Τον Ιούνιο του 2005 βρέθηκα λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων για 3 μέρες στην Βηρυτό. Άκουγα από πρίν να την αποκαλούν "Το Παρίσι της Ανατολής" και θεωρούσα κάπως τραβηγμένο αυτό τον όρο, μέχρι που το είδα από κοντά. Καταρχάς, όσοι νομίζετε ότι θα δείτε μια πόλη φανατικά συνδεδεμένη με το Ισλάμ, ξεχάστε το. Η Βηρυτός βρίσκεται στην Μέση Ανατολή, έχει το χρώμα και το ύφος ενός αραβικού παραμυθιού, όμως, η κουλτούρα και ο τρόπος ζωής πλέον, είναι μακριά από τα ισλαμικά στερεότυπα.
Ίσως γιατί οι Γάλλοι την κατείχαν αρκετά χρόνια και "πέρασαν" κάποια δικά τους στοιχεία, ίσως γιατί οι Λιβανέζοι-γνωστοί θαλασσοκράτορες είχαν τόσες μα τόσες παραστάσεις που τις μετέφεραν στην χώρα τους...ίσως για πολλού λόγους, ο Λίβανος και η Βηρυτός, ξεχωρίζουν από τις υπόλοιπες χώρες της περιοχής.
Το αεροδρόμιο της Βηρυτού είναι σχετικά καλό. Πετάξαμε με Ολυμπιακή, περίπου 1.45 λεπτά.
Το ξενοδοχείο που μέναμε λεγόταν Safir Heliopolitan,στο παραδοσιακό κέντρο της Raouche με τρομερή θέα προς την θάλασσα, σε έναν από τους καλύτερους δρόμους, 5 αστέρων με πολύ έντονο το αραβικό στοιχείο στον εσωτερικό του διάκοσμο. Δυστυχώς όμως δεν το απόλαυσα γιατί...επαγγελματικές υποχρεώσεις γάρ!
Η Βηρυτός είναι μια πόλη που ζεί έντονα και την ημέρα, και την νύχτα. Το κορνάρισμα σου σπάει κυριολεκτικά τα αυτιά (δεν έχω πάει στο Κάϊρο να δώ τον πανικό,αλλά και εκεί γινόταν κομφούζιο). Ειδικά προς την παραλιακή Κορνίς, τα ταξί σχηματίζουν καραβάνια και κορνάρουν ασταμάτητα.
Αξιόλογη επισκεψη που μπορείτε να κάνετε, είναι να δείτε την θέα της μεσογείου από τους περίφημους "Βράχους των Περιστεριών". Ενδείκνυται ώς επί το πλείστον για ζευγάρια και ρομαντζάδες στο δειλινό.
Την νύχτα, μπορείτε να κάνετε ό,τι ποθεί η ψυχούλα σας, η Βηρυτός είναι "αδελφή" πόλη της Αθήνας σίγουρα γιατί, τα πάντα είναι ανοικτά(κυρίως Παρασκευή - Σάββατο) και ο κόσμος διασκεδάζει μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Τα περισσότερα νυχτερινά μαγαζιά βρίσκονται στο κέντρο της πόλης, στον δρόμο Mennot, αλλά επίσης και στις συνοικίες Sodeco(πολλά έθνικ μπάρ) και Ain El Mreseih(κάπως έτσι γράφεται) με οριεντάλ καταστάσεις.
Αν πάς στον Λίβανο και στην Βηρυτό ειδικότερα και δεν δοκιμάσεις αργιλέ, είναι σαν να είσαι Γάλλος τουρίστας και δεν έχεις δοκιμάσει σουβλάκι στο Μοναστηράκι. Ο αργιλές εκεί είναι είδος...αναπόσπαστο με την καθημερινότητα τους. Πολύ καλό αργιλέ βρήκαμε στο κέντρο της πόλης, στο cafe Paris(παλιό οίκημα της Λεγεώνας των Ξένων) με εξίσου καλά συνοδευτικά....γλυκά! Κι όταν λέμε για γλυκά στον Λίβανο..ξεχάστε δίαιτες και τέτοια και ορμήστε στο ταψί με το σιρόπι!!!!!!!!Τα γλυκά τους είναι υπέροχα, επίσης όμως υπέροχη είναι και η κουζίνα τους. Φάγαμε σε 3 ρεστοράν όπου και στα 3 το φαγητό απλά ήταν....τέλειο. Από καυτερά και ανατολίτικα- βαριά πιάτα, έως θαλασσινά και ψάρια με τοπικές συνταγές.
Και να ξέρετε κάτι: Λατρεύουν τους Έλληνες. Αν και η Βηρυτός χωρίζεται στα 2, δηλαδή μισοί Μουσουλμάνοι,μισοί Χριστιανοί, δεν έχει σημασία τι θρησκεία πιστεύεις, αλλά από που είσαι. Κι όταν λές ότι είσαι από Ελλάδα, απλά, γίνεσαι το επικεντρο της παρέας!!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, σε ένα καφέ μετά από ένα ζόρικο meeting, όταν κατάλαβαν πώς είμαστε Έλληνες, ήρθε ο ιδιοκτήτης και μας έδειχνε φωτογραφίες του...Γιώργου Μαργαρίτη!!!!!!!(Οι καφέδες-κερασμένοι).
Στην Βηρυτό θα δείτε δύο διαφορετικές οψεις. Από την μία, η νότιο-ανατολική πλευρά, οι λεγόμενες "φτωχογειτονιές", όπου βρίσκονται ώς επι το πλείστον μουσουλμάνοι, κι αρκετοί πρόσφυγες απο την Παλαιστίνη, κι από την άλλη, η βορειο-δυτική πλευρά της πόλης, όπου εκεί υπάρχουν μόνο πλούσιοι!!!!Δεν υπάρχει μεσαία τάξη. Στην πλατεία με το ρολόϊ του L'etoile, θα δείτε τα Cayenne και τα Χ5 να κάνουν παρέλαση!Θα δείτε επίσης τις μουσουλμάνες Λιβανέζες ντυμένες πολύ σίκ με μαντήλα...Chanel !!!(ναί ναί).
Υπάρχουν καταστήματα όλων των μεγάλων οίκων μόδας(γαλλικών ως επι το πλείστον) και επίσης, μπορείτε να κάνετε βόλτες στα διάφορα υπαίθρια παζάρια και να ψωνίσετε πολλά μπαχαρικά, γλυκά, αλλά και αργιλέδες.
Από αξιοθέτα τώρα, δυστυχώς δεν έκατσα πολλές μέρες για να ανακαλύψω είς βάθος την πόλη(και τα περίχωρα που αξίζουν επίσης πάρα πολύ), αλλά επιγραμματικά - μιας και είχαμε ντόπιους στην παρέα μας που μας οδηγούσαν αυτοί, θα σας πώ ότι πρέπει να επισκεφτείτε την συνοικία Μπούρ Χαμούντ με παραδοσιακά κτίσματα,στα βόρεια της πόλης, το τζαμί του Χαρίρι(Grand Moscue) με τρομερή αρχιτεκτονική και άψογο αραβικό διάκοσμο, το τζαμί επίσης του Ελ Αμινέ (όπου όλοι οι φύλακες μιλάνε άπταιστα Ελληνικά!!!), τα ρωμαϊκά λουτρά αλλά και το περίφημο αραβικό παλάτι που πλέον στεγάζει το κοινοβούλιο.
Στην Βηρυτό δεν υπάρχει πρόβλημα ασφάλειας, μπορείτε να κυκλοφορείτε ελεύθερα και χωρίς φόβο, οι Λιβανέζοι είναι προθυμότατοι να σας εξυπηρετήσουν, οι περισσότεροι μιλάνε πολύ καλά αγγλικά και γαλλικά και επίσης, μην διστάσετε να χρησιμοποιήσετε Ευρώ, ναί ναί, τα δέχονται. Πρέπει εδώ να πούμε ότι η Βηρυτός δεν είναι και η πιο φθηνή πόλη, για παράδειγμα, το φαγητό κοστίζει (σε ένα μέτριο έως καλό εστιατόριο στο downtown) από 30 ευρώ το άτομο περίπου.
Μην ξεχάσετε επίσης να επισκεφθείτε την αγορά του Αλ Χάμρα, η "καρδιά" του λιβανέζικου εμπορίου με πολλά καταστήματα και με επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Αρκετά μαγαζιά εκεί, έχουν ελληνικά ονόματα γιατί το ελληνικό στοιχείο στην Βηρυτό είναι πολύ έντονο. Προσοχή όμως, ακόμα και μια...τηλεόραση..παζαρέψτε την, θα την πάρετε πολύ πιο φθηνά (έτσι μας είπαν οι ντόπιοι φίλοι μας).
Η επίσκεψη στην Βηρυτό πιστεύω ότι αξίζει πολύ. Ανάμεσα από τον ευρωπαϊκό αέρα και το αραβικό στοιχείο, κάπου εκεί στην μέση θα καταλάβετε τι εστί Βηρυτός.
Θα δείτε πόσο αρμονικά δένονται τα συγχρονα ευρωπαϊκά κτίρια με τα απομεινάρια των παλατιών των σεϊχηδων.Και βέβαια, θα απολαύσετε γεύσεις,εικόνες,χορούς που θα σας μείνουν για μια ζωή. Ο κόσμος του Λιβάνου,που είναι πολύ ταλαιπωρημένους από τους διαρκείς πολέμους, δεν το βάζει κάτω, χαμογελάει και διασκεδάζει και πάνω απ'όλα, είναι φιλόξενος!
Ίσως γιατί οι Γάλλοι την κατείχαν αρκετά χρόνια και "πέρασαν" κάποια δικά τους στοιχεία, ίσως γιατί οι Λιβανέζοι-γνωστοί θαλασσοκράτορες είχαν τόσες μα τόσες παραστάσεις που τις μετέφεραν στην χώρα τους...ίσως για πολλού λόγους, ο Λίβανος και η Βηρυτός, ξεχωρίζουν από τις υπόλοιπες χώρες της περιοχής.
Το αεροδρόμιο της Βηρυτού είναι σχετικά καλό. Πετάξαμε με Ολυμπιακή, περίπου 1.45 λεπτά.
Το ξενοδοχείο που μέναμε λεγόταν Safir Heliopolitan,στο παραδοσιακό κέντρο της Raouche με τρομερή θέα προς την θάλασσα, σε έναν από τους καλύτερους δρόμους, 5 αστέρων με πολύ έντονο το αραβικό στοιχείο στον εσωτερικό του διάκοσμο. Δυστυχώς όμως δεν το απόλαυσα γιατί...επαγγελματικές υποχρεώσεις γάρ!
Η Βηρυτός είναι μια πόλη που ζεί έντονα και την ημέρα, και την νύχτα. Το κορνάρισμα σου σπάει κυριολεκτικά τα αυτιά (δεν έχω πάει στο Κάϊρο να δώ τον πανικό,αλλά και εκεί γινόταν κομφούζιο). Ειδικά προς την παραλιακή Κορνίς, τα ταξί σχηματίζουν καραβάνια και κορνάρουν ασταμάτητα.
Αξιόλογη επισκεψη που μπορείτε να κάνετε, είναι να δείτε την θέα της μεσογείου από τους περίφημους "Βράχους των Περιστεριών". Ενδείκνυται ώς επί το πλείστον για ζευγάρια και ρομαντζάδες στο δειλινό.
Την νύχτα, μπορείτε να κάνετε ό,τι ποθεί η ψυχούλα σας, η Βηρυτός είναι "αδελφή" πόλη της Αθήνας σίγουρα γιατί, τα πάντα είναι ανοικτά(κυρίως Παρασκευή - Σάββατο) και ο κόσμος διασκεδάζει μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Τα περισσότερα νυχτερινά μαγαζιά βρίσκονται στο κέντρο της πόλης, στον δρόμο Mennot, αλλά επίσης και στις συνοικίες Sodeco(πολλά έθνικ μπάρ) και Ain El Mreseih(κάπως έτσι γράφεται) με οριεντάλ καταστάσεις.
Αν πάς στον Λίβανο και στην Βηρυτό ειδικότερα και δεν δοκιμάσεις αργιλέ, είναι σαν να είσαι Γάλλος τουρίστας και δεν έχεις δοκιμάσει σουβλάκι στο Μοναστηράκι. Ο αργιλές εκεί είναι είδος...αναπόσπαστο με την καθημερινότητα τους. Πολύ καλό αργιλέ βρήκαμε στο κέντρο της πόλης, στο cafe Paris(παλιό οίκημα της Λεγεώνας των Ξένων) με εξίσου καλά συνοδευτικά....γλυκά! Κι όταν λέμε για γλυκά στον Λίβανο..ξεχάστε δίαιτες και τέτοια και ορμήστε στο ταψί με το σιρόπι!!!!!!!!Τα γλυκά τους είναι υπέροχα, επίσης όμως υπέροχη είναι και η κουζίνα τους. Φάγαμε σε 3 ρεστοράν όπου και στα 3 το φαγητό απλά ήταν....τέλειο. Από καυτερά και ανατολίτικα- βαριά πιάτα, έως θαλασσινά και ψάρια με τοπικές συνταγές.
Και να ξέρετε κάτι: Λατρεύουν τους Έλληνες. Αν και η Βηρυτός χωρίζεται στα 2, δηλαδή μισοί Μουσουλμάνοι,μισοί Χριστιανοί, δεν έχει σημασία τι θρησκεία πιστεύεις, αλλά από που είσαι. Κι όταν λές ότι είσαι από Ελλάδα, απλά, γίνεσαι το επικεντρο της παρέας!!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, σε ένα καφέ μετά από ένα ζόρικο meeting, όταν κατάλαβαν πώς είμαστε Έλληνες, ήρθε ο ιδιοκτήτης και μας έδειχνε φωτογραφίες του...Γιώργου Μαργαρίτη!!!!!!!(Οι καφέδες-κερασμένοι).
Στην Βηρυτό θα δείτε δύο διαφορετικές οψεις. Από την μία, η νότιο-ανατολική πλευρά, οι λεγόμενες "φτωχογειτονιές", όπου βρίσκονται ώς επι το πλείστον μουσουλμάνοι, κι αρκετοί πρόσφυγες απο την Παλαιστίνη, κι από την άλλη, η βορειο-δυτική πλευρά της πόλης, όπου εκεί υπάρχουν μόνο πλούσιοι!!!!Δεν υπάρχει μεσαία τάξη. Στην πλατεία με το ρολόϊ του L'etoile, θα δείτε τα Cayenne και τα Χ5 να κάνουν παρέλαση!Θα δείτε επίσης τις μουσουλμάνες Λιβανέζες ντυμένες πολύ σίκ με μαντήλα...Chanel !!!(ναί ναί).
Υπάρχουν καταστήματα όλων των μεγάλων οίκων μόδας(γαλλικών ως επι το πλείστον) και επίσης, μπορείτε να κάνετε βόλτες στα διάφορα υπαίθρια παζάρια και να ψωνίσετε πολλά μπαχαρικά, γλυκά, αλλά και αργιλέδες.
Από αξιοθέτα τώρα, δυστυχώς δεν έκατσα πολλές μέρες για να ανακαλύψω είς βάθος την πόλη(και τα περίχωρα που αξίζουν επίσης πάρα πολύ), αλλά επιγραμματικά - μιας και είχαμε ντόπιους στην παρέα μας που μας οδηγούσαν αυτοί, θα σας πώ ότι πρέπει να επισκεφτείτε την συνοικία Μπούρ Χαμούντ με παραδοσιακά κτίσματα,στα βόρεια της πόλης, το τζαμί του Χαρίρι(Grand Moscue) με τρομερή αρχιτεκτονική και άψογο αραβικό διάκοσμο, το τζαμί επίσης του Ελ Αμινέ (όπου όλοι οι φύλακες μιλάνε άπταιστα Ελληνικά!!!), τα ρωμαϊκά λουτρά αλλά και το περίφημο αραβικό παλάτι που πλέον στεγάζει το κοινοβούλιο.
Στην Βηρυτό δεν υπάρχει πρόβλημα ασφάλειας, μπορείτε να κυκλοφορείτε ελεύθερα και χωρίς φόβο, οι Λιβανέζοι είναι προθυμότατοι να σας εξυπηρετήσουν, οι περισσότεροι μιλάνε πολύ καλά αγγλικά και γαλλικά και επίσης, μην διστάσετε να χρησιμοποιήσετε Ευρώ, ναί ναί, τα δέχονται. Πρέπει εδώ να πούμε ότι η Βηρυτός δεν είναι και η πιο φθηνή πόλη, για παράδειγμα, το φαγητό κοστίζει (σε ένα μέτριο έως καλό εστιατόριο στο downtown) από 30 ευρώ το άτομο περίπου.
Μην ξεχάσετε επίσης να επισκεφθείτε την αγορά του Αλ Χάμρα, η "καρδιά" του λιβανέζικου εμπορίου με πολλά καταστήματα και με επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Αρκετά μαγαζιά εκεί, έχουν ελληνικά ονόματα γιατί το ελληνικό στοιχείο στην Βηρυτό είναι πολύ έντονο. Προσοχή όμως, ακόμα και μια...τηλεόραση..παζαρέψτε την, θα την πάρετε πολύ πιο φθηνά (έτσι μας είπαν οι ντόπιοι φίλοι μας).
Η επίσκεψη στην Βηρυτό πιστεύω ότι αξίζει πολύ. Ανάμεσα από τον ευρωπαϊκό αέρα και το αραβικό στοιχείο, κάπου εκεί στην μέση θα καταλάβετε τι εστί Βηρυτός.
Θα δείτε πόσο αρμονικά δένονται τα συγχρονα ευρωπαϊκά κτίρια με τα απομεινάρια των παλατιών των σεϊχηδων.Και βέβαια, θα απολαύσετε γεύσεις,εικόνες,χορούς που θα σας μείνουν για μια ζωή. Ο κόσμος του Λιβάνου,που είναι πολύ ταλαιπωρημένους από τους διαρκείς πολέμους, δεν το βάζει κάτω, χαμογελάει και διασκεδάζει και πάνω απ'όλα, είναι φιλόξενος!
