Η επίσκεψη στο Kasteel de Haar ήρθε στο τέλος της. Επρεπε να ξεκινήσουμε σιγά σιγά για Ουτρέχτη και για μεσημεριανό φαγητό. Ο καιρός ευτυχώς είχε φτιάξει. Η διαδρομή των περίπου 10 λεπτών προς Ουτρέχτη εξίσου όμορφη. Οι δρόμοι άνετοι, χωρίς κίνηση. Ειχα βρει στο tripadvisor το πάρκιν που θα παρκάραμε ακριβώς στο κέντρο, δίπλα από την Αστυνομία. Μεγάλο θέμα και έξοδο το πάρκιν.
Στην Ουτρέχτη γίνονταν κάποια έργα, γεγονός που μπέρδεψε το gps μας. Κίνηση δεν είχε στο κέντρο, όμως το gps μας έβγαζε αλλού γι' αλλού. Ρωτώντας επιτέλους βρήκαμε το πάρκιν. Ο Κεντρικός Σιδηροδρομικός Σταθμός ήταν 5 λεπτά περπάτημα, ο κεντρικός δρόμος με τα μαγαζιά, τα εστιατόρια και τις καφετέριες ήταν απέναντι. Πολύς φοιτητόκοσμος, πολλά ποδήλατα, γενικά ένα χαλαρό mood. Επισκεφτήκαμε το περίφημο DOMTOREN με τον κήπο - λαβύρινθο, πετύχαμε κι έναν γάμο, γενικά πολύ περπάτημα. Μακάρι να είχαμε περισσότερο χρόνο. H Ουτρέχτη έχει πολλά και καλά μουσεία, εμείς θέλαμε να δούμε το Railway Museum και το Speelklok Museum, δυστυχώς ο χρόνος δεν μας έφτασε, μιας και τα μουσεία κλείνουν στις 17.00 το απόγευμα. Επίσης τα σούπερ-μάρκετ κλείνουν στις 18.00 το απόγευμα.
Η επόμενη μέρα ήταν και η τελευταία. Η πτήση για Αθήνα μέσω Φρανκφούρτης ήταν στις 18.00 , οπότε είχαμε όλη τη μέρα μπροστά μας για να δούμε το τουριστικό χωριό Zaanse Schans στο Zaandam. Βρίσκεται βόρεια του Αμστερνταμ, μισή ώρα δρόμος. Η περιοχές που περνούσαμε αδιάφορες και βιομηχανικές. Το Zaanse Schans τα Σαββατοκύριακα μαζεύει πολύ κόσμο, το οποίο και διαπιστώσαμε μόλις φτάσαμε στο πάρκιν. Χαμός από λεωφορεία, το πάρκιν κόντευε να γεμίσει. Στο τουριστικό χωριό έχει μουσεία για το τυρί ένταμ, τα ξύλινα παπούτσια clog's, ένα ακριβό εστιατόριο και μια καφετέρια και τους περίφημους ανεμόμυλους, τους οποίους και έχουν αναπαλαιώσει και βρίσκονται σε άριστη κατάσταση. Απέναντι από το χωριό, μπορείς να περάσεις την γέφυρα που ανοιγοκλείνει εάν περνάει κάποιο πλοίο, και να βρεθείς στο Zaandam.
Μερικές φωτογραφίες από Zaanse Schans και μερικές χαριτωμένες λεπτομέρειες των κουκλίστικων σπιτιών του
Και από το μουσείο με τα Clog' s ξύλινα παπουτσάκια
Ο καιρός ήταν αισθητά πιο κρύος απ' ότι τις προηγούμενες ημέρες. Αλλά ευτυχώς δεν έβρεχε. Τι το μελέτησα? Μέσα σε λίγα λεπτά μαύρισαν τα πάντα και άρχισαν τα καρεκλοπόδαρα. Ειχε πλάκα να βλέπεις όλους τους τουρίστες να ψάχνουν να βρουν μέρος να καλυφθούν! Το μοναδικό σημείο ήταν το εστιατόριο - καφέ. Ολοι μπήκαν μέσα κι εμείς ήμασταν από τους πρώτους και κάτσαμε με χαρά στον αναπαυτικό καναπέ! Ηταν ευκαιρεία για έναν καπουτσίνο με θέα την γέφυρα και τους κωπηλάτες! Ξέχασα να σας πω ότι έξω είχανε προπόνηση κωπηλασίας, το κρύο δεν φαινόταν να πτοεί κανέναν!
Μετά τον καφέ φάγαμε κιόλας, οι επιλογές περιορισμένες και το μενού γκουρμέ. Για τις τιμές, ε τσούζανε λίγο...
Δείτε τι φάγαμε ....
Η βροχή δεν κράτησε πολύ, όμως η ώρα πέρασε. Κάναμε τη βόλτα μας στους παραδοσιακούς ανεμόμυλους, στους οποίους μπορούσες να ανέβεις μέχρι πάνω με εισιτήριο 3 ευρώ, δοκιμάσαμε σοκολατάκια στο μουσείο κακάο (μπορούσες να φτιάξεις και το δικό σου σοκολατάκι - ενθύμιο) και γευτήκαμε τυρί ένταμ από την Ομορφη Ολλανδέζα.
Ηταν πλέον η ώρα αναχώρησης για το αεροδρόμιο. Αυτές οι λίγες μέρες κύλησαν σαν το νερό και γέμισαν αρώματα και χρώματα το κεφάλι μας. Οπως καταλάβατε, αυτή δεν ήταν μια ιστορία με την έννοια του πολύ μπλα μπλα, αλλά μια φωτοϊστορία με σκοπό να σας ξεκουράσει λίγο από την καθημερινότητα και να σας δώσει ιδέα για μια σύντομη ανοιξιάτικη απόδραση στην Ολλανδία. Ελπίζω να σας άρεσε το σύντομο οδοιπορικό μας! Σας αποχαιρετώ με το ηλιοβασίλεμα όπως το είδαμε από το αεροπλάνο!
Η ιστορία μπορεί να μεταφερθεί στις ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΕΣ.