Ονειρο ζωής ένα μεγάλο πολυήμερο ταξίδι.Αφού απέκτησα το δεύτερο αγαθό ζωής κατ'εμένα, την ελευθερία χρόνου [πρώτο είναι η υγεία] αμέσως το σχέδιο σε εφαρμογή.Με δύο φίλους ξεκινάμε γιά Ταϋλάνδη.Εκείνοι είχαν προϋπηρεσία δύο ετών.Οι παραδοσιακές στολές των αεροσυνοδών και οι χαρακτηριστικές υποκλίσεις σαν προσευχή, με βάζουν αμέσως στο κλίμα.Πρώτη δυσκολία το δεκάωρο ταξίδι χωρίς τσιγάρο.Είμαι πρωταθλητής της βλακείας και μου είναι απαραίτητο το κάπνισμα.Στην Μπανγκόκ άμεση ανταπόκριση για Κράμπι.Ενα μικρό ξενοδοχείο δέκα δωματίων αλλά σε ένα όμορφο σημείο με βεράντες μπρος-πίσω και δωμάτια να παίζεις μπάλα ήταν το πρώτο χαλάρωμα από το ταξίδι.Να πώ ότι η τελική κατάληξη του ταξιδιού ήταν η Αο Νανγκ, ένα παραθαλάσσιο θέρετρο με σχετικά λίγο κόσμο.Από την αρχή κατάλαβα τούς χαλαρούς ρυθμούς που επικρατούν στα πάντα.Θες δεν θες σ'αυτό το μέρος κουλάρεις.Δεν υπάρχει βιασύνη για τίποτα.Νειώθεις σαν να σου λέει το γκαρσόνι ''εντάξει ρε φίλε θα πιείς καφέ σιγά σιγά''.Δεν υπάρχει λόγος άλλωστε να βιαστείς.Ολα κυλούν σε ρυθμό slow motion.Η Ao Nang είναι σημείο για διάφορες εξορμήσεις είτε σε άλλες παραλίες όπως Phra Nang ή Relay ή κοντινά δρομολόγια σε διάφορα πανέμορφα νησάκια.Πολύ χαρακτηριστικό της Ταϋλάνδης η μεγάλη ευγένεια και το μόνιμο χαμόγελο των ντόπιων.Πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν και να σου διευκολύνουν τη ζωή.Η όλη διαμονή μου στην Ao Nang είναι τριών μηνών, με διάλειμα μιας εβδομάδας στο Pukhet.Πολυδιαφημισμένο και πολυακουσμένο το Pukhet αλλά εγώ και να μην ξαναπάω δεν θα μου λείψει και τίποτα.Από το Pukhet τα μόνα που έχω κρατήσει είναι κάποιες υπέροχες παραλίες όπως η Λαμ Σινγκ, και η έντονη βραδινή ζωή της Patong η οποία είναι για λίγο γιατί συνεχώς σε κουράζει.Η ζωή στην Patong έχει τον ρυθμό μεγαλούπολης, άρα μακρυά από 'μένα.Επανερχόμαστε στο χωριό μου [έτσι την λέω την Ao Nang].Ολη η περιοχή του Γκράμπι είναι κατάφυτη με υπέροχες τοποθεσίες να δείς.Για να τα αναπτύξω όλα θα χρειαζόταν να γράφω μέρες.Με δύο τελικά συμπεράσματα καταγράφονται όλα.1ον:Οσους Ελληνες συνάντησα [αρκετούς], όλοι το ίδιο έλεγαν.Θα ξανάρθουμε.2ον:Μετά δέκα δεκαπέντε μέρες παραμονής είχα ξεχάσει και το τηλέφωνο του σπιτιού μου και την οδό που μένω.Θα ήθελα η ζωή μου να άρχιζε τώρα.Πως γίνεται εμείς να έχουμε σχεδόν τα πάντα και η ζωή μας να είναι βάσανο, και εκείνοι στη φτώχεια τους με ένα πιάτο ρύζι και μιά καλύβα να είναι με το γέλιο και χαρούμενοι? Εχω αναθεωρήσει τις απόψεις μου για την ζωή.Πρέπει να σκεφτούμε πολύ πάνω σ'αυτό.Η Ταϋλάνδη σε αλλάζει.
Attachments
-
23,4 KB Προβολές: 422