Είπατε κάτι για την Ελλάδα;

[Zacharoula]

Όταν είχα πρωτοέρθει Ιταλία, θυμάμαι πως μόλις γνώριζα ένα άτομο, μετά τις χαιρετούρες, η επόμενη ερώτηση ήταν πάντα: "Η Ελλάδα πώς παει; Βλέπουμε στις ειδήσεις οτι είστε σε μεγάλο χάλι". Στην αρχή, είχα όλη την καλή θέληση να εξηγώ για την οικονομία της χώρας μου ώστε να ταίσω την περιέργεια τους ή να διαφωτίσω την άγνοια τους αλλά μετά με κούρασε... Με κούρασε περισσότερο όταν άρχισα να συνειδητοποιώ οτι ο Νότος δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση.
Όταν ανοίγεις την τηλεόραση, πέφτεις πάντα σε πολιτική συζήτηση σχετικά με την κρίση της Ευρώπης και σχεδόν πάντα θα υπάρξει κάποιος πολιτικός που θα πει με πάθος : "Το κόμμα μου θα κάνει οτιδήποτε για να μην φτάσουμε την Ιταλία στα επίπεδα της Ελλάδας"

Κύριοι Ιταλοί, περπατάμε μαζί στον ίδιο δρόμο αλλά μάλλον δεν το έχετε καταλάβει...

Η Ιταλία περνάει την χειρότερη κρίση ανεργείας και ιδιαίτερα ο Νότος με ποσοστά που αγγίζουν μέχρι και το 60
0% . Τα call centers είναι γεμάτα απο νέους και μορφωμένους ανθρώπους που για να βγάλουν τα μηνιαία έξοδα, δουλεύουν για 400 ευρώ το μήνα. Τα μπαρ και οι καφετέριες το ίδιο. Αγγελίες σαφώς δεν υπάρχουν κι αν υπάρξουν, τα βιογραφικά είναι άπειρα οπότε οι πιθανότητες για μια συνέντευξη είναι μηδαμινές.
Ωχ, και να μην ξεχάσω να πω πως αν σταθείς τόσο τυχερός ώστε να βρεις μια δουλειά, πρέπει να δίνεις καθημερινά εξετάσεις καθώς η εργασία αορίστου χρόνου πέθανε και στην Ιταλία. Κάθε νέα θέση εργασίας, έχει διάρκεια ζωής 3 ή 6 μηνών με δυνατότητα νέου συμβολαίου αν οι υπηρεσίες σου έχουν κριθεί ικανοποιητικές. Ξυπνάς και κοιμάσαι με το άγχος οτι σήμερα δουλεύεις - αύριο λήγει το συμβόλαιο και σε πετούν στον δρόμο. Το να γίνει το συμβόλαιο σου αορίστου χρόνου, το λεγόμενο "a tempo indeterminato", είναι το όνειρο του κάθε εργαζόμενου Ιταλού που για να το κάνει όμως αυτό θα πρέπει να έχει κολλητό τον υπεύθυνο της εταιρείας.
Για την μαύρη εργασία, δεν χρειάζεται να πω και πολλά μιας και στον Νότο ένας στους δυο δουλεύει μαύρα και με τις ευλογίες όλων.
Οι νέοι του Νότου, μόλις τελειώσουν το Πανεπιστήμιο, ψάχνουν δουλειά στην περιοχή τους κι επειδή ξέρουν πως δεν θα βρουν τίποτα, ψάχνουν και στον Βορρά. Όσοι βρίσκουν, φεύγουν με το όνειρο να δουλέψουν πάνω σε αυτό που έχουν σπουδάσει και με την ελπίδα να μαζέψουν κάποια χρήματα το οποίο μάλλον δεν γίνεται. Το να παει να δουλέψει ένας Νότιος στον Βορρά σημαίνει πως πρέπει να ξαναζήσει φοιτητική ζωή. Και τί εννοώ;; Πρέπει να μοιραστεί ένα διαμέρισμα με 2-3 άτομα γιατί μόνος του δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στα έξοδα. Τα ενοίκια είναι τόσο υψηλά που αν κάποιος παίρνει π.χ. 1200 ευρώ, στην καλύτερη περίπτωση πρέπει να δώσει τα μισά για το σπίτι. Και βέβαια αν σε απολύσουν ή αν λήξει το συμβόλαιο σου και δεν βρείς άμεσα δουλειά, πρέπει να γυρίσεις απο εκεί που ήρθες κι ας έχεις φτάσει 40 χρονών.

Και όχι, δεν είναι μόνο οι Έλληνες που μένουν με τους γονείς τους μέχρι τα 40, και που πλεον δεν κάνουν οικογένειες... Είναι και οι γείτονες μας οι Ιταλοί που βράζουν στο ίδιο καζάνι με εμάς ενώ οι πολιτικοί τους και φυσικά η μαφία , ρημάζουν την χώρα τους.

Πριν έρθω λοιπόν εδώ, πίστευα πως το να βρώ μια δουλειά δεν θα ήταν και τόσο δύσκολη υπόθεση μιας και σκεφτόμουν ¨ολόκληρη Ιταλία, κάτι δεν θα βρεθεί;;;" Μετά απο 18 μήνες μπορώ να απαντήσω με σιγουριά: "αμ δε!"

 

[Samion]

Αγαπητη αν και τα ειπες ωραια...επειδη διακρινω μια απαισιοδοξια που παραχαραζει ελαφρως την πραγματικοτητα θα μου επιτρεψεις ενα μικρο αντιλογο.
-δεν βραζουμε στο ιδιο καζανι. Αν ειναι δυνατον η 2η πιο βιομηχανικη χωρα της Ευρωπης να συγκρινεται με το ελληνικο τσαντηρι..δεν νομιζω να χρειαζεται πολυ κουβεντα, μια ματια στα οικονομικα πειθει καθε ενδιαφερομενο.
- οσα λες περι ανεργιας αφορουν μερος του νοτου. Την περιοχη που ζεις κ τη Ρωμη. Οπου οι υπηρεσιες κατειχαν μεγαλο μερος της οικονομιας. Ο υπολοιπος νοτος ουδολως επηρεαστηκε απο την κριση. Ειχε κ εχει τα ιδια υψηλα ποσοστα ανεργιας. Που δεν ειναι 60% παντως σε καμμια ηληκιακη ομαδα.
- τα περι εργασιας ισχυουν απο δεκαετιες. Η κριση δεν αλλαξε τπτ.
- τα υψηλα ενοικια που αναφερεις ειναι ενδεικτικα οτι η κριση δεν επηρεασε τη χωρα σαν εμας. Κ μαλιστα αυξηθηκαν οπως καθε χρονο στο νοτο που ξερω..
- οι πολιτικοι δεν εχουν καμμια σχεση με τους δικους μας. Το ιδιο κ μαφια που γεμιζει κελια πολυ πιο αυστηρα (41 bis) απο τις φυλακες ασφαλειας που πανε να φτιαχτουν εδω με τοσες αντιδρασεις..

 

[Zacharoula]

Samion, το μήνυμα μου δεν είναι απαισιόδοξο αλλά ρεαλιστικό και φυσικά δεν είναι μόνο δικές μου εντυπώσεις αλλά και φίλων Ιταλών που είχαν ή έχουν ανάλογες εμπειρίες. Είχα ακριβώς την ίδια εικόνα με έσενα όταν ήρθα εδώ, η οποία όμως σταδιακά άρχισε να αλλάζει.

-Συμφωνά απόλυτα οτι είναι η δεύτερη πιο βιομηχανική χώρα στην Ευρώπη, δεν είπα το αντίθετο.
-Όσα έγραψα περί ανεργίας, επίτρεψε μου να πω πως δεν αφορά "μέρος" του Νότου αλλά σχεδόν όλο τον Νότο εκτός κι αν αναφέρεσαι σε όσους ασχολούνται με τον τουρισμό (ιδιοκτησίες) ή σε όσους έχουν αγροτικές επιχειρήσεις.

-Τα περι εργασίας όντως ισχύουν επι δεκαετίες όμως το φαινόμενο της μαύρης εργασίας και των χαμηλών μισθών, έχει αυξηθεί κατά πολύ τα τελευταία χρόνια. Επίσης, είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να βρεις μια δουλειά, κάτι που όπως πληροφορούμαι απο τους ίδιους ουδέ ποτέ ήταν τόσο ψυχοφθόρο 'οσο είναι σήμερα.

-Αναφέρθηκα στα ενοίκια του Βορρά κι όχι στου Νότου. Είναι σαφές πως η οικονομία του Βορρά είναι σε καλύτερη μοίρα και δεν έχει επηρεαστεί γι'αυτό και οι Νότιοι καταφεύγουν εκεί. Αυτό όμως δεν σημαίνει οτι μπορούν να ανταπεξέλθουν πάντα.

- Δεν είπα οτι οι πολιτικοί τους είναι ίδιοι με τους δικούς μας. Προσωπικά θα σου έλεγα οτι προκαλούν ναυτία και οι δυο αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Η ουσία είναι το πως εκτιμούν την χώρα τους κι αν η Ιταλία είναι ακόμα σε κάπως καλύτερη μοίρα απο εμάς, το οφείλει ακριβώς στην βιομηχανία της όπως ανέφερες κι εσύ. Όσο για την μαφία, πραγματικά είναι τόσο μεγάλο θέμα που πρέπει να ανοιχτεί ξεχωριστά.

Στο μήνυμα μου αναφέρθηκα κυρίως στους νέους ανθρώπους που τώρα αρχίζουν την επαγγελματική τους καριέρα και στις δυσκολίες που συναντούν λόγω κρίσης κι επειδή μοιράζομαι τις ανησυχίες και τις σκέψεις κάποιων φίλων, ήθελα να γράψω για το πως σκέφτονται και οι ίδιοι.

 

[Samion]

για την ανεργια αναφερθηκα σε σχεση με την κριση. Δεν αυξηθηκε λοιπον στην Πουλια, Καλαβρια,Σικελια αλλα αυξηθηκε στο Λατσιο, Καμπανια. Αυτο εννοω οτι η κριση δεν αγγιξε το ιδιο τη χωρα αλλα ουτε καν το ιδιο το νοτο. Αλλιως βιωνει την κριση καθε περιοχη. Τα στοιχεια υπαρχουν, μπορεις να ανατρεξεις.
Δεν βραζουμε καθολου ατο ιδιο καζανι κ δεν μπορεις να συγκρινεις μια χωρα υπο χρεωκοπια με μια παμπλουτη χωρα. Οι δομες του κρατους το αποδεικνυουν. Θυμιζω κ η Ιαπωνια εχει τερατωδες χρεος. Να πω οτι βραζουμε στο ιδιο καζανι?

 

[Zacharoula]

εχ νομίζω οτι ήμουν πολύ ξεκάθαρη στο μήνυμα μου. Αναφέρομαι κυρίως στο πώς η κρίση έχει επηρεάσει τους νέους και το οτι η ανεργία σε υψηλά επίπεδα δεν είναι μόνο δικό μας "προνόμιο" αλλά και της Ιταλίας. Βράζουμε στο ίδιο καζάνι με την έννοια της ανασφάλειας και της αβεβαιότητας. Η βιομηχανία, ο πλούτος και οι δομές που αναφέρεις, δεν εξασφαλίζουν πάντα ένα ιδανικό περιβάλλον όταν οι μηχανισμοί δεν λειτουργού σωστά.

 

[piccolo_mondo]

Εχω την αίσθηση οτι η νότια κ η βόρεια Ιταλια ειναι εντελώς άλλοι "κόσμοι", θυμίζουν δυο διαφορετικά κράτη. Ο ευρωπαϊκός βορρας κ ο μεσογειακος νότος επαληθεύουν όλα τα σχετικά στερεότυπα. Στην βόρεια Ιταλια (οκ ας το κάνω πιο συγκεκριμένο κ ας αναφερθώ στο Μιλανο, όπου άλλωστε ειναι το business center) η κρίση κ η ανεργία αποτελούν θέματα συζήτησης, μα σε επίπεδο κοινωνικοφιλοσοφικο μονο. Δεν απασχολούν ουσιαστικά τον μέσο Ιταλό (κάτοικο της βόρειας Ιταλίας). Στο Μιλανο όλοι δείχνουν απασχολημένοι, όλοι τρέχουν συνεχώς. Η επαγγελματική καταξίωση ειναι άμεσα συνδεδεμένη με το κοινωνικο status, η καριέρα ειναι ουσιαστικό μέλημα.. Η ευτυχία μοιάζει να αναζητηται στην επιτυχία (επαγγελματική).. Δεν ξέρω, υπάρχουν φορές που μπερδεύομαι κ εγώ, γιατι τα international projects και οι πασίγνωστες εταιρείες σε παρασύρουν, σε γλυκαινουν. Και ειναι αρκετες οι ευκαιρίες που έχεις στο Μιλανο να εργαστεις σε τέτοιο περιβάλλον. Αλλα ειναι χαρακτηριστική η εμμονή των Μιλανεζων με την δουλειά τους κ με όσα αυτή συμβολίζει.
"Είσαι αυτο που τρως" (No 1 δόγμα για κάθε Ιταλό) και "είσαι αυτο που επαγγέλεσαι" για τους Μιλανεζους!

Υπήρξε μια σχετική ύφεση αρχές του 2013 κ μια μαζική αντίδραση απο αρκετές εταιρείες (αρκετοί γνωστοί μου έχασαν την δουλειά τους εκείνη την περίοδο), αλλα πολυ σύντομα οι ρυθμοί επανήλθαν κ το θέμα μοιάζει να ξεχάστηκε. Σήμερα (όπως κ 2-3 χρόνια πριν) η βόρεια Ιταλια εξακολουθεί να ειναι κέντρο επαγγελματικής δραστηριότητας. Πολλές διεθνείς εταιρείες έχουν έδρα ή έστω κάποιο παράρτημα εδώ.

Τι ποιότητα ζωής όμως προσφέρει το Μιλανο; Υπάρχουν πολλοί νέοι που ζουν σαν φοιτητές, που πληρώνουν 500-600 ευρώ τον μήνα για ένα δωμάτιο σε διαμέρισμα που μοιράζονται με άλλους, κ ο μισθός τους δεν ξεπερνάει τα 1100.. Υπάρχει όμως κ η κατηγορία των καλοπληρωμένων, τον πολυ καλοπληρωμένων, αλλα τα κριτήρια δεν μου ειναι ξεκάθαρα! Αξιοκρατία δεν νομίζω οτι υπάρχει, καθώς συχνά η εύρεση εργασίας επιτυγχάνεται μέσω "γνωστού". Αλλα δεν θεωρώ οτι υπάρχει κ τεράστιος ανταγωνισμός, καθώς αν είσαι πραγματικά άξιος θα ξεχωρίσεις κ θα ανταμοιφθεις (το αν θα εξελιχτεις ειναι άλλη συζήτηση).

Δεν ξέρω πώς ειναι η ζωή στον νότο, αλλα νομίζω ειναι πιο "ιταλική"! Οι Μιλανεζοι με καμάρι επιδεικνύουν την καταγωγή τους κ οι νότιοι απλά συμβιβάζονται με την ζωή τους εδώ κ με νοσταλγία αναφέρονται στον τόπο τους.

 

[Samion]

Εχω την αίσθηση οτι η νότια κ η βόρεια Ιταλια ειναι εντελώς άλλοι "κόσμοι", θυμίζουν δυο διαφορετικά κράτη.

Πολυ σωστα. Αν και θα προσθετα ενα τριτο. Αυτο που φανηκε στην κριση οτι δεν εχει σχεση οικονομικα με το νοτο. Το κεντρο. Που περιλαμβανει Λατσιο, Καμπανια κλπ. Αυτο το κεντρο πληρωσε περισσοτερο απο ολους την κριση. Η βιομηχανικη Πουλια ουδολως την καταλαβε. Το ιδιο κ η Σικελια-Καλαβρια. 20% ειχαν ανεργια, 20% εχουν. Πολυ λιγα αλλαξαν σε σχεση με τη Ρωμη πχ.
Κατα τα υπολοιπα αψογη παρουσιαση, εντυπωσιακη. Συμφωνω απολυτα αν κ δεν εχω τοση μεγαλη εμπειρια απο Μιλανο. Οπου (σορυ κιολας..) δεν θα εμενα. Μονο νοτο. Ρωμη κ κατω..

