danev
Member
- Μηνύματα
- 519
- Likes
- 253
- Επόμενο Ταξίδι
- Αυστρια-Τσεχια-Σλοβακια.
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΝΟΡΒΗΓΙΚΑ ΦΙΟΡΔ
Το Σαββατοκύριακο σκεφθήκαμε σαν πρόχειρη και οικονομική λυση, ένα 2ημερο στην ορεινή Αρκαδία, με κέντρο την Βυτίνα. Επιλογη για διανυκτέρευση η Σινόη, σε μεγάλο και καθαρο δωματιο με τζακι. Αξιοπρεπέστατη και οικονομική επιλογη. Καμία σχέση με 100-120άρια που αναφέρονται πιο πριν! Την πρώτη ημέρα, ανεβήκαμε στο χιονοδρομικό κέντρο Μαιναλου, σε υψος 1.600 μ. Οι πίστες ηταν κλειστές όπως και ο δρόμος με μπάρες. Παρ΄ όλα αυτά, πολλοί ξερόλες γιωταχίδες άνοιγαν την μπάρα και περνουσαν με αποτελεσμα να κολάνε στο χιόνι και μετά να βρίζουν <το μπ…λο το κράτος>. Εμεις ανεβήκαμε στο καταφύγιο όπου ένα ευγενικός νεαρός μας εφτιαξε καφεδάκι που το απολαυσαμε δίπλα στο τεράστιο τζάκι! Η διαδρομή βέβαια μέσα στα χιονισμένα ελατα, απλά υπέροχη και όπως μας βεβαίωσε ο <καφετζής> μας, δεν κλεινει ποτέ! Μια μικρή πεζοπορία μέσα στον Ε4, ηταν αρκετός για να μην θελουμε να γυρίσουμε!
Συνεχίσαμε για Βυτίνα, και αφού αφησαμε τα λίγα πράγματα μας στο δωμάτιο, βγήκαμε προς αναζήτηση τροφης, την οποία βρηκαμε σε λογικά (για Βυτίνα) τιμή! Δεν αναφερω ονόματα Εστιατορίων μιας και σχεδόν όλα τα ιδια εχουν και στις ιδιες τιμές! Το μονο που αλλάζει κάπως είναι το περιβάλλον και η εξυπηρέτηση. Στην συνέχεια το πρόγραμμα ειχε περίπατο και εδώ πραγματικά είναι όλα τα λεφτά! Εκτός από τον κλασικο δρομο της Αγάπης, μπορεις να ανακαλύψεις τριγυρω υπέροχα δρομάκια, μέσα στα δεντρα καθως και ένα περιφραγμένο δασάκι με πανυψηλα δέντρα, που δεν θα θες να φυγεις! Επίσης θα χαζέψεις πολύ ομορφα εξοχικά! Το βραδάκι το βγαλαμε στα καφέ της πλατείας δοκιμάζοντας <τοπικά> γλυκα, και στην συνέχεια χαζευοντας τις φλόγες στο τζάκι <μας>.
Το επομενο πρωι, μετα το λιτό πρωινό, ξεκινησαμε για το χωριο Νυμφασία, με τα εγκαταλελειμμένα σανατόρια που λειτούργησαν στην περιοχή, την εποχή του μεσοπολέμου και το επιβλητικό μοναστήρι της Κερνίτσας, χτισμένο σε απότομη χαράδρα, 2 χλμ δυτικά του χωριού Νυμφασία, με καθολικό αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου του 1105 μ.Χ. Η εικόνα της Παναγίας θεωρείται θαυματουργή. Το μοναστήρι υπήρξε κατά την Ελληνική Επανάσταση, καταφύγιο του Κολοκοτρώνη. Υπέστη πολλές καταστροφές από τους Τουρκοαιγυπτίους, με μεγαλύτερη εκείνη που προκάλεσε ο Ιμπραήμ το 1826. 500 μετρα πριν το μοναστηρι, εχει ενα γεφυράκι οπου επιβάλλεται σταση για <εξερεύνηση> του χωρου. Το τοπίο, η διπλανη πετρινη πεζογεφυρα και οι λιμνουλες που σχηματίζει το ποταμάκι στο σημείο εκεινο, θα ενθουσιάσει τους φυσιολάτρες.
Επιστροφη στην πλατεια της Βυτίνας και γρήγορη στάση για ένα κερί στον Μητροπολιτικό ναό του Αγίου Τρύφωνα, που χτίστηκε το 1846 και έχει χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή του, το μαύρο μάρμαρο της περιοχής και στο Λαογραφικό Μουσείο, με εκθέματά που χρονολογούνται από το 1800 και περιλαμβάνουν ενδυμασίες, εργαλεία, μαγειρικά και εκκλησιαστικά σκεύη, που δυστυχώς βρήκαμε κλειστό!. Αγορές από <παραδοσιακά προϊόντα> όχι δεν κάναμε. Αλλά εντυπωσιαστήκαμε από ένα γωνιακό μαγαζάκι με σπάνια και ακριβά κομπολόγια καθώς και εικόνες που κατασκευάζει από φλουδα πευκου, ο ιδιοκτήτης!
Στην συνέχεια πήραμε τον δρόμο για Λαγκάδια, 25 περ. χιλ/τρα πανεμορφης διαδρομής αναμεσα στα ελατα. Τα Λαγκάδια είναι από τα πιο ομορφα χωριά της Αρκαδίας, απλωμένο σε πολλά επίπεδα. Εχει και Δημοτικό πάρκινκ, γιατι, καλά τις καθημερινές, αλλά τα Σαβ/κα, δεν!
Βόλτα στον κεντρικο δρόμο, φαγητό σε πολύ καλό Εστιατόριο επι του δρομου και καφε-γλυκο σε διπλανο καφέ, αλλά σε τιμή πιασεκολο μέχρι αηδίας! Του δώσαμε φεύγοντας και φωτογραφία μας, να μας θυμάται, γιατι δεν θα μας ξαναδεί! Τι άλλο να πω? Ντροπή του!
Η Δυνατή βροχή και η ομίχλη εδινε την απαραιτητη ατμόσφαιρα, το σκηνικό μας αρεσε και συνεχίσαμε την βολτα μας με ομπρέλες, μεχρι που το απογευμα πήραμε το δρομο της επιστροφης αφου περάσαμε από το Ξεν/χείο να πάρουμε τα πράγματα μας.
Προορισμός μας η Τρίπολη, και προτιμήσαμε τον ορεινό δρόμο μέσω Αλωνίσταινας, μια πολύ καλή ιδεας, αμα εχεις χρόνο, αφου η διαδρομή συνεχίζει να είναι υπέροχη με πευκα και ελατα. Λιγο μετα από την Αλωνισταινα, παράκαμψη 5 χιλ. για να επισκεφτούμε το Λιμποβίτσι, οπου βρίσκεται το σπιτι των Κολοκοτρωναίων, σε έναν ομορφο διαμορφωμένο και καλοδιατηρημένο χώρο! Δεν σας κρυβω πως ανατρίχιασα! Ο δρόμος μέχρι εκει καλός εκτός από το τελευταίο χιλιομετρο.
Επιστροφη στον κεντρικο δρόμο και πορεία προς Τρίπολη, οπου δεν σταματήσαμε τελικά, επειδη δεν θελαμε να ανακατέψουμε τις ομορφες εικόνες από φυση που ειχαν αποτυπωθεί στο μυαλό μας με εικόνες πόλης (ομορφης πάντως)!
Συνεχίζοντας μπήκαμε Εθνική οπου τα νεα τουνελ, μας αποζημίωσαν για το αντιτιμο των διοδίων, κάνοντας την διαδρομη, συντομότερη και ασφαλέστερη!
Συνεχίσαμε για Βυτίνα, και αφού αφησαμε τα λίγα πράγματα μας στο δωμάτιο, βγήκαμε προς αναζήτηση τροφης, την οποία βρηκαμε σε λογικά (για Βυτίνα) τιμή! Δεν αναφερω ονόματα Εστιατορίων μιας και σχεδόν όλα τα ιδια εχουν και στις ιδιες τιμές! Το μονο που αλλάζει κάπως είναι το περιβάλλον και η εξυπηρέτηση. Στην συνέχεια το πρόγραμμα ειχε περίπατο και εδώ πραγματικά είναι όλα τα λεφτά! Εκτός από τον κλασικο δρομο της Αγάπης, μπορεις να ανακαλύψεις τριγυρω υπέροχα δρομάκια, μέσα στα δεντρα καθως και ένα περιφραγμένο δασάκι με πανυψηλα δέντρα, που δεν θα θες να φυγεις! Επίσης θα χαζέψεις πολύ ομορφα εξοχικά! Το βραδάκι το βγαλαμε στα καφέ της πλατείας δοκιμάζοντας <τοπικά> γλυκα, και στην συνέχεια χαζευοντας τις φλόγες στο τζάκι <μας>.
Το επομενο πρωι, μετα το λιτό πρωινό, ξεκινησαμε για το χωριο Νυμφασία, με τα εγκαταλελειμμένα σανατόρια που λειτούργησαν στην περιοχή, την εποχή του μεσοπολέμου και το επιβλητικό μοναστήρι της Κερνίτσας, χτισμένο σε απότομη χαράδρα, 2 χλμ δυτικά του χωριού Νυμφασία, με καθολικό αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου του 1105 μ.Χ. Η εικόνα της Παναγίας θεωρείται θαυματουργή. Το μοναστήρι υπήρξε κατά την Ελληνική Επανάσταση, καταφύγιο του Κολοκοτρώνη. Υπέστη πολλές καταστροφές από τους Τουρκοαιγυπτίους, με μεγαλύτερη εκείνη που προκάλεσε ο Ιμπραήμ το 1826. 500 μετρα πριν το μοναστηρι, εχει ενα γεφυράκι οπου επιβάλλεται σταση για <εξερεύνηση> του χωρου. Το τοπίο, η διπλανη πετρινη πεζογεφυρα και οι λιμνουλες που σχηματίζει το ποταμάκι στο σημείο εκεινο, θα ενθουσιάσει τους φυσιολάτρες.
Επιστροφη στην πλατεια της Βυτίνας και γρήγορη στάση για ένα κερί στον Μητροπολιτικό ναό του Αγίου Τρύφωνα, που χτίστηκε το 1846 και έχει χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή του, το μαύρο μάρμαρο της περιοχής και στο Λαογραφικό Μουσείο, με εκθέματά που χρονολογούνται από το 1800 και περιλαμβάνουν ενδυμασίες, εργαλεία, μαγειρικά και εκκλησιαστικά σκεύη, που δυστυχώς βρήκαμε κλειστό!. Αγορές από <παραδοσιακά προϊόντα> όχι δεν κάναμε. Αλλά εντυπωσιαστήκαμε από ένα γωνιακό μαγαζάκι με σπάνια και ακριβά κομπολόγια καθώς και εικόνες που κατασκευάζει από φλουδα πευκου, ο ιδιοκτήτης!
Στην συνέχεια πήραμε τον δρόμο για Λαγκάδια, 25 περ. χιλ/τρα πανεμορφης διαδρομής αναμεσα στα ελατα. Τα Λαγκάδια είναι από τα πιο ομορφα χωριά της Αρκαδίας, απλωμένο σε πολλά επίπεδα. Εχει και Δημοτικό πάρκινκ, γιατι, καλά τις καθημερινές, αλλά τα Σαβ/κα, δεν!
Βόλτα στον κεντρικο δρόμο, φαγητό σε πολύ καλό Εστιατόριο επι του δρομου και καφε-γλυκο σε διπλανο καφέ, αλλά σε τιμή πιασεκολο μέχρι αηδίας! Του δώσαμε φεύγοντας και φωτογραφία μας, να μας θυμάται, γιατι δεν θα μας ξαναδεί! Τι άλλο να πω? Ντροπή του!
Η Δυνατή βροχή και η ομίχλη εδινε την απαραιτητη ατμόσφαιρα, το σκηνικό μας αρεσε και συνεχίσαμε την βολτα μας με ομπρέλες, μεχρι που το απογευμα πήραμε το δρομο της επιστροφης αφου περάσαμε από το Ξεν/χείο να πάρουμε τα πράγματα μας.
Προορισμός μας η Τρίπολη, και προτιμήσαμε τον ορεινό δρόμο μέσω Αλωνίσταινας, μια πολύ καλή ιδεας, αμα εχεις χρόνο, αφου η διαδρομή συνεχίζει να είναι υπέροχη με πευκα και ελατα. Λιγο μετα από την Αλωνισταινα, παράκαμψη 5 χιλ. για να επισκεφτούμε το Λιμποβίτσι, οπου βρίσκεται το σπιτι των Κολοκοτρωναίων, σε έναν ομορφο διαμορφωμένο και καλοδιατηρημένο χώρο! Δεν σας κρυβω πως ανατρίχιασα! Ο δρόμος μέχρι εκει καλός εκτός από το τελευταίο χιλιομετρο.
Επιστροφη στον κεντρικο δρόμο και πορεία προς Τρίπολη, οπου δεν σταματήσαμε τελικά, επειδη δεν θελαμε να ανακατέψουμε τις ομορφες εικόνες από φυση που ειχαν αποτυπωθεί στο μυαλό μας με εικόνες πόλης (ομορφης πάντως)!
Συνεχίζοντας μπήκαμε Εθνική οπου τα νεα τουνελ, μας αποζημίωσαν για το αντιτιμο των διοδίων, κάνοντας την διαδρομη, συντομότερη και ασφαλέστερη!
