Γειας σας και πάλι!!!!! Σίγουρα θα θυμάστε τις ατελείωτες ερωτήσεις μου για το Βελιγράδι και προφανώς όλοι εδώ έχουμε ταξιδέψει ώστε το αίσθημα της προσμονής λίγο πριν φύγεις να είναι γνωστό. Έτσι λοιπόν και εμείς περιμέναμε να μεγάλη ανυπομονησία το ταξίδι μας !!!!! Έτοιμοι λοιπόν έχοντας κλείσει εισιτήρια κτλπ και διαλέγοντας για να πάμε τα Siamos Tours (τα τονίζω γιατί πραγματικά υπάρχει λόγος ) Ξεκινήσαμε το ταξίδι μας .
Στη διαδρομή ταξιδεύαμε μόνο με μετανάστες κάτι που δεν μας ενόχλησε καθόλου ωστόσο οι οδηγοί μιλούσαν μόνο στα σέρβικα και ούτε καν στα αγγλικά αγνοώντας επιδεικτικά οτι υπήρχαμε και εμείς που δεν ξέραμε σέρβικα.Όλα ομαλά στο ταξίδι μας με τον οδηγό βεβαία να μην κάνει τις προγραμματισμένες στάσεις με αποτέλεσμα όχι μόνο η ανάγκη για τουαλέτα να είναι μεγάαααααλη αλλά και τον καπνιστών όπως ο φίλος μου που κυριολεκτικά ήταν έτοιμος να ανάψει τσιγάρο μέσα στο πούλμαν. Άλλωστε θεωρώ απαράδεχτο σε ταξίδι 20 ώρων στάση ανα 3 ώρες και για 10 λεπτά!!!!!!
Φτάνουμε τα σύνορα τα περνάμε , περνάμε και τα σύνορα στο Π.Γ.Δ.Μ. και από εκεί και πέρα αρχίζει ο εφιάλτης μας... Σε κάποια από τις στάσεις που έγιναν το αγόρι μου ξεχνάει το τσαντάκι με τη ταυτότητά του!!!!! Η ώρα να είναι 1 τη νύχτα να τον έχει πάρει ο ύπνος και να θυμηθεί οτι ξέχασε το τσαντάκι του λίγο πριν φτάσουμε σε ένα μέρος στην ερημία σαν checkpoint . Η απόσταση από το μέρος που είχε ξεχάσει το τσαντάκι του να ήταν το πολύ καμία ώρα από εκεί που ήμασταν και τα Σκόπια ήταν 20 λεπτά!!!! Μπαίνει μέσα ο ελεγκτής των διαβατηρίων όμως το αγόρι μου δεν μπορούσε να περάσει αφού τα είχε ξεχάσει. !!!!! Ο οδηγός είπε οτι δεν μπορεί να περάσει τα σύνορα εμείς να είμαστε έντρομοι γιατί μας λέει να κατέβουμε από το πούλμαν ενώ τους ενημέρωσαν οτι το τσαντάκι είχε βρεθεί. Ο οδηγός είπε να περιμένουμε εκεί και ενημέρωσε το βενζινάδικο να δώσει το τσαντάκι σε όποιο διερχόμενο αμάξι περνούσε από εκεί χωρίς να διευκρινίζει σε πόση ώρα και προφανώς χωρίς να τον ενδιαφέρει πως εμείς θα συνεχίζαμε το ταξίδι μας από την ερημία που μας άφηνε!!!!!! Η συνοριοφύλακας πρότεινε ωστόσο να περιμένει το πουλμαν στην άκρη μέχρι να έρθει το τσαντάκι με τη ταυτότητα όμως ο οδηγός είπε οτι δεν μπορεί να περιμένει !!!!!!!!!!!!!!!!!!! Έτσι κατεβήκαμε και αποσβολωμένοι βλέπαμε το πουλμαν μας να φεύγει τις διακοπές μας να καταστρέφονται και κανένα τρόπο να φύγουμε από εκεί που μας άφησαν . Σε εκείνο το μέρος υπήρχαν μόνο 6 φυλάκια αστυνομία που απλά μας έλεγε οτι είναι δίκο μας πρόβλημα και κάνεις να μιλάει αγγλικά . Πραγματικά ήμασταν απελπισμένοι . Πάμε σε μια γυναίκα που προθυμοποιήθηκε να μας βοηθήσει και πήραμε τηλέφωνο το βενζινάδικο όμως και αυτή στο βενζινάδικο ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΣΕ ΑΓΓΛΙΚΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!! και έπρεπε κάθε τηλέφωνο να το δίνουμε σε αυτή τη γυναίκα να συνεννοηθούμε γιατί ούτε αυτή μιλούσε αγγλικά φυσικά . Έτσι πέρναγε η ώρα η αγωνία μας για το τι θα κάνουμε να μεγαλώνει προσπαθούσα να μπω και στο ιντερνετ να βρω που είμαστε και το τηλέφωνο της πρεσβίας στα Σκόπια. Τελοσπάντων μετά από πολλές ώρες αγωνίας ,απελπισίας και αδιαφορίας από όλους τους ανθρώπους του checkpoint καταφέραμε να συνεννοηθούμε οτι η ταυτότητα έρχεται με ένα γερμανικό αμάξι το όποιο έφτασε στο μέρος που είμασταν στις 5 το πρωί δηλαδή 3 ώρες που ήμασταν εκεί σε ένα μέρος που δεν είχε ούτε τουαλέτα !!!!
Έρχεται το αμάξι ευχαριστούμε τον Γερμανό που μας έφερε το τσαντάκι και προς στιγμήν χαρήκαμε οτι όλο αυτό τελείωσε !!!!! Όμως δεν ήταν έτσι γιατί σε εκείνο το μέρος δεν περνούσε τίποτα που θα μπορούσε να μας πάει κάπου ούτε λεωφορεία όπως μας χρύσωσε το χάπι ο οδηγός ούτε ΤΙΠΟΤΑ !!!!! Φανταστείτε την Αθηνών-Θεσσαλονίκης στις 5 το βράδυ σε κάποια διόδια αυτό ακριβώς εντομεταξύ η καλοκάγαθη κυρία που προσπαθούσε να μας βοηθήσει μας ζήτησε χρήματα για τις υπηρεσίες της !!!!!!!!!!!! και οι αστυνομικοί των συνόρων να μας ειρωνεύονται να πάμε Βελιγράδι με τα πόδια 5 ώρες δρόμο με το αυτοκίνητο... Ξημερώνοντας και χωρίς να έχουμε βρει τρόπο διαφυγής από εκεί καταφύγαμε στο οτοστόπ όπου και εκεί δεν είδαμε φως ακόμα και αν τους λέγαμε να πάμε στο Βελιγράδι και να τους δώσουμε χρήματα να μας πανε !!!! Ακόμα και κάποια πούλμαν που περνούσαν όσο πέρναγε η ώρα ήταν γεμάτα και δεν μας έπερναν ούτε αυτά. Πραγματικά ήμασταν σίγουροι οτι δεν θα φύγουμε πότε από εκείνο το απαίσιο μέρος και μην έχοντας κανέναν να απευθυνθούμε. Το κορυφαίο δεν ήταν όταν ήρθε ένας τύπος και μας έδιωξε από εκεί που καθόμασταν το μοναδικό πάγκο και μας είπε να κάτσουμε στη μέση του δρόμου και μιλούσε μακεδονικά και όταν του είπαμε οτι δεν καταλαβαίνουμε μας απάντησε εδώ είναι Π.Γ.Δ.Μ. δεν μιλάμε αγγλικά !!!!!! Σε μια εξαθλιωμένη ψυχολογικά κατάσταση προσπαθώ να καλέσουμε ένα ταξι και πάω στο γραφείο της γυναίκας που νόμιζα οτι μας έκανε πλάκα οτι ήθελε λεφτά αλλά δεν ήταν πλάκα καθώς μου είπε οτι δεν της δώσαμε χρήματα ούτε εγώ αλλά ούτε και το αγόρι μου οπότε δεν έχει βοήθεια και μου έκλεισε τη πόρτα στα μούτρα.
Σαν από μηχανής θεός ήρθε ένα ταξι πάω χαλάω ένα 50άρικο τρέλα λεφτά για αυτούς όπως γνωρίζεται πέρνουμε και κάποια κακομοίρικα παιδιά που έκαναν οτοστόπ και επιτέλους φεύγουμε από αυτό το εφιαλτικό μέρος που ήμασταν !!!!! Η ανακούφιση που ένιωθα μέσα στο ταξί ήταν πρωτόγνωρη όπως φυσικά και όλο αυτό που ζήσαμε τόσες ώρες !!!! 2 μέρες άυπνοι και φοβερά κουρασμένοι λέμε να πάρουμε το πρώτο λεωφορείο για Θεσσαλονίκη και να μην ξαναακούσουμε για Βελιγράδι ΠΟΤΕΕΕΕ !!!!!! Όμως η γκαντεμιά μας δεν μας εγκατέλειψε έτσι εύκολα και το λεωφορείο για Θεσσαλονίκη είχε μόλις φύγει και το επόμενο ήταν στις 5 το απόγευμα και η ώρα ήταν 7 το πρωί !!!! Ήμασταν 2 μέρες άυπνοι και πραγματικά θα καταρρέαμε σε λίγο.
Έτσι χωρίς να έχουμε νόμισμα πάμε και ψάχνουμε για χόστελ . Ευτυχώς βρήκαμε σχεδόν αμέσως χόστελ και μάλιστα ήταν πανέμορφο και πεντακάθαρο και φτηνό και οι ιδιοκτήτες έμεναν μέσα κιόλας. Κοιμήθηκα , ξεκουράστηκα που το είχα τόσο πολύ ανάγκη βέβαια η στεναχώρια μου για το ταξίδι που χάσαμε ήταν μεγάλη αλλά και για όλο αυτό που ζήσαμε αλλά και για το τρόπο κυρίως που μας φέρθηκε το γραφείο που εμπιστευτήκαμε !!!!!
Το απόγευμα αποφασίσαμε να κλείσουμε τα εισιτήρια μας και να κάνουμε μαζί με το αγόρι μου μια βόλτα στη πόλη γιατί αυτός ήδη είχε περιπλανηθεί λίγο. Αυτό που μας έκανε τρομεροί εντύπωση είναι το πόσο τζόγος υπάρχει στο Π.Γ.Δ.Μ. και πόσο οι άνθρωποι θέλουν τα ευρώ σου !!!!!!! Όμως τα Σκόπια ήταν καταπράσινα και με μεγάλους δρόμους και πάρα πολύ καθαρά . Εντύπωση μας έκανε επίσης οτι υπήρχαν και εκκλησίες ορθόδοξες αλλά και τζάμια και πολλοί Αλβανοί τουρίστες . Πήγαμε στο κεντρικό σταθμό των λεωφορείων και αποφασίσαμε αφού τα έγιναν έτσι τα πράγματα να απολαύσουμε την ευκαιρία να κάτσουμε και άλλη μίση μέρα στα Σκόπια και να πάρουμε το λεωφορείο των 5 την επόμενη μέρα. Στην Θεσσαλονίκη έχω ένα φίλο ο οποίος προσφέρθηκε να μας φιλοξενήσει και έτσι από την καταστροφή των διακοπών μας είχαμε ξαφνικά ενα plan B !!!!!!
Εντύπωση μας έκανε οτι μετά τις 9 απαγορεύεται να πίνεις δημοσίως αλλά μόνο σε μπυραρίες οι οποίες από οτι είδαμε δεν ήταν και πολλές. Όμως κάτσαμε σε ένα μαγαζάκι και φάγαμε κάτι σαν ένα ντόπιο σουβλάκι πολυ νόστιμο και φύσικα όπως όλα πάμφτηνο . Την επομενη μέρα κάναμε πάλι μια βόλτα είδαμε το περίφημο άγαλμα του Μ Αλεξάνδρου και άλλα πολλά όλα με την ίδια θεματολογία και γενικά υπάρχει μεγάλη εθνική συνείδηση σχεδόν πεποίθηση οτι είναι απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου . Φάγαμε , μαζέψαμε τα πράγματά μας και πήγαμε στα κτελ και ξεκίνησε ομαλά το ταξίδι μας . Όπως είναι γνωστό οι βορειοελλαδίτες πάνε συχνά στα Σκόπια για καζίνο αλλά και για οδοντιάτρους.
