Nedelja
Moderator
- Μηνύματα
- 1.773
- Likes
- 3.159
- Ταξίδι-Όνειρο
- Whole Africa,Cuba
ΗΜΕΡΑ 2η
Το επόμενο πρωί και χωρίς κανένα ίχνος πονοκέφαλου ευτυχώς αποδειχτήκαμε κανονικοί άγγλοι (όχι αυτοί στο Λαγανά) στο ραντεβού μας με τον Πικάσο, το Νταλί και τον Μιρό.
Το Centro de Arte Reina Sofia είναι ένα από τα 3 πιο αξιόλογα μουσεία της πόλης μαζί με το Prado και Thyssen, το τελευταίο δεν πρόλαβα να το επισκεφτώ έπεσε θύμα της rioja αλλά αποφάσισα έτσι να κλείσω ένα ανοιχτό ραντεβού με τον Kandinsky ώστε να επιστρέψω.
Μετά από την γνωστή ορθοστασία, όσοι αγαπούν τα μουσεία καταλαβαίνουν, η ώρα για ένα καλό καφέ είχε φτάσει. Επισκεφτήκαμε το Museo Del Jamon www.museodeljamon.es και απολάυσαμε cafecon leche(κλασικός καφές των Ισπανών – δυνατός καφές εσπρέσσο συνήθως ανακατεμένος με γάλα) και bocadillos (σαντουιτσάκια) με τι άλλο jamon (το διασημότερο ισπανικό αλλαντικό, μοιάζει με προσούτο και manchego (ισπανικό τυρί to die for…).
Επίσης στο εν λόγω μαγαζί εκτός από τη μπάρα που μπορείς να κάτσεις έχει και πάγκους όπου σου κόβουν και πουλούν φρέσκα τυριά και αλλαντικά για το σπίτι. Πίστευα οτι θα είναι λίγο τουριστικό αλλά παραδόξως πολλοί ντόπιοι έκαναν τη στάση τους.
Έχοντας γεμίσει μπαταρίες και στομαχάκια περιπλανηθήκαμε στην πόλη και επισκεφτήκαμε την Plaza Mayor (τα μαγαζιά της για φαγητό μου φάνηκαν πολύ τουριστικά), την Basilica de San Francisco el Grande όπου φιλοξενεί και έργα σπουδαίων ζωγράφων, τον καθεδρικό ναό Santa Maria la Real de La Almudena, την Plaza de Oriente όπου πιτσιρίκια έπαιζαν ανέμελα και πλανόδιοι μουσικοί συμπλήρωναν την εικόνα και φυσικά τη συμπεθέρα (τη βασίλισσα Sofia καλέ...) στο Βασιλικό Ανάκτορο Palacio Real.
Επειδή όμως δεν ήταν εκεί να μας τρατάρει το κάτι τις η αγενέστατη... πήραμε το δρόμο προς τον επίγειο παράδεισο όποιου λατρεύει να μαγειρεύει (καλή ώρα εγώ) την σκεπαστή αγορά Mercado San Miguel. Με πόνο καρδιάς πιστέψτε με αν και είναι πολύ ωραία και έχει και ωραία κατασκευή η Boqueria στη Βαρκελώνη είναι καλύτερη... όμως κατά τη γνώμη μου η επίσκεψη είναι απαραίτητη!
Μέσα στην αγορά εκτός του ότι μπορείς να αγοράσεις από φρέσκα θαλασσινά, όστρακα, μανιτάρια, τυριά, αλλαντικά κρασιά ακόμα και φρέσκα ζυμαρικά, τα περισσότερα από αυτά μπορείς να τα καταναλώσεις και επιτόπου σε ειδικούς πάγκους που υπάρχουν.
Εννοείται πως η ευκαιρία δεν πήγε χαμένη έτσι τάπας με φρέσκο τόνο με σχοινόπρασο, χταπόδι με καπνιστή πάπρικα και μπακαλιάρο με σκόρδο και μαυροκούκι καταναλώθηκαν εν ριπή οφθαλμού με τέσσερα ποτηράκια λευκό κρασί.
Για να χωνέψουμε περιπλανηθήκαμε σε διάφορα άλλα αξιοθέατα της πόλης, δώσαμε και το παρόν σε μια συγκέντρωση του Polisario Front ( Μέτωπο πολισάριο: εθνικό κίνημα για την ανεξαρτησία της Δυτικής Σαχάρα ),
αλκοόλες αλκοόλες άλλα έχουμε και κοινωνικές και πολιτικές ανησυχίες, τις οποίες βέβαια λίγους μήνες μετά απέκρυψα στους αγαπημένους μαροκινούς που γνώρισα... και κατάκοποι επιστρέψαμε για λιγόωρη χαλάρωση και έτοιμοι για tapas tour γύρος 2ος...
Περασμένες δέκα κατευθυνθήκαμε στην περιοχή La Latina όπου βρίσκονται πολλά μαγαζιά συγκεντρωμένα, κάποια είναι λίγο τουριστικά αλλά όχι σε τραγικό βαθμό, τα βλέπεις και με το μάτι τα συμπαθητικά. Πρώτη στάση κάναμε στο Tempranillo www.tripadvisor.co.uk/Restaurant_Review-g187514-d990681-Reviews-Tempranillo-Madrid.html που είναι ένας πολύ ωραίος ατμοσφαιρικός χώρος με μπουκάλια σφηνωμένα στον τοίχο και διάφορες ετικέτες κρασιού Tempranillo (ισπανική ποικιλία σταφυλιών που χρησιμοποιείται για κόκκινο κρασί).
Αν και είχαμε σκοπό να μην ξεκινήσουμε δυνατά, το κρασί ήταν σκέτος πειρασμός καθώς και τα βασιλομανίταρα που μας έφεραν αλλά και το jamon iberico (είδος jamon που πήρε το όνομα του από τα μαύρα γουρουνάκια της Ιβηρικής που θυσιάζονται για να φτιαχτεί) οπότε το ένα έφερνε το άλλο κτλ κτλ... Στο σημείο αυτό η φωτογραφική μηχανή με πρόδωσε ίσως και μες στη ευφορία που ένιωθα να ξέχασα να τη φορτίσω αλλά όπως λέει κι η γιαγιά μου η τεχνολογία είναι του διαβόλου οπότε τέλος οι φώτο για σήμερα...
Αφού αποφασίσαμε να σηκωθούμε πήγαμε λίγο πιο κάτω στο Juana La Loca www.tripadvisor.com.gr/Restaurant_Review-g187514-d779707-Reviews-Juana_La_Loca-Madrid , το μέρος είχε και bar και ήταν λίγο πιο trendy από ότι θα το ήθελα, είχε όμως πολύ νέο κόσμο, δροσιστικότατη cava (αφρώδες ισπανικό κρασί) και την καλύτερη τορτίγια που έχω φάει στη ζωή μου με πατάτες και καραμελωμένα κρεμμύδια (tortilla de patatas con cebolla caramelizada) από τότε τη φτιάχνω κι εγώ πολύ συχνά.
Περάσαμε κι από ένα άλλο συμπαθητικό μαγαζάκι το Txirimiri www.txirimiri.es αλλά επειδή ήταν πολύ δημοφιλές από οτι καταλάβαμε στη ντόπια νεολαία δεν έπεφτε καρφίτσα και μετά από τόσο κρασί που είχαμε καταναλώσει δεν ήμασταν για όρθιες καταστάσεις, οπότε αποφασίσαμε να σταματήσουμε τα κρασιά... και έτσι καταλήξαμε στο bar του El Viajero www.elviajeromadrid.com (έχει και εστιατόριο) πίνοντας εγώ σπιτικά βερμούτ και ο συμπότης μου μπύρες... Μια άλλη μέρα στην αγαπημένη Μαδρίτη έφτανε στο τέλος της!
Το επόμενο πρωί και χωρίς κανένα ίχνος πονοκέφαλου ευτυχώς αποδειχτήκαμε κανονικοί άγγλοι (όχι αυτοί στο Λαγανά) στο ραντεβού μας με τον Πικάσο, το Νταλί και τον Μιρό.
Το Centro de Arte Reina Sofia είναι ένα από τα 3 πιο αξιόλογα μουσεία της πόλης μαζί με το Prado και Thyssen, το τελευταίο δεν πρόλαβα να το επισκεφτώ έπεσε θύμα της rioja αλλά αποφάσισα έτσι να κλείσω ένα ανοιχτό ραντεβού με τον Kandinsky ώστε να επιστρέψω.
Μετά από την γνωστή ορθοστασία, όσοι αγαπούν τα μουσεία καταλαβαίνουν, η ώρα για ένα καλό καφέ είχε φτάσει. Επισκεφτήκαμε το Museo Del Jamon www.museodeljamon.es και απολάυσαμε cafecon leche(κλασικός καφές των Ισπανών – δυνατός καφές εσπρέσσο συνήθως ανακατεμένος με γάλα) και bocadillos (σαντουιτσάκια) με τι άλλο jamon (το διασημότερο ισπανικό αλλαντικό, μοιάζει με προσούτο και manchego (ισπανικό τυρί to die for…).
Επίσης στο εν λόγω μαγαζί εκτός από τη μπάρα που μπορείς να κάτσεις έχει και πάγκους όπου σου κόβουν και πουλούν φρέσκα τυριά και αλλαντικά για το σπίτι. Πίστευα οτι θα είναι λίγο τουριστικό αλλά παραδόξως πολλοί ντόπιοι έκαναν τη στάση τους.
Έχοντας γεμίσει μπαταρίες και στομαχάκια περιπλανηθήκαμε στην πόλη και επισκεφτήκαμε την Plaza Mayor (τα μαγαζιά της για φαγητό μου φάνηκαν πολύ τουριστικά), την Basilica de San Francisco el Grande όπου φιλοξενεί και έργα σπουδαίων ζωγράφων, τον καθεδρικό ναό Santa Maria la Real de La Almudena, την Plaza de Oriente όπου πιτσιρίκια έπαιζαν ανέμελα και πλανόδιοι μουσικοί συμπλήρωναν την εικόνα και φυσικά τη συμπεθέρα (τη βασίλισσα Sofia καλέ...) στο Βασιλικό Ανάκτορο Palacio Real.
Επειδή όμως δεν ήταν εκεί να μας τρατάρει το κάτι τις η αγενέστατη... πήραμε το δρόμο προς τον επίγειο παράδεισο όποιου λατρεύει να μαγειρεύει (καλή ώρα εγώ) την σκεπαστή αγορά Mercado San Miguel. Με πόνο καρδιάς πιστέψτε με αν και είναι πολύ ωραία και έχει και ωραία κατασκευή η Boqueria στη Βαρκελώνη είναι καλύτερη... όμως κατά τη γνώμη μου η επίσκεψη είναι απαραίτητη!
Μέσα στην αγορά εκτός του ότι μπορείς να αγοράσεις από φρέσκα θαλασσινά, όστρακα, μανιτάρια, τυριά, αλλαντικά κρασιά ακόμα και φρέσκα ζυμαρικά, τα περισσότερα από αυτά μπορείς να τα καταναλώσεις και επιτόπου σε ειδικούς πάγκους που υπάρχουν.
Εννοείται πως η ευκαιρία δεν πήγε χαμένη έτσι τάπας με φρέσκο τόνο με σχοινόπρασο, χταπόδι με καπνιστή πάπρικα και μπακαλιάρο με σκόρδο και μαυροκούκι καταναλώθηκαν εν ριπή οφθαλμού με τέσσερα ποτηράκια λευκό κρασί.
Για να χωνέψουμε περιπλανηθήκαμε σε διάφορα άλλα αξιοθέατα της πόλης, δώσαμε και το παρόν σε μια συγκέντρωση του Polisario Front ( Μέτωπο πολισάριο: εθνικό κίνημα για την ανεξαρτησία της Δυτικής Σαχάρα ),
αλκοόλες αλκοόλες άλλα έχουμε και κοινωνικές και πολιτικές ανησυχίες, τις οποίες βέβαια λίγους μήνες μετά απέκρυψα στους αγαπημένους μαροκινούς που γνώρισα... και κατάκοποι επιστρέψαμε για λιγόωρη χαλάρωση και έτοιμοι για tapas tour γύρος 2ος...
Περασμένες δέκα κατευθυνθήκαμε στην περιοχή La Latina όπου βρίσκονται πολλά μαγαζιά συγκεντρωμένα, κάποια είναι λίγο τουριστικά αλλά όχι σε τραγικό βαθμό, τα βλέπεις και με το μάτι τα συμπαθητικά. Πρώτη στάση κάναμε στο Tempranillo www.tripadvisor.co.uk/Restaurant_Review-g187514-d990681-Reviews-Tempranillo-Madrid.html που είναι ένας πολύ ωραίος ατμοσφαιρικός χώρος με μπουκάλια σφηνωμένα στον τοίχο και διάφορες ετικέτες κρασιού Tempranillo (ισπανική ποικιλία σταφυλιών που χρησιμοποιείται για κόκκινο κρασί).
Αν και είχαμε σκοπό να μην ξεκινήσουμε δυνατά, το κρασί ήταν σκέτος πειρασμός καθώς και τα βασιλομανίταρα που μας έφεραν αλλά και το jamon iberico (είδος jamon που πήρε το όνομα του από τα μαύρα γουρουνάκια της Ιβηρικής που θυσιάζονται για να φτιαχτεί) οπότε το ένα έφερνε το άλλο κτλ κτλ... Στο σημείο αυτό η φωτογραφική μηχανή με πρόδωσε ίσως και μες στη ευφορία που ένιωθα να ξέχασα να τη φορτίσω αλλά όπως λέει κι η γιαγιά μου η τεχνολογία είναι του διαβόλου οπότε τέλος οι φώτο για σήμερα...
Αφού αποφασίσαμε να σηκωθούμε πήγαμε λίγο πιο κάτω στο Juana La Loca www.tripadvisor.com.gr/Restaurant_Review-g187514-d779707-Reviews-Juana_La_Loca-Madrid , το μέρος είχε και bar και ήταν λίγο πιο trendy από ότι θα το ήθελα, είχε όμως πολύ νέο κόσμο, δροσιστικότατη cava (αφρώδες ισπανικό κρασί) και την καλύτερη τορτίγια που έχω φάει στη ζωή μου με πατάτες και καραμελωμένα κρεμμύδια (tortilla de patatas con cebolla caramelizada) από τότε τη φτιάχνω κι εγώ πολύ συχνά.
Περάσαμε κι από ένα άλλο συμπαθητικό μαγαζάκι το Txirimiri www.txirimiri.es αλλά επειδή ήταν πολύ δημοφιλές από οτι καταλάβαμε στη ντόπια νεολαία δεν έπεφτε καρφίτσα και μετά από τόσο κρασί που είχαμε καταναλώσει δεν ήμασταν για όρθιες καταστάσεις, οπότε αποφασίσαμε να σταματήσουμε τα κρασιά... και έτσι καταλήξαμε στο bar του El Viajero www.elviajeromadrid.com (έχει και εστιατόριο) πίνοντας εγώ σπιτικά βερμούτ και ο συμπότης μου μπύρες... Μια άλλη μέρα στην αγαπημένη Μαδρίτη έφτανε στο τέλος της!
Last edited by a moderator: