Για τη βαρεμάρα τις μέρες της καραντίνας v2

[mikrh tsopana]

Μια παρατηρηση, ξερω εχω λυσσαξει, το ξυλο της παλετας ειναι χειριστης ποιοτητας, δεν τριβεται, λογικα θελει αντισκωριακο γιατι μπορει να σου γεμισει το σπιτι με σκωρο. Ολη αυτη η διαδικασια ειναι και κουραστικη και ακριβη χωρις λογο για τετοια για τετοια ποιοτητα τα ξυλου Καλυτερα παρε καινουριο ξυλο πευκου που ειναι φτηνο και περιποιημενο (το λρω με λιγη προυπηρεσια στις αναπαλαιωσεις αντικων, αναπαλαιωσα 3 κομματια στην περσινη καραντινα που ειχε καλο καιρο για μπαλκονι).

Είμαι άσχετη, οπότε αυτές οι συμβουλές μου είναι χρήσιμες. Ευχαριστώ!

 

[panpan]

Συνήθως οι παλέτες έχουν όπως λέει η @paefstra μάπα ξύλο.
Αν τύχει και βρεις παλέτα με προδιαγραφές EPAL όπως της φωτογραφίας, το περνάς και ένα χέρι
λάδι και θα σου κρατήσει μέχρι τα γεράματα. Είναι προδιαγραφή που μπορούνε να μεταφερθούν
από τρόφιμα έως τα εμβόλια για κορωνοιό
European Pallet Association (ΕΡΑL)

 

[Thalassaki]

Εκτος απο την παρακολουθηση εκδηλωσεων και το μαγειρεμα (δεν κανω περισσοτερο το δευτερο, ουτε ψηνω ψωμια καραντινας) εχω γεμισει τις ωρες της κλεισουρας με δυο αγαπημενες δραστηριοτητες:
1) Το ραψιμο, το οποιο γνωριζω καλα αλλα ειχα παραμελησει για μερικα χρονια. Ξαναεβγαλα απο την αποθηκη τη ραπτομηχανη και εχω ευχαριστηθει τις κατασκευες.
2) Κορνιζωνω εργα της συλλογης που ειχα και ολο ελεγα "καποια στιγμη θα τα βαλω σε κορνιζες" και ολοκληρωνω τωρα ενα μεγαλο gallery wall στο σπιτι με εργα τεχνης που συνελεγα για χρονια.

Πόσο σε ζηλέυω που ξέρεις να ράβεις. Εγώ έχω σε μια γωνιά την παλιά singer (έπιπλο αντίκα) της γιαγιάς και το μόνο που κατάφερα να φτιάξω ήταν κάτι νυχτικάκια με τιράντες και ένα καφτάνι για τη θάλασσα.
Ασχολούμαι όπως αρκετά με το βελονάκι το οποίο έμαθα μόνη μου τα τελευταία χρόνια παρακολουθώντας βιντεάκια στο youtube. Μέχρι τώρα έχω φτιάξει πολλά και όμορφα όπως τσάντες, σκουφιά, κασκόλ ,μέχρι και τουνικ και καζάκες με διάφορα νήματα που βρίσκω σε προσφορές στη Ρόμβης και στους γύρω δρόμους. Τα περισσότερα τα χαρίζω σε συγγενείς και φίλους που τα εκτιμούν δεόντως και εγώ απολαμβάνω την ικανοποίηση πως φοράνε κάτι που τους έφτιαξα με τα χέρια μου
Το βελονάκι όσο κι αν ακούγεται περίεργο είναι ένα από τα καλύτερα αγχολυτικά για μένα και επιπλέον με βοήθησε να μειώσω το κάπνισμα εφόσον μου κρατάει απασχολημένα τα χέρια.
Στο Σύνταγμα υπάρχουν αρκετά μαγαζιά που προ covid μάλιστα έκαναν και δωρεάν μαθήματα μέσα στο χώρο του καταστήματος με μοναδική υποχρέωση να αγοράσεις από αυτούς τα υλικά. Τα Σάββατα που συνήθως πήγαινα για να αγοράσω υλικά έβλεπα δε και άντρες να κάθονται στο τραπέζι και να πλέκουν καλύτερα από τη γιαγιά μου, δηλώνοντας πως το βελονάκι τους γλίτωσε από τα έξοδα των συνεδριών στον ψυχολόγο!

Με το κορνίζωμα δεν έχω ασχοληθεί ποτέ αλλά πρόσφατα άρχισα να ασχολούμαι και μου αρέσει πολύ με την αναπαλαίωση επίπλων με χρώμματα κιμωλίας και όχι μόνο. Το τι μπορείς να κάνεις με αυτά τα χρώμματα και πόσο εύκολα είναι θαυμαστό.Πρόσφατα μάλιστα έφτιαξα μια παλιά παπουτσοθήκη από σουηδικό ξύλο που βρήκα στα σκουπίδια και έγινε κουκλάκι. Πήρε την θέση της στην είσοδο με ασορτί ένα ξύλινο σκαμπό που τοποθέτησα δίπλα και με έκαναν πολύ περήφανη. Το Επόμενο project που έχω στο μάτι είναι η παλιά δίφυλλη ντουλάπα της γιαγιάς αλλά ακόμα δεν έχω αποφασίσει τι χρώμα και με ποιά τεχνοτροπία να την βάψβ.

 

[Thalassaki]

H κατασκευή με την παλέτα ντύνει το ξύλο με ύφασμα κηπουρικής μέσα έξω, φαντάζομαι θα αποτρέψει το γρήγορο σάπισμα (και τον τοίχο από το να φουσκώσει, που είναι και το πιο σημαντικό). Το μέταλο μου φαίνεται ψυχρό, δε ξέρω.

Tην άλλη κατασκευή τη σκέφτομαι (αν και δεν έχω ούτε τα μισά υλικά) για παχύφυτα και κακτάκια, που δε χρειάζονται συχνό πότισμα.

Παρόμοια κατασκευή με παλέτα είχα φτιάξει πριν μερικά χρόνια για το πίσω μπαλκόνι και παρόλο που την είχα βάψει τελικά όχι μόνο δεν κράτησε αλλά μου μούχλιασε και τον τοίχο που χρειάστηκε να τον ξαναβάψω.Ίσως για κακτάκια και γενικότερα παχύφυτα που θέλουν μόνο ψέκασμα με νερό να έχει εφαρμογή αλλά εγώ που είχα βάλει αρωματικά φυτά και λουλούδια βρήκα τον μπελά μου.
Εκείνη την εποχή όμως είχα βρει μια πατέντα για κάθετη φύτευση στον Αρτεμισάρη σε αρκετά τσουχτερή τιμή αλλά άξιζε. Είχα πάρει τρεις που μπήκαν η μίαπάνω στην άλλη και είχα φυτέψει όλα τα αρωματικά μου βότανα μέχρι μαρούλια και φραουλίτσες. Δες το βίντεο εδώ.

Λογικά θα πρέπει να υπάρχει και κάτι αντίστοιχο εκεί που είσαι αν το ψάξεις.

 

[Thalassaki]

Όταν ζούσα στην Ελλάδα, βρέθηκα στην Κατερίνη και από έναν γεωπόνο αγόρασα
καμιά εκατό ρίζες φράουλα. Πήρα έναν σωλήνα σαν αυτό του βίντεο (σύνολο έξι σωλήνες αφού τις
έκοψα) και έκανα την παρακάτω κατασκευή.

Ήταν απίστευτο το πόσες φράουλες φάγαμε. Μαζί με τις φράουλες είχα αγοράσει και ένα τσουβάλι χώμα το οποίο το ανακάτεψα με κοπριά κατσικίσια.
Η κατασκευή μου πήρε περίπου 4-5 ώρες, αλλά φαντάσου να έχεις φρέσκια φράουλα όποτε θέλεις.

Ωραίο ιδέα αυτή αν και δεν έχω τα κατάλληλα εργαλεία, ποτηροκόπτες πως τους λέτε και καμινέτα. Υπάρχουν όμως και έτοιμες κρεμαστές σακούλες με τσέπες για φράουλες και όχι πολύ ακριβές. Όπως επίσης και για πατάτες στο μπαλκόνι. Είχα βάλει παλιά και από τα δύο και πήγαν πολύ καλά.

 

[paefstra]

Πόσο σε ζηλέυω που ξέρεις να ράβεις. Εγώ έχω σε μια γωνιά την παλιά singer (έπιπλο αντίκα) της γιαγιάς και το μόνο που κατάφερα να φτιάξω ήταν κάτι νυχτικάκια με τιράντες και ένα καφτάνι για τη θάλασσα.
Ασχολούμαι όπως αρκετά με το βελονάκι το οποίο έμαθα μόνη μου τα τελευταία χρόνια παρακολουθώντας βιντεάκια στο youtube. Μέχρι τώρα έχω φτιάξει πολλά και όμορφα όπως τσάντες, σκουφιά, κασκόλ ,μέχρι και τουνικ και καζάκες με διάφορα νήματα που βρίσκω σε προσφορές στη Ρόμβης και στους γύρω δρόμους. Τα περισσότερα τα χαρίζω σε συγγενείς και φίλους που τα εκτιμούν δεόντως και εγώ απολαμβάνω την ικανοποίηση πως φοράνε κάτι που τους έφτιαξα με τα χέρια μου
Το βελονάκι όσο κι αν ακούγεται περίεργο είναι ένα από τα καλύτερα αγχολυτικά για μένα και επιπλέον με βοήθησε να μειώσω το κάπνισμα εφόσον μου κρατάει απασχολημένα τα χέρια.
Στο Σύνταγμα υπάρχουν αρκετά μαγαζιά που προ covid μάλιστα έκαναν και δωρεάν μαθήματα μέσα στο χώρο του καταστήματος με μοναδική υποχρέωση να αγοράσεις από αυτούς τα υλικά. Τα Σάββατα που συνήθως πήγαινα για να αγοράσω υλικά έβλεπα δε και άντρες να κάθονται στο τραπέζι και να πλέκουν καλύτερα από τη γιαγιά μου, δηλώνοντας πως το βελονάκι τους γλίτωσε από τα έξοδα των συνεδριών στον ψυχολόγο!

Με το κορνίζωμα δεν έχω ασχοληθεί ποτέ αλλά πρόσφατα άρχισα να ασχολούμαι και μου αρέσει πολύ με την αναπαλαίωση επίπλων με χρώμματα κιμωλίας και όχι μόνο. Το τι μπορείς να κάνεις με αυτά τα χρώμματα και πόσο εύκολα είναι θαυμαστό.Πρόσφατα μάλιστα έφτιαξα μια παλιά παπουτσοθήκη από σουηδικό ξύλο που βρήκα στα σκουπίδια και έγινε κουκλάκι. Πήρε την θέση της στην είσοδο με ασορτί ένα ξύλινο σκαμπό που τοποθέτησα δίπλα και με έκαναν πολύ περήφανη. Το Επόμενο project που έχω στο μάτι είναι η παλιά δίφυλλη ντουλάπα της γιαγιάς αλλά ακόμα δεν έχω αποφασίσει τι χρώμα και με ποιά τεχνοτροπία να την βάψβ.

Καλα, οταν λεω κορνιζωμα, εννοω μονο οτι μετραω και παραγγελνω τις κορνιζες και πηγαινω σε κορνιζα για τα πασπαρτου, αλλα κι αυτο ακομη ηθελε μια αποφαση .
Για τους αντρες που αναφερεις, τα βασικα στο πλεξιμο μου τα εμαθε ο πατερας μου γιατι η μαμα μου δεν ειχε χρονο η μου τα εδειχνε λαθος και μετα εμαθα κι αλλα μονη μου η ρωτωντας. Τελικα με κερδισε το ραψιμο.

 

[paefstra]

Εγώ έχω σε μια γωνιά την παλιά singer (έπιπλο αντίκα) της γιαγιάς

Αν ποτε αποφασισεις να την ξεφορτωθεις, ενδιαφερομαι

 

[Sandy_b]

Πιάνουν λίγο τα χέρια μου με τις κατασκευές και 1 χρόνο καραντίνας όλο και με κάτι ασχολούμαι. Αυτές τις μέρες έχω ξεκινήσει και ψιλοφτιάχνω κάτι λαμπάδες, μιας και πλησιάζει το Πάσχα.Μου παραγγέλνουν ο δικοί μου κάτι περίτεχνα σχέδια σε πασχαλινές λαμπάδες που βλέπουν εδώ κι εκεί και προσπαθώ να προσγειώνω ομαλά τις προσδοκίες τους.

Την παρακάτω όμως κατάφερα και την έφτιαξα για την ανηψιά μου που ήθελε κάτι σε πριγκίπισσα:.

Για όποιον θέλει να δοκιμάσει στο youtube μπορεί να βρει πολλές όμορφες ιδέες.

 

[mikrh tsopana]

Λίγο καθυστερημένα για προχθές, αλλά όπως λέει και στα σχόλια, It ain't St. Patrick's Day without the Dropkick Murphys.

Ένα διαδικτυακό λάηβε, γιατί εκεί μας έφτασαν να πούμε.

 

[fotast]

Στο fb του Μεγάρου παρουσιάζεται το αρχαίο θέατρο της Αμβρακίας.

Αρχαίο θέατρο Αμβρακίας: Παραμερίζοντας το πέπλο του χρόνου

 

[Thalassaki]

Αφού τελικά δεν θα πάμε εξωτερικό αλλά ούτε καν εκτός νομού το Πάσχα το έριξα κι εγώ στην κηπουρική.
Μια καλή ιδέα για να περάσετε ευχάριστες ώρες στο μπαλκόνι ή και στον κήπο σας για όσους τυχερούς διαθέτουν.
Διαλέξτε τα φυτά σας ανάλογα με τον προσανατολισμό του μπαλκονιού και να θυμάστε πως τα περισσότερα ανθοφόρα όπως και τα κηπευτικά θέλουν ήλιο, που σημαίνει πως προτιμούν νότιο , νοτιοδυτικό προσανατολισμό ώστε να λούζονται για αρκετές ώρες με τις ακτίνες του ήλιου.
Υπάρχουν όμως και αρκετές επιλογές που αντέχουν σε σκιερές ή ήμι σκιερές θέσεις για να καλύψουν τις ανάγκες όλων.

Εμείς στο διαμέρισμά μας έχουμε δύο σχετικά μικρά μπαλκόνια το ένα με νοτιοανατολικό προσανατολισμό που βλέπει μπροστά στον δρόμο και το πίσω του ακάλυπτου που δυστυχώς έχει ήλιο μόνο για 3-4 ώρες νωρίς το πρωί οπότε δύσκολα μπορώ να φυτέψω κάτι με λουλούδια ή ακόμα χειρότερα καλοκαιρινά κηπευτικά αλλά μιά χαρά έχουν βρει τις θέσεις του όλες μου οι γλάστρες με τα αρωματικά βότανα οι οποίες εμπλουτίστηκαν φέτος με ένα λεμονοθύμαρο, μια ματζουράνα και δυο βασιλικούς για να διώχνουν τα κουνούπια και να φτιάχνουμε τις σάλτσες μας.

Δεν μου πήρε πάνω από 3-4 απογεύματα μαζί με δυο επισκέψεις σε φυτώρια για τα απαραίτητα και ήδη καμαρώνω την δημιουργία του νέου αστικού μου κήπου που μάλιστα σκέφτομαι να τον επεκτείνω με κηπευτικά που μπορούν να μπουν στην κοινόχρηστη ταράτσα.

Μέχρι τώρα έχω στο πίσω μπαλκόνι αυτό που έχει μόνο λίγες ώρες ήλιο το πρωί ένα αναρριχώμενο ρυγχοσπερμο που το έβαλα στο πλάι του μπαλκονιού να σκαλώσει πάνω σε μια πέργκολα.
Το αγόρασα πέρσι τέτοια εποχή και δεν ξεπερνούσε τα 50 εκατοστά ύψος και φέτος χωρίς ιδιαίτερη φροντίδα εκτός από ένα ελαφρό κλάδεμα αρχές Μάρτη και βιολογικό λίπασμα μια φορά το μήνα έχει θεριέψει για τα καλά και πήρε δρόμο για το μπαλκόνι του πάνω ορόφου ξεπερνώντας τα 3 μέτρα.
Το ρυγχόσπερμο είναι μια καλή λύση για όσους θέλουν ένα φυσικό πράσινο φράγμα από τα αδιάκριτα βλέμματα των γύρω πολυκατοικιών που ανθίζει το καλοκαίρι με υπέροχα αρωματικά λευκά λουλουδάκια που μυρίζουν σαν γιασεμί.
Πάνω στο ίδιο κάγκελο έχω βάλει μικρές σαραντάρες ζαρντινιέρες που φιλοξενούν τον δυόσμο μου την ρίγανη και για χρώμα γεράνια σε 4 διαφορετικά χρώματα.
Απο κάτω στην ίδια πλευρά στέκεται και η δάφνη που κοντεύει το ένα μέτρο και περιμετρικά οι βασιλικοί και τα υπόλοιπα γλαστράκια με τα βότανα. Πάνω στο κρεμαστό τραπεζάκι που έχουμε για να καθόμαστε τα βράδυα μπήκε και μια κατακόκκινη μπιγκόνια από τα λίγα λουλούδια που όχι μόνο δεν αγαπούν τον ήλιο αλλά συστήνεται να το αποφεύγουν για να παραμένουν ανθισμένες και ζωντανές.

Το μπροστινό ηλιόλουστο μπαλκόνι δυστυχώς είναι ακόμα πιο μικρό από το πίσω παρόλα αυτά φιλοξενεί ήδη τις τρεις νέες μου γλάστρες με τα τοματίνια που έχουν φτάσει ήδη το ένα μέτρο και σύντομα θα βγάλουν τα πρώτα τους λουλούδια. Στο κάγκελο από πάνω έχει μπεί μια 80αρα ζαρντινιέρα με τρεις ποικιλίες από καυτερές πιπεριές που τις αγαπάμε πολύ. Στην άλλη γωνία στέκει καμαρωτός εδώ και δυο χρόνια ένας κίτρινος ιβίσκος που φέτος του έκανα δώρο μια μεγαλύτερη γλάστρα και δίπλα του δυο γαριφαλιές νάνες και μια μπαμπάτσικη λεβάντα που επίσης μπήκε σε μεγαλύτερη γλάστρα φέτος. Από τις καινούργιες προσθήκες για χρώμα και χωρίς ανάγκες για ιδιαίτερη φροντίδα τρία ακόμα γεράνια κρεμασμένα στα κάγκελα.

Σε δυο μπαλκονάκια που δεν ξεπερνούν τα δέκα τετραγωνικά μπήκαν όλα όσα αναφέρω και αποδεικνύουν πως ακόμα και μέσα στο κέντρο της πόλης ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει τον μικρό δικό του παράδεισο.
Μία αγαπημένη απασχόληση που σε ανταμείβει με τον καλύτερο τρόπο και αλλάζει εντελώς την βαριά διάθεση του παρατεταμένου εγκλεισμού μας. Προσπαθήστε το!

 

[mikrh tsopana]

Αφού τελικά δεν θα πάμε εξωτερικό αλλά ούτε καν εκτός νομού το Πάσχα το έριξα κι εγώ στην κηπουρική.
Μια καλή ιδέα για να περάσετε ευχάριστες ώρες στο μπαλκόνι ή και στον κήπο σας για όσους τυχερούς διαθέτουν.
Διαλέξτε τα φυτά σας ανάλογα με τον προσανατολισμό του μπαλκονιού και να θυμάστε πως τα περισσότερα ανθοφόρα όπως και τα κηπευτικά θέλουν ήλιο, που σημαίνει πως προτιμούν νότιο , νοτιοδυτικό προσανατολισμό ώστε να λούζονται για αρκετές ώρες με τις ακτίνες του ήλιου.
Υπάρχουν όμως και αρκετές επιλογές που αντέχουν σε σκιερές ή ήμι σκιερές θέσεις για να καλύψουν τις ανάγκες όλων.

Εμείς στο διαμέρισμά μας έχουμε δύο σχετικά μικρά μπαλκόνια το ένα με νοτιοανατολικό προσανατολισμό που βλέπει μπροστά στον δρόμο και το πίσω του ακάλυπτου που δυστυχώς έχει ήλιο μόνο για 3-4 ώρες νωρίς το πρωί οπότε δύσκολα μπορώ να φυτέψω κάτι με λουλούδια ή ακόμα χειρότερα καλοκαιρινά κηπευτικά αλλά μιά χαρά έχουν βρει τις θέσεις του όλες μου οι γλάστρες με τα αρωματικά βότανα οι οποίες εμπλουτίστηκαν φέτος με ένα λεμονοθύμαρο, μια ματζουράνα και δυο βασιλικούς για να διώχνουν τα κουνούπια και να φτιάχνουμε τις σάλτσες μας.

Δεν μου πήρε πάνω από 3-4 απογεύματα μαζί με δυο επισκέψεις σε φυτώρια για τα απαραίτητα και ήδη καμαρώνω την δημιουργία του νέου αστικού μου κήπου που μάλιστα σκέφτομαι να τον επεκτείνω με κηπευτικά που μπορούν να μπουν στην κοινόχρηστη ταράτσα.

Μέχρι τώρα έχω στο πίσω μπαλκόνι αυτό που έχει μόνο λίγες ώρες ήλιο το πρωί ένα αναρριχώμενο ρυγχοσπερμο που το έβαλα στο πλάι του μπαλκονιού να σκαλώσει πάνω σε μια πέργκολα.
Το αγόρασα πέρσι τέτοια εποχή και δεν ξεπερνούσε τα 50 εκατοστά ύψος και φέτος χωρίς ιδιαίτερη φροντίδα εκτός από ένα ελαφρό κλάδεμα αρχές Μάρτη και βιολογικό λίπασμα μια φορά το μήνα έχει θεριέψει για τα καλά και πήρε δρόμο για το μπαλκόνι του πάνω ορόφου ξεπερνώντας τα 3 μέτρα.
Το ρυγχόσπερμο είναι μια καλή λύση για όσους θέλουν ένα φυσικό πράσινο φράγμα από τα αδιάκριτα βλέμματα των γύρω πολυκατοικιών που ανθίζει το καλοκαίρι με υπέροχα αρωματικά λευκά λουλουδάκια που μυρίζουν σαν γιασεμί.
Πάνω στο ίδιο κάγκελο έχω βάλει μικρές σαραντάρες ζαρντινιέρες που φιλοξενούν τον δυόσμο μου την ρίγανη και για χρώμα γεράνια σε 4 διαφορετικά χρώματα.
Απο κάτω στην ίδια πλευρά στέκεται και η δάφνη που κοντεύει το ένα μέτρο και περιμετρικά οι βασιλικοί και τα υπόλοιπα γλαστράκια με τα βότανα. Πάνω στο κρεμαστό τραπεζάκι που έχουμε για να καθόμαστε τα βράδυα μπήκε και μια κατακόκκινη μπιγκόνια από τα λίγα λουλούδια που όχι μόνο δεν αγαπούν τον ήλιο αλλά συστήνεται να το αποφεύγουν για να παραμένουν ανθισμένες και ζωντανές.

Το μπροστινό ηλιόλουστο μπαλκόνι δυστυχώς είναι ακόμα πιο μικρό από το πίσω παρόλα αυτά φιλοξενεί ήδη τις τρεις νέες μου γλάστρες με τα τοματίνια που έχουν φτάσει ήδη το ένα μέτρο και σύντομα θα βγάλουν τα πρώτα τους λουλούδια. Στο κάγκελο από πάνω έχει μπεί μια 80αρα ζαρντινιέρα με τρεις ποικιλίες από καυτερές πιπεριές που τις αγαπάμε πολύ. Στην άλλη γωνία στέκει καμαρωτός εδώ και δυο χρόνια ένας κίτρινος ιβίσκος που φέτος του έκανα δώρο μια μεγαλύτερη γλάστρα και δίπλα του δυο γαριφαλιές νάνες και μια μπαμπάτσικη λεβάντα που επίσης μπήκε σε μεγαλύτερη γλάστρα φέτος. Από τις καινούργιες προσθήκες για χρώμα και χωρίς ανάγκες για ιδιαίτερη φροντίδα τρία ακόμα γεράνια κρεμασμένα στα κάγκελα.

Σε δυο μπαλκονάκια που δεν ξεπερνούν τα δέκα τετραγωνικά μπήκαν όλα όσα αναφέρω και αποδεικνύουν πως ακόμα και μέσα στο κέντρο της πόλης ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει τον μικρό δικό του παράδεισο.
Μία αγαπημένη απασχόληση που σε ανταμείβει με τον καλύτερο τρόπο και αλλάζει εντελώς την βαριά διάθεση του παρατεταμένου εγκλεισμού μας. Προσπαθήστε το!

Τι τέλεια! Παιδί της επαρχίας και δη του θεσσαλικού κάμπου, εννοείται πως μεγάλωσα με τα μισα λαχανικά και φρούτα να είναι δικής μας παραγωγής ή γνωστών/συγγενών μας και αυτό μου λείπει πάρα πολύ!

Το μπαλκόνι μου είναι μικρότερο από 10 τμ και επίσης έχω σκοπό να καλλιεργήσω διάφορα φυτολουλούδια. Έχει ανατολικό προσανατολισμό και λούζεται από ήλιο περίπου 7 ώρες (όταν έχει ήλιο, γιατί τελευταίως η Βαλένθια μας έγινε Μπιλμπάο). Δυστυχώς είμαι δίπλα στη θάλασσα και έχει πάρα μα πάρα πολύ αέρα που ξεραίνει το χώμα των φυτών μου και φθείρει τους αδύναμους βλαστούς.

Μέχρι στιγμής έχω μια λεβάντα δύο χρονών, που όμως δυστυχώς δεν την ευνοεί η ανατολική θέση κι έτσι τα πρώτα λουλούδια για φέτος που βγήκαν φλεβάρη μαράθηκαν, ενώ ο αέρας κάνει ζημιά στα λεπτά τους κλωνάρια. Τώρα τη βλέπω πάει ξανά να ανθοφορήσει και την έχω σε κάπως πιο προστατευμένη θέση. Έχω ακόμη ένα δενδρολίβανο, μια λεβάντα νεαρά, μια αλόη που (επίσης την κρύβω από τον πολύ ήλιο) και έναν δυόσμο που τον έβαλα στην πίσω πλευρά που βλέπει δυτικά γιατί είχε εγκαύματα από τον ήλιο και έγινε αγνώριστος. Είχα κάτι φραουλιές αλλά δεν πήγαν καλά, κάθε φορά που βγαίνει λουλούδι ξεκινάει να μεγαλώνει η φράουλα και μετά μαραίνεται και πιπερίτσες καυτερές που αν όλα πάνε καλά σε κανα μήνα+ θα μου δώσουν τον καρπό τους.

Πριν κανα δίμηνο φύτεψα βασιλικό, θυμάρι, τοματίνια (κρεμαστά και κανονικά), μελιτζάνες και κολοκυθάκια στρογγυλά. Από αυτά, τα κολοκυθάκια έγιναν μεγάλα παιδιά, τα υπόλοιπα σιγά σιγά, είναι ακόμη πολύ μικρά. Τέλος, φύτεψα μόλις φασολάκια καναρίνια νανάκια και ένα συνδυασμό λουλουδιών που δε θυμάμαι τι είναι, σίγουρα είχε μέσα παιώνια και καλέντουλα, με την τεχνική nendo dango. Να δούμε πώς θα πάνε όλα αυτά, αν και πολύ φοβάμαι πως θα πάνε για πέταμα