειψης μέσων μεταφοράς…Μένουν μαζί οι ευρύτερες οικογένειες..
Ξύπνημα..δουλειές του σπιτιού και του κήπου για τις γυναίκες..μαγείρεμα για τις γυναίκες ..δουλειές του σπιτιού και νάνι..Ότι αφορά το σπίτι αφορά τις γυναίκες..Φυσικά πολλές γυναίκες δουλεύουν κιόλας..Ο ρόλος του άντρα??Αν έχει κάποια δουλειά η δουλειά του..Διαφορετικά τα ‘’Κοινά’’ του χωριού και να τα βρίσκει έτοιμα στην καλύτερη των περιπτώσεων…στη χειρότερη να μπεκρολογάει και να γυρνάει σπίτι μεθυσμένος και ότι αυτό συνεπάγεται..
Δυστυχώς από όταν έχουν μπει οι ασιατικές αγορές στη χώρα (γύρω στα 10-15 χρόνια) μαζί με τα υπόλοιπα αγαθά έφεραν και το αλκοόλ..
Δεν ξέρω αν είναι πρόβλημα όλων των αναπτυσσόμενων χωρών..Ξέρω ότι εκεί ο αλκοολισμός αποτελεί μεγάλο πρόβλημα..Πίνουν για να μεθύσουν..και είναι πάρα πολύ επιθετικοί όταν είναι μεθυσμένοι..απίστευτα πολλά κρούσματα ενδο-οικογενειακής βίας και βιασμοί γυναικών..
Θα μου πείτε και γιατί δεν τους αφήνουν…
Στα Solomons οι γυναίκες φεύγουν από τις οικογένειες των γονιών τους κυρίως όταν παντρεύονται και φτιάχνουν δική τους οικογένεια..Όταν ο γαμπρός ‘’ζητάει’’ τη νύφη από την οικογένεια της η οικογένεια της ζητάει ένα αντίτιμο σε shell money (χρήματα φτιαγμένα από κοχύλια-διαφορετικά από περιοχή σε περιοχή)..το πόσα θα ζητήσει εξαρτάται κυρίως από το κοινωνικό επίπεδο της οικογένειας της!!(Ενδεικτικά στην κεντρική αγορά τα shell money κοστίζουν 100 ευρώ το 1)..Οπότε ο άντρας είναι σαν να ‘’αγοράζει’’ τη γυναίκα του!!!!Πληρώνει την οικογένεια της για να την ‘’αποκτήσει’’..είναι ‘’κτήμα΄΄ του!!!
Για αυτό δεν τους αφήνουν ¨-(
Ακόμα και να γυρίσουν στην οικογένεια τους για να είναι προστατευμένες οι οικογένειες τους δεν θέλουν να μπλεκτούν και να βοηθήσουν γιατί ο γαμπρός έχει το δικαίωμα να τους ζητήσει ένα είδος αποζημίωσης-compensation!!!
Γενικά την αποζημίωση τη ζητάνε για απίστευτες βλακείες..που να το σκάσει η νύφη..!!
Είναι απίστευτα πολύπλοκο..Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια υπάρχουν οργανώσεις στην πρωτεύουσα για την προστασία των γυναικό-παίδων που έχουν υποστεί ενδο-οικογενειακή βία..
Αυτά για την ώρα ¨-)
Ξύπναγα νωρίς, πρωινό και στη δουλειά..
Διάλειμμα για μεσημεριανό και πίσω στο νοσοκομείο για όσο χρειαστεί..
Βραδινό και κατά τις 10 νάνι..χωρίς ρεύμα μετά τις 9 δεν μπορούσα να κάνω και πολλά..
Στον ελεύθερο χρόνο-όταν έμενα στο χωριό-κυρίως skype, διάβασμα και ημερολόγιο με τις λεπτομέρειες της ημέρας..
Τίποτα το ιδιαίτερο βασικά αλλά η ημέρα πέταγε…απίστευτα εντυπωσιακό..
