Nesta
New Member
- Μηνύματα
- 4
- Likes
- 24
Μετά από ατέλειωτες ώρες διαβάζοντας τις ιστορίες σας και μαζεύοντας χρήσιμα tips ήρθε η ώρα για την παρθενική μου προσπάθεια να σας μεταφέρω το mood ενός υπέροχου τριήμερου στην λατρεμένη Βουδαπέστη τον Μάρτιο του '19 ελπίζοντας να σας ταξιδέψω όπως ταξίδευα μαζί σας νοερά τόσο καιρό.
Πρώτη μέρα λοιπόν και αφού φτάσαμε μεσημεράκι,αφήσαμε τα πράγματα στο ξενοδοχείο και βγήκαμε την πρώτη μας βόλτα.
Πρώτη στάση Προμαχώνας των Ψαράδων (Halászbástya) που αποτελείται από 7 πύργους όπου ο καθένας συμβολίζει μία από τις 7 φυλές των Μαγυάρων που ήρθαν στην Ουγγαρία το 1896 και ομολογώ ήταν η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει γιατί τίποτα δε μας προϊδέαζε για τα συναισθήματα που θα μας πλημμύριζαν με την εικόνα της φωτισμένης πόλης που καθρεφτιζόταν στον Δούναβη όταν σουρούπωνε.
Ανεβαίνοντας πάνω γεμίζουν τα μάτια σου εικόνες.Τι να πρωτοσχολιάσω;Την θέα της Βουδαπέστης απο ψιλά που δε χορταίνεται με τίποτα;Τον επιβλητικό Ναό του Ματθαίου;
Για να μη τα πολυλογώ,καθίσαμε για τον πρώτο καφέ σε ένα μαγαζί που στεγάζεται σε έναν από τους πύργους και χαζεύαμε την θέα μέχρι την στιγμή που σουρούπωσε αλλά ας αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν καλύτερα..
Αποφασίσαμε να γυρίσουμε με τα πόδια αφού ο δρόμος της επιστροφής ήταν πλέον κατηφορικός βρίσκοντας έτσι την ευκαιρία να πάρουμε μια πρώτη γεύση της βραδινής Βουδαπέστης που είχε φορέσει τα καλά της και μας τραβούσε σαν μαγνήτης να την περπατήσουμε.Highlights η Αλυσιδωτή γέφυρα,η βόλτα στις όχθες του Δούναβη,το κάστρο της Βούδας που δέσποζε απο πάνω μας και φυσικά το επιβλητικό κοινοβούλιο απέναντι μας που τραβούσε συνεχώς τα βλέμματα (και τα κλικ) πάνω του..
Tips:
Μείναμε στην περιοχή Deak Ferenc ter.Κεντρικότατο σημείο με ανταλλακτήρια,συγκοινωνίες και πληθώρα μαγαζιών.
Ξενοδοχείο το K9 Residence Budapest εντελών value for money για εμάς που είμαστε budjet travellers οπότε δε το μετανιώσαμε καθόλου.
Πρωινό δε ξέρω καν αν έχει αλλά με φούρνο δίπλα στο ξενοδοχείο με τιμές 0,50€ - 0,70€ δε μας ένοιαζε κιόλας.
Φάτε παγωτό από το street stall έξω απο το ξενοδοχείο.
Δεύτερη μέρα και δεύτερος στόχος λόφος Gellert και Citadel και λέω στόχος γιατί ήμουν προϊδεασμένη ότι προβλέπεται να φτύσω τα πνευμόνια μου με την ανάβαση.
Mετά από ένα καλό πρωινό λοιπόν σε ένα καφέ στην περιοχή που μέναμε αποφασίσαμε να το πάμε ανάποδα σε πρώτη φάση. Ανεβήκαμε με λεωφορείο από την πίσω μεριά του λόφου και θα κατεβαίναμε από μπροστά για να απολαμβάναμε την θέα πιο ξεκούραστα.Τώρα που το σκέφτομαι μας βγήκε μια χαρά μπορώ να πω.