Περάσαμε τα ελληνικά σύνορα και η χαρά μου δεν περιγραφόταν καθώς επιτέλους όλο αυτό είχε τελείωσει ωστόσο ήταν μια και μοναδική ευκαιρία να δούμε την Π.Γ.Δ.Μ. καθώς λίγο οι στάσεις σε διάφορα χώρια αλλά και η παραμονή μας στα Σκόπια ήταν πολύ ευχάριστες
Ευτύχως ουδέν κακό αμιγές καλού !!!!!!!!!
Στη διαδρομή ταξιδεύαμε μόνο με μετανάστες κάτι που δεν μας ενόχλησε καθόλου ωστόσο οι οδηγοί μιλούσαν μόνο στα σέρβικα και ούτε καν στα αγγλικά αγνοώντας επιδεικτικά οτι υπήρχαμε και εμείς που δεν ξέραμε σέρβικα.Όλα ομαλά στο ταξίδι μας με τον οδηγό βεβαία να μην κάνει τις προγραμματισμένες στάσεις με αποτέλεσμα όχι μόνο η ανάγκη για τουαλέτα να είναι μεγάαααααλη αλλά και τον καπνιστών όπως ο φίλος μου που κυριολεκτικά ήταν έτοιμος να ανάψει τσιγάρο μέσα στο πούλμαν. Άλλωστε θεωρώ απαράδεχτο σε ταξίδι 20 ώρων στάση ανα 3 ώρες και για 10 λεπτά!!!!!!
Φτάνουμε τα σύνορα τα περνάμε , περνάμε και τα σύνορα στο Π.Γ.Δ.Μ. και από εκεί και πέρα αρχίζει ο εφιάλτης μας... Σε κάποια από τις στάσεις που έγιναν το αγόρι μου ξεχνάει το τσαντάκι με τη ταυτότητά του!!!!! Η ώρα να είναι 1 τη νύχτα να τον έχει πάρει ο ύπνος και να θυμηθεί οτι ξέχασε το τσαντάκι του λίγο πριν φτάσουμε σε ένα μέρος στην ερημία σαν checkpoint . Η απόσταση από το μέρος που είχε ξεχάσει το τσαντάκι του να ήταν το πολύ καμία ώρα από εκεί που ήμασταν και τα Σκόπια ήταν 20 λεπτά!!!! Μπαίνει μέσα ο ελεγκτής των διαβατηρίων όμως το αγόρι μου δεν μπορούσε να περάσει αφού τα είχε ξεχάσει. !!!!! Ο οδηγός είπε οτι δεν μπορεί να περάσει τα σύνορα εμείς να είμαστε έντρομοι γιατί μας λέει να κατέβουμε από το πούλμαν ενώ τους ενημέρωσαν οτι το τσαντάκι είχε βρεθεί. Ο οδηγός είπε να περιμένουμε εκεί και ενημέρωσε το βενζινάδικο να δώσει το τσαντάκι σε όποιο διερχόμενο αμάξι περνούσε από εκεί χωρίς να διευκρινίζει σε πόση ώρα και προφανώς χωρίς να τον ενδιαφέρει πως εμείς θα συνεχίζαμε το ταξίδι μας από την ερημία που μας άφηνε!!!!!! Η συνοριοφύλακας πρότεινε ωστόσο να περιμένει το πουλμαν στην άκρη μέχρι να έρθει το τσαντάκι με τη ταυτότητα όμως ο οδηγός είπε οτι δεν μπορεί να περιμένει !!!!!!!!!!!!!!!!!!! Έτσι κατεβήκαμε και αποσβολωμένοι βλέπαμε το πουλμαν μας να φεύγει τις διακοπές μας να καταστρέφονται και κανένα τρόπο να φύγουμε από εκεί που μας άφησαν . Σε εκείνο το μέρος υπήρχαν μόνο 6 φυλάκια αστυνομία που απλά μας έλεγε οτι είναι δίκο μας πρόβλημα και κάνεις να μιλάει αγγλικά . Πραγματικά ήμασταν απελπισμένοι . Πάμε σε μια γυναίκα που προθυμοποιήθηκε να μας βοηθήσει και πήραμε τηλέφωνο το βενζινάδικο όμως και αυτή στο βενζινάδικο ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΣΕ ΑΓΓΛΙΚΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!! και έπρεπε κάθε τηλέφωνο να το δίνουμε σε αυτή τη γυναίκα να συνεννοηθούμε γιατί ούτε αυτή μιλούσε αγγλικά φυσικά . Έτσι πέρναγε η ώρα η αγωνία μας για το τι θα κάνουμε να μεγαλώνει προσπαθούσα να μπω και στο ιντερνετ να βρω που είμαστε και το τηλέφωνο της πρεσβίας στα Σκόπια. Τελοσπάντων μετά από πολλές ώρες αγωνίας ,απελπισίας και αδιαφορίας από όλους τους ανθρώπους του checkpoint καταφέραμε να συνεννοηθούμε οτι η ταυτότητα έρχεται με ένα γερμανικό αμάξι το όποιο έφτασε στο μέρος που είμασταν στις 5 το πρωί δηλαδή 3 ώρες που ήμασταν εκεί σε ένα μέρος που δεν είχε ούτε τουαλέτα !!!!
Έρχεται το αμάξι ευχαριστούμε τον Γερμανό που μας έφερε το τσαντάκι και προς στιγμήν χαρήκαμε οτι όλο αυτό τελείωσε !!!!! Όμως δεν ήταν έτσι γιατί σε εκείνο το μέρος δεν περνούσε τίποτα που θα μπορούσε να μας πάει κάπου ούτε λεωφορεία όπως μας χρύσωσε το χάπι ο οδηγός ούτε ΤΙΠΟΤΑ !!!!! Φανταστείτε την Αθηνών-Θεσσαλονίκης στις 5 το βράδυ σε κάποια διόδια αυτό ακριβώς εντομεταξύ η καλοκάγαθη κυρία που προσπαθούσε να μας βοηθήσει μας ζήτησε χρήματα για τις υπηρεσίες της !!!!!!!!!!!! και οι αστυνομικοί των συνόρων να μας ειρωνεύονται να πάμε Βελιγράδι με τα πόδια 5 ώρες δρόμο με το αυτοκίνητο... Ξημερώνοντας και χωρίς να έχουμε βρει τρόπο διαφυγής από εκεί καταφύγαμε στο οτοστόπ όπου και εκεί δεν είδαμε φως ακόμα και αν τους λέγαμε να πάμε στο Βελιγράδι και να τους δώσουμε χρήματα να μας πανε !!!! Ακόμα και κάποια πούλμαν που περνούσαν όσο πέρναγε η ώρα ήταν γεμάτα και δεν μας έπερναν ούτε αυτά. Πραγματικά ήμασταν σίγουροι οτι δεν θα φύγουμε πότε από εκείνο το απαίσιο μέρος και μην έχοντας κανέναν να απευθυνθούμε. Το κορυφαίο δεν ήταν όταν ήρθε ένας τύπος και μας έδιωξε από εκεί που καθόμασταν το μοναδικό πάγκο και μας είπε να κάτσουμε στη μέση του δρόμου και μιλούσε μακεδονικά και όταν του είπαμε οτι δεν καταλαβαίνουμε μας απάντησε εδώ είναι Π.Γ.Δ.Μ. δεν μιλάμε αγγλικά !!!!!! Σε μια εξαθλιωμένη ψυχολογικά κατάσταση προσπαθώ να καλέσουμε ένα ταξι και πάω στο γραφείο της γυναίκας που νόμιζα οτι μας έκανε πλάκα οτι ήθελε λεφτά αλλά δεν ήταν πλάκα καθώς μου είπε οτι δεν της δώσαμε χρήματα ούτε εγώ αλλά ούτε και το αγόρι μου οπότε δεν έχει βοήθεια και μου έκλεισε τη πόρτα στα μούτρα.
Σαν από μηχανής θεός ήρθε ένα ταξι πάω χαλάω ένα 50άρικο τρέλα λεφτά για αυτούς όπως γνωρίζεται πέρνουμε και κάποια κακομοίρικα παιδιά που έκαναν οτοστόπ και επιτέλους φεύγουμε από αυτό το εφιαλτικό μέρος που ήμασταν !!!!! Η ανακούφιση που ένιωθα μέσα στο ταξί ήταν πρωτόγνωρη όπως φυσικά και όλο αυτό που ζήσαμε τόσες ώρες !!!! 2 μέρες άυπνοι και φοβερά κουρασμένοι λέμε να πάρουμε το πρώτο λεωφορείο για Θεσσαλονίκη και να μην ξαναακούσουμε για Βελιγράδι ΠΟΤΕΕΕΕ !!!!!! Όμως η γκαντεμιά μας δεν μας εγκατέλειψε έτσι εύκολα και το λεωφορείο για Θεσσαλονίκη είχε μόλις φύγει και το επόμενο ήταν στις 5 το απόγευμα και η ώρα ήταν 7 το πρωί !!!! Ήμασταν 2 μέρες άυπνοι και πραγματικά θα καταρρέαμε σε λίγο.
Έτσι χωρίς να έχουμε νόμισμα πάμε και ψάχνουμε για χόστελ . Ευτυχώς βρήκαμε σχεδόν αμέσως χόστελ και μάλιστα ήταν πανέμορφο και πεντακάθαρο και φτηνό και οι ιδιοκτήτες έμεναν μέσα κιόλας. Κοιμήθηκα , ξεκουράστηκα που το είχα τόσο πολύ ανάγκη βέβαια η στεναχώρια μου για το ταξίδι που χάσαμε ήταν μεγάλη αλλά και για όλο αυτό που ζήσαμε αλλά και για το τρόπο κυρίως που μας φέρθηκε το γραφείο που εμπιστευτήκαμε !!!!!
Το απόγευμα αποφασίσαμε να κλείσουμε τα εισιτήρια μας και να κάνουμε μαζί με το αγόρι μου μια βόλτα στη πόλη γιατί αυτός ήδη είχε περιπλανηθεί λίγο. Αυτό που μας έκανε τρομεροί εντύπωση είναι το πόσο τζόγος υπάρχει στο Π.Γ.Δ.Μ. και πόσο οι άνθρωποι θέλουν τα ευρώ σου !!!!!!! Όμως τα Σκόπια ήταν καταπράσινα και με μεγάλους δρόμους και πάρα πολύ καθαρά . Εντύπωση μας έκανε επίσης οτι υπήρχαν και εκκλησίες ορθόδοξες αλλά και τζάμια και πολλοί Αλβανοί τουρίστες . Πήγαμε στο κεντρικό σταθμό των λεωφορείων και αποφασίσαμε αφού τα έγιναν έτσι τα πράγματα να απολαύσουμε την ευκαιρία να κάτσουμε και άλλη μίση μέρα στα Σκόπια και να πάρουμε το λεωφορείο των 5 την επόμενη μέρα. Στην Θεσσαλονίκη έχω ένα φίλο ο οποίος προσφέρθηκε να μας φιλοξενήσει και έτσι από την καταστροφή των διακοπών μας είχαμε ξαφνικά ενα plan B !!!!!!
Εντύπωση μας έκανε οτι μετά τις 9 απαγορεύεται να πίνεις δημοσίως αλλά μόνο σε μπυραρίες οι οποίες από οτι είδαμε δεν ήταν και πολλές. Όμως κάτσαμε σε ένα μαγαζάκι και φάγαμε κάτι σαν ένα ντόπιο σουβλάκι πολυ νόστιμο και φύσικα όπως όλα πάμφτηνο . Την επομενη μέρα κάναμε πάλι μια βόλτα είδαμε το περίφημο άγαλμα του Μ Αλεξάνδρου και άλλα πολλά όλα με την ίδια θεματολογία και γενικά υπάρχει μεγάλη εθνική συνείδηση σχεδόν πεποίθηση οτι είναι απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου . Φάγαμε , μαζέψαμε τα πράγματά μας και πήγαμε στα κτελ και ξεκίνησε ομαλά το ταξίδι μας . Όπως είναι γνωστό οι βορειοελλαδίτες πάνε συχνά στα Σκόπια για καζίνο αλλά και για οδοντιάτρους.
Περάσαμε τα ελληνικά σύνορα και η χαρά μου δεν περιγραφόταν καθώς επιτέλους όλο αυτό είχε τελείωσει ωστόσο ήταν μια και μοναδική ευκαιρία να δούμε την Π.Γ.Δ.Μ. καθώς λίγο οι στάσεις σε διάφορα χώρια αλλά και η παραμονή μας στα Σκόπια ήταν πολύ ευχάριστες
Ευτύχως ουδέν κακό αμιγές καλού !!!!!!!!!
