Οπως και με τη συνεπιμελεια των παιδιων που ανακινηθηκε απο συγκεκριμενους κοινωνικους χωρους που μπορουσαν να την υποστηριξουν οικονομικα, εχω την ταση να αναρωτιεμαι μπροστα στα αιτηματα "ποιος μπορει να το πληρωσει και ωφελειται". Δεν ειναι ισα ολα τα δαχτυλα.
Δεν το γνωρίζω το θέμα της συνεπιμελειας που λες, δεν ξέρω καν σε τι αναφέρεσαι. Συνεπιμελεια χωρισμένων γονέων ή γονέων χωρίς γάμο; (δεν έχω ιδέα). Τα δάχτυλα μπορεί να μην είναι όλα ίσα αλλά κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ιεραρχία προβλημάτων. Επειδή εγώ έχω ένα πρόβλημα χαμηλά ή και καθόλου στη λίστα μου δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να λυθεί. Ας μην είμαστε παρτακηδες.
Σορι για το off topic, αλλα μοιαζει τοσο πολυ ως το ποια σαλονια το εκκινουν και το προβαλλουν ως κυριαρχο αιτημα, που ειναι αδυνατον να περασει κατω απο τα ρανταρ: συνεπιμελεια και ανα εβδομαδα υποχρεωτικη συγκατοικηση παιδιων με τον ενα γονεα και την αλλη εβδομαδα με τον αλλον γονεα οταν χωριζουν.
Εννοείται πως υπάρχουν ένα σωρό σοβαρά θέματα και γενικά η ζωή μας γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Γιατί όμως να μπαίνουμε μόνιμα σε μια αναγκαστική ιεράρχηση της σημαντικότητας των προβλημάτων; Θέλω να πω, για τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα είναι ένα σημαντικό θέμα, μαζί με την ανεργία, την φτώχεια κλπ. Η διεκδίκηση του δικαιώματος στο γάμο και την τεκνοθεσία δε συνεπάγεται την απάθεια και την αδιαφορία για τα άλλα καθημερινά προβλήματα που ο πιο πολύς κόσμος αντιμετωπίζει.
Επειδή απαντάς σε μένα επι προσωπικού.
Το 2013 είχα γράψει αυτό εδώ δημόσια. Ίσως το θυμάται η Vario που το είχαμε συζητήσει.
Σίγουρα η κοπέλα δεν ήθελε να σε προσβάλει και πιστεύω πως πρέπει να σβήσεις το ποστ που έγραψες παραπάνω γιατί όσο κοιτάμε τον γραπτό λόγο τόσο βρίσκουμε ατέλειες και μας κάνει να αντιδράμε όχι σωστά μερικές φορές.
) στο αγαπημένο μου καφενείο στην πλατεία της Καταλονίας στο Ζυρίχη αν ακόμα υπάρχει φυσικά. Περνούσα ώρες χαζεύοντας τον κόσμο. άλλα και να μην κεράσεις, εγώ θα πιω έναν στην υγειά σου, εσπρέσο όχι ισπανικό νεροζούμι. 