Εγώ έμενα ακριβώς απέναντι από το νοσοκομείο, έχουν φτιάξει ένα ‘’συγκρότημα σπιτιών’’ για τους εργαζόμενους του νοσοκομείου..Το νοσοκομείο είναι λίγο πριν το χωριό, οπότε με ντόπιους, εκτός των νοσηλευτών και των οικογενειών τους, δεν μπορούσα να έχω ιδιαίτερη επαφή εκτός δουλειάς..Οι γείτονες μου με ντρέπονταν, οι άντρες ούτως ή άλλως δεν θα με έκαναν παρέα, οι γυναίκες ντρέπονταν να μου μιλάνε, τα παιδιά με λάτρευαν γιατί έφερνα καραμέλες από την πόλη..
Οι πρώτες ερωτήσεις ήταν πόσο χρονών είμαι και αν είμαι παντρεμένη…Στα Νησιά του Σολομώντα παντρεύονται απίστευτα μικρές,16 με 18, και αν δεν παντρευτούν τουλάχιστον έχουν παιδιά από αυτή την ηλικία..Το γεγονός ότι είμαι Λευκή, Ανύπαντρη και μόνη μου τόσο μακριά ήταν ασύλληπτο για τις γυναίκες εκεί..Δεν ήμουν φυσιολογική ¨-)
Η οικογένεια εκεί είναι το παν..καταρχάς λέγοντας οικογένεια μιλάω για την ευρύτερη οικογένεια…Παππούδες, γιαγιάδες, θείοι, θείες, ανίψια, αδέρφια θείων…200-300 άτομα…εκτός από την εξ’αίματος οικογένεια, οικογενειακές υποχρεώσεις κάποιος έχει και στους λεγόμενους Wantocks (One Talk) δηλαδή σε όσους μιλάνε την ίδια γλώσσα, όλο το χωριό τους δηλαδή!!!!!
Είναι πολύ ιδιαίτερο το σύστημα των Wantock…οφείλουν να βοηθάνε τους Wantocks τους που έχουν ανάγκη για όσο καιρό έχουν την ανάγκη..από οικονομική βοήθεια έως φιλοξενία για όσο χρειάζεται.. Θεωρητικά είναι όμορφο..Όταν όμως πρόκειται για ‘’οικογένειες’’ των 200-300 ατόμων ακόμα και το 1/10 να χρειάζεται την ‘’ανάγκη’’ σου είναι απίστευτο, πχ να ταΐζεις 20 άτομα αντί για 4-5 που είναι η οικογένεια σου..Όλοι βοηθάνε στις δουλειές του σπιτιού αλλά όχι οικονομικά γιατί απλά δεν έχουν την δυνατότητα..Έπειτα..Ποιος καθορίζει την ‘’ΑΝΑΓΚΗ’’??Υπάρχουν πολλές ανάγκες..ανάγκη φιλοξενίας για να πάει το παιδί σε ένα καλύτερο σχολείο?..Ανάγκη οικονομικής βοήθειας ή φιλοξενίας για λόγους υγείας (υπάρχει ένα ‘’μεγάλο’’ νοσοκομείο στην πρωτεύουσα στο οποίο έρχονται από όλες τις επαρχίες-νομούς)?..Φιλοξενία-φαγητό στη μεγάλη πόλη όπου ‘’υπάρχουν ευκαιρίες’’ μέχρι να βρεθεί κάποια???Και μέχρι πότε είναι το μέχρι??Αυτό ποιος το καθορίζει?Αυτός που έχει την ‘’ανάγκη’’?Και αν δεν ψάχνει την ευκαιρία και απλά μάλλον βαρέθηκε στο χωριό και ήθελε να έρθει στην πρωτεύουσα για κάποιο διάστημα??Υπάρχει όριο??Δυστυχώς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΡΙΟ και για αυτό ένα όμορφο-ίσως ιδανικό σύστημα –να βοηθάς όποιον έχει ανάγκη- καταλήγει τις περισσότερες φορές σε εκμετάλλευση..
Από την άλλη κάποιος που κυριολεκτικά δεν έχει τίποτα είναι δύσκολο να καταλάβει μάλλον ότι εκμεταλλεύεται κάποιον άλλο που έχει..!!!
Γυρνώντας στη ζωή στο χωριό για τους ντόπιους…Δεν έχει πολύ διαφορά με τη ζωή σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Ελλάδας-ακόμα και σήμερα- εκτός από το ότι είναι πιο περιορισμένη λόγω έλλειψης μέσων μεταφοράς…Μένουν μαζί οι ευρύτερες οικογένειες..
Ξύπνημα..δουλειές του σπιτιού και του κήπου για τις γυναίκες..μαγείρεμα για τις γυναίκες ..δουλειές του σπιτιού και νάνι..Ότι αφορά το σπίτι αφορά τις γυναίκες..Φυσικά πολλές γυναίκες δουλεύουν κιόλας..Ο ρόλος του άντρα??Αν έχει κάποια δουλειά η δουλειά του..Διαφορετικά τα ‘’Κοινά’’ του χωριού και να τα βρίσκει έτοιμα στην καλύτερη των περιπτώσεων…στη χειρότερη να μπεκρολογάει και να γυρνάει σπίτι μεθυσμένος και ότι αυτό συνεπάγεται..
Δυστυχώς από όταν έχουν μπει οι ασιατικές αγορές στη χώρα (γύρω στα 10-15 χρόνια) μαζί με τα υπόλοιπα αγαθά έφεραν και το αλκοόλ..
Δεν ξέρω αν είναι πρόβλημα όλων των αναπτυσσόμενων χωρών..Ξέρω ότι εκεί ο αλκοολισμός αποτελεί μεγάλο πρόβλημα..Πίνουν για να μεθύσουν..και είναι πάρα πολύ επιθετικοί όταν είναι μεθυσμένοι..απίστευτα πολλά κρούσματα ενδο-οικογενειακής βίας και βιασμοί γυναικών..
Θα μου πείτε και γιατί δεν τους αφήνουν…
Στα Solomons οι γυναίκες φεύγουν από τις οικογένειες των γονιών τους κυρίως όταν παντρεύονται και φτιάχνουν δική τους οικογένεια..Όταν ο γαμπρός ‘’ζητάει’’ τη νύφη από την οικογένεια της η οικογένεια της ζητάει ένα αντίτιμο σε shell money (χρήματα φτιαγμένα από κοχύλια-διαφορετικά από περιοχή σε περιοχή)..το πόσα θα ζητήσει εξαρτάται κυρίως από το κοινωνικό επίπεδο της οικογένειας της!!(Ενδεικτικά στην κεντρική αγορά τα shell money κοστίζουν 100 ευρώ το 1)..Οπότε ο άντρας είναι σαν να ‘’αγοράζει’’ τη γυναίκα του!!!!Πληρώνει την οικογένεια της για να την ‘’αποκτήσει’’..είναι ‘’κτήμα΄΄ του!!!
Για αυτό δεν τους αφήνουν ¨-(
Ακόμα και να γυρίσουν στην οικογένεια τους για να είναι προστατευμένες οι οικογένειες τους δεν θέλουν να μπλεκτούν και να βοηθήσουν γιατί ο γαμπρός έχει το δικαίωμα να τους ζητήσει ένα είδος αποζημίωσης-compensation!!!
Γενικά την αποζημίωση τη ζητάνε για απίστευτες βλακείες..που να το σκάσει η νύφη..!!
Είναι απίστευτα πολύπλοκο..Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια υπάρχουν οργανώσεις στην πρωτεύουσα για την προστασία των γυναικό-παίδων που έχουν υποστεί ενδο-οικογενειακή βία..
Αυτά για την ώρα ¨-)