 

[piccolo_mondo]

Μιλανο. Οπου (σορυ κιολας..) δεν θα εμενα...

Κοιτα, ειμαι απο τους πρωτους που θα κακολογησω το Μιλανο. Αλλα οσο το συνειδητοποιω, δεν ειναι κακη επιλογη. Ιδανικο μεγεθος πολης, επαγγελματικες ευκαιριες, δυο βηματα απο Ελβετια, Αυστρια, Γαλλια, πολυ καλες αεροπορικες συνδεσεις (κ με Ελλαδα), λιμνες κ βουνα σε αποσταση μιας ωρας, καλες αγορες, καλο φαγητο (οχι για τα δεδομενα της Ιταλιας,αλλα για τα δεδομενα της Ευρωπης ναι), εκθεσεις κ events. Κ το σημαντικοτερο, μια πολη γεματη (νοτιους) Ιταλους. Αυτο τον μονιμως ξεβαμμενο ουρανο να μην ειχε...

 

[Samion]

Κοιτα, ειμαι απο τους πρωτους που θα κακολογησω το Μιλανο. Αλλα οσο το συνειδητοποιω, δεν ειναι κακη επιλογη. ...

μα φυσικα...αντικειμενικα εχεις δικιο...
Ομως αγαπαμε μπιχλα, χαμο, κορναρισματα, μαφια αλλα και τον ηλιο, παραλια, τελειο φαγητο και ζεστους ανθρωπους..δηλ αγαπαμε νοτο...

 

[Zacharoula]

Samion, η Campania δεν αποτελεί μέρος του κέντρου αλλά αρχή του Νότου. Εκτός κι αν δεν κατάλαβα καλά αυτό που έγραψες. Στην Σικελία, 20% είναι η γενική ανεργία, η οποία δυστυχώς φτάνει μέχρι και 55% στους μεχρι 30 ετών.

http://palermo.blogsicilia.it/disoc...-lisola-e-la-peggiore-regione-ditalia/252555/

Κι όπως πληροφορήθηκα, τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας είναι Trentino (5,8%), il Friuli (6,9%), il Veneto (7,5%) e la Lombardia (7,6%).

Πραγματικά πιστεύω πως στον Βορρά, η κρίση αποτελεί φιλοσοφική συζήτηση όπως είπε και η piccolo mondo. Στο Μιλάνο, βρέθηκα πριν απο καιρό και μπορώ να πω πως φεύγοντας μου άφησε μια εντύπωση ούτε θετική, αλλά ούτε και αρνητική. Θα έλεγα αδιάφορη. Θυμάμαι χαρακτηριστικά, πως όταν σταμάτησα κάποιους περαστικούς για να τους κάνω κάποιες ερωτήσεις σχετικά με δρόμους, είχαν σχεδόν πάντα ένα απορημένο βλεμμα και κρατούσαν πάντα μια απόσταση ασφαλείας ή σχεδόν σε αγνοούσαν του στυλ "Πες μου γρήγορα γιατί έχω και δουλειές"
Αν σου συμβεί αυτό στο Νότο, δεν ξέρεις έναν δρόμο και ζητήσεις πληροφορία απο κάποιον περαστικό, είναι πολύ πιθανό να σε πάει ο ίδιος και στο τέλος μπορεί να πίείτε μαζί και καφέ.
Πραγματικά πρόκειτα για δυο διαφορετικούς κόσμους.

 

[Samion]

Samion, η Campania δεν αποτελεί μέρος του κέντρου αλλά αρχή του Νότου. Εκτός κι αν δεν κατάλαβα καλά αυτό που έγραψες. Στην Σικελία, 20% είναι η γενική ανεργία, η οποία δυστυχώς φτάνει μέχρι και 55% στους μεχρι 30 ετών.

http://palermo.blogsicilia.it/disoc...-lisola-e-la-peggiore-regione-ditalia/252555/

Κι όπως πληροφορήθηκα, τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας είναι Trentino (5,8%), il Friuli (6,9%), il Veneto (7,5%) e la Lombardia (7,6%).

Πραγματικά πιστεύω πως στον Βορρά, η κρίση αποτελεί φιλοσοφική συζήτηση όπως είπε και η piccolo mondo. Στο Μιλάνο, βρέθηκα πριν απο καιρό και μπορώ να πω πως φεύγοντας μου άφησε μια εντύπωση ούτε θετική, αλλά ούτε και αρνητική. Θα έλεγα αδιάφορη. Θυμάμαι χαρακτηριστικά, πως όταν σταμάτησα κάποιους περαστικούς για να τους κάνω κάποιες ερωτήσεις σχετικά με δρόμους, είχαν σχεδόν πάντα ένα απορημένο βλεμμα και κρατούσαν πάντα μια απόσταση ασφαλείας ή σχεδόν σε αγνοούσαν του στυλ "Πες μου γρήγορα γιατί έχω και δουλειές"
Αν σου συμβεί αυτό στο Νότο, δεν ξέρεις έναν δρόμο και ζητήσεις πληροφορία απο κάποιον περαστικό, είναι πολύ πιθανό να σε πάει ο ίδιος και στο τέλος μπορεί να πίείτε μαζί και καφέ.
Πραγματικά πρόκειτα για δυο διαφορετικούς κόσμους.

Ας μην παιζουμε με λεξεις κ λινκ. Νομιζω ηταν ξεκαθαρο αυτο που ειπα. Η κριση δεν επηρεασε το ιδιο ολες τις περιοχες της Ιταλιας. Ουτε το νοτο ουτε το βορρα τοσο πολυ οσο το κεντρο. Νομιζω ημουν σαφης. Και αυτη η κριση δεν εχει καμμια σχεση με την ελληνικη και γι αυτο διαφωνω καθετα με τον τιτλο του θεματος σου. Οποια συγκριση ειναι ατυχης με το συνολο τουλαχιστον της γειτονικης χωρας, οπως παραδεχεσαι και εσυ. Με συγκεκριμενη περιοχη, οπως αυτη που εχεις εμπειρια ισως. Με τον υπολοιπο νοτο οχι, καμμια σχεση με Ελλαδα, πολυ πολυ καλυτερα εκει.

 

[THALIAL]

Πραγματικά πιστεύω πως στον Βορρά, η κρίση αποτελεί φιλοσοφική συζήτηση όπως είπε και η piccolo mondo. Στο Μιλάνο, βρέθηκα πριν απο καιρό και μπορώ να πω πως φεύγοντας μου άφησε μια εντύπωση ούτε θετική, αλλά ούτε και αρνητική. Θα έλεγα αδιάφορη. Θυμάμαι χαρακτηριστικά, πως όταν σταμάτησα κάποιους περαστικούς για να τους κάνω κάποιες ερωτήσεις σχετικά με δρόμους, είχαν σχεδόν πάντα ένα απορημένο βλεμμα και κρατούσαν πάντα μια απόσταση ασφαλείας ή σχεδόν σε αγνοούσαν του στυλ "Πες μου γρήγορα γιατί έχω και δουλειές"
Αν σου συμβεί αυτό στο Νότο, δεν ξέρεις έναν δρόμο και ζητήσεις πληροφορία απο κάποιον περαστικό, είναι πολύ πιθανό να σε πάει ο ίδιος και στο τέλος μπορεί να πίείτε μαζί και καφέ.
Πραγματικά πρόκειτα για δυο διαφορετικούς κόσμους.[/QUOTE]

Zacharoula, και εμένα μου άφησαν την εντύπωση ότι οι μιλανέζοι "την έχουν δει κάπως", αλλά όσες φορές χρειάστηκα βοήθεια ήταν πάντα πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν, μάλιστα μου έχει τύχει να ψάχνομαι για εισητήρια στο μετρό τους και ένας από μόνος του με ρώτησε αν χρειάζομαι βοήθεια.