Είναι το χειρότερο ξενοδοχείο στον κόσμο και το καμαρώνουν

[karfitsa]

Παντως ομολογω οτι γελασα τρελλα....ευχαριστω.Το χρειαζομουν!

 

[mad4paok]

Θειο Σπύρο η μόνη απάντηση που μπορώ να δώσω στην αναμφισβήτηση αυθάδειά τους, είναι η περιγραφή του τελευταίου
"διαμαντιού" που έμεινα στην Κίνα ή αλλοιώς "το καμάρι της Κίνας". Μετά απο αυτήν, προβλέπω να σταματήσουν οι ιδιοκτήτες του συγκεκριμένου χόστελ τις βαρυσήμαντες δηλώσεις τους και να μαζευτούν λιγάκι. Λοιπόν, περιγράφω.

Κατ' αρχήν η τιμή του ήταν (χωρίς παζάρι περικαλώ γιατί με παζάρι έπεφτε ακόμα πιό κάτω) στα 2 ευρώ το άτομο. Ολίγον τσιμπημένο η αλήθεια αλλά δε βαριέσαι... γιουάν υπάρχουν.
Χρεη ρεσεψιόν -αφού ρεσεψιόν φυσικά ΔΕΝ υπήρχε- ήταν η κουζίνα ενός σπιτιού μια 4μελους οικογένειας. Δίπλα απο το ψυγείο, ήταν το τραπέζι που έτρωγε η οικογένεια και εκεί , πάνω στο λεκιασμένο απο ύποπτους λεκέδες βρωμερό τραπεζομάντιλο , αφού καθάριζες με την χερούκλα σου τα τρίμματα , συμπλήρωνες εντελώς στην τύχη (το τονίζω το "εντελώς") κάτι πατσαβούρια που έμοιαζαν με χαρτιά, τα στοιχεία σου. Ολα 'ήταν γραμμένα στα κινέζικα, άρα πιθανολογώ ότι όπου έλεγε η φόρμα να συμπληρωθεί πχ το όνομα, ο Γκιούλιβερ κάλλιστα θα μπορουσε να έχει γράψει Ελλάδα. Φανταζομαι δηλαδή κάτι τέτοιο
Ονομα Ελλάδα
Επίθετο Egypt Air
Ημερομηνια εισόδου Αρρεν
Ημέρες διαμονής Διακοπές
Αριθμος διαβατηριου Δικλινο
Αριθμος βίζας ΑΤ Κορινθου
κλπ....

Η συννενόηση γινόταν με μουγγανητά απο την ιδιοκτήτρια, αφού έχω βάσιμες υποψίες, ότι όχι Αγγλικά δεν γνώριζε, αλλά ούτε καν κινέζικα.

Το δωμάτιο διέθετε 2 κρεβάτια ανόμοια, ξύλινα και λερωμένα με λαδομπογιές και πιτσιλιές απο ασβέστη, ένα σπασμένο καλόγερο που κρεμόταν πάνω του μια πατσαβούρα (δεν ξέρω που και πως, μην με ρωτάτε) και ένα σκουριασμένο μοτοποδήλατο. Ναι. Μοτοποδήλατο. Δίπλα απο το κρεβάτι. Χαλασμένο, προφανώς.
Τα κουνούπια ήταν δεδομένα, αφού πάνω στο τσιμέντινο πάτωμα (δεν πιστεύω να περιμένατε πλακάκια , μωσαικό ή έστω ένα πλαστικό υπόστρωμα ), υπήρχε πεταμένο ένα άδειο σπασμένο μπουκάλι απο μπύρα , όπου είχε χρησιμοποιηθεί σαν βάση για φιδάκι.
Αυτά. Πάμε στην τουαλέτα.
Βασικά δεν διέθετε. ΑΛΛΑ. Ακούστε μεγαλειώδη πατέντα. Για να περάσεις στα δωμάτια (2 όλα κι όλα) έπρεπε πρώτα να διασχίσεις μια αυτοσχέδια κουζίνα , κι ένα μαγαζάκι που σερβίριζε φαγητό. Οταν έφτανες στην αυλή που ήταν το δωμάτιό μας, το πάτωμα το χρησιμοποιούσε ένας τύπος που είχε ένα μαγαζί (εσείς σημειώνεται αριθμό μαγαζιών, υπάρχει λόγος) που καβούρδιζε ξηρούς καρπούς και έτσι άπλωνε πανιά κάτω για να στεγνώσουν τα φυστικια, στραγάλια κλπ. Υπήρχε κι ένα υπαίθριο πλυντήριο , χωρίς καπάκι, που μέσα πλενόταν όοοολη ημέρα κάτι που έβγαζε καφέ νερό. Μάλλον τα σεντονια των δωματίων. Και φτάνουμε στο ζητούμενο. Αν πέρναγες αυτά τα 4-5 μαγαζιά, πρόσεχες να μην πατήσεις τα φυστίκια που έκαναν ηλιοθεραπεία, δεν πάθαινες κώφωση απο τον θόρυβο του πλυντηρίου διαστάσεων διαστημοπλοίου Γκαλάκτικα, και γλίτωνες και τις δαγκωματιές ένος σκύλου με κοφτερά δόντια που ευτυχώς ήταν δεμένο με σκοινί (κάθε φορά νόμιζα ότι θα κοπεί το σκοινί και θα γυρίσω με μισό πόδι στην Ελλάδα) έφτανες σε 2 τουαλέτες. Κοινές. Κοινότατες. Δηλαδή πιό κοινές δεν γίνεται. Καλύπταν τις ανάγκες της οικογενείας που είχε το -ας πούμε χόστελ- , των ενοίκων των 2 δωματίων (στην συγκεκριμένη περίπτωση 2 βλαμμένους τουρίστες απο την ελλάδα), των 4-5 μαγαζιών και -εδώ είναι το ωραίο- όλης της περιοχής!!! Με τίμημα 20 λεπτά του ευρώ περίπου, ΟΛΟΙ ακόμα και οι εργάτες απο το απέναντι εργοστάσιο, μικροπωλητές, μαγαζάτορες, θαμώνες των μαγαζιών , περαστικοί, γέροι, γριές, γείτονες ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ έρχονταν στην τουαλέτα. Οι πόρτες δεν κλείδωναν, καζανάκι δεν υπήρχε (όχι δεν δούλευε, απλά δεν υπήρχε), νιπτήρας δεν υπήρχε, διαχωριστικά δεν υπήρχαν (καθόσουν δίπλα δίπλα σχεδόν κολλητά με τον φαρνατζή και ουρούσατε παρέα ενώ ταυτόχρονα σου έπιανε και την κουβέντα για τα πολιτικά δρώμενα ή σου ζήταγε χαρτομάντηλα- , φως δεν υπήρχε, (ούτε στο δωμάτιο βέβαια είχαμε ηλεκτρικό, ), και για καθαριότητα ούτε λόγος. Αν υπάρχει ένα εργαστήριο παρασκευής μικροβίων στον κόσμο με αξιοζήλευτη ποικιλία, εεεεεε.. τότε αναμφισβήτα αυτή η τουαλέτα είναι!

Πάντως οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν πολύ ασφαλές. Βέεεβαια..... Το κρίνω αυτό , διότι την πρώτη -και τελευταία- νύχτα φάγαμε ένα ωραιότατο κλείδωμα έξω απο το χόστελ και χτυπάγαμε την εξωτερική πόρτα να μας ανοίξουν σαν αφιονισμένοι. Ξυπνήσαμε όλη την πόλη , αλλά τίποτε...
Θεωρήσαμε άκρως ειρωνικό τότε, να φτάνουμε να παρακαλάμε για να μπούμε στην τρώγλη που κοροιδεύαμε το μεσημέρι. Τελικά μας άνοιξε ένας κινέζος με ενδιαφέρουσα ενδυματολογικά άποψη που φόραγε σώβρακο/τεντόπανο/ κλάρα , με κάλτσα αθλητική και σκαρπίνι.
ΑΥΤΟ κύριοι είναι χόστελ, όχι κάτι άλλα ....
Πάρτε και μερικές φωτο απο το σαράι ,

(η 3η φωτο ανήκει στην είσοδο ενός άλλου διαμαντιού που είχαμε μείνει , πάλι στην κίνα, του οποίου την περιγραφή δεσμεύομαι να γράψω εν καιρώ. Αυτό κι αν ήταν κίντερ έκπληξη!!!).

Γιατί έμεινες εκεί;;;;;;

 

[panpan]

Γιατί έμεινες εκεί;;;;;;

Γιατί είναι η Dim kyr

 

[mad4paok]

Γιατί είναι η Dim kyr

Που σημαίνει τί;

 

[panpan]

Που σημαίνει τί;

Γιατί πρέπει να σημαίνει κάτι;
Η dim kyr μένει όπου γουστάρει.Λογαριασμό θα σε δώσει;Οχούυυ

 

[taver]

Αντιλαμβάνομαι (χωρίς να συμμερίζομαι) το γιατί μπορεί να επιλέξει κανείς να μείνει εκεί, αυτό που ξέρω πάντως σίγουρα είναι οτι προτιμώ 100 φορές να διαβάζω γι αυτά από να ξαναδώ άλλη μία φορά τις ίδιες ερωτήσεις για τη Ryanair, τις βαλίτσες, τις προπληρωμένες, τις ταυτότητες με Φ και τη μετακίνηση με την Oyster....

 

[XRISTOS71]

Αντιλαμβάνομαι (χωρίς να συμμερίζομαι) το γιατί μπορεί να επιλέξει κανείς να μείνει εκεί, αυτό που ξέρω πάντως σίγουρα είναι οτι προτιμώ 100 φορές να διαβάζω γι αυτά από να ξαναδώ άλλη μία φορά τις ίδιες ερωτήσεις για τη Ryanair, τις βαλίτσες, τις προπληρωμένες, τις ταυτότητες με Φ και τη μετακίνηση με την Oyster....

ξέχασες τα κλιματιστικά του Βερολίνου