Γυναίκες που ταξιδεύουν

[alice~]

Εγώ σε πολλά χοστελ έχω βρει επιλογές για γυναικείο κοιτώνα και έχω μείνει εκεί. Αυτό που βρίσκω τραγικό είναι ότι συνηθως είναι πιο ακριβοί από τους μεικτους κοιτώνες με ακριβώς τον ίδιο αριθμό ατόμων... Εκμετάλλευση της ανησυχίας μας... τέλος πάντων. Έχω μείνει και σε μεικτό κοιτώνα αλλά στον γυναικείο νιώθω πιο άνετα πχ να αλλάξω τα ρούχα μου χωρίς να τρέχω στο μπάνιο, όποτε τον προτιμώ, αν και πάντα προτιμώ τα ξενοδοχεία ή ένα διαμέρισμα αν έχω την επιλογή
Στο θέμα μας, αυτή την περίοδο που ήμουν ερασμους ειχα ταξιδέψει αρκετες φορές μόνη για να συναντήσω φίλους και φίλες μου σε αλλά σημεία της Ευρώπης. Είχα πάει και εκδρομή μόνη μου σε άλλη κοντινή πόλη αλλά εκεί είχα ψιλοβαρεθει γιατί ήταν μικρή πόλη. Όταν πήγα Στοκχόλμη ημουν με παρεα αλλά επειδή δεν είχαν πολλή όρεξη, ουσιαστικά ήμουν όλη την ώρα μόνη μου και γύρισα ολόκληρη την πόλη. Μπορώ να πω ότι αυτό το ταξίδι το λάτρεψα! Νιώθεις ελεύθερη αν ταξιδεύεις μόνη σου. Αλλά ο,τι και να λέμε, σίγουρα θέλει προσοχή. Ναι, νιώθεις δυνατή, ναι, δεν πρέπει να φοβάσαι και να κλειδώνεσαι σπίτι και να μην πηγαινεις πουθενά, αλλά η αλήθεια είναι ότι η κατάσταση για τις γυναίκες που ταξιδεύουν μόνες τους είναι αρκετά πιο διαφορετική από αυτή που αντιμετωπίζουν οι άντρες. Πολύ άδικο αυτό. Να’μαστε καλά να ταξιδεύουμε

 

[underwater]

Αναφορικά με τις ενστάσεις που προέκυψαν από το θέμα, ως τοπικ στάρτερ και όπως προείπα, δεν θέλω το θέμα να γίνει αρένα αντιπαραθέσεων παρά μερικές βοηθητικές συμβουλές και παρότρυνση για γυναίκες που θέλουν να ταξιδέψουν, είτε μόνες, είτε με άλλες γυναίκες είτε με την παρέα τους ή τον σύντροφο τους. Όποιος πιστεύει ότι είμαστε τόσο μπροστά ώστε αυτά τα ζητήματα έχουν πλέον ξεπεραστεί, κανένας δεν τον αναγκάζει να συμμετέχει. Προσωπικά εγώ ήμουν εκείνη που δεν μπορούσε να πάει μόνη για μπάνιο σε παραλία της Ζανζιβάρης γιατί με ακολουθούσαν τριάντα άντρες, όχι ο σύντροφος μου. Εγώ ήμουν εκείνη που είχε βγάλει τη μπέμπελη κάτω από τις πασμίνες και τα μακριά παντελόνια στους 45 βαθμούς και έπρεπε να κρύβομαι για να καπνίσω ένα τσιγάρο, όχι ο σύντροφος μου.

Ακριβώς. Η αλήθεια είναι ότι θύμωσα με αρκετές από τις απόψεις που εκφράστηκαν παραπάνω, σε σημείο που με έπιασε μια άρνηση να θελήσω να ξανασυμμετάσχω στο συγκεκριμένο θέμα. Για ποιό λόγο να πρέπει να υπάρξει τόση απαξίωση ως και γελοιοποίηση σε μια συζήτηση που αφορά τις ιδιαιτερότητες που έχει το να ταξιδεύει μια γυναίκα και ακόμα περισσότερο αν ταξιδεύει μόνη της; Θεωρώ ότι όσοι δεν βλέπουν αυτές τις ιδιαιτερότητες είτε δεν είναι γυναίκες, είτε αν είναι δεν έχουν αισθανθεί την εσωτερική ανάγκη για αυτού του είδους τις μοναχικές αναζητήσεις. Το γεγονός όμως ότι δεν τους αφορά προσωπικά το ζήτημα, δεν το καθιστά αντικείμενο απαξίωσης.

Πριν μερικά χρόνια ταξίδεψα στο Μαρόκο με τον τότε σύντροφό μου. Είχα ακούσει ότι παίζει σεξουαλική παρενόχληση, αλλά εγώ πέρα από κάποια βλέμματα δεν είχα αισθανθεί κάτι περίεργο. Έκανα συνέχεια συγκρίσεις με άλλες χώρες, βλ. Αίγυπτο και θεωρούσα ότι το Μαρόκο είναι κυριλέ. Μέχρι που σε κάποια φάση περπάτησα για λίγο μόνη. Ακόμα θυμάμαι τα βλέμματα αρπακτικού τριγύρω μου, τη συμπεριφορά, το άγχος που ένιωσα. (edit: αυτό δε σημαίνει ότι αποτρέπω κάποια γυναίκα να πάει μόνη στο Μαρόκο. Απλά θα πρέπει να γνωρίζει ότι δεν είναι ούτε Ιράν, ούτε Λίβανος, ούτε Ιορδανία, είναι μια χώρα που χρειάζεται μεγαλύτερη εγρήγορση)

Σε άλλη φάση βρέθηκα σε μια συζήτηση όπου κάποιος μου δήλωσε ότι δεν θα ταξίδευε στο Ιράν μαζί μου. Δεν είναι προορισμός για γυναίκες είπε και ήθελε να πάει με αντρική παρέα για επισκεφτεί "άλλα" μέρη, να μπει σε τζαμιά, να συναναστραφεί με ντόπιους. Εγώ ταξίδεψα στο Ιράν που το ήθελα πολύ παρέα με την αδερφή μου. Και σε τζαμιά μπήκα, και με οικογένειες έμεινα και με ντόπιους συναναστράφηκα και σε γιορτές πήγα. Ποιά ήταν τα "άλλα" μέρη που μια γυναίκα θα τον εμπόδιζε να πάει ποτέ δεν κατάλαβα. Βασικά δε νομίζω ότι υπάρχουν. Και για αυτό είναι πολύ σημαντικό να πηγαίνουν γυναίκες σε προορισμούς όπως το Ιράν χωρίς αντρική συντροφιά. Για να αποδεικνύουν πόσο λάθος είναι κάποιες στερεοτυπικές απόψεις.

Πριν λίγες εβδομάδες πήγα σουπερμάρκετ να πάρω δυο πράγματα. Δεν πήρα καλάθι, δεν θεώρησα ότι χρειαζόταν. Ξαφνικά είδα ότι είχε σε προσφορά είδη γυναικείας υγιεινής, οπότε στα δυο πράγματα που κρατούσα προστέθηκαν δύο πακέτα ταμπόν και ένα σερβιέτες. Προχωράω προς το ταμείο και ένας κύριος μπροστά κοιτάζει εμένα και αυτά που κρατούσα με γουρλωμένα μάτια. Τον κοιτάζω, με ξανακοιτάζει. "Λοιπόν περάστε να πληρώσετε και να παίρνετε και κανά καλάθι". Όχι ρε φίλε, δεν θα κάθομαι να κρύβω τα ταμπόν που αγοράζω, όπως δεν θα έκρυβα και τις πάνες του μωρού μου. Δεν μπορώ να βλέπω το φυσιολογικό να φαίνεται εξτραβαγκάντζα. Και το να μιλάμε για σερβιέτες, κύπελα και περίοδο δεν είναι χαζογκομενίαση, αλλά μια χρήσιμη συζήτηση που μπορεί να μας βοηθήσει πρακτικά στα ταξίδια μας.

 

[taver]

Φαντάσου να αγόραζες και προφυλακτικά δηλαδή...

 

[underwater]

Φαντάσου να αγόραζες και προφυλακτικά δηλαδή...

Μπα, στα προφυλακτικά δεν έχω δει να κοιτά κανείς καλά-καλά.
Θεωρώ ότι έμμηνος ρύση σοκάρει πολύ περισσότερο από ό, τι το σεξ.

 

[orck]

Πριν λίγες εβδομάδες πήγα σουπερμάρκετ να πάρω δυο πράγματα. Δεν πήρα καλάθι, δεν θεώρησα ότι χρειαζόταν. Ξαφνικά είδα ότι είχε σε προσφορά είδη γυναικείας υγιεινής, οπότε στα δυο πράγματα που κρατούσα προστέθηκαν δύο πακέτα ταμπόν και ένα σερβιέτες. Προχωράω προς το ταμείο και ένας κύριος μπροστά κοιτάζει εμένα και αυτά που κρατούσα με γουρλωμένα μάτια. Τον κοιτάζω, με ξανακοιτάζει. "Λοιπόν περάστε να πληρώσετε και να παίρνετε και κανά καλάθι". Όχι ρε φίλε, δεν θα κάθομαι να κρύβω τα ταμπόν που αγοράζω, όπως δεν θα έκρυβα και τις πάνες του μωρού μου. Δεν μπορώ να βλέπω το φυσιολογικό να φαίνεται εξτραβαγκάντζα. Και το να μιλάμε για σερβιέτες, κύπελα και περίοδο δεν είναι χαζογκομενίαση, αλλά μια χρήσιμη συζήτηση που μπορεί να μας βοηθήσει πρακτικά στα ταξίδια μας.

Μηπως ο κυριουλης σου ειπε να παρεις κανα καλαθι για να μην γυρνας φορτωμενη με τα πραγματα στα χερια και απλα αναφεροταν οτι εχεις περισσοτερα απο οσα μπορεις να κρατησεις;
Μου εχει συμβει και εμενα αυτο να βρω προσφορα και να σηκωσω ολο το ραφι (μεταφορικα). Και σερνομουν μεχρι το ταμειο. Παρολο που δεν ειχα ταμπον και σερβιετες με κοιταξαν και εμενα περιεργα, αλλα τι με νοιαζει;

 

[underwater]

Μηπως ο κυριουλης σου ειπε να παρεις κανα καλαθι για να μην γυρνας φορτωμενη με τα πραγματα στα χερια και απλα αναφεροταν οτι εχεις περισσοτερα απο οσα μπορεις να κρατησεις;
Μου εχει συμβει και εμενα αυτο να βρω προσφορα και να σηκωσω ολο το ραφι (μεταφορικα). Και σερνομουν μεχρι το ταμειο. Παρολο που δεν ειχα ταμπον και σερβιετες με κοιταξαν και εμενα περιεργα, αλλα τι με νοιαζει;

Όχι, δεν μου το είπε για αυτό. Έχει τύχει να μου συμβεί αυτό που λες. Δεν ήμουν φορτωμένη, κρατούσα ελάχιστα πανάλαφρα αντικείμενα. Ο κύριος είχε φάει σκάλωμα με τα συγκεκριμένα προϊόντα και φαινόταν ενοχλημένος. Και νομίζω βγαίνουμε εκτός θέματος. Απλά πάρε σαν δεδομένο ότι αυτό που έγινε συνέβη όπως το διηγούμαι.

 

[Travelstoryteller]

Κυρίες μου τα φώτα σας! Υπάρχει μια σκέψη για μια απόδραση στην Ινδία προς τον Ιανουάριο. Θα ταξιδέψω με τον σύντροφο μου αλλά επειδή δεν θέλω να είμαι "κολλημένη" δίπλα του 24/7 ήθελα να ρωτήσω, δεδομένου ότι η Ινδία βρέθηκε στην πρώτη θέση των πιο επικίνδυνων χωρών για τις γυναίκες σε παγκόσμια έρευνα που διεξήχθη από το Thomson Reuters Foundation, πόσο αυτό μπορεί να με επηρεάσει, όταν βρίσκομαι με τον καλό μου αλλά και όταν θα είμαι χωρίς αυτόν. Από περιοχές σίγουρα Βαρανάσι, Γκόα και Ντραμσάλα και πέριξ αυτών. Ενδυματολογικές συμβουλές αλλά και προσωπικές εμπειρίες από τα ταξίδια σας θα μου φανούν πολύ χρήσιμες.

 

[noureief]

Θα γίνω κάπως αιρετική.
Τον περίγυρό μας τον επιλέγουμε και αν δεν μπορούμε, του βάζουμε όρια. Επίσης αν εχουν δειγματα ακραιων αντιδρασεων, δεν χρειαζεται να τους ενημερωνουμε για το που παμε. Η στην τελικη αλλαζουμε και περιγυρο. Το λέω μετά γνώσιν, καθώς μετά απο 4 μετοικήσεις από πόλη σε πόλη για επαγγελματικούς λόγους πηρα τεράστια μαθήματα επιβιωσης σε νεα περιβαλλοντα.
Με αυτή την εμπειρία λοιπόν πιστεύω ότι ένα ταξίδι είναι ένα βημα προς κάποια χειραφέτηση, αλλά πάντα με κάποια ασφάλεια ότι αν κάτι δεν πάει καλά, βγάζεις εισιτήριο για την επόμενη μερα- όσο κι αν κοστίζει- και επιστρέφεις στην ασφάλεια του σπιτιού σου. Μετά απο 4 μετοικήσεις χωρίς εισιτήριο επιστροφής, έχω μάθει καλά τι θα πει χειραφέτηση και επιλογή περίγυρου. Και εννοείται ότι έμεινα μόνη σε ξενοδοχεία μέχρι να βρω σπίτι και έφαγα σε εστιατόρια μόνη μέχρι να γνωρίσω εναν συνανθρωπο σε καθε νεα πόλη και ήπια καφέδες και δεν ένιωσα ποτέ περίεργα γιατί απλώς δεν υπήρχε άλλη επιλογη ούτε εισιτήριο επιστροφής - το να μείνω άνεργη και να μην κάνω τη δουλειά μου, που για μένα ήταν το "σπίτι" μου, δεν έπαιζε ως πιθανότητα. Μου κάνει μάλιστα εντύπωση ότι θεωρείται κάποιο είδος ¨κατάκτησης" αυτό το σκηνικό όταν η ανάγκη σε οδηγεί να τα κάνεις όλα αυτά αυτόματα.

Κατάλαβα από την συζήτηση ότι ο θεμα εχει περιοριστεί στις γυναίκες που ταξιδεύουν μόνες. Θα δυσκολέψω λίγο την πίστα βάζοντας και τις γυναίκες που ταξιδεύουν μόνες με παιδί/παιδιά. Γυναίκες είναι/ είμαστε κι αυτές και το 1/3 των ταξιδιών μου γίνεται έτσι. Προσωπικά δεν νιώθω καποιο αισθημα χειραφέτησης και ελευθερίας όταν το κάνω αυτό. Όταν κουβαλάς 8 κιλά στην πλάτη συν τη δική σου βαλίτσα, όταν πρέπει να φροντίσεις για την ασφάλεια και υγεία 2 ατόμων αντί για ένα, όταν η πιθανοτητα να στραβωσει κατι αγριως και να εισαι ολομοναχη σημαινει 2 εισιτηρια επιστροφης την ιδια μερα οσο κι αν κοστιζουν, πιστεύω ότι η έννοια της χειραφέτησης και της ελευθερίας δεν με απασχολεί εκείνη τη στιγμή. Με απασχολεί πως θα βρω λύση μόνη και αμεσα σε κάθε στραβή που θα τύχει - και έχω μαλιστα καταλήξει κανοντας το αρκετες φορες ότι όλα τα προβλήματα έχουν λύση, η οποία και αγοράζεται: είτε ακριβά και ξεκούραστα είτε φτηνά και κουραστικά. Με απασχολεί να μη νιώσει το παιδί μου το άγχος μου και αναρωτηθεί που το σέρνω.

Αν κάποτε ένιωσα κάποια χειραφέτηση πάντως δεν είναι τώρα αλλά στα 20 που πρωτοάρχισα να δουλεύω και αυτοσυντηρούμουν , οπότε και επαψα να δίνω λογαριασμό για το τι κανω σε κάθε "περίγυρο" ειδικα αν ειναι χαλαρη η σχεση. Και για να πω την αλήθεια, δεν μπλεκονται στα πόδια μου είτε εγω δεν δίνω τοση σημασια για να το δω. Ειδικα ανθρωπος που λεει το ρημα "τακτοποιηθηκες" μου ειναι σχεδον αορατος.

Εμείς που ταξιδεύουμε μόνες με παιδί/παιδιά έχουμε να δούμε και να δειξουμε.Να δείξουμε όχι μόνο αξιοθέατα αλλά τη χαρά του ταξιδιού. Την αγάπη για τα μέρη που επισκεπτόμαστε και για όλη τη διαδικασία προετοιμασίας