Βουλγαρία Κροατία Ουγγαρία Σερβία Σλοβενία Δοκιμάζοντας τα φτερά μας (τις ρόδες μας) στα Βαλκάνια

[Jonbull]

Έστω και καθυστερημένα, κατάφερα να αρχίσω σήμερα την πρώτη μου ταξιδιωτική ιστορία!
Για να πάρω τα πράγματα από την αρχή, το σαράκι του πρώτου roadtrip στο εξωτερικό οικογενειακώς, μου είχε μπει από την άνοιξη του 2018 οπότε και άρχισα το ψάξιμο εδώ στο φόρουμ. Αρχικά, διαβάζοντας τις ιστορίες του συνφορουμίτη @vasiliss, σχεδίαζα ένα πλάνο για άνοδο από Σερβία και κάθοδο από Κροατία - Δαλματικές ακτές - Αλβανία. Βέβαια ο καιρός ήταν ήδη περασμένος για ετοιμασίες έως την άδεια του Αυγούστου (μόνη δυνατή περίοδος για εργαζόμενο στην βιομηχανία), και μαζί με κάποιες αρρώστιες των παιδιών τελικά το σχέδιο έμεινε στο ράφι.
Τελικώς, ήταν χειμώνας του 2019 όταν - μετά και από την παραίνεση φίλου - το σχέδιο άλλαξε σοβαρά προς μία ποιο απλή διαδρομή, με περισσότερο αυτοκινητόδρομο και λιγότερους επαρχιακούς δρόμους και όχι από τις δαλματικές ακτές (για τις οποίες ήμουν ήδη αγχωμένος για την τουριστική κίνηση). Έτσι, το πλάνο ήταν να πάμε μέχρι την Βουδαπέστη μέσω Σλοβενίας και πίσω πάλι από τον δρόμο Βελιγράδι-Σόφια-Σέρρες. Η πορεία σχεδιάστηκε δεξιόστροφα λόγω των πολλών επισημάνσεων εδώ στο φόρουμ για κίνηση στα σύνορα Σερβίας προς Ουγγαρία, αλλά τελικώς επειδή είχα βάλει πρώτο-πρώτο ένα κατάλυμα στην Σλοβενία που μου έιχε κλέψει την καρδιά, προσάρμοσα την διαδρομή ανάποδα βάσει διαθεσιμότητας του συγκεκριμένου καταλύματος -και ημερών αδείας - .

Έτσι, άρχισα να κλείνω καταλύματα: ένα βράδυ Βελιγράδι, τρία βράδια Βουδαπέστη, δύο βράδια στην Solcava της Σλοβενίας, ένα στο Ζαγκρεμπ και πάλι ένα στο Βελιγράδι.
Καθότι η σύνθεση της οικογένειας είναι μικρή ηλικιακά (τέσσερα μικρά 9 έως 3 ετών) θέλαμε να μην είναι πολύ κουραστικό το ταξίδι. Ουσιαστικά, περνώντας από Σόφια-Βελιγράδι θέλαμε να δούμε όλιγον Βουδαπέστη και ολίγον επαρχία της Σλοβενίας.
Με αυτά και με εκείνα, φτάσαμε Ιούλιο έχοντας κλείσει όλα τα καταλύματα, έχοντας βγάλει διαβατήρια και με πλάνο στο μυαλό (χαλαρό...). Και ένα βράδυ του Ιουλίου βρίσκόμαστε να συζητάμε μέσω viber με την αδελφή μου για το επικείμενο ταξίδι και να μας ρωτάει γελώντας: 'μας θέλετε κι εμας?' και εμείς βέβαια που σκεφτόμασταν από καιρό -αλλά δεν βρίσκαμε συνταξιδιώτη- είπαμε 'αμέ!'. παρένθεση εδώ ότι μιλάμε για πολύτεκνη ομοίως οικογένεια αλλά με... διπλάσια παιδιά από μας!
Αν και δεν την πίστεψα να πω την αλήθεια, σε μία δύο εβδομάδες - τελείωνε ο Ιούλιος!- σκάει μύτη η αδελφη: 'λέγε λεπτομέρειες, διαδρομή-διανυκτερεύσεις κλπ'!!
Να μην τα πολυλογώ! σε δύο μέρες είχαν κλείσει καταλύματα και ετοιμαζόμασταν για το ταξίδι πλέον δύο επταθέσια Ford....

 

[vasiliss]

Να μην τα πολυλογώ! σε δύο μέρες είχαν κλείσει καταλύματα και ετοιμαζόμασταν για το ταξίδι πλέον δύο επταθέσια Ford....

Το κάνατε λοιπόν το καραβάνι κι εσείς με 14;; άτομα.
Ελπίζω να περάσατε καλά και έτσι να συνεχίσετε αυτού του είδους τα οδικά ταξίδια, τα οποία προσφέρουν τόσες πολλές και διαφορετικές εικόνες σε εμάς και τα παιδιά μας.

 

[Jonbull]

Ημέρα 1η. Σέρρες - Βελιγράδι.

Σέρρες - Σόφια

Επιτέλους, ήρθε η πολυπόθητη μέρα της αναχώρησης για το μικρό μας καραβάνι. Καραβάνι δεν το λες καθότι ήμασταν μόνο δύο αυτοκίνητα, αλλά από άτομα νομίζω ότι ήμασταν... αρκετοί: δύο ζευγάρια και 12 παιδιά (από 14 έως 1 έτους), σύνολο 16 άτομα....
Ήθελα να κάνω μια καλή αρχή και είπα ότι θα είμαι αυστηρός στην εκκίνηση ("κανονίστε εγώ 8 η ώρα φεύγω...") και δόξα τω Θεώ, το τηρήσαμε και στις 8.12' είχαμε φουλάρει πετρέλαιο και οι δύο και ξεκινούσαμε για Βουλγαρία. Σε μισή ώρα φτάναμε στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα και σε άλλο ένα τέταρτο είχαμε περάσει και τους δύο ελέγχους, είχαμε προμηθευτεί την βινιέτα Σαββατοκύριακου με 10 Lev και στις 9 είχαμε μπει στο δρόμο για Σόφια.
Στο δρόμο πάμε σχεδόν πάντα με τα όρια ταχύτητας - που είναι ασφυκτικά σε ορισμένα σημεία του επαρχιακού δρόμου. Σκοπός μας είναι η πρώτη στάση να γίνει στην Σόφια. Πράγματι, σε τρεις περίπου ώρες, λίγο πριν τις 12 το μεσημέρι παρκάρουμε στο υπόγειο Parking του εμπορικού κέντρου Serdika mall για να χαλαρώσουμε και να τσιμπήσουμε κάτι - ουσιαστικά για μεσημεριανό. Μια πρακτική λεπτομέρεια: το πάρκινγκ είναι αρκετά χαμηλό! Εγώ με το ford grand c-max + μπαγκαζιέρα μπήκα, αλλά ο γαμπρός μου με ford galaxy + μπαγκαζιέρα όχι!
Στις μιάμιση είμαστε έτοιμοι για μια μικρή βόλτα στη Σόφια αλλά αν και αρχικά σκεφτόμουν να κινηθούμε με τα πόδια, τελικά το φοβήθηκα και πήραμε τα αυτοκίνητα, και κινηθήκαμε προς τον καθεδρικό ναό του Αγίου Αλεξαντερ Νεφσκι. Φτάσαμε απέναντι από την Εθνική Πινακοθήκη που είχε ένα υπαίθριο πάρκινγκ.

Παρκάραμε και προσπαθούσαμε να καταλάβουμε πως πληρώνεις όταν μας πλησίασαν δύο τύποι και μας ενημέρωσαν ότι έπαιρναν μόνο μετρητά σε lev... και έτσι πήρα τα πόδια μου να κάνω συνάλλαγμα για 4 Lev (2 λεβ χ 2 αυτοκίνητα...). Κατεβήκαμε και κάναμε μία μικρή βόλτα μέχρι τον καθεδρικό ναό - που έκλεψε τις εντυπώσεις μικρών και μεγάλων -

περνώντας και από την μικρή πανέμορφη ρωσική εκκλησία:

Η ώρα περνούσε οπότε έπρεπε να ξεκινάμε σιγά σιγά και τελικώς στις 15.00΄ ήμασταν στα αυτοκίνητα με κατεύθυνση την Σερβία...

 

[Jonbull]

Σόφια - Βελιγράδι.

Στις 15.00' λοιπόν ξεκινούσαμε για Βελιγράδι. Σκοπός μου ήταν να κάνουμε άλλη μία βασικά στάση προς τη Νις. Τα σύνορα Σερβίας-Βουλγαρίας είναι κοντά. Η απόσταση θεωρητικά είναι λιγότερο από μία ώρα και δεν θα την ΄θυμόμουν' καθόλου εάν δεν υπήρχε ένα κομμάτι υπό κατασκευή - αν δεν κάνω λάθος πρίν το Dragoman όπου γίνονται έργα και η κίνηση γινόταν από έναν παλιό παράλληλο λιθόστρωτο (!) παρακαλώ! που τον περάσαμε με απίστευτη κίνηση, ο ένας πίσω από τον άλλο, επιβατικά και νταλίκες και απίστευτο ταρακούνημα και σκόνη... Ήταν τόσος ο εκνευρισμός μου που νόμισα ότι πέρασε ένας αιώνας. Κοιτώντας τώρα τους χρόνους βλέπω ότι η καθυστέρηση ήταν περί τα 15'.
Στις 16.10' φτάναμε στα σύνορα όπου είχε αρκετή κίνηση αλλά το πράγμα κυλούσε και έτσι στις 16.45' είχαμε περάσει τα σύνορα και βρισκόμασταν σε σερβικό έδαφος ανάμεσα σε δεκάδες Τούρκους κατά βάση... Εκεί λοιπόν διαπιστώσαμε ότι είναι στημένα δεκάδες μαγαζάκια: ανταλλακτήρια, ψιλικατζίδικα, φαγάδικα με τις τουρκικές πινακίδες να κυριαρχούν προφανώς για όλους αυτούς που χρησιμοποιούν το πέρασμα ανεβαίνοντας από Τουρκία και το προτιμούν και ως στάση - από ότι κατάλαβα. Κάναμε κι εμείς μια στάση (και) για συνάλλαγμα σε δηνάρια και στις 17.15 ξεκινούσαμε πάλι. Από εδώ και έως αύριο που θα αφήναμε την Σερβία ουσιαστικά βάλαμε τα κινητά σε λειτουργία πτήσης, χρησιμοποιούσαμε maps.me για χάρτες και walkie talkie για την επικοινωνία μεταξύ των οχημάτων (όσο ήταν δυνατον!)

Ενθυμούμενος τις φωτογραφίες του @vasiliss από την Νισκα Μπανια με τα ιαματικά νερά, και για να κερδίσουμε χρόνο, θεώρησα καλύτερα να σταματήσουμε εκεί και όχι στην Νις. Έτσι μετά από ~1 ωρα & 25' παρκάραμε στη Νίσκα Μπάνια.
Δυστυχώς, οι μανάδες δεν συμμερίστηκαν την άποψή μου για τα νερά και το ποδόλουτρο, και απαγορεύτηκε το παιχνίδι εντός του νερού. Μετά από καμιά ώρα στάση για παιχνίδι λοιπόν στο πάρκο και χαλάρωση - και λίγο wi-fi από το cafe για να έρθουμε σε επικοινωνία με την κοπέλα- σπιτονοικοκυρά του διαμερίσματος στο Βελιγράδι- αποφασίσαμε ότι έπρεπε να ξεκινήσουμε. Πριν φύγουμε, είπαμε ότι θα σταματούσαμε και πάλι σε λίγο σε ένα σούπερμαρκετ LiDL που είχαμε σταμπάρει στην έξοδο της Nis καθώς δύο πολυμελείς οικογένειες καταλαβαίνεται ότι θέλουν τακτική τροφοδοσία προμηθειών .!
Αυτή βέβαια η απόφασή μας έμελλε να μας 'χωρίσει' για μιάμιση μέρα το καραβάνι - έως την Βουδαπέστη: Στο δρόμο για το LiDL, χάσαμε την επικοινωνία με το άλλο ford, εμείς φτάσαμε στο LiDL, τελειώσαμε τα ψώνια, περιμέναμε, αλλά η ώρα περνούσε και δεν ήθελα πρώτο βράδυ να είμαι στο δρόμο και αποφάσισα να ξεκινήσω. Ούτως ή άλλως είχαμε κλείσει σπίτια σε διαφορετικά τελείως μέρη, οπότε από εκεί και μετά ο καθένας έπαιρνε το δρόμο για 'ύπνο' στο Βελιγράδι. Ήταν 20.15' όταν αφήναμε την Νις.
Ο δρόμος πολύ καλός αλλά με πολύ κίνηση, - όλους αυτούς τους εξ ανατολών γείτονες στην καταγωγή αλλά επιστρέφοντες στα σπίτια τους της κεντρικής Ευρώπης! Έτσι η διαδρομή ήταν ολίγον κουραστική αλλά σε 2 ώρες και κάτι, στις δέκαμισι περίπου φτάναμε στο Βελιγράδι. Μετά την πρώτη μέρα με αρκετά - για τα δεδομένα μας - χιλιόμετρα, το διαμέρισμα ήταν η καλύτερη αποζημίωση: Ήταν το Urban Loft στο Νέο Βελιγράδι. Ένα λουξ διαμέρισμα 95τμ στον έκτο όροφο και με υπόγειο κλειστό πάρκινκ. Ήμουν πολύ χαρούμενος γι αυτό γιατί ένα καλό σπίτι σε αποζημιώνει από την κούραση της ημέρας και το είχα ήδη κλείσει και για την επιστροφή (και θα το ξανακλείσω αν χρειαστεί! )
φωτο απο booking:

Τακτοποιηθήκαμε και χαλαρώσαμε. Σημειωτέον ότι από κάτω ακριβώς έχει και μια ωραία Ιταλική πιτσαρία ονόματι Tivoli της οποίας τιμήσαμε τα τελευταία κομμάτια.
Μιλήσαμε με την αδελφή μου εφόσον διαθέταμε WIFI και οι δύο, αυτοί είχαν φτάσει 30-40' αργότερα καθότι και ολίγον πιο δυσκίνητοι ως περισσότεροι. Κανονίσαμε την επόμενη που ήταν Κυριακή να εκκλησιαστούμε στον ναό του Αγίου Μάρκου και να συνεχίσουμε μαζι.
Πέσαμε να ξεκουραστούμε χαρούμενοι και ευχαριστώντας το Θεό διότι η πρώτη μέρα του ταξιδιού μας είχε κυλίσει χωρίς απρόοπτα και -περίπου - βάσει προγράμματος.

 

[Jonbull]

Ημέρα 2η. Βελιγράδι-Βουδαπέστη

Α. Βελιγράδι

Ξημέρωσε η Κυριακή και έπρεπε δυστυχώς να τα μαζεύουμε από το πανέμορφο διαμέρισμα! Σκοπός μας σήμερα ήταν - αφού εκκλησιαστούμε στον Αγ. Μάρκο- να κινηθούμε με τα πόδια στο κέντρο του Βελιγραδίου και κατά το μεσημέρι να ξεκινήσουμε για την Βουδαπέστη.

Ξεκινήσαμε λοιπόν και σε ένα τέταρτο ήμασταν στο πάρκο Tasmajdan όπου βρίσκεται ο Αγ. Μάρκος. Είχα απορία για το τί κάνουμε με το παρκάρισμα, το άφησα με κάποιο άγχος σε ένα στενάκι δίπλα στο πάρκο, ευτυχώς μετά έμαθα ότι την Κυριακή είναι ελεύθερη η στάθμευση...

Ο Αγιος Μάρκος είναι ένας εντυπωσιακός ναός, δυσανάλογα μάλιστα ψηλός σε σχέση με το εμβαδόν του - τουλάχιστον σε σχέση με όσα έχουμε συνηθίσει από βυζαντινής αρχιτεκτονικής ναούς.

Ο Ναός ήταν γεμάτος και μάλιστα με μικρό μέσω όρο ηλικίας. Εκεί, στην Θ.Λειτουργία είχαμε κανονίσει ότι θα βρεθούμε και με την αδελφή μου, - συνάντηση η οποία δεν έγινε ποτέ! Μάταια μετά την λειτουργία που βγήκαμε στο πάρκο προσπαθήσαμε με το walkie talkie να επικοινωνήσουμε. Εκ των υστέρων διαπιστώσαμε ότι είχαμε μία ώρα περίπου διαφορά στις κινήσεις μας.

Μετά την λειτουργία, βρήκαμε εκεί δίπλα ένα από αυτά τα μαγαζία που είναι κάτι μεταξύ μπουγατζατζίδικου και φούρνου και πήραμε ένα πλούσιο πρωινό και τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν το πάρκο.

Επειδή είχα δει ότι κοντά στο πάρκο ήταν και το μουσείο Tesla, και από εκεί επίσης ήταν κοντά ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Σάββα, αποφασίσαμε να κινηθούμε προς τα εκεί με τα πόδια. Φτάσαμε λοιπόν με στο μουσείο Tesla -όπου ήξερα ότι έχει ξεναγήσεις ανά μία ώρα- αλλά από έξω περίμενε ήδη μιά αξιοσέβαστη ουρά...... Σταθήκαμε λοιπόν και εμείς εκεί. Δυστυχώς, ο ήλιος είχε ήδη αρχίσει να βαράει στο κεφάλι και όπως καταλαβαίνεται αντιστοίχως άρχισε να τελειώνει και η υπομονή των μικρών... Έτσι, αποφασίσαμε να αφήσουμε το μουσείο για μία άλλη φορά και κατηφορίσαμε για τον Άγιο Σάββα.

Ο Άγος Σάββας είναι ένας τεράστιος ναός που προχωράει στην αποπεράτωσή του με πολύ υψηλούς στόχους - αν κρίνω από το ολόχρυσο υπόγειο ναό - και ως εκ τούτου με πολύ αργούς ρυθμούς. Αφού ανάψαμε το κεράκι μας και προσκυνήσαμε στον διαμορφωμένο χώρο στην είσοδο του ναού, κατεβήκαμε να θαυμάσουμε τον ολοκληρωμένο υπόγειο ναό.

Βγαίνοντας από τον Ναό, στην πλατεία, είχε ένα ωραίο συντριβάνι - τα παιδιά θα προτιμούσαν να ήταν πισίνα λόγω της ζέστης που επικρατούσε.

Αποφασίσαμε ότι έπρεπε να πάρουμε το δρόμο του γυρισμού για το αυτοκίνητο στο πάρκο Tasmajdan. Αρχικά δεν σκόπευα να πάρουμε ΜΜΜ, γι' αυτό και δεν το είχα ψάξει το θέμα, αλλά λόγω της ζέστης το ξανασκεφτήκαμε. Συνυπολογίζοντας ότι η χρήση του τραμ θα ήταν ένα ακόμη αξιοθέατο για τους μικρούς, πήραμε από την κοντινότερη στάση μία γραμμή του τραμ που είδα ότι θα μας βόλευε. Ανεβαίνοντας, ρώτησα τους λίγοστούς επιβάτες για εισιτήρια. Κάποια κυρία μας έδωσε να καταλάβουμε ότι λόγω Κυριακής δεν έχει ελεγκτές οπότε ήταν περιττό να ψάχνουμε για εισιτήρια! Απευθυνόμενος στον οδηγό και ρωτώντας που θα κατεβούμε και ζητώντας του εισιτήρια, μου έδειξε ότι είχαμε φτάσει στην στάση που ήθελα και δεν χρειαζόταν να κόψει εισιτήρια.

Φτάνοντας στο αυτοκίνητο, σκεφτόμουν τί ήταν καλύτερο, να καθίσουμε κάπου να φάμε, ή να ξεκινήσουμε. Ο φόβος για όσα είχα ακούσει για τα ουγγρικά σύνορα με οδήγησε να αποφασίσω να φύγουμε, με σκοπό να κάνουμε μία καλή στάση στο Νοβισαντ για φαγητό. Έτσι, στις 13.20' ξεκινούσαμε από Βελιγράδι.

 

[Jonbull]

Β. Βελιγράδι-Βουδαπέστη

Ο δρόμος για το Novisad και τα Σερβοουγγρικά σύνορα είναι μια ατέλειωτη ευθεία μέσα στον κάμπο. Ίσως το ποιο βαρετό κομμάτι του όλης διαδρομής του ταξιδιού. Σε λιγότερο από μία ώρα -νομίζω- φτάναμε στον κόμβο για Νοβισαντ. Κατα συγκυρία, και οι τέσσερις στα πίσω καθίσματα κοιμόταν! Όσοι ταξιδεύουν με μικρά παιδιά, ξέρουν ότι σε καμιά περίπτωση δεν σταματάς όταν έχουν κοιμηθεί! Αντιθέτως, φροντίζεις να εκμεταλλευτείς την ησυχία για να καλύψεις χιλιόμετρα!!! Έτσι, δεν υπήρχε περίπτωση να σταματήσω. Συνέχισα καρφωτός για τα σύνορα.
Όταν ετοίμαζα αυτό το ταξίδι, διάβαζα εδώ μέσα στο forum για τις καθυστερήσεις στα σύνορα μεταξύ Σερβίας και Ουγγαρίας και αυτός ήταν και ο λόγος που βιαζόμουν να φύγω από Βελιγράδι και να φτάσω κατα το δυνατόν νωρίε στα σύνορα. Ένα άλλο θέμα που με απασχολούσε ήταν εάν έπρεπε να πάω από το κεντρικό συνοριακό πέρασμα ή από κάποιο μικρότερο. Τελικώς, επειδή χρειαζόμασταν και μία καλή στάση για φαγητό, αποφάσισα να βγώ από την εθνική οδό και να κατευθυνθώ στην συνοριακή πόλη Σουμπότιτσα με σκοπό στην συνέχεια να περάσουμε από το συνοριακό πέρασμα Tompa.
Έτσι, στις 15.45', μετά από διαδρομή 2,5 περίπου ωρών φτάναμε στην Σουμπότιτσα. Η πόλη αυτή ήταν ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη του ταξιδιού για μένα διότι ήταν και η μόνη από προέκυψε χωρίς να ψάξω κάτι για αυτήν πριν το ταξίδι και μας εξέπληξε ευχάριστα!

Η Σουμπότιτσα, είναι μία από τις μεγάλες σχετικά πόλεις της Σερβίας - περίπου 100000 κάτοικοι - και όπως εκ των υστέρων διάβασα, ένα 35% του πληθυσμού είναι ουγγρικής καταγωγής. Μπαίνοντας, κάναμε μία μικρή στάση σε μια καθολική εκκλησία που βρέθηκε μπροστά μας, την Crkva Sv.Roka καθώς ήταν και η πρώτη του είδους που συναντούσαμε στην διαδρομή, και σταματήσαμε να την περιεργαστούμε από κοντά με τα παιδια. Ήταν πράγματι ένας ναός βγαλμένος από τα παραμύθια!

Στη συνέχεια συνεχίσαμε με το αυτοκίνητο προς το κέντρο - δεν είμαι σίγουρος- ψαχνοντας για φαγητό. Παρκάραμε το αυτοκίνητο κοντά στην εβραϊκή συναγωγή, ένα επίσης εντυπωσιακό κτίριο.

Η πόλη μας φάνηκε εξαιρετικά ήσυχη, δεν ξέρω εάν έφταιγε και η μέρα και ώρα, αλλά αυτή ακριβώς η ησυχία σε συνδυασμό με τα όμορφα κτίρια και τους δρόμους μας έκανε να θέλουμε να μείνουμε κι άλλο εκεί.

Τελικώς, φτάσαμε σε μιά πλατεία με πρωτότυπα σιντριβάνια και στην άκρη της διακρίναμε ένα Macdonalds σε ένα μουσειακό κτίριο και καθίσαμε να φάμε.

Εκεί βρήκα και σύνδεση στο internet (η πρώτη μετά το ξενοδοχείο που είχαμε μείνει χθες το βράδυ) και έτσι καταφέραμε να επικοινωνήσουμε με την αδελφή μου που μας ενημέρωσαν ότι αυτοί μόλις είχαν ξεκινήσει από Βελιγράδι, δηλαδή ήταν κανένα δίωρο πίσω από μας...
Τελικώς, στις 17.40' ξεκινούσαμε για τα σύνορα και σε ένα τέταρτο περίπου ήμασταν στα σύνορα... ή για την ακρίβεια, στο τέλος της ουράς των αυτοκινήτων που περίμεναν να περάσουν τα σύνορα...!!!!. Από το GPS υπολόγισα ότι ήμασταν περίπου 1,5 χιλιόμετρο από τα σύνορα και η ώρα ήταν 18.00'..... Να μην τα πολυλογούμε, τα παιδιά πρόλαβαν να δούμε εκεί δύο ταινίες, εμείς απολαύσαμε και το ηλιοβασίλεμα παρέα με όλους αυτούς τους Τουρκοαυστριακούς και Τουρκογερμανούς..... και στις 20.35' είχαμε περάσει και τον δεύτερο -ουγγρικό- έλεγχο και ξεκινούσαμε για Βουδαπέστη. Από τις 2,5 περίπου ώρες της αναμονής, οι δυο ήταν στα σερβικά και η μισή στα ουγγρικά σύνορα.
Αφού αγοράσαμε την ηλεκτρονική βινιέτα της Ουγγαρίας με 3500 φιορίνια από ένα κατασκότεινο βενζινάδικο, ξεκινήσαμε για Βουδαπέστη. Η διάβαση από το συγκεκριμένο συνοριακό πέρασμα μας είχε επιβαρύνει και χιλιομετρικά καθώς χρειαστήκαμε περίπου μισή ώρα για να μπούμε στην Εθνική οδό. Έτσι, με μία 20 λεπτη στάση για ξεμούδιασμα, φτάσαμε στο διαμέρισμα που είχαμε κλείσει στην Βουδαπέστη αισίως στις 23.15΄. Επειδή υποψιάζομαι ότι μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος τι έγινε το δεύτερο αυτοκίνητο της παρέας;.. ναι, έφτασαν στα σύνορα κατά τις 20.00΄και ξεκινούσαν για Βουδαπέστη κατά τις 12 τα μεσάνυχτα!!!