Γαύδος, η ζωή στα άκρα

[isabelle]

Υπέροχη αφήγηση....νοητά μεταφέρθηκα εκει κι εγώ !!!!!!!!! Είναι σίγουρα απο τους προορισμού που διαχωρίζουν τον "τουρίστα" από τον "ταξιδιώτη"....

Καλά το θέτεις, με την επισήμανση ότι η Γαύδος μαζεύει κυρίως ελευθεροσκηνίτες, δηλαδή όχι τόσο "ταξιδιώτες" με την στενή έννοια της γεωγραφικής μετακίνησης αλλά περισσότερο θιασώτες του λιτού και συμβιωτικού ευ ζην.

 

[alma]

@alma να ανταλλάξουμε νησιά. Εσύ χρωστάς την Γαύδο κι εγώ τα Ψαρά. Αλήθεια υπάρχει καμιά παραλία στα Ψαρά κατάλληλη για όσους σαν κι εμένα "ξεχνάνε" να αγοράσουν μαγιό εδώ και κάτι δεκαετίες;

Αυτό δεν το ξέρω αλλά ξέρω πως οι πιο κοντινές παραλίες στον οικισμό, είχαν τέλη Ιουλίου από κανέναν έως ελάχιστα άτομα(κυρίως παππούδες)...Εννοείται πεντακάθαρες....μου είπαν πως έχει και κανα-δυο ακόμα πιο παρθένες παραλίες που θέλεις σκάφος για να πας...στην μία νομίζω πας και μετά από πολύ περπάτημα....

 

[travelbreak]

Και βέβαια να σκαλίσεις! Και να θυμηθείς κι άλλα. Προσωπικά θεωρώ θησαυρό τέτοιες μαρτυρίες για το πώς ήταν πολλές περιοχές της Ελλάδας πριν από 15 ή 20, χρόνια.

Μη σας πω κι εγώ τις εμπειρίες μου από δύο επισκέψεις που έχω κάνει! Η μία το 1982 και η επόμενη το 1984. Από τότε δε θέλω να ξαναπάω, αφού βλέπω πόσο πολύ έχει αλλάξει. Δε λέω: πρόοδος. Για μένα όχι.

 

[tzenipan]

Πολύ όμορφη περιγραφή! Ομολογώ, ούσα Κρητικιά κατά το ήμισι και έχοντας γυρίσει όλη την Κρήτη μέσα στα προηγούμενα χρόνια καθώς έχω ζήσει και τρία χρόνια στο νησί,νιώθω άσχημα που ακόμα δεν έχω πάει Γαύδο...

Μπράβο και για τις όμορφες φωτογραφίες!

 

[travelbreak]

Θα μπω λίγο στην ιστορία της Γαύδου.
Είμαι στο νησί το 1984 με την κοπέλα μου και σήμερα πλέον γυναίκα μου. Στον Καραβέ είμαστε στην ταβέρνα (σε μια από τις δύο που υπήρχαν τότε) και ρωτάμε αν μπορούμε να τηλεφωνήσουμε. Μας δείχνει ένα μαύρο τηλέφωνο. Γυρνάμε τη μανιβέλα και περιμένομε. σηκώνει από την άλλη γραμμή μια γιαγιά στο Καστρί.
-Ήντα θέτε;
-Το τάδε τηλέφωνο στην Τρίπολη, της λέω εγώ.
-Ανήμενε (=περίμενε).
Περιμένομε μισή ώρα να μας καλέσει πίσω. Τίποτα. Ξαναπαίρνω στη γιαγιά.
-Δεν το βρίχνουνε από την Παλιόχωρα στον ΟΤΕ. Περιμένετε κι άλλο, μου λέει.
Μετά από άλλα δέκα λεπτά χτυπά το τηλέφωνο στην ταβέρνα μας. Ήταν η γιαγιά και μου λέει αξέχαστα:
-Δεν υπάρχει ετούτονα το τηλέφωνο στην Τρίπολη.
-Μα, της λέω, τόσα χρόνια τόχουνε. Αποκλείεται.
-Τα νούμερα στην Τρίπολη είναι αλλιώς. Δεν είναι σαν τα ελληνικά.
-Τι λες τώρα, της λέω. Γιατί η Τρίπολη που είναι; Δεν είναι στην Ελλάδα;
-Ήντα δε μιλούμε για τη Λιβύη παρά για την Ελλάδα;
-Ποιά Λιβύη; Για την Τρίπολη στην Πελοπόνησσο λέμε.
-Στην Πελοπόνησσο; Και δε μου το λές τόση ώρα και με κουράζεις; Ντα ήντα δουλειά 'χει η Γαύδος με την Πελοπόνησσο;
Καταλάβατε τι έγινε. Από τη Γαύδο έπαιρναν πολλοί Λίβυοι ναυτικοί τηλέφωνο στη χώρα τους και είχε μάθει η γιαγιά μόνο αυτούς.
Καλημέρα σας.

 

[isabelle]

Θα μπω λίγο στην ιστορία της Γαύδου.
Είμαι στο νησί το 1984 με την κοπέλα μου και σήμερα πλέον γυναίκα μου. Στον Καραβέ είμαστε στην ταβέρνα (σε μια από τις δύο που υπήρχαν τότε) και ρωτάμε αν μπορούμε να τηλεφωνήσουμε. Μας δείχνει ένα μαύρο τηλέφωνο. Γυρνάμε τη μανιβέλα και περιμένομε. σηκώνει από την άλλη γραμμή μια γιαγιά στο Καστρί.
-Ήντα θέτε;
-Το τάδε τηλέφωνο στην Τρίπολη, της λέω εγώ.
-Ανήμενε (=περίμενε).
Περιμένομε μισή ώρα να μας καλέσει πίσω. Τίποτα. Ξαναπαίρνω στη γιαγιά.
-Δεν το βρίχνουνε από την Παλιόχωρα στον ΟΤΕ. Περιμένετε κι άλλο, μου λέει.
Μετά από άλλα δέκα λεπτά χτυπά το τηλέφωνο στην ταβέρνα μας. Ήταν η γιαγιά και μου λέει αξέχαστα:
-Δεν υπάρχει ετούτονα το τηλέφωνο στην Τρίπολη.
-Μα, της λέω, τόσα χρόνια τόχουνε. Αποκλείεται.
-Τα νούμερα στην Τρίπολη είναι αλλιώς. Δεν είναι σαν τα ελληνικά.
-Τι λες τώρα, της λέω. Γιατί η Τρίπολη που είναι; Δεν είναι στην Ελλάδα;
-Ήντα δε μιλούμε για τη Λιβύη παρά για την Ελλάδα;
-Ποιά Λιβύη; Για την Τρίπολη στην Πελοπόνησσο λέμε.
-Στην Πελοπόνησσο; Και δε μου το λές τόση ώρα και με κουράζεις; Ντα ήντα δουλειά 'χει η Γαύδος με την Πελοπόνησσο;
Καταλάβατε τι έγινε. Από τη Γαύδο έπαιρναν πολλοί Λίβυοι ναυτικοί τηλέφωνο στη χώρα τους και είχε μάθει η γιαγιά μόνο αυτούς.
Καλημέρα σας.

Τέλειο! Και δεν αναφέρομαι μόνο στο Τρίπολη Λιβύης / Τρίπολη Πελοποννήσου αλλά στο όλο το σκηνικό. Η ταβέρνα, το κοινόχρηστο τηλέφωνο με τη μανιβέλα, το υπεραστικό τηλεφώνημα μέσω τρίτου, η γιαγιά, τα πάντα... Άντε τώρα να νοιώσεις περιπέτεια με το σμαρτφον στην τσέπη.

 

[travelbreak]

Τέλειο! Και δεν αναφέρομαι μόνο στο Τρίπολη Λιβύης / Τρίπολη Πελοποννήσου αλλά στο όλο το σκηνικό. Η ταβέρνα, το κοινόχρηστο τηλέφωνο με τη μανιβέλα, το υπεραστικό τηλεφώνημα μέσω τρίτου, η γιαγιά, τα πάντα... Άντε τώρα να νοιώσεις περιπέτεια με το σμαρτφον στην τσέπη.

Να σας πω κι ένα άλλο;
Το 1982 φτάνουμε μια παρέα εγώ με άλλους πέντε ή έξι. Βασικά ήμουν μόνος και βρήκα τους άλλους στην Παλιόχωρα όπου μεταξύ τους ήταν και ένας γνωστός μου. Στον Καραβέ οι υπόλοιποι πλην ενός ήθελαν να μείνουν σε δωμάτια. Υπήρχε όμως μόνο ένα ενοικιαζόμενο σε όλο το νησί και ήταν εξάκλινο, πάνω από την μία ταβέρνα στον Καραβέ. Αν θυμάμαι καλά είχε την ταβέρνα ο πρόεδρος του νησιού που έκτελούσε τα καθήκοντά του από την Παλιόχωρα που έμενε το χειμώνα και από τον Καραβέ το καλοκαίρι. Από τα έξι κραββάτια του δωματίου στο ένα έμενε μόνιμα ο αστυνομικός του νησιού. Οι γνωστοί μου, που έμειναν εκεί, μείνανε μαζί του.
Καταλάβατε γιατί δε θέλω να πάω στο νησί πλέον;
Έμεινα στο Σαρακήνικο 5-6 μέρες. Εκεί ήταν μία μόνο ταβέρνα, του Σάββα, που είχε παντρευτεί ( μία ελβετίδα και είχαν ένα παιδί στο δημοτικό του νησιού. Κυκλοφορούσε το ανέκδοτο: το 1/3 των μαθητών στη Γαύδο είναι ελβετοί. Όλο το σχολείο είχε τρεις μαθητές.
Θα θυμηθώ κι άλλα να σας πω άλλη φορά.
Τώρα γράφω την ιστορία της Αλάσκας.

 

[isabelle]

Να σας πω κι ένα άλλο;
Το 1982 φτάνουμε μια παρέα εγώ με άλλους πέντε ή έξι. Βασικά ήμουν μόνος και βρήκα τους άλλους στην Παλιόχωρα όπου μεταξύ τους ήταν και ένας γνωστός μου. Στον Καραβέ οι υπόλοιποι πλην ενός ήθελαν να μείνουν σε δωμάτια. Υπήρχε όμως μόνο ένα ενοικιαζόμενο σε όλο το νησί και ήταν εξάκλινο, πάνω από την μία ταβέρνα στον Καραβέ. Αν θυμάμαι καλά είχε την ταβέρνα ο πρόεδρος του νησιού που έκτελούσε τα καθήκοντά του από την Παλιόχωρα που έμενε το χειμώνα και από τον Καραβέ το καλοκαίρι. Από τα έξι κραββάτια του δωματίου στο ένα έμενε μόνιμα ο αστυνομικός του νησιού. Οι γνωστοί μου, που έμειναν εκεί, μείνανε μαζί του.
Καταλάβατε γιατί δε θέλω να πάω στο νησί πλέον;
Έμεινα στο Σαρακήνικο 5-6 μέρες. Εκεί ήταν μία μόνο ταβέρνα, του Σάββα, που είχε παντρευτεί ( μία ελβετίδα και είχαν ένα παιδί στο δημοτικό του νησιού. Κυκλοφορούσε το ανέκδοτο: το 1/3 των μαθητών στη Γαύδο είναι ελβετοί. Όλο το σχολείο είχε τρεις μαθητές.
Θα θυμηθώ κι άλλα να σας πω άλλη φορά.
Τώρα γράφω την ιστορία της Αλάσκας.

Αγκαλιά οι παραθεριστές με τον μπάτσο; Ένδοξα χρόνια λέμε!

Φίλε @travelbreak να είσαι βέβαιος ότι καταλαβαίνω πολύ καλά γιατί θες να διαφυλάξεις τις αναμνήσεις σου.
Παραφράζοντας τον ωραίο τίτλο του αγαπημένου Χρόνη Μίσσιου θα σου πω: "Καλά, εσύ γεννήθηκες νωρίς" κι ευτυχώς το ίδιο κι εγώ, κι έτσι προλάβαμε κάμποσα ωραία...

 

[tolis7]

Με αφορμη τα παραπανω σχολια βλεπω μια ταση η καθε γενια να θεωρει καλυτερη εποχη την δικια της οταν ηταν νεοι...σε 30 χρονια θα λενε ααα δεν προλαβατε το χ νησι τη δεκαετια του 10' που ηταν μπλα μπλα μπλα...οπως και στην δικια σας θα λεγαν οι τοτε πιο μεγαλοι για την αγνη δεκαετια του 50' κλπ κλπ...

Επισης δεν καταλαβαινω που θελετε να μεινουν οι αλλοι στην δεκαετια του 80' για να το παιζουμε σεβαχ ο θαλασσινος και ρομβισωνας κρουσος για 10 μερες το καλοκαιρι...

Αυτα τελειωσαν και τυχεροι οποιοι τα εζησαν αλλα φτασαμε στο 2016 και πινουμε νερο απο γυαλινο ποτηρι

 

[travelbreak]

Αγκαλιά οι παραθεριστές με τον μπάτσο; Ένδοξα χρόνια λέμε!

Φίλε @travelbreak να είσαι βέβαιος ότι καταλαβαίνω πολύ καλά γιατί θες να διαφυλάξεις τις αναμνήσεις σου.
Παραφράζοντας τον ωραίο τίτλο του αγαπημένου Χρόνη Μίσσιου θα σου πω: "Καλά, εσύ γεννήθηκες νωρίς" κι ευτυχώς το ίδιο κι εγώ, κι έτσι προλάβαμε κάμποσα ωραία...

Οι μπάτσοι τότε πήγαιναν στη Γαύδο με δυσμενή μετάθεση.
Για παράδειγμα, έκανα αρκετή παρέα με τον αστυνομικό του νησιού το 1984 (τον καρφώνω τώρα!) ο οποίος μου έλεγε:
-Έχεις άδεια για ψάρεμα;
-Όχι, του έλεγα.
-Τότε εντάξει, ψάρευε.
Ήταν αντίθετος σε όλα. Έκανε γυμνισμό όπως όλοι μας και χαριτολογώντας έλεγε ότι δεν επιτρέπει τα μαγιό στο Σαρακήνικο.
Έλεγε ακόμα: ευτυχώς εδώ όλοι ψαρεύουν με δυναμίτη και δεν έχω πρόβλημα με τη συνείδησή μου. Πλάκα έκανε, αλλά δείχνει κάπως την εξοικίωσή του με τις νοοτροπίες των παραθεριστών.
Και αφού είπα για δυναμίτη: Κάθομαι το 1984 στην καινούργια ταβέρνα του Βαγγέλη (αν θυμάμαι καλά) στο μονοπάτι ανάμεσα στο Σαρκήνικο και στον Καραβέ. Περνά μια παρέα και λέει στον Βαγγέλη:
-Αύριο το μεσημέρι θα έρθουμε για ψάρι, θα έχεις;
-Βέβαια, τους λέει ο Βαγγέλης, πόσοι θα είστε;
Του απαντούν αυτοί κι εγώ ρωτώ το Βαγγέλη:
-Γιατί ρωτάς πόσοι θα είναι;
-Για να ξέρω πόσα μασούρια δυναμίτη να έχω!
Απίθανα πράγματα.

 

[travelbreak]

Με αφορμη τα παραπανω σχολια βλεπω μια ταση η καθε γενια να θεωρει καλυτερη εποχη την δικια της οταν ηταν νεοι...σε 30 χρονια θα λενε ααα δεν προλαβατε το χ νησι τη δεκαετια του 10' που ηταν μπλα μπλα μπλα...οπως και στην δικια σας θα λεγαν οι τοτε πιο μεγαλοι για την αγνη δεκαετια του 50' κλπ κλπ...

Επισης δεν καταλαβαινω που θελετε να μεινουν οι αλλοι στην δεκαετια του 80' για να το παιζουμε σεβαχ ο θαλασσινος και ρομβισωνας κρουσος για 10 μερες το καλοκαιρι...

Αυτα τελειωσαν και τυχεροι οποιοι τα εζησαν αλλα φτασαμε στο 2016 και πινουμε νερο απο γυαλινο ποτηρι

Έχεις δίκιο και συμφωνώ μαζί σου.
Όταν όμως είσαι στα -ήντα ζεις πολύ με τις αναμνήσεις.
Όμως για να είμαστε εδώ και να λέμε τις σημερινές μας ιστορίες (μαζί και με παλιές) σημαίνει ότι απολαμβάνομε και το σήμερα χωρίς ίχνος παρελθόντος.

 

[isabelle]

Με αφορμη τα παραπανω σχολια βλεπω μια ταση η καθε γενια να θεωρει καλυτερη εποχη την δικια της οταν ηταν νεοι...σε 30 χρονια θα λενε ααα δεν προλαβατε το χ νησι τη δεκαετια του 10' που ηταν μπλα μπλα μπλα...οπως και στην δικια σας θα λεγαν οι τοτε πιο μεγαλοι για την αγνη δεκαετια του 50' κλπ κλπ...

Επισης δεν καταλαβαινω που θελετε να μεινουν οι αλλοι στην δεκαετια του 80' για να το παιζουμε σεβαχ ο θαλασσινος και ρομβισωνας κρουσος για 10 μερες το καλοκαιρι...

Αυτα τελειωσαν και τυχεροι οποιοι τα εζησαν αλλα φτασαμε στο 2016 και πινουμε νερο απο γυαλινο ποτηρι

Όλες οι επισημάνσεις ισχύουν και είναι πολύ καίριες. Θα ήταν τουλάχιστον αφελες και εγωιστικό μαζί να είχαμε την αξίωση οι άλλοι να μένουν ακίνητοι στο χρόνο επειδή αυτό θα βόλευε τις φαντασιώσεις μας.
Έχω ωστόσο την αισθηση ότι ο ρυθμός των αλλαγών τα τελευταία 20-30 χρόνια είναι τέτοιος που η δυσφορία που νοιώθουμε (όσοι τη νοιώθουμε) απέναντι σ' αυτές δεν εξηγείται μονάχα από την γνωστή νοσταλγια των "ήντα" για την εποχή "τους". Κι αυτό που λέω δεν αφορά τόσο τη Γαύδο που (αναλογικά) έχει μια σχετικά ομαλή εξέλιξη μέσα στο χρόνο όσο κάποιες άλλες περιοχές της Ελλάδας που έχουν γίνει κυριολεκτικά αγνώριστες.