Señor_Nada
Member
- Μηνύματα
- 1.642
- Likes
- 9.226
- Ταξίδι-Όνειρο
- Άβυσσος
Dia de los muertos, Mexico
Η πρωτότυπη γιορτή προς τιμήν των νεκρών που πραγματοποιείται στη χώρα στις 1 και 2 του Νόεμβρη. Δεν είναι ξεκάθαρο μέχρι σήμερα αν οι εορτασμοί έχουν τις ρίζες τους σε κάποια έθιμα των ιθαγενών ή είναι μια διαφορετική εκδοχή Ευρωπαϊκού εθίμου. Το σίγουρο είναι ότι είναι πολύ διαφορετικό από την Ευρωπαϊκή και σίγουρα την Ελληνική νοοτροπία. Γιορτή των νεκρών με χρώματα, χαμόγελα και ένα ευχάριστο κλίμα γενικά.
Τα κύρια χαρακτηριστικά των στολισμών είναι οι calaveras, οι catrinas και το cempazúchitl.
Οι calaveras είναι τα χρωματιστά/με σχέδια κρανία.
San Miguel de Allende:
Naolinco:
Οι catrinas είναι θηλυκές σκελετωμένες φιγούρες, μια έμπνευση του José Guadalupe Posada που σήμερα αποτελεί ένα από τα σύμβολα των εορτασμών. Πλέον οι σκελετωμένες φιγούρες είναι επίσης άντρες, παιδιά, σκυλιά. Τα χαρακτηριστικά βαψίματα στο πρόσωπο αναφέρονται επίσης ως catrinas.
Xalapa (δίπλα σε εκκλησία, φανταστείτε κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα):
Coatepec (τα παιδάκια όχι μόνο δεν φοβούνται είναι τα πρώτα που τρέχουν για φωτογραφίες):
Το cempazúchitl, το λουλούδι με το χαρακτηριστικό πορτοκαλί χρώμα ανθίζει την ίδια περίοδο και το βλέπεις σε όλους τους στολισμούς. Με λίγη προσοχή θα δείτε να σχηματίζει μονοπάτι προς τα σπίτια, το χρησιμοποιούν σαν σημάδι για να βρουν οι νεκροί το σπίτι τους.
Xalapa:
Όλα τα παραπάνω χρησιμοποιούνται στους στολισμούς των ofrendas, τους βωμούς που φτιάχνουν για να τιμήσουν τους νεκρούς αυτές τις μέρες. Στους βωμούς τοποθετούν από προσωπικά αντικείμενα μέχρι φαγητά που μπορεί να τα αλλάζουν κάθε μέρα. Κάποιοι πιστεύουν ότι μετά την 1η Νοεμβρίου το φαγητό δεν έχει γεύση αφού ο νεκρός επισκέφθηκε το βωμό. Επίσης σε αυτούς τοποθετούν διάφορα γλυκά και το τσουρέκι pan de muertos που είναι το χαρακτηριστικό γλυκό της γιορτής. Βωμούς ετοιμάζουν στα σπίτια, στις πλατείες και στα κρατικά κτίρια. Αυτοί στα κρατικά κτίρια είναι πολύ εντυπωσιακοί, αν βλέπετε ανοιχτές πόρτες σε δημαρχεία, πολιτιστικά κέντρα κλπ να μπαίνετε.
Queretaro:
Mexico City:
Οι στολισμοί και οι εκδηλώσεις αρχίζουν γύρω στις 23 Οκτωβρίου και ολοκληρώνονται στις 2 Νοεμβρίου ίσως και 1-2 μέρες μετά. Θα γράψω μερικά λόγια για κάποιες που επισκέφθηκα.
Το πρώτο πράγμα ήταν το θεατρικό με την ιστορία της Llorona, έναν αστικό μύθο που υπάρχει σε όλη την χώρα για μια γυναίκα που σκότωσε τα παιδιά της και το φάντασμα της περιπλανιέται και κλαίει με λυγμούς. Το θεατρικό παίζεται εκείνες τις μέρες σε ένα κανάλι στο Xochimilco και το βλέπεις μέσα από βάρκα. Θες η απόσταση απο την σκηνή, θες ότι με το θέατρο δεν μιλιόμαστε με πήρε ο ύπνος. Όταν ξύπνησα είδα και άλλους να έχουν παραδοθεί στην αγκαλιά του Μορφέα σε ορισμένες περιπτώσεις με ροχαλητά. Αν δεν γνωρίζετε ισπανικά μην το προσπαθήσετε καν.
Xochimilco:
Στις 27 Οκτωβρίου ήταν η παρέλαση των catrinas στη λεωφόρο paseo de las Reformas στο Mexico City. Μια μεγάλη παρέλαση με παραδοσιακές ενδυμασίες, τα χαρακτηριστικά βαψίματα και μερικές εντυπωσιακές κατασκεύες. Το δρώμενο κράτησε 3 ώρες ή μάλλον τόσο άντεξα εγώ γιατί όταν έφυγα συνέχιζαν! Το αστείο είναι ότι έχουν μια ακόμα μεγαλύτερη ανήμερα της ημέρας των νεκρών. Δεν πήγα για να επιβεβαιώσω. Πάντως και αυτή στις 27 άξιζε πάρα πολύ. Φυσικά γίνεται το αδιαχώρητο από κόσμο.
Mexico City:
Ανήμερα της ημέρας των νεκρών βρισκόμουν στην περιοχή Veracruz όπου Μεξικάνοι φίλοι με παρότρυναν να πάμε στο Naolinco που είναι ίσως το πιο διάσημο μέρος της περιοχής για αυτή τη γιορτή. Ο λόγος είναι ότι έχουν μια παράδοση εκεί και την ημέρα των νεκρών μπροστά από τις ofrendas τραγουδάνε, είναι οι περίφημες cantadas. Παρόλο που γίνεται το αδιαχώρητο από κόσμο, βλέπεις σπίτια να αφήνουν τις πόρτες τους ανοιχτές κι αν συμμετέχεις μαζί τους στο τραγούδι σου προσφέρουν φαγητό ή κάτι να πιεις. Πέρα από τα σπίτια το ίδιο συμβαίνει και στα μνήματα στο νεκροταφείο που είναι ένα από τα πιο χρωματιστά νεκροταφεία που έχω δει. Μέσα στα νεκροταφεία βλέπεις και βαψίματα catrinas που κάνουν το σκηνικό αρκετά τρομακτικό.
Μοναδικό Naolinco:
Με λίγα λόγια, για το δικό μου γούστο αυτή η γιορτή είναι λόγος να κάνεις ταξίδι στη χώρα.
Η πρωτότυπη γιορτή προς τιμήν των νεκρών που πραγματοποιείται στη χώρα στις 1 και 2 του Νόεμβρη. Δεν είναι ξεκάθαρο μέχρι σήμερα αν οι εορτασμοί έχουν τις ρίζες τους σε κάποια έθιμα των ιθαγενών ή είναι μια διαφορετική εκδοχή Ευρωπαϊκού εθίμου. Το σίγουρο είναι ότι είναι πολύ διαφορετικό από την Ευρωπαϊκή και σίγουρα την Ελληνική νοοτροπία. Γιορτή των νεκρών με χρώματα, χαμόγελα και ένα ευχάριστο κλίμα γενικά.
Τα κύρια χαρακτηριστικά των στολισμών είναι οι calaveras, οι catrinas και το cempazúchitl.
Οι calaveras είναι τα χρωματιστά/με σχέδια κρανία.
San Miguel de Allende:
Naolinco:
Οι catrinas είναι θηλυκές σκελετωμένες φιγούρες, μια έμπνευση του José Guadalupe Posada που σήμερα αποτελεί ένα από τα σύμβολα των εορτασμών. Πλέον οι σκελετωμένες φιγούρες είναι επίσης άντρες, παιδιά, σκυλιά. Τα χαρακτηριστικά βαψίματα στο πρόσωπο αναφέρονται επίσης ως catrinas.
Xalapa (δίπλα σε εκκλησία, φανταστείτε κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα):
Coatepec (τα παιδάκια όχι μόνο δεν φοβούνται είναι τα πρώτα που τρέχουν για φωτογραφίες):
Το cempazúchitl, το λουλούδι με το χαρακτηριστικό πορτοκαλί χρώμα ανθίζει την ίδια περίοδο και το βλέπεις σε όλους τους στολισμούς. Με λίγη προσοχή θα δείτε να σχηματίζει μονοπάτι προς τα σπίτια, το χρησιμοποιούν σαν σημάδι για να βρουν οι νεκροί το σπίτι τους.
Xalapa:
Όλα τα παραπάνω χρησιμοποιούνται στους στολισμούς των ofrendas, τους βωμούς που φτιάχνουν για να τιμήσουν τους νεκρούς αυτές τις μέρες. Στους βωμούς τοποθετούν από προσωπικά αντικείμενα μέχρι φαγητά που μπορεί να τα αλλάζουν κάθε μέρα. Κάποιοι πιστεύουν ότι μετά την 1η Νοεμβρίου το φαγητό δεν έχει γεύση αφού ο νεκρός επισκέφθηκε το βωμό. Επίσης σε αυτούς τοποθετούν διάφορα γλυκά και το τσουρέκι pan de muertos που είναι το χαρακτηριστικό γλυκό της γιορτής. Βωμούς ετοιμάζουν στα σπίτια, στις πλατείες και στα κρατικά κτίρια. Αυτοί στα κρατικά κτίρια είναι πολύ εντυπωσιακοί, αν βλέπετε ανοιχτές πόρτες σε δημαρχεία, πολιτιστικά κέντρα κλπ να μπαίνετε.
Queretaro:
Mexico City:
Οι στολισμοί και οι εκδηλώσεις αρχίζουν γύρω στις 23 Οκτωβρίου και ολοκληρώνονται στις 2 Νοεμβρίου ίσως και 1-2 μέρες μετά. Θα γράψω μερικά λόγια για κάποιες που επισκέφθηκα.
Το πρώτο πράγμα ήταν το θεατρικό με την ιστορία της Llorona, έναν αστικό μύθο που υπάρχει σε όλη την χώρα για μια γυναίκα που σκότωσε τα παιδιά της και το φάντασμα της περιπλανιέται και κλαίει με λυγμούς. Το θεατρικό παίζεται εκείνες τις μέρες σε ένα κανάλι στο Xochimilco και το βλέπεις μέσα από βάρκα. Θες η απόσταση απο την σκηνή, θες ότι με το θέατρο δεν μιλιόμαστε με πήρε ο ύπνος. Όταν ξύπνησα είδα και άλλους να έχουν παραδοθεί στην αγκαλιά του Μορφέα σε ορισμένες περιπτώσεις με ροχαλητά. Αν δεν γνωρίζετε ισπανικά μην το προσπαθήσετε καν.
Xochimilco:
Στις 27 Οκτωβρίου ήταν η παρέλαση των catrinas στη λεωφόρο paseo de las Reformas στο Mexico City. Μια μεγάλη παρέλαση με παραδοσιακές ενδυμασίες, τα χαρακτηριστικά βαψίματα και μερικές εντυπωσιακές κατασκεύες. Το δρώμενο κράτησε 3 ώρες ή μάλλον τόσο άντεξα εγώ γιατί όταν έφυγα συνέχιζαν! Το αστείο είναι ότι έχουν μια ακόμα μεγαλύτερη ανήμερα της ημέρας των νεκρών. Δεν πήγα για να επιβεβαιώσω. Πάντως και αυτή στις 27 άξιζε πάρα πολύ. Φυσικά γίνεται το αδιαχώρητο από κόσμο.
Mexico City:
Ανήμερα της ημέρας των νεκρών βρισκόμουν στην περιοχή Veracruz όπου Μεξικάνοι φίλοι με παρότρυναν να πάμε στο Naolinco που είναι ίσως το πιο διάσημο μέρος της περιοχής για αυτή τη γιορτή. Ο λόγος είναι ότι έχουν μια παράδοση εκεί και την ημέρα των νεκρών μπροστά από τις ofrendas τραγουδάνε, είναι οι περίφημες cantadas. Παρόλο που γίνεται το αδιαχώρητο από κόσμο, βλέπεις σπίτια να αφήνουν τις πόρτες τους ανοιχτές κι αν συμμετέχεις μαζί τους στο τραγούδι σου προσφέρουν φαγητό ή κάτι να πιεις. Πέρα από τα σπίτια το ίδιο συμβαίνει και στα μνήματα στο νεκροταφείο που είναι ένα από τα πιο χρωματιστά νεκροταφεία που έχω δει. Μέσα στα νεκροταφεία βλέπεις και βαψίματα catrinas που κάνουν το σκηνικό αρκετά τρομακτικό.
Μοναδικό Naolinco:
Με λίγα λόγια, για το δικό μου γούστο αυτή η γιορτή είναι λόγος να κάνεις ταξίδι στη χώρα.