Μόνη εξαίρεση ότι τελικά την ανάβαση δε την γλυτώσαμε γιατί το λεωφορείο σταματάει ως ένα σημείο και έπρεπε να συνεχίσουμε με τα πόδια με φυσικό επακόλουθο να ψιλοχαθούμε μέσα στο πάρκο - άλσος που βρίσκεται στην πίσω μεριά αλλά δε μας χάλασε γιατί βολτάραμε στην φύση οπότε δε μας επηρέασε καν. Άσε που μόλις τελικά βρήκαμε τον δρόμο μας και άρχισε να φαίνεται η πανοραμική θέα απο κάτω ξεχάσαμε και την κούραση απο την ανάβαση και όλα.
Διάβαζα εδώ μέσα ότι είναι κουραστικό αλλά η θέα σε αποζημιώνει.Και έχω να πω ότι συμφωνώ απόλυτα διότι ανέβηκα όχι μια αλλά δύο φορές γιατί δε θα έφευγα απο απο Βουδαπέστη αν δεν έβλεπα ΑΥΤΗ την θέα και βράδυ.Και δε το μετάνιωσα...
Και η θέα από μπροστά και κατά την κατάβαση
Επόμενη στάση Nagy Vasarcsarnok ή αλλιώς κεντρική αγορά για ένα δροσιστικό χυμό και αγορά σουβενίρ στα γρήγορα γιατί η Βούδα και το κάστρο της μας περίμενε!
Φτάνουμε λοιπόν και για άλλη μια φορά οι φωτογραφικές μας παίρνουν φωτιά.Το ίδιο το κάστρο καθώς και η συνοικία του κάστρου (Βαρ) γεμάτη με μεσαιωνικά, μπαρόκ και νεοκλασικά σπίτια, εκκλησίες, δημόσια κτίρια και μνημεία δεν έχει ανακηρυχθεί τυχαία μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς ως τμήμα των όχθεων του Δούναβη στη Βουδαπέστη. Άξιζε την κούραση της όλης μέρας και με το παραπάνω.
Αφού φάγαμε κάτι πρόχειρο σε ένα μαγαζί μέσα στην συνοικία του κάστρου και ξεθεωμένοι πια αλλά γεμάτοι με όμορφες εικόνες επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για λίγη ξεκούραση γιατί το βράδυ δε θα μπορούσαμε να χάσουμε την ευκαιρία για βαρκάδα στον Δούναβη.Παρόλο το τσουχτερό κρύο αράξαμε κατάστρωμα ντυμένοι σαν μπουρίτος και γιατί να μας απασχολεί το κρύο άλλωστε; Όταν έχεις καλή παρέα,ένα ποτήρι κρασί και μια τέτοια θέα όλα γίνονται πιο εύκολα!
Τρίτη μέρα και σειρά έχει η Πλατεία Ηρώων η οποία έγινε προς τιμή και μνήμη των μεγάλων ηρώων της Ουγγρικής ιστορίας.Βρίσκεται στο τέλος της λεωφόρου Andrassy και είναι ένα απ' τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα της πόλης. Όμορφη πλατεία που πλαισιώνεται απο επιβλητικά μουσεία όπως το μουσείο καλών τεχνών και την αίθουσα τέχνης και σίγουρα αξίζει τον χρόνο σας.
Συνεχίζουμε στο πάρκο της πόλης το οποίο είναι ένα υπέροχο μέρος στην καρδιά της πόλης για να κάνεις περίπατο και να πιεις καφέ.Το κάστρο Βαϊνταχουνιάντ βγαλμένο απο παραμύθι,το παρεκκλήσι Jaki και στο βάθος ο μυστηριώδης anonymous.Αν αγγίξετε την πένα του,δε θα ξεμείνετε ποτέ από λόγια, λέει ο μύθος.Κρατήστε μακριά τις πεθερές θα προσθέσω εγώ..
Επόμενη στάση βασιλική Αγίου Στεφάνου. Ένα απο τα σύμβολα της Βουδαπέστης, βρίσκεται στην καρδιά της Πέστης και σε καθηλώνει με την αρχιτεκτονική της.
Πανέμορφη μέσα και έξω.
Δε μείναμε πολύ γιατί μας έμενε μια στάση ακόμα και δεν θέλαμε να βραδιαστούμε.
Συστάσεις δε χρειάζονται!Το μάτι και ο νους πασχίζει να συλλάβει το μέγεθος αλλά με μήκος 268 μέτρα και πλάτος 118 μέτρα νομίζω μάταια.
Το στολίδι ολόκληρης της Ουγγαρίας και ένα κόσμημα αρχιτεκτονικής! Ίσως το πιο επιβλητικό κοινοβούλιο στον κόσμο!
Και η θέα στην απέναντι όχθη.
Ευτυχώς που άρχισε να ψιχαλίζει γιατί παίζει να ήμασταν ακόμα εκεί.Γυρίσαμε λοιπόν μετά κόπων και βασάνων στο ξενοδοχείο καθότι πτώματα στην κούραση. Ήμασταν όμως ευχαριστημένοι που καταφέραμε να δούμε όσα είχαμε προγραμματίσει λέγοντας ότι η υπόλοιπη μέρα θα ήταν χαλάρωσης καθότι πετούσαμε την επόμενη το πρωί.
Ελα όμως που όσο βράδιασε κάτι με έτρωγε μέσα μου.Είχα βάλει στόχο να δούμε την πόλη φωτισμένη απο ψιλά και η κούραση δε γινόταν να σταθεί εμπόδιο.
Ζωνόμαστε κουράγιο και μια εξάδα μπύρες λοιπόν και ξεκινάμε την ανάβαση στον λόφο του Gellert κανονικά αυτή την φορά.
Αραχτοί σε ένα παγκάκι,με θέα την φωτισμένη πόλη και ένα μόνιμο χαμόγελο επιβεβαιώσαμε για άλλη μια φορά μέσα μας ότι τα πιο απλά πράγματα είναι και τα πιο πολύτιμα τελικά!Εκείνη η νύχτα έχει μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη μας και έκλεισε αυτό το ταξίδι υπέροχα!
Μέχρι την επόμενη φορά!
Πρώτη μέρα λοιπόν και αφού φτάσαμε μεσημεράκι,αφήσαμε τα πράγματα στο ξενοδοχείο και βγήκαμε την πρώτη μας βόλτα.
Πρώτη στάση Προμαχώνας των Ψαράδων (Halászbástya) που αποτελείται από 7 πύργους όπου ο καθένας συμβολίζει μία από τις 7 φυλές των Μαγυάρων που ήρθαν στην Ουγγαρία το 1896 και ομολογώ ήταν η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει γιατί τίποτα δε μας προϊδέαζε για τα συναισθήματα που θα μας πλημμύριζαν με την εικόνα της φωτισμένης πόλης που καθρεφτιζόταν στον Δούναβη όταν σουρούπωνε.
Ανεβαίνοντας πάνω γεμίζουν τα μάτια σου εικόνες.Τι να πρωτοσχολιάσω;Την θέα της Βουδαπέστης απο ψιλά που δε χορταίνεται με τίποτα;Τον επιβλητικό Ναό του Ματθαίου;
Για να μη τα πολυλογώ,καθίσαμε για τον πρώτο καφέ σε ένα μαγαζί που στεγάζεται σε έναν από τους πύργους και χαζεύαμε την θέα μέχρι την στιγμή που σουρούπωσε αλλά ας αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν καλύτερα..
Αποφασίσαμε να γυρίσουμε με τα πόδια αφού ο δρόμος της επιστροφής ήταν πλέον κατηφορικός βρίσκοντας έτσι την ευκαιρία να πάρουμε μια πρώτη γεύση της βραδινής Βουδαπέστης που είχε φορέσει τα καλά της και μας τραβούσε σαν μαγνήτης να την περπατήσουμε.Highlights η Αλυσιδωτή γέφυρα,η βόλτα στις όχθες του Δούναβη,το κάστρο της Βούδας που δέσποζε απο πάνω μας και φυσικά το επιβλητικό κοινοβούλιο απέναντι μας που τραβούσε συνεχώς τα βλέμματα (και τα κλικ) πάνω του..
Tips:
Μείναμε στην περιοχή Deak Ferenc ter.Κεντρικότατο σημείο με ανταλλακτήρια,συγκοινωνίες και πληθώρα μαγαζιών.
Ξενοδοχείο το K9 Residence Budapest εντελών value for money για εμάς που είμαστε budjet travellers οπότε δε το μετανιώσαμε καθόλου.
Πρωινό δε ξέρω καν αν έχει αλλά με φούρνο δίπλα στο ξενοδοχείο με τιμές 0,50€ - 0,70€ δε μας ένοιαζε κιόλας.
Φάτε παγωτό από το street stall έξω απο το ξενοδοχείο.
Δεύτερη μέρα και δεύτερος στόχος λόφος Gellert και Citadel και λέω στόχος γιατί ήμουν προϊδεασμένη ότι προβλέπεται να φτύσω τα πνευμόνια μου με την ανάβαση.
Mετά από ένα καλό πρωινό λοιπόν σε ένα καφέ στην περιοχή που μέναμε αποφασίσαμε να το πάμε ανάποδα σε πρώτη φάση. Ανεβήκαμε με λεωφορείο από την πίσω μεριά του λόφου και θα κατεβαίναμε από μπροστά για να απολαμβάναμε την θέα πιο ξεκούραστα.Τώρα που το σκέφτομαι μας βγήκε μια χαρά μπορώ να πω.
Μόνη εξαίρεση ότι τελικά την ανάβαση δε την γλυτώσαμε γιατί το λεωφορείο σταματάει ως ένα σημείο και έπρεπε να συνεχίσουμε με τα πόδια με φυσικό επακόλουθο να ψιλοχαθούμε μέσα στο πάρκο - άλσος που βρίσκεται στην πίσω μεριά αλλά δε μας χάλασε γιατί βολτάραμε στην φύση οπότε δε μας επηρέασε καν. Άσε που μόλις τελικά βρήκαμε τον δρόμο μας και άρχισε να φαίνεται η πανοραμική θέα απο κάτω ξεχάσαμε και την κούραση απο την ανάβαση και όλα.
Διάβαζα εδώ μέσα ότι είναι κουραστικό αλλά η θέα σε αποζημιώνει.Και έχω να πω ότι συμφωνώ απόλυτα διότι ανέβηκα όχι μια αλλά δύο φορές γιατί δε θα έφευγα απο απο Βουδαπέστη αν δεν έβλεπα ΑΥΤΗ την θέα και βράδυ.Και δε το μετάνιωσα...
Και η θέα από μπροστά και κατά την κατάβαση
Επόμενη στάση Nagy Vasarcsarnok ή αλλιώς κεντρική αγορά για ένα δροσιστικό χυμό και αγορά σουβενίρ στα γρήγορα γιατί η Βούδα και το κάστρο της μας περίμενε!
Φτάνουμε λοιπόν και για άλλη μια φορά οι φωτογραφικές μας παίρνουν φωτιά.Το ίδιο το κάστρο καθώς και η συνοικία του κάστρου (Βαρ) γεμάτη με μεσαιωνικά, μπαρόκ και νεοκλασικά σπίτια, εκκλησίες, δημόσια κτίρια και μνημεία δεν έχει ανακηρυχθεί τυχαία μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς ως τμήμα των όχθεων του Δούναβη στη Βουδαπέστη. Άξιζε την κούραση της όλης μέρας και με το παραπάνω.
Αφού φάγαμε κάτι πρόχειρο σε ένα μαγαζί μέσα στην συνοικία του κάστρου και ξεθεωμένοι πια αλλά γεμάτοι με όμορφες εικόνες επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για λίγη ξεκούραση γιατί το βράδυ δε θα μπορούσαμε να χάσουμε την ευκαιρία για βαρκάδα στον Δούναβη.Παρόλο το τσουχτερό κρύο αράξαμε κατάστρωμα ντυμένοι σαν μπουρίτος και γιατί να μας απασχολεί το κρύο άλλωστε; Όταν έχεις καλή παρέα,ένα ποτήρι κρασί και μια τέτοια θέα όλα γίνονται πιο εύκολα!
Τρίτη μέρα και σειρά έχει η Πλατεία Ηρώων η οποία έγινε προς τιμή και μνήμη των μεγάλων ηρώων της Ουγγρικής ιστορίας.Βρίσκεται στο τέλος της λεωφόρου Andrassy και είναι ένα απ' τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα της πόλης. Όμορφη πλατεία που πλαισιώνεται απο επιβλητικά μουσεία όπως το μουσείο καλών τεχνών και την αίθουσα τέχνης και σίγουρα αξίζει τον χρόνο σας.
Συνεχίζουμε στο πάρκο της πόλης το οποίο είναι ένα υπέροχο μέρος στην καρδιά της πόλης για να κάνεις περίπατο και να πιεις καφέ.Το κάστρο Βαϊνταχουνιάντ βγαλμένο απο παραμύθι,το παρεκκλήσι Jaki και στο βάθος ο μυστηριώδης anonymous.Αν αγγίξετε την πένα του,δε θα ξεμείνετε ποτέ από λόγια, λέει ο μύθος.Κρατήστε μακριά τις πεθερές θα προσθέσω εγώ..
Επόμενη στάση βασιλική Αγίου Στεφάνου. Ένα απο τα σύμβολα της Βουδαπέστης, βρίσκεται στην καρδιά της Πέστης και σε καθηλώνει με την αρχιτεκτονική της.
Πανέμορφη μέσα και έξω.
Δε μείναμε πολύ γιατί μας έμενε μια στάση ακόμα και δεν θέλαμε να βραδιαστούμε.
Συστάσεις δε χρειάζονται!Το μάτι και ο νους πασχίζει να συλλάβει το μέγεθος αλλά με μήκος 268 μέτρα και πλάτος 118 μέτρα νομίζω μάταια.
Το στολίδι ολόκληρης της Ουγγαρίας και ένα κόσμημα αρχιτεκτονικής! Ίσως το πιο επιβλητικό κοινοβούλιο στον κόσμο!
Και η θέα στην απέναντι όχθη.
Ευτυχώς που άρχισε να ψιχαλίζει γιατί παίζει να ήμασταν ακόμα εκεί.Γυρίσαμε λοιπόν μετά κόπων και βασάνων στο ξενοδοχείο καθότι πτώματα στην κούραση. Ήμασταν όμως ευχαριστημένοι που καταφέραμε να δούμε όσα είχαμε προγραμματίσει λέγοντας ότι η υπόλοιπη μέρα θα ήταν χαλάρωσης καθότι πετούσαμε την επόμενη το πρωί.
Ελα όμως που όσο βράδιασε κάτι με έτρωγε μέσα μου.Είχα βάλει στόχο να δούμε την πόλη φωτισμένη απο ψιλά και η κούραση δε γινόταν να σταθεί εμπόδιο.
Ζωνόμαστε κουράγιο και μια εξάδα μπύρες λοιπόν και ξεκινάμε την ανάβαση στον λόφο του Gellert κανονικά αυτή την φορά.
Αραχτοί σε ένα παγκάκι,με θέα την φωτισμένη πόλη και ένα μόνιμο χαμόγελο επιβεβαιώσαμε για άλλη μια φορά μέσα μας ότι τα πιο απλά πράγματα είναι και τα πιο πολύτιμα τελικά!Εκείνη η νύχτα έχει μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη μας και έκλεισε αυτό το ταξίδι υπέροχα!
Μέχρι την επόμενη φορά!
